Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/436-168/09/IB
z 25 stycznia 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPB2/436-168/09/IB
Data
2010.01.25



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy


Temat
Podatek od spadków i darowizn --> Przedmiot opodatkowania --> Przedmiot podatku


Słowa kluczowe
bon towarowy
fundacje
środki pieniężne


Istota interpretacji
1) Czy wsparcie pacjentów objętych pomocą fundacji (osób fizycznych zamieszkujących na terytorium RP) w formie przekazania środków pieniężnych jest darowizną w rozumieniu ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn czy też stanowi przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jeśli stanowi przychód to czy korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy?
2) Czy wsparcie pacjentów objętych pomocą fundacji (osób fizycznych zamieszkujących na terytorium RP) w formie przekazania im bonów towarowych, przeznaczonych do zrealizowania w oznaczonych aptekach (zgodnie z zapisami umów zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotami prowadzącymi aptekę oraz warunkami regulaminu realizacji bonów towarowych) jest darowizną w rozumieniu ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn czy też stanowi przychód w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jeśli stanowi przychód to czy korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy?



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2009 r. (data wpływu 26 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny przekazanej przez Fundację - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 26 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny przekazanej przez Fundację.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawcą jest fundacja działająca na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz. U. Nr 46, poz. 203 ze zm.) oraz w oparciu o jej statut. Zgodnie z § 5 statutu celami fundacji jest prowadzenie działalności z zakresu ochrony zdrowia, działalność na rzecz osób chorych i ich rodzin, cierpiących z powodu choroby, udzielanie pomocy w leczeniu i rehabilitacji osób niepełnosprawnych i przewlekle chorych, dowóz produktów leczniczych do miejsc zamieszkania osób przewlekle chorych. Fundacja realizuje swoje cele m.in. poprzez:


  1. udzielanie wsparcia finansowego, rzeczowego, pośrednictwo w udzielaniu i przekazywaniu wsparcia finansowego i rzeczowego osobom chorym (§ 6 pkt 4 statutu),
  2. doradztwo merytoryczne oraz opłacanie kosztów rehabilitacji osób niepełnosprawnych, jak również kosztów leków i zabiegów osób, których nie stać na pokrycie z własnych zasobów (§ 6 pkt 6),
  3. refundowanie zakupu produktów leczniczych, współfinansowanie ich zakupu (§ 6 pkt 11).


Wnioskodawca zamierza udzielać osobom przewlekle chorym wsparcia finansowego:


  1. w formie przekazania chorym środków pieniężnych bądź
  2. w formie wręczenia bonów towarowych (o wartości określonych nominałów) opatrzonych logo i danymi adresowymi fundacji, za pomocą których podopieczny fundacji będzie mógł dokonać zapłaty za leki i środki medyczne.


W przypadku wyemitowania bonów, Wnioskodawca zamierza podpisać z podmiotami prowadzącymi apteki (na terytorium RP) umowy, na podstawie których pacjenci, objęci pomocą fundacji, będą mogli w zamian za bony nabyć w tych aptekach leki i środki medyczne. Z końcem miesiąca kalendarzowego podmiot prowadzący aptekę przekaże fundacji zrealizowane przez pacjentów w jego aptece bony. Na tej podstawie fundacja dokona refundacji odpowiednich środków finansowych na rzecz podmiotu prowadzącego aptekę i tym samym dokona zapłaty za nabyte przez podopiecznych fundacji produkty lecznicze. Podopieczni fundacji chcąc wykorzystać wsparcie apteki w formie bonów, będą zobowiązani zrealizować je w aptekach, z którymi fundacja będzie miała podpisane stosowne umowy o współpracy.


W związku z powyższym zadano następujące pytania.


  1. Czy wsparcie pacjentów objętych pomocą fundacji (osób fizycznych zamieszkujących na terytorium RP) w formie przekazania środków pieniężnych jest darowizną w rozumieniu ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn czy też stanowi przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jeśli stanowi przychód to czy korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy...
  2. Czy wsparcie pacjentów objętych pomocą fundacji (osób fizycznych zamieszkujących na terytorium RP) w formie przekazania im bonów towarowych, przeznaczonych do zrealizowania w oznaczonych aptekach (zgodnie z zapisami umów zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotami prowadzącymi aptekę oraz warunkami regulaminu realizacji bonów towarowych) jest darowizną w rozumieniu ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn czy też stanowi przychód w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jeśli stanowi przychód to czy korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy...


Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na ww. pytania w części dotyczącej podatku od spadków i darowizn. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.


Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania pierwszego – wsparcie podopiecznych fundacji w formie przekazania środków pieniężnych jest darowizną w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji określających poszczególne formy nabycia majątku, które podlegają podatkowi od spadków i darowizn, w szczególności darowizny. Dlatego też, w celu ustalenia znaczenia określenia darowizny konieczne jest odwołanie się do przepisów Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Świadczenie na rzecz obdarowanego może w szczególności polegać na przeniesieniu określonych praw z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego (np. prawa własności, użytkowania wieczystego, wierzytelności) na zapłacie sumy pieniężnej, ustanowieniu praw majątkowych (np. służebności osobistej), zwolnieniu obdarowanego z długu, zniesieniu prawa obciążającego rzecz należącą do obdarowanego (np. hipoteki, zastawu). Darowizna prowadzi z jednej strony do zmniejszenia majątku darczyńcy, a z drugiej strony do powiększenia majątku obdarowanego – powiększenia aktywów obdarowanego lub zmniejszenia jego pasywów. Jej istotą jest jej nieodpłatność tzn. brak odpłatności za nabycie majątku przez obdarowanego. Przy czym brak odpłatności oznacza, iż obdarowany nie jest zobligowany do wykonania świadczenia wzajemnego, które stanowiłoby ekwiwalent za nabycie majątku.

Zgodnie z art. 889 Kodeksu cywilnego nie stanowią darowizny bezpłatne przysporzenia m.in. gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami Kodeksu. Regulacja ta odnosi się zatem np. do bezczynszowej dzierżawy, użyczenia, bezprocentowej pożyczki, nieodpłatnego zlecenia, poręczenia, nieodpłatnego przechowania. W przypadku przekazania środków pieniężnych przez fundację, bezpłatne przysporzenie nie wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami Kodeksu cywilnego. Zaznaczyć należy, iż oświadczenie darczyńcy zgodnie z art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego winno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Stąd faktyczne przekazanie przez fundację swoim podopiecznym środków pieniężnych stanowi o zawarciu ważnej umowy darowizny.


W ocenie Wnioskodawcy przysporzenie na rzecz podopiecznych fundacji, środków pieniężnych jest darowizną w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego i tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, albowiem podopieczny fundacji nie jest zobligowany do jakiegokolwiek działania, które warunkować będzie przekazywanie mu przez Wnioskodawcę przysporzenia. Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 3 i art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn powstanie w przypadku, gdy:


  1. przysporzenie nastąpi na podstawie umowy darowizny w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego
  2. wartość darowizny przekroczy w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie kwotę wolną od podatku tj. dla osób zaliczanych do III grupy podatkowej kwotę 4.902 zł.


W myśl art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych, o ile umowa nie została zawarta w formie aktu notarialnego, powstaje z chwilą spełnienia świadczenia.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania drugiego – wsparcie podopiecznych fundacji w formie przekazania im bonów towarowych, opatrzonych logo i danymi adresowymi fundacji, przeznaczonych do zrealizowania w aptekach, z którymi Wnioskodawca ma podpisane stosowne umowy o współpracy nie jest darowizną w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem m.in. darowizny. Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji określających poszczególne formy nabycia majątku, które podlegają podatkowi od spadków i darowizn, w szczególności darowizny. Dlatego też, w celu ustalenia znaczenia określenia darowizny konieczne jest odwołanie się do przepisów Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Świadczenie na rzecz obdarowanego może w szczególności polegać na przeniesieniu określonych praw z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego (np. prawa własności, użytkowania wieczystego, wierzytelności), na zapłacie sumy pieniężnej, ustanowieniu praw majątkowych (np. służebności osobistej), zwolnieniu obdarowanego z długu, zniesieniu prawa obciążającego rzecz należącą do obdarowanego (np. hipoteki, zastawu). Darowizna prowadzi z jednej strony do zmniejszenia majątku darczyńcy, a z drugiej strony do powiększenia majątku obdarowanego – powiększenia aktywów obdarowanego lub zmniejszenia jego pasywów. Jej istotą jest nieodpłatność tzn. brak odpłatności za nabycie majątku przez obdarowanego. Przy czym brak odpłatności oznacza, iż obdarowany nie jest zobligowany do wykonania świadczenia wzajemnego, które stanowiłoby ekwiwalent za nabycie majątku. Zgodnie z art. 889 Kodeksu cywilnego nie stanowią darowizny bezpłatne przysporzenia m.in. gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu. Regulacja ta odnosi się zatem np. do bezczynszowej dzierżawy, użyczenia, bezprocentowej pożyczki, nieodpłatnego zlecenia, poręczenia, nieodpłatnego przechowania. W przypadku przekazania bonów towarów, przeznaczonych do zrealizowania w określonych aptekach oznacza de facto przysporzenie, które wynika z umowy uregulowanej innymi niż dotyczącymi darowizny przepisami Kodeksu cywilnego. Choć w ocenie Wnioskodawcy nie są to przepisy regulujące umowy nazwane w Kodeksie cywilnym, a jedynie przepisy części ogólnej zobowiązań w Kodeksie cywilnym to wsparcie fundacji podopiecznych bonami nie jest darowizną w rozumieniu Kodeksu cywilnego.

Przekazanie realnego wsparcia materialnego (w formie bonów towarowych) przez fundację warunkowane będzie posłużeniem się przez podopiecznych fundacji tymi bonami w określonych aptekach. Wsparcie to, jakkolwiek o określonej wartości materialnej, będzie mogło być wykorzystane (podopieczni zostaną wzbogaceni kosztem majątku fundacji), o ile wykorzystają bony towarowe w ściśle określonych aptekach, zgodnie z warunkami regulaminu realizacji bonów towarów. Podopieczni – osoby przewlekle chore, otrzymają zatem świadczenie, ale warunkowe. Warunkiem ich wzbogacenia będzie posłużenie się bonami towarowymi przeznaczonymi do zrealizowania w określonych aptekach. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, iż na bonach towarowych przekazywanych podopiecznym fundacji widnieć będzie logo i dane adresowe Wnioskodawcy. Fundacja przekazując bony z takimi informacjami będzie mogła liczyć na rozpowszechnianie informacji o jej działalności, choć zobowiązanie do rozpowszechniania tych informacji nie będzie warunkiem przekazania wsparcia. Powyżej przedstawiony stan faktyczny przesądza o tym, że przekazywanie bonów podopiecznym fundacji nie jest darowizną w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn. Stosunek prawny łączący fundację i jej podopiecznych, którzy otrzymają bony, zostanie ukształtowany na podstawie zasady swobody zawierania umów, wyrażonej w art. 3531 Kodeksu cywilnego. Skoro zatem zrealizowane w aptekach bony przedstawiają realną wartość materialną, a nie podlegają ustawie o podatku od spadków i darowizn, będą podlegać podatkowi dochodowemu od osób fizycznych jako przychód w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 uważa się w szczególności kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Redakcja powyższego przepisu wyraźnie wskazuje, iż wyliczenie jest przykładowe. Stąd dla beneficjentów pomocy fundacji świadczenie w formie przekazywanych bonów towarowych jest przychodem „z innych źródeł”.

W ocenie Wnioskodawcy bony towarowe, które fundacja zamierza przekazywać swoim podopiecznym korzystają ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł, z zastrzeżeniem pkt 40 i 79. Art. 21 ust. 1 pkt 40 ww. ustawy dotyczy zwolnienia przedmiotowego bez ograniczenia kwotowego – świadczeń pomocy materialnej przyznawanej na podstawie ustawy o systemie oświaty, natomiast art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy dotyczy zwolnienia przedmiotowego bez ograniczenia kwotowego – świadczeń pomocy społecznej. Stąd pkt 40 i 79 jako wyłączające ograniczenie kwotowe wsparcia materialnego, w przypadku Wnioskodawcy nie będzie miał zastosowania. Bony towarowe są zapomogą, którą fundacja będzie przekazywać w przypadku długotrwałej choroby. Tylko bowiem osoby przewlekle chore będą mogły liczyć na wsparcie Wnioskodawcy. Podkreślenia wymaga, iż ww. przepis art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy nie różnicuje sytuacji osób korzystających z zapomogi w zależności od podmiotu, który tę zapomogę przekazuje. Stąd w ocenie Wnioskodawcy także zapomoga przekazywana przez fundację może korzystać ze zwolnienia wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy. Jedynym ograniczeniem jest natomiast kwota przekazanej zapomogi w danym roku podatkowym. I tak – przekazane przez fundację osobom przewlekle chorym bony towarowe jako zapomogi, będą korzystać ze zwolnienia, o ile ich wartość nie przekroczy kwoty 2280 zł w roku podatkowym.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 1997 r. Nr 16, poz. 89 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny.

Z uwagi na to, iż ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji darowizny, należy odwołać się do przepisów Kodeksu cywilnego.


Stosownie do art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., Nr 16, poz.93 ze zm.) przez umowę darowizny dar czyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Istotną cechą darowizny jest nieodpłatny charakter świadczeń oraz nieekwiwalentność nabycia. Darowizna jest świadczeniem na rzecz obdarowanego pod tytułem darmym i dobrowolnym, przy czym nie wynika ani z żadnego stosunku zobowiązaniowego, ani też z ustawy.

Natomiast z treści art. 890 § 1 wynika, iż oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego, przy czym umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Nie każde jednak bezpłatne przysporzenie, w tym pomoc świadczona przez fundacje na rzecz osób fizycznych, może być traktowane jako darowizna, bowiem może ono wynikać z innego tytułu prawnego.


W myśl art. 889 Kodeksu cywilnego nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:


  1. gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;
  2. gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nie nabyte.


Wobec powyższego, z uwzględnieniem postanowień art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn wystąpi w przypadku jeżeli spełnione będą łącznie warunki:


  1. pomoc będzie świadczona na podstawie umowy darowizny w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego i będzie miała postać rzeczy (w tym pieniędzy) lub prawa majątkowego oraz
  2. wartość darowizny przekroczy w okresie 5 lat kwotę wolną od podatku (dla nabywców zaliczonych do III grupy podatkowej – kwotę 4.902 zł).


Przy tym, stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W przedmiotowej sprawie rozstrzygnięcia w pierwszej kolejności wymaga więc forma prawna świadczonej pomocy przez Fundację, a zatem treść konkretnej umowy wiążącej strony. W szczególności zaś decydujące znaczenie ma to, czy czynności, w ramach których Fundacja dokonuje świadczeń pieniężnych (rzeczowych), mają charakter prawny darowizny, czy też stanowią świadczenie nieodpłatne wynikające z innego stosunku prawnego.

Podkreślić przy tym należy, iż jakkolwiek istota świadczeń dokonywanych przez organizacje charytatywne jest tego rodzaju, że świadczenie jest przekazywane pod tytułem darmym, niemniej jednak ostatecznie o charakterze prawnym dokonywanych świadczeń winien przesądzić sam podmiot, który podejmuje decyzję o świadczonej pomocy.

Należy bowiem zauważyć, że strony mogą dokonać wyboru rodzaju czynności prowadzącej do udzielenia pomocy, przy wykorzystaniu nie tylko ogólnej zasady swobody zawierania umów, postanowień statutu tych organizacji, ale także z uwzględnieniem skutków podatkowych tych czynności, wybierając najkorzystniejsze w tym zakresie rozwiązanie.

Pomoc otrzymywana w formie darowizny stanowi niewątpliwie przysporzenie majątkowe podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Natomiast o tym, czy dokonana czynność ma charakter prawny darowizny, czy też jest to świadczenie nieodpłatne wynikające z innego stosunku prawnego powinna przesądzać fundacja, która podejmuje decyzje o świadczeniu pomocy.


W sytuacji przedstawionej we wniosku Wnioskodawca zamierza udzielać osobom przewlekle chorym wsparcia:


  • w formie przekazania chorym środków pieniężnych bądź
  • w formie wręczenia bonów towarowych (o wartości określonych nominałów) opatrzonych logo i danymi adresowymi fundacji, za pomocą których podopieczny fundacji będzie mógł dokonać zapłaty za leki i środki medyczne.


Przyjmując za Wnioskodawcą, iż czynności przekazania podopiecznym Fundacji środków pieniężnych mają formę darowizn stwierdzić zatem należy, iż podlegają przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Natomiast wydawane przez Fundację bony towarowe, których nie sposób uznać za pomoc świadczoną na podstawie umowy darowizny w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego, jako świadczenia nieodpłatne będą podlegały przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H.Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj