INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko reprezentowanego przez adwokata, przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2009 r. (data wpływu 02 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Nauczyciele akademiccy pozostający w stosunku pracy z Wnioskodawcą, przekazują opracowane przez siebie artykuły naukowe celem ich opublikowania w czasopismach wydanych przez podmioty, o których mowa w art. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654). z tego tytułu Wnioskodawca uiszcza na rzecz wydawcy, na podstawie wystawionej przez wydawcę faktury, kwotę w niej wskazaną, która stanowi zapłatę za publikację w czasopiśmie artykułu. Następnie od uiszczonej na rzecz wydawcy kwoty, Wnioskodawca odprowadza podatek od osób prawnych CIT-10, tzw. należności licencyjne. Wnioskodawca wskazuje, iż prawa autorskie do publikacji czasami pozostają przy autorze, a czasami przekazane są nieodpłatnie wydawnictwu. Dodatkowo Wnioskodawca informuje, iż wydawnictwa publikujące materiały naukowe przygotowywane przez pracowników Wnioskodawcy występują we wszystkich znanych prawu formach prawnych oraz posiadają siedziby we wszystkich krajach świata.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwoty uiszczane przez Wnioskodawcę na rzecz wydawców posiadających siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za publikowane na ich łamach materiały naukowe przygotowane przez pracowników Wnioskodawcy są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych CIT-10, tzw. należności licencyjne, o których mowa w art. 21 § 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy nauczyciele akademiccy Wnioskodawcy przekazują artykuły do druku w czasopismach wydawanych przez podmioty, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r., a Wnioskodawca płaci wydawcy, na podstawie wystawionych przez niego faktur, kwoty wskazane w ich treści za publikację artykułu w czasopiśmie, nie uzyskuje przychodu opisanego w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, albowiem opłata, którą uiszcza Wnioskodawca jest opłatą za umieszczenie artykułu w treści czasopisma i jako taka nie stanowi przychodu z tytułu praw autorskich lub praw pokrewnych w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 04 lutego 1994 r. (t. j. Dz. u. z 2006 r. Nr 90, poz. 631).

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, przepisy art. 21 ust. 1 pkt 1 nie znajdują w opisanym stanie faktycznym zastosowania, gdyż przytoczone okoliczności nie wypełniają dyspozycji przywołanego artykułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know - how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ww. ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Zgodnie natomiast z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W art. 3 ust. 2 ww. ustawy, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Niezależnie od miejsca lokalizacji siedziby danego podmiotu – opodatkowaniu w danym państwie podlegać będą te dochody, które w państwie tym powstały.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż nauczyciele akademiccy pozostający w stosunku pracy z Wnioskodawcą, przekazują opracowane przez siebie artykuły naukowe celem ich opublikowania w czasopismach wydanych przez podmioty, o których mowa w art. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z tym, Wnioskodawca uiszcza na rzecz wydawcy, na podstawie wystawionej przez niego faktury, kwotę w niej wskazaną stanowiącą zapłatę za publikację w czasopiśmie artykułu. Wnioskodawca wskazuje, iż prawa autorskie do publikacji nie są przenoszone na rzecz wydawnictwa (pozostają przy autorze), natomiast niekiedy przekazane są nieodpłatnie wydawnictwu.

Dodatkowo Wnioskodawca zaznaczył, iż wydawnictwa publikujące materiały naukowe przygotowane przez pracowników x występują we wszystkich znanych prawu formach prawnych oraz posiadają siedziby we wszystkich krajach świata.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż tego rodzaju świadczenia (usługa dokonana na rzecz Wnioskodawcy przez wydawnictwa polegająca na publikacji artykułów naukowych) nie zostały wymienione w treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując powyższe, kwoty uiszczane przez Wnioskodawcę na rzecz wydawców posiadających siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za publikowane na ich łamach materiały naukowe przygotowane przez pracowników Wnioskodawcy nie są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych CIT-10R, tzw. należności licencyjne, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy dodać, iż w związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma obowiązku potrącenia podatku u źródła od płatności na rzecz ww. wydawców ani uzyskania od nich certyfikatu rezydencji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.