Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-265/12/AA
z 29 października 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 27 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie możliwości skorzystania z ulgi mieszkaniowej określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

  • w części dotyczącej nabycia udziału 11/100 części w gruncie – jest nieprawidłowe,
  • w pozostałej części – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie możliwości skorzystania z ulgi mieszkaniowej określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni, posiadająca obywatelstwo polskie, nabyła spadek po zmarłej w dniu 26 stycznia 2012 r. teściowej i w związku z tym będzie toczyło się postępowanie w przedmiocie stwierdzenia praw do spadku z testamentu.

Zmarła testamentem powołała w całości do spadku swoją synową – Wnioskodawczynię. Spadek składa się z lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość o łącznej powierzchni użytkowej 104,60 m2, przynależność którego to lokalu mieszkalnego stanowi piwnica o powierzchni 8,5 m2 i z którym to lokalem związany jest udział wynoszący 11/100 części w częściach wspólnych budynku oraz w gruncie, na którym budynek ten jest zlokalizowany.

Wnioskodawczyni nie jest właścicielką innego budynku mieszkalnego ani lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, stąd też nie przeniesie własności budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego. Wnioskodawczyni nie przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub wynikające z przydziału spółdzielni mieszkaniowej prawo do domu jednorodzinnego lub prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym, nie jest też najemcą lokalu lub budynku.

Wnioskodawczyni ma zamiar zamieszkać i zameldować się na pobyt stały w odziedziczonym lokalu mieszkalnym i nie dokona jego zbycia przez okres 5 lat, bądź od dnia złożenia zeznania podatkowego i w tej dacie mieszkać będzie i będzie zameldowana na pobyt stały w lokalu, bądź od dnia zamieszkania potwierdzonego zameldowaniem na pobyt stały w nabytym lokalu w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni musi uiścić jakikolwiek podatek od spadku jeśli w jego skład wchodził jedynie opisany wyżej lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość?

Wnioskodawczyni, przywołując uregulowania zawarte w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn wskazała, że z uwagi na fakt, iż spełnia ona warunki ustawowe, nie będzie ona zobowiązana wliczyć do podstawy opodatkowania wartości odziedziczonego lokalu mieszkalnego. Jedynym jej obowiązkiem będzie złożenie zeznania podatkowego, na podstawie art. 17a ust. 1 ustawy, który stanowi, że podatnicy podatku są obowiązani złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Wnioskodawczyni do zeznania podatkowego dołączyć będzie musiała dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania, tj.; postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku oraz akt notarialny umowy sprzedaży lokalu, w którym określono jego powierzchnię.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni nabyła spadek po zmarłej w dniu 26 stycznia 2012 r. teściowej. Powyższe oznacza więc, że w analizowanej sprawie będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia „spadek”, należy w tym zakresie odwołać się do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). W myśl art. 922 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Zgodnie z art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast, stosownie do przepisu art. 925 Kodeksu cywilnego spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Prawomocne postanowienie sądu ma natomiast charakter deklaratoryjny i stwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego). Wobec tego nabycie spadku ma miejsce z chwilą śmierci spadkodawcy.

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W przypadku nabycia w drodze dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku – art. 6 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 cytowanej ustawy, jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

Jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie – art. 9 ust. 2 zdanie pierwsze cyt. ustawy.

W myśl art. 14 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Z wniosku wynika, iż zmarła testamentem powołała w całości do spadku swoją synową – Wnioskodawczynię. Spadek składa się z lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość o łącznej powierzchni użytkowej 104,60 m2, przynależność którego to lokalu mieszkalnego stanowi piwnica o powierzchni 8,5 m2 i z którym to lokalem związany jest udział wynoszący 11/100 części w częściach wspólnych budynku oraz w gruncie, na którym budynek ten jest zlokalizowany.

Wnioskodawczyni nie jest właścicielką innego budynku mieszkalnego ani lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, nie przysługuje jej spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub wynikające z przydziału spółdzielni mieszkaniowej prawo do domu jednorodzinnego lub prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym, nie jest też najemcą lokalu lub budynku.

Wnioskodawczyni ma zamiar zamieszkać i zameldować się na pobyt stały w odziedziczonym lokalu mieszkalnym i nie dokona jego zbycia przez okres 5 lat, bądź od dnia złożenia zeznania podatkowego i w tej dacie mieszkać będzie i będzie zameldowana na pobyt stały w lokalu, bądź od dnia zamieszkania potwierdzonego zameldowaniem na pobyt stały w nabytym lokalu w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, w przypadku nabycia własności (współwłasności) budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie – w drodze dziedziczenia, zapisu zwykłego, zapisu windykacyjnego, dalszego zapisu, polecenia testamentowego, darowizny lub polecenia darczyńcy przez osoby zaliczane do I grupy podatkowej – nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich czystej wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m2 powierzchni użytkowej budynku lub lokalu. W przypadku nabycia części (udziału) budynku mieszkalnego lub lokalu albo udziału w spółdzielczym prawie do budynku mieszkalnego lub lokalu ulga przysługuje stosownie do wielkości udziału.

Za powierzchnię użytkową budynku (lokalu) w rozumieniu art. 16 ust. 4 cyt. ustawy uważa się powierzchnię mierzoną po wewnętrznej długości ścian pomieszczeń na wszystkich kondygnacjach (podziemnych i naziemnych, z wyjątkiem powierzchni piwnic i klatek schodowych oraz szybów dźwigów).

Powierzchnie pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m – powierzchnię tę pomija się – art. 16 ust. 5 powyższej ustawy.

W myśl art. 16 ust. 2 ww. ustawy ulga, o której mowa w ust. 1, przysługuje osobom, które łącznie spełniają następujące warunki:

  1. spełniają wymogi określone w art. 4 ust. 4, z których wynika, że w chwili nabycia nabywca winien posiadać obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo na terytorium takiego państwa,
  2. nie są właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość bądź będąc nimi przeniosą własność budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
  3. nie przysługuje im spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub wynikające z przydziału spółdzielni mieszkaniowej: prawo do domu jednorodzinnego lub prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi prawami przekażą je zstępnym lub przekażą do dyspozycji spółdzielni, w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
  4. nie są najemcami lokalu lub budynku lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
  5. będą zamieszkiwać będąc zameldowanymi na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku i nie dokonają jego zbycia przez okres 5 lat:
    1. od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego – jeżeli w chwili złożenia zeznania lub zawarcia umowy darowizny nabywca mieszka i jest zameldowany na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku,
    2. od dnia zamieszkania potwierdzonego zameldowaniem na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku – jeżeli nabywca zamieszka i dokona zameldowania na pobyt stały w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego.


Mając na uwadze cytowane przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn, stwierdzić należy, że zasadniczym celem ustawodawcy jest zwolnienie – na mocy ww. przepisu – bliskich spadkodawcy lub darczyńcy od obciążeń podatkowych z tytułu nabycia nieruchomości mieszkaniowej, gdy nie dysponują innym mieszkaniem, czy domem (nie są ich właścicielami) i będą zamieszkiwać w uzyskanym lokalu lub budynku przez 5 lat od dnia, określonego w cytowanym wyżej przepisie art. 16 ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Warunkiem niezbędnym do skorzystania z ulgi przewidzianej w art. 16 cytowanej ustawy jest łączne spełnienie wszystkich zawartych w tym przepisie warunków. Wyłączenie zastosowania ulgi z art. 16 cytowanej ustawy odnosi się tylko do osób, które są najemcami lub właścicielami lokalu albo budynku mieszkalnego, bądź też przysługują im spółdzielcze prawa, o których mowa w pkt 3 ust. 2 art. 16 cyt. ustawy. Zatem wskazany przepis nie dotyczy osób, które są współwłaścicielami tych lokali lub budynków.

W myśl art. 17a ust. 1 ww. ustawy podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego (którego wzór oraz rodzaje dokumentów dołączonych do zeznania określa stosowne rozporządzenie Ministra Finansów) dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Zgodnie z § 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 września 2011 r. w sprawie zeznania podatkowego składanego przez podatników podatku od spadków i darowizn (Dz. U. Nr 215, poz. 1276) podatnicy podatku od spadków i darowizn obowiązani są dołączyć do zeznania dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania potwierdzające:

  1. nabycie rzeczy lub praw majątkowych, w szczególności: orzeczenie sądu, testament, umowę, ugodę, zaświadczenie banku o nabyciu praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładcy lub zaświadczenie towarzystwa funduszy inwestycyjnych o nabyciu jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci;
  2. posiadanie przez zbywcę tytułu prawnego do rzeczy lub praw majątkowych wymienionych w zeznaniu, w szczególności: wypis z księgi wieczystej, umowę sprzedaży, zaświadczenie spółdzielni mieszkaniowej;
  3. istnienie długów i ciężarów, obciążających nabyte rzeczy lub prawa majątkowe, a przy nabyciu w drodze zasiedzenia poniesienie nakładów na rzecz przez nabywcę podczas biegu zasiedzenia, w szczególności: faktury dotyczące kosztów ostatniej choroby oraz pogrzebu.

Przenosząc powołane przepisy na grunt rozpatrywanej sprawy, należy stwierdzić, iż ustawodawca w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn dokonał wyczerpującego wyliczenia nieruchomości mieszkaniowych i ograniczonych praw rzeczowych wynikających z praw spółdzielczych, które mogą być objęte niniejszą ulgą. Zatem, w przedmiotowym stanie faktycznym omawianą ulgą jest objęty wyłącznie lokal mieszkalny z przynależną piwnicą, natomiast udział 11/100 części ww. gruntu (na którym zlokalizowany jest budynek, w którym mieści się lokal stanowiący odrębną nieruchomość) nie został objęty powyższą ulgą. Z treści przywołanego powyżej przepisu jednoznacznie wynika, iż przewidziane nim zwolnienie obejmuje tylko substancję budowlaną (tutaj lokal stanowiący odrębną nieruchomość) bez udziału w gruncie. Ustawodawca w ramach przywołanego przepisu objął zwolnieniem tylko pewne kategorie przedmiotów nabycia, nadając temu zwolnieniu wyraźne granice. Nie ma więc wątpliwości, iż w ramach omawianego przepisu nie jest zwolniony udział w gruncie nabywany łącznie z lokalem stanowiącym odrębną nieruchomość.

Tym samym nabycie udziału w gruncie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na zasadach ogólnych przewidzianych w ww. ustawie dla osób zaliczanych do I grupy podatkowej. W sytuacji, gdy wartość ww. udziału w gruncie będzie wyższa od kwoty wolnej od opodatkowania – stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy – to naczelnik urzędu skarbowego ustali wymiar podatku, jaki Wnioskodawczyni będzie zobowiązana uiścić.

Z powyższych powodów stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast odnosząc się do nabycia lokalu mieszkalnego wraz z przynależną piwnicą, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od spadków i darowizn, jeżeli w nabytym mieszkaniu będzie mieszkać będąc jednocześnie zameldowaną na pobyt stały w okresie określonym w art. 16 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Ponadto należy się zgodzić z Wnioskodawczynią, iż wraz ze złożeniem zeznania podatkowego o nabyciu przedmiotowego lokalu mieszkalnego należy dołączyć dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania, tj.: postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku oraz akt notarialny umowy sprzedaży lokalu, na podstawie którego można określić powierzchnię nabytego lokalu mieszkalnego.

W świetle powyższego w tej części stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj