INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2007 r. (data wpływu 15 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania towarów w ramach sprzedaży premiowej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2007 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania towarów w ramach sprzedaży premiowej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W dniu 12 grudnia 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną nr IPPP1-443-345/07-4/JB, w której stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za nieprawidłowe. Interpretacja była przedmiotem skargi Spółki. Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 maja 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 422/08 uchylono zaskarżoną interpretację indywidualną. Ww. wyrok był przedmiotem rozpoznania Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia 7 lipca 2009 r. sygn. akt I FSK 1418/08 oddalił skargę kasacyjną, wniesioną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest producentem i dystrybutorem kosmetyków. W ramach akcji promocyjnej Spółka prowadzi tzw. sprzedaż premiową polegająca na tym, że podmioty dokonujące zamówień na produkty Spółki o określonej wartości otrzymują punkty, które następnie mogą wymienić na towary wskazane w „Katalogu Nagród”. Wartość nagrody wybieranej przez klienta uzależniona jest od wartości zamówienia. Towary oferowane przez Spółkę w niektórych przypadkach pokrywają się z asortymentem sprzedawanym przez Spółkę, a w pozostałych są to towary zakupione w celu przekazania ich jako nagród. Produkty wybrane przez zamawiających są wykazywane w składanych zamówieniach, jednak nie są wykazywane na fakturach wystawianych przez Spółkę, lecz są dokumentowane przy pomocy faktur wewnętrznych. Przy wydaniu towarów Spółka rozpoznaje podatek należny od wartości wydanych towarów. Spółka nie zalicza do kosztów uzyskania przychodów podatku z tytułu sprzedaży premiowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Spółka powinna rozpoznać podatek VAT należny od przekazania towarów w ramach sprzedaży premiowej a podatek naliczony przy nabyciu przekazanych towarów podlega odliczeniu ...

Zdaniem wnioskodawcy definicja określona w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. Zatem, jeżeli przekazania te związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą nie są przedmiotem uregulowania przez ten przepis. W ust. 2 art. 7 ustawy o VAT sformułowana została zasada ogólna, stwierdzająca, że podatkiem VAT należy obciążyć tylko nieodpłatne przekazania (darowizny), które nie są bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą. Ust. 3 powołanego przepisu stwierdzający, że „przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek” stanowi wyjątek od reguły określonej w ust. 2. Brzmienie ust. 3 potwierdza jedynie, że nie wiąże już próbek, prezentów o małej wartości, drukowanych materiałów reklamowych z działalnością firmy, bowiem reguluje to właśnie ust. 2, według którego każde przekazanie związane z działalnością firmy jest wolne od podatku VAT, a nie tylko takie którego przedmiotem jest próbka, prezent o małej wartości czy drukowane materiały reklamowe. Swoje stanowisko Spółka popiera wyrokiem sądu we Wrocławiu - WSA, sygn. I SA/Wr 152/07, w którym Sąd przyznał rację spółce, wskazując, że zmiana art. 7 ust. 3 ustawy o VAT spowodowała, iż nie podlega VAT nieodpłatne przekazanie towarów mające charakter darowizny na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Zdaniem Sądu, analiza art. 5 VI Dyrektywy oraz art. 7 ust. 2 ustawy o VAT prowadzi do wniosku, że przepisy polskiej ustawy o VAT są bardziej liberalne, ponieważ nie traktują nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, jako opodatkowanej dostawy towarów (…).

Spółka wskazuje, że wśród szeregu istotnych zmian wprowadzonych przez nowelizację do VATU przez przepisy ustawy z 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756), które weszły w życie 1 czerwca 2005 r., znajdują się m.in zmiany w zakresie zasad opodatkowania czynności polegających na nieodpłatnym przekazaniu towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika. Z brzmienia art. 7 ust. 2 VAT, w ostatecznie przyjętej wersji nowelizacji nie uległ on zmianie w stosunku do stanu sprzed 1 czerwca 2005 r. Tym samym, z przepisu tego nadal wynika, iż o opodatkowanej podatkiem VAT dostawie towarów będzie można mówić w przypadku przekazania przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa:

1. na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem,
2. w przypadku gdy podatnikowi temu przysługiwało w całości lub w części prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu nabycia towarów i usług związanych z tymi czynnościami.
   
   

Konkluzja wynikająca z literalnego brzmienia tego przepisu, zgodnie z którą przekazanie towarów przez podatnika na cele ściśle związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie powinno podlegać opodatkowaniu VAT.

Porównując poprzednie i obecne brzmienie tego przepisu należy wskazać, iż wykreślony został warunek by przekazanie towarów dokonywane było bezpośrednio na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. To zaś oznacza, iż obecnie przekazanie: drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek nigdy nie stanowi opodatkowanej VAT dostawy towarów, niezależnie od tego czy ich przekazanie było związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem, czy też nie. Tym samym, przekazanie powyższych towarów nie będzie powodować obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT zarówno wtedy, gdy podatnik będzie je przekazywał swoim kontrahentom lub potencjalnym kontrahentom, ale także gdy przekazanie dokonane będzie na inne cele, chociażby dla jego celów prywatnych. Tylko przy zastosowaniu takiej interpretacji przepis art. 7 ust. 3 ustawy o VAT zachowuje spójność logiczną z przepisem art. 7 ust. 2.

Art. 7 ust. 2 w uproszczeniu mówi bowiem, iż opodatkowaniu podatkiem VAT podlega nieodpłatne przekazanie towarów na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT w całości lub w części z tytułu tych czynności. Z zakresu tego art. 7 ust. 3 wyklucza przekazanie materiałów drukowanych, prezentów o małej wartości i próbek, niezależnie od związku ich przekazania z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem, a więc również wtedy gdy przekazanie to (zgodnie z dyspozycją art. 7 ust. 2) odbywa się na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Tak więc, czytając łącznie te dwa przepisy należy dojść do przekonania iż nowa konstrukcja przepisów art. 7 ust. 2 i 3 VAT wskazuje, iż nieodpłatne przekazania towarów można podzielić na:

1. przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - czynności te nigdy nie podlegają opodatkowaniu, bez względu na to czy zostały dokonane na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem czy nie,
2. przekazanie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem towarów innych niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości i próbki - przekazania tego rodzaju towarów co do zasady nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT,
3. przekazanie na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem towarów innych niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości i próbki - te czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
   
   

Strona odnosi się także do wykładni, która wynika z dyrektyw unijnych. Trzeba przyznać, iż ustawodawstwo unijne przyjmuje, iż każde przekazanie nieodpłatne towarów bez względu na związek z prowadzonym przedsiębiorstwem podlega opodatkowaniu podatkiem należnym. Ustawa polska jest więc względniejsza, bowiem zakłada opodatkowanie jedynie w przekazaniach niezwiązanych z prowadzonym przedsiębiorstwem. Należy pamiętać, iż stosowanie proeuropejskiej wykładni prawa nie ma charakteru bezwzględnie obowiązującego i w praktyce musi napotykać na niezbędne ograniczenia. Proeuropejska wykładnia prawa powinna zachodzić wyłącznie, gdy wykładnia językowa nie prowadzi do odpowiedzi w przedmiocie treści przepisów polskiego prawa. W szczególności znajdzie zastosowanie gdy przepisy unijne nie zostały w pełni włączone do polskiego porządku prawnego i powodują niejasności interpretacyjne. Wykładnia proeuropejska nie powinna nastąpić wtedy, gdy będzie to prowadziło do rezultatów sprzecznych z efektami wykładni językowej, mogłoby to prowadzić do niedopuszczalnej wykładni contra legem. Granice wykładni prowspólnotowej określa więc wykładnia językowa przepisu krajowego. Niedozwolone jest zatem uzupełnianie krajowych przepisów przy stosowaniu „wykładni prowspólnotowej”, jeśli wykładnia taka nie ma uzasadnienia w brzmieniu przepisu krajowego.

Zatem według Wnioskodawcy nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa w celu zintensyfikowania sprzedaży, zachęty nabywców do zwiększenia zakupów jest ściśle związane z prowadzonym przedsiębiorstwem i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Do czynności traktowanych na równi z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów (tj. nie podlegają opodatkowaniu) przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Art. 7 ust. 4 ustawy o VAT definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób,
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia przekazanego towaru nie przekracza 5zł.
   
   

Nie jest więc opodatkowane przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 5 zł, nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 5,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Z kolei przez próbki, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Z literalnego brzemienia art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów, których przekazanie wskazane w ust. 2 - czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania – jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż jakiekolwiek nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów (rozumianych w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, jako rzeczy ruchome oraz wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty), innych niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty o małej wartości i próbki, wchodzi w zakres objęty pojęciem odpłatnej dostawy towarów, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części oraz przekazanie to nastąpiło na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Natomiast nieodpłatne przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, zarówno związane jak i niezwiązane z realizacją celów prowadzonego przez podatnika przedsiębiorstwa, z mocy art. 7 ust. 3 ustawy nie będzie uznane za odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy.

Unormowanie zawarte w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nawiązuje do treści art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, będącego odpowiednikiem art. 5 (6) VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG), z którego wynika, że wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Analiza przepisów, o których mowa wyżej (art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. oraz art. 5 ust. 6 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r.) pozwala stwierdzić, że swoją dyspozycją obejmują one każde nieodpłatne zbycie towarów, zarówno do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza, jak i do celów tej działalności.

Analiza porównawcza art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. oraz art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE (art. 5 (6) VI Dyrektywy) prowadzi do wniosku, że przepisy polskiej ustawy o VAT są bardziej liberalne, ponieważ nie traktują nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem jako opodatkowanej dostawy, natomiast w świetle przepisów Dyrektywy czynność taką należałoby opodatkować. Jednakże zauważyć należy, iż wykładnia proeuropejska nie powinna mieć miejsca, gdy będzie to prowadziło do rezultatów sprzecznych z efektami wykładni językowej.

Biorąc zatem pod uwagę literalną wykładnię przepisów art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, należy uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, iż uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego związanego z dokonywanymi zakupami, uzależnione jest od powiązania tych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni – tj. wydatek na nabycie towaru, który następnie zostanie przez podatnika w stanie przetworzonym lub nieprzetworzonym sprzedany, bądź pośredni - tj. wydatek na nabycie towarów i usług, które służą wykonywaniu działalności, jednak nie wchodzą bezpośrednio do substancji wytwarzanych przez podatnika towarów i usług. Do wydatków takich zaliczyć należy m.in. różnego rodzaju wydatki kosztowe o charakterze ogólnym np. najem pomieszczeń biurowych, obsługa prawna, usługi biurowe, a także wydatki na towary, które następnie w formie prezentów zostaną przekazane różnym podmiotom w ramach akcji promocyjnych. Należy bowiem wziąć pod uwagę cel promocji, jakim jest zachęcanie nabywców do kupowania wyrobów podatnika i motywowanie do dalszej współpracy, a więc taki, który ma na celu generowanie sprzedaży opodatkowanej, a to przesądza o tym, że wydatki te ponoszone są w celu związanym ze sprzedażą opodatkowaną.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Wskazać tu należy treść art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego, oraz brzmienie art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., zgodnie z którym cytowany wyżej ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane.

Z przedstawionego we wniosku stan faktycznego wynika, że Spółka organizuje akcje promocyjne, w ramach których prowadzi sprzedaż premiową, polegającą na tym, że podmioty dokonujące zamówień na produkty Spółki o określonej wartości otrzymują punkty. Punkty te mogą następnie wymienić na wskazane w „Katalogu nagród” towary, w zależności od wartości zamówienia. Towary te pokrywają się z asortymentem Spółki oraz zostają zakupione w celu przekazania ich jako nagród.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności oraz wskazane przepisy prawa stwierdzić należy, że dokonując nabycia towarów i usług, w celu przekazania ich jako nagrody rzeczowe w akcji promocyjnej, a więc w celu wykonywania czynności opodatkowanych, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu. Natomiast nieodpłatne przekazanie tych towarów w ramach sprzedaży premiowej prowadzonej przez Spółkę nie mieści się w pojęciu odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy i nie rodzi konieczności opodatkowania podatkiem VAT, z uwagi na fakt, że przedmiotowe przekazanie odbywa się w związku z realizacją celu związanego z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.