Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-905/12-2/MP
z 14 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22.10.2012 r. (data wpływu 26.10.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania udziału radnych gminy w szkoleniach oraz kosztu zwrotu rozmów telefonicznych ze służbowego telefonu komórkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26.10.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania udziału radnych gminy w szkoleniach oraz kosztu zwrotu rozmów telefonicznych ze służbowego telefonu komórkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Radnym Gminy, zgodnie z art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r., Nr 142. poz. 1591 z późn. zm.) przysługują:

• diety na zasadach określonych przez radę gminy,
  
• zwrot kosztów podróży służbowych.
  
  
  

Wysokość diet przysługujących radnemu nie może przekroczyć w ciągu miesiąca łącznie półtorakrotności kwoty bazowej określonej w ustawie budżetowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 19, poz. 239 i z 2001 r. Nr 85, poz. 924 i Nr 100, poz. 1080). W świetle art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, diety te są zwolnione od podatku dochodowego do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2.280,00 zł.

Minister właściwy do spraw administracji publicznej w drodze rozporządzenia, z dnia 31 lipca 2000 r. w sprawie sposobu ustalania należności z tytułu zwrotu kosztów podróży służbowych radnych gminy (Dz. U. Nr 66, poz. 800 z późn. zm.) wskazał sposób ustalania wysokości zwrotu kosztów podróży służbowych przysługujących radnemu, które na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzystają ze zwolnienia z tegoż podatku. Ogólną kwotę świadczeń dla każdego radnego otrzymaną w danym roku z tytułu diet oraz zwrotu kosztów podróży służbowej, z uwzględnieniem kwot wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) i pkt 17 Wnioskodawca, jako płatnik, wykazuje w informacji PIT-R.

Tymczasem radni pełniąc funkcje publiczne oraz realizując zadania z tytułu pełnienia radnego uczestniczą w szkoleniach związanych z działalnością Gminy. Koszt udziału radnego w szkoleniach jest pokrywany ze środków Gminy. Z budżetu Gminy opłacane są również służbowe telefony komórkowe oraz koszty rozmów telefonicznych z tych telefonów przez Przewodniczącego Rady Miejskiej oraz Przewodniczącego Komisji Budżetowej Rady Miejskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy koszt udziału radnych gminnych w szkoleniach oraz koszt zwrotu rozmów telefonicznych ze służbowego telefonu komórkowego radnego, które są pokrywane z budżetu gminy stanowią przychód radnego w rozumieniu art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie podlegający zwolnieniu z tegoż podatku?
2. Czy Wnioskodawca, jako płatnik, zobowiązany jest do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z zasadami określonymi w art. 41 ww. ustawy, a następnie do wystawienia informacji PIT-11?
3. Czy Wnioskodawca, jako płatnik, może potrącić zaliczkę z wypłacanych radnemu diet z tytułu pełnienia obowiązków społecznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, Radni gminy realizując zadania przypisane reprezentowanej przez nich wspólnoty wykonują czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich.

Zgodnie z art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r., Nr 142. poz. 1591 z późn. zm.) radnym przysługują:

• diety na zasadach określonych przez radę gminy,
  
• zwrot kosztów podróży służbowych.
  
  
  

Wysokość diet przysługujących radnemu nie może przekroczyć w ciągu miesiąca łącznie półtorakrotności kwoty bazowej określonej w ustawie budżetowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 19, poz. 239 i z 2001 r. Nr 85, poz. 924 i Nr 100, poz. 1080). W świetle art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, diety te są zwolnione od podatku dochodowego do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2.280,00 zł. Natomiast zgodnie z rozporządzeniem Ministra do spraw administracji, z dnia 31 lipca 2000 r. w sprawie sposobu ustalania należności z tytułu zwrotu kosztów podróży służbowych radnych gminy (Dz. U. Nr 66, poz. 800 z późn. zm.) radnemu przysługuje zwrot kosztów podróży służbowych, które na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzystają ze zwolnienia z tegoż podatku.

Ogólną kwotę świadczeń dla każdego radnego otrzymaną w danym roku z tytułu diet oraz zwrotu kosztów podróży służbowej, z uwzględnieniem kwot wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) i pkt 17 Wnioskodawca, jako płatnik, wykazuje w informacji PIT-R.

Jak wynika z przywołanych przepisów o samorządzie gminnym i wydanych na jej podstawie rozporządzenia, jedynie te przepisy przewidują możliwość ustanowienia dla radnych diet i kosztów podróży służbowej, nie dopuszczając jednocześnie innych rekompensat, czy też finansowania innych wydatków ponoszonych na rzecz radnych gminnych.

Zatem szkolenia i koszty rozmów telefonicznych dla radnych gminnych, finansowane z budżetu stanowią nieodpłatne świadczenia dla radnych, które należy zaliczyć do przychodów określonych w art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie podlegające zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z przepisu art. 22 ust. 9 pkt . 5 ww. ustawy wynika, że koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt . 5 , 7 i 9 określa się w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1, a jeżeli podatnik uzyskuje przychody od tego samego podmiotu, ale z tytułu kilku stosunków prawnych, w wysokości określonej w ust. 2 pkt 2.

Zatem w przypadku szkoleń i rozmów ze służbowych telefonów komórkowych, wartość tych świadczeń należy opodatkować bez względu na przyznane limity.

Wobec powyższego Wnioskodawca, jako płatnik, zobowiązany jest pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 41 ww. ustawy, a następnie w informacji PIT-11 przekazanej radnemu wykazać uzyskany przez niego przychód w poz. 59.

Kwotę zaliczki na podatek dochodowy Wnioskodawca, jako płatnik, ma prawo potrącić z kwoty diety wypłacanej radnemu z tytułu pełnienia mandatu, gdyż przepisy rozporządzeń Rady Ministrów dnia 26 lipca 2000 r. w sprawie maksymalnej wysokości diet przysługujących radnemu powiatu i gminy (Dz. U. Nr 61 poz. 709 i 710), jak również przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym nie zawierają postanowień, które wyłączałyby lub ograniczały taką możliwość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych identyfikuje jako źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Stosownie do art. 13 pkt 5 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Mimo, iż ustawa nie definiuje pojęcia obowiązków społecznych lub obywatelskich to niewątpliwie sprawowanie funkcji radnego, który jako reprezentant lokalnej społeczności ma działać na jej rzecz, mieści się w tym terminie. Zatem do tej kategorii przychodów należy zaliczyć m.in. przychody otrzymywane przez radnych.

Z wniosku wynika, iż radni pełniąc funkcje publiczne oraz realizując zadania z tytułu pełnienia radnego uczestniczą w szkoleniach związanych z działalnością Gminy. Koszt udziału radnego w szkoleniach jest pokrywany ze środków Gminy. Z budżetu Gminy opłacane są również służbowe telefony komórkowe oraz koszty rozmów telefonicznych z tych telefonów przez Przewodniczącego Rady Miejskiej oraz Przewodniczącego Komisji Budżetowej Rady Miejskiej. Wnioskodawca uważa, iż szkolenia i koszty rozmów telefonicznych dla radnych gminnych, finansowane z budżetu stanowią nieodpłatne świadczenia dla radnych, które należy zaliczyć do przychodów określonych w art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie podlegające zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zakres świadczeń jakie przysługują radnemu z tytułu wykonywania funkcji radnego ściśle określa ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.).

Dla zabezpieczenia skutecznego realizowania obowiązków przez radnych ustawodawca zagwarantował im prawo do diet oraz zwrotu kosztów podróży służbowych (art. 25 ust. 4 ww. ustawy), a także przyznał radnym status funkcjonariuszy publicznych (art. 25 ust. 1 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 11a ust. 1 ww. ustawy organami gminy są:

1. rada gminy,
2. wójt (burmistrz, prezydent miasta).
   
   

Rada gminy wybiera ze swego grona przewodniczącego i 1-3 wiceprzewodniczących bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym (art. 19 ust. 1 cyt. ustawy).

Radny obowiązany jest kierować się dobrem wspólnoty samorządowej gminy. Radny utrzymuje stałą więź z mieszkańcami oraz ich organizacjami, a w szczególności przyjmuje zgłaszane przez mieszkańców gminy postulaty i przedstawia je organom gminy do rozpatrzenia, nie jest jednak związany instrukcjami wyborców (art. 23 ust. 1 ww. ustawy).

W związku z wykonywaniem mandatu radny korzysta z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych (art. 25 ust. 1 ww. ustawy).

W myśl art. 25 ust. 4 powołanej ustawy na zasadach ustalonych przez radę gminy radnemu przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych. Rada gminy przy ustalaniu wysokości diet radnych bierze pod uwagę funkcje pełnione przez radnego (art. 25 ust. 8).

Do przychodów radnego należy zatem zaliczyć wymienione w ustawie o samorządzie gminnym diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych. Przy czym, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł.

Z kolei diety i inne należności za czas podróży radnego korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku odchodnym od osób fizycznych - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust 13.

Zaznaczyć należy, iż dla prawidłowego funkcjonowania organu gminy jakim jest rada gminy, radnym powinny być stworzone odpowiednie warunki, pozwalające na efektywne sprawowanie ich funkcji. Stąd też, korzystanie przez radnych z telefonów komórkowych przekazanych im nieodpłatnie należy zaliczyć do narzędzi niezbędnych w realizowaniu codziennych ich obowiązków. Podobnie należy potraktować wartość szkoleń zorganizowanych przez Gminę, w których radny będzie uczestniczył. Wydatki gminy w tym zakresie nie generują po stronie radnych przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wydatki te poniesione przez gminę są bowiem w istocie wydatkami poniesionym na funkcjonowanie jej organów jakim jest rada gminy, w skład której wchodzą radni. Zatem jako takie wydatki te nie mogą stanowić nieodpłatnego świadczenia dla osób wchodzących w skład tegoż organu. Oczywistym bowiem jest, iż korzystanie na koszt jednostki terytorialnej ze wskazanych narzędzi jest niezbędne w realizowaniu codziennych obowiązków radnego.

Z tych też powodów wartości wskazanego świadczenia (szkolenia) oraz rozmów telefonicznych (telefon komórkowy) nie można uznać za nieodpłatne świadczenia, które należy zakwalifikować od przychodów określonych w treści art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na zajęte stanowisko w przedmiotowej sprawie bezzasadnym staje się udzielenie odpowiedzi na pytanie drugie i trzecie zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Odnosząc się do przywołanego przez Wnioskodawcę wyroku sądu wskazać należy, iż dotyczy on konkretnej sprawy w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Nie może on stanowić źródła praw i obowiązków dla innych wnioskodawców.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.