Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-354/12-2/KJ
z 9 stycznia 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPTPB3/423-354/12-2/KJ
Data
2013.01.09



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przychody --> Przychody


Słowa kluczowe
faktura
moment powstania przychodów
usługi


Istota interpretacji
Czy w przedstawionej sytuacji pobrana zaliczka na poczet usługi finansowania wierzytelności przyszłych stanowi przychód do opodatkowania w okresie jej otrzymania?



Wniosek ORD-IN 325 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej (…), przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2012 r. (data wpływu 10 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu powstania przychodu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu powstania przychodu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione zdarzenie przyszłe oraz stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: ,,Spółka”) jest przedsiębiorcą wyspecjalizowanym w oferowaniu produktów i usług o charakterze finansowym dla podmiotów działających na rynku medycznym. W ramach prowadzonej działalności finansowej, Spółka oferuje swoim kontrahentom, którymi są dostawcy sprzętu medycznego (dalej: ,,Dostawcy”) usługę finansowania wierzytelności przyszłych, tzn. które powstaną w związku z realizacją umowy o dostawę sprzętu medycznego nabywanego przez placówki medyczne (dalej: ,,Szpitale”). Wspomniani Dostawcy często nie posiadają wystarczających możliwości finansowych, które pozwalałyby im na zrealizowanie dostawy specjalistycznego sprzętu medycznego. Celem usług świadczonych przez Spółkę na rzecz Dostawców jest zapewnienie im finansowania w okresie realizacji zamówienia, który z reguły obejmuje okres kilku lub kilkunastu miesięcy.

W tym celu Spółka zawiera z Dostawcą umowę, na mocy której Dostawca ceduje na Spółkę wierzytelności, które powstaną w związku z realizacją na rzecz Szpitala dostawy sprzętu medycznego wraz z wszelkimi prawami z nimi związanymi, Spółka nabywa cedowane wierzytelności z chwilą zawarcia umowy pod warunkiem ich powstania za cenę stanowiącą 100% wierzytelności. Zapłata ceny za przyszłe wierzytelności realizowana jest w ratach. Pierwsza rata stanowiąca najczęściej 70% wierzytelności zostaje wypłacona przez Spółkę w terminie od jednego do kilku dni od zawarcia umowy z Dostawcą. Pozostała część jest wypłacana w terminie kilku dni po przedstawieniu przez Dostawcę stosownych dokumentów (wskazanych w umowie) potwierdzających realizację dostawy na rzecz Szpitala.

Spółka realizuje na rzecz Dostawcy usługę finansowania za wynagrodzeniem w postaci prowizji stanowiącej określony procent wartości nabywanych wierzytelności. Wyświadczenie takiej usługi jest dokumentowane wystawieniem przez Spółkę faktury VAT. W przypadku umowy finansowania wierzytelności przyszłych Spółka nabywa przedmiotowe wierzytelności w chwili ich powstania. W przypadku spłaty wierzytelności przez Szpital do Nabywcy przed zakończeniem okresu finansowania określonego w umowie, wysokość prowizji ulegnie odpowiedniemu zmniejszeniu (proporcjonalnie do skróconego okresu finansowania). W przypadku zaś wydłużenia okresu finansowania Zbywca zapłaci dodatkową prowizję w wysokości proporcjonalnej do wydłużonego okresu finansowania.

Zgodnie z umową, usługa finansowania zostaje wykonana przez Spółkę w dniu nabycia wierzytelności. Jeśli jednak wierzytelność lub jej część będąca przedmiotem umowy nie powstanie z jakiejkolwiek przyczyny, Spółka może odstąpić od umowy odpowiednio w zakresie całości wierzytelności lub tej części wierzytelności, która nie powstała lub została dotknięta wadą prawną. W przypadku odstąpienia od umowy przez Spółkę, Dostawca, w terminie 7 dni roboczych od otrzymania oświadczenia Spółki o odstąpieniu, jest zobowiązany zwrócić Spółce wszelkie środki, które Spółka uiściła tytułem ceny do dnia odstąpienia od umowy wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi za okres od dnia zapłaty ceny przez Spółkę do dnia zwrotu ceny przez Dostawcę.

Na poczet świadczonej usługi finansowania, Spółka pobiera zaliczkę. Kwota zaliczki stanowi część przyszłego wynagrodzenia Spółki obliczonego proporcjonalnie do wypłaconych środków na poczet ceny nabycia przyszłych wierzytelności. Jeżeli Spółka wypłaca w pierwszej racie 70% ceny za nabywane przyszłe wierzytelności, zaliczka stanowi 70% wynagrodzenia prowizyjnego Spółki.

Dostawca wyraża zgodę na potrącenie kwoty prowizji zgodnie z harmonogramem dołączonym do umowy. Kwota potrącanej prowizji z pierwszą ratą płatności za wierzytelności, stanowi zaliczkę na poczet świadczonej przez Spółkę usługi finansowej. Spółka dokumentuje fakt otrzymania zaliczki wystawiając fakturę VAT. W przypadku, kiedy wierzytelność nie powstanie Nabywca zwróci Zbywcy zaliczkę pobraną na poczet prowizji oraz wystawi notę odsetkową za okres faktycznego korzystania z finansowania przez Zbywcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (dotyczące zarówno zaistniałego stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego):

Czy w przedstawionej sytuacji pobrana zaliczka na poczet usługi finansowania wierzytelności przyszłych stanowi przychód do opodatkowania w okresie jej otrzymania...

W przypadku prezentowania opinii odmiennej od przedstawionego poniżej stanowiska Wnioskodawcy, Spółka zwraca się z prośbą o wskazanie właściwego rozwiązania, jak i podstawy prawnej znajdującej zastosowanie w przedmiotowej kwestii.

Zdaniem Spółki, pobrana zaliczka na poczet usługi finansowania wierzytelności przyszłych nie stanowi przychodu podatkowego w okresie jej otrzymania na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z interpretacją indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w imieniu Ministra Finansów z dnia 14 czerwca 2011 r. (sygn. ILPP2/443-519/11-4/MR), którą Spółka otrzymała w zakresie traktowania świadczonych przez Spółkę usług finansowych związanych z nabyciem (cesją) wierzytelności: „obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia usługi finansowania wierzytelności powstaje w momencie wykonania usługi, za moment wykonania usługi należy przyjąć moment przejęcia wierzytelności, tj. moment zakupu wierzytelności.”

Analogicznie, Spółka za moment wykonania przedmiotowej usługi finansowania wierzytelności przyszłych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przyjmuje rozwiązanie tożsame jak dla podatku VAT, tj. moment nabycia wierzytelności. Nabycie wierzytelności przez Spółkę następuje natomiast w chwili jej powstania, czyli po zrealizowaniu dostawy na rzecz Szpitala. Jednocześnie wpłata pierwszej raty na poczet ceny nabywanej wierzytelności i otrzymanie zaliczki na poczet należnego Spółce wynagrodzenia następuje w ciągu jednego do kilku dni po zawarciu umowy miedzy Spółką a Dostawcą. Umowa zawarta między Spółką a Dostawcą określa moment wykonania usługi przez Spółkę jako dzień nabycia wierzytelności. Umowa zapewnia również zgodę Dostawcy na potrącenie z pierwszej raty płatności ceny za przyszłą wierzytelność kwoty, która stanowi zaliczkę na poczet świadczonej przez Spółkę usługi.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych „Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont”.

Datę powstania przychodu precyzuje art. 12 ust. 3a ww. ustawy, zgodnie, z którym za datę powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e uważa się „dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

  1. wystawienia faktury albo
  2. uregulowania należności”.

Analizując jedynie art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zdaniem Spółki, można mylnie dojść do wniosku, że także otrzymanie zaliczki, zadatku powoduje powstanie przychodu wobec „uregulowania należności” przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi albo „wystawienia faktury”, gdy zaliczka zgodnie z przepisami o VAT zostanie udokumentowana tzw. „fakturą zaliczkową”. Przepisy te trzeba jednak rozpatrywać łącznie z treścią art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które mówią, że do przychodów nie zalicza się „pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.” Artykuł 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi przepis szczególny w stosunku do art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w sposób szczególny reguluje określoną kategorię zdarzeń. Jakakolwiek wpłata na poczet dostawy towarów lub usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, nawet w przypadku udokumentowania otrzymanej zaliczki tzw. fakturą zaliczkową” dla celów VAT, nie powoduje, zgodnie z brzmieniem tego przepisu powstania przychodu należnego, o którym mowa w art. 12 ust. 3 ww. ustawy. Oznacza to, że nie zachodzi konieczność analizowania momentu powstania przychodu, skoro przychód ten w danym momencie jeszcze nie powstał. Podsumowując, do kwot, które nie są przychodem nie będą się odnosić przepisy dotyczące momentu powstania przychodu.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone między innymi w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 maja 2010 r. (III SA/Wa 570/10): „nawet otrzymanie całkowitej zapłaty nie kreuje przychodu po stronie otrzymującego wpłatę w pewnej wysokości, jeżeli zapłata ta dotyczy dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane dopiero w następnych okresach sprawozdawczych. Sąd, biorąc powyższe rozważania pod uwagę, stoi na stanowisku, że zgodnie z oboma wyżej wskazanymi przepisami - art. 12 ust. 3a i art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p. - obowiązek podatkowy powstanie, jeśli zostanie wykonana usługa lub wydana rzecz. (...)”.

Podobne stanowisko zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 29 kwietnia 2011 r. (ILPB3/423-29/11-4/JG), w której wskazał, że „zaliczki (przedpłaty) z tytułu świadczonych usług - nawet w wysokości 100% należności - na poczet usługi, która ma być wykonana w przyszłości, nie stanowią przychodu w dniu ich otrzymania”.

Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowią przychodów wpłaty na poczet świadczeń, które nie zostały jeszcze wykonane, a będą wykonane w przyszłości „w następnych okresach sprawozdawczych”. Sformułowanie to pozostało jeszcze z czasów, kiedy w związku z wpłatą zaliczek na podatek dochodowy składane były miesięczne deklaracje. Obecnie istnieje jedynie obowiązek składania zeznań rocznych. Okresem sprawozdawczym będzie więc niewątpliwie rok podatkowy. Jednakże, w praktyce przyjęło się, że w przywołanych przepisach chodzi także o okresy rozliczeniowe, za które ustalana jest zaliczka na podatek, a więc miesiąc bądź kwartał roku kalendarzowego. Potwierdza to interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 16 lutego 2011 r. (ITPB3/423-633a/10/MT): „okresem sprawozdawczym w rozumieniu art. 12 ust. 4 pkt 1 omawianej ustawy podatkowej jest miesiąc - dla potrzeb ustalania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy, kwartał - dla potrzeb ustalania kwartalnych zaliczek na podatek dochodowy, rok podatkowy - dla potrzeb ustalania podatku należnego za rok podatkowy.”

W związku z zawarciem umowy, na poczet świadczonej usługi finansowania, Spółka pobiera zaliczkę. Kwota zaliczki stanowi część przyszłego wynagrodzenia Spółki obliczonego proporcjonalnie do wypłaconych środków na poczet ceny nabycia przyszłych wierzytelności.

Zgodnie z zapisami umowy finansowania wierzytelności zawartej między Dostawcą a Spółką w sytuacji, kiedy wierzytelność nie powstanie Spółka ma prawo odstąpić od umowy oraz żądać od Dostawcy zwrotu środków przekazanych na poczet ceny nabycia przyszłej wierzytelności wraz z odsetkami za okres faktycznego korzystania z finansowania. W tej sytuacji Dostawca zwróci Spółce otrzymane środki na poczet ceny a Spółka pobraną zaliczkę na poczet usługi, która nie została wykonana. Tak więc otrzymana przez Spółkę zaliczka nie ma charakteru definitywnego i może podlegać zwrotowi przed terminem wykonania usługi. Natomiast przysporzenie uważane za przychód podatkowy musi mieć charakter definitywny. Takie podejście zostało potwierdzone m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 20 maja 2010 r. (IPPB1/415-209/10-2/JB).

Jednocześnie Spółka jeszcze raz podkreśla, że prezentowane przez Nią stanowisko w powyższej sprawie odnośnie momentu wykonania usługi znajduje swoje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 14 czerwca 2011 r. (sygn. ILPP2/443-519/11-4/MR), którą otrzymała Spółka. Zgodnie z otrzymaną interpretacją, „obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia usługi finansowania wierzytelności powstaje w momencie wykonania usługi, za moment wykonania usługi należy przyjąć moment przejęcia wierzytelności, tj. moment zakupu wierzytelności.”

Mając na uwadze powyższe Spółka jeszcze raz podkreśla, że pobierana zaliczka na poczet usługi finansowania wierzytelności przyszłych nie ma również charakteru bezzwrotnego. W sytuacji kiedy wierzytelność nie powstanie, zaliczka zostanie zwrócona Dostawcy. Nie stanowi ona więc przysporzenia definitywnego dla Spółki, zatem nie będzie stanowić przychodu Spółki w momencie jej otrzymania.

Reasumując, zdaniem Spółki otrzymana przez Nią zaliczka na poczet usługi, która zostanie wykonana w następnych okresach sprawozdawczych nie stanowi przychodu na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Z brzmienia przepisu art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), jednoznacznie wynika, iż za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zatem, przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa.

Dla ustalenia przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych, który będzie zobowiązany wykazać Wnioskodawca, z tytułu otrzymania płatności od dostawców za realizację usług finansowania wierzytelności przyszłych, istotnym zagadnieniem jest określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych łączy moment powstania obowiązku podatkowego. Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu należnego ma dzień dokonania czynności - wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, częściowego lub całkowitego wykonania usługi. Przy tym przepisy ustawy podatkowej, które odnoszą się do osiąganych przychodów z działalności gospodarczej osoby prawnej nie wskazują jednak, co należy rozumieć pod pojęciem przychodu należnego. Dlatego też, można w tym zakresie posłużyć się m.in. definicją zawartą w Słowniku języka polskiego (...), stanowiącą, że „należny” to przysługujący, należący się komuś bądź czemuś. Z tego względu przy ocenie momentu powstania przychodu należnego uznać należy, że takim przychodem należnym nie będzie każdy przychód, jaki został przez podatnika osiągnięty, ale tylko ten, w stosunku do którego przysługuje przedsiębiorcy uprawnienie do jego otrzymania. Zatem, powstanie przychodu należnego co do zasady związane jest z momentem powstania wierzytelności. Jako przychód należny powinno się zatem traktować kwoty, jakie są należne podatnikowi, czyli takie środki, których wydania podatnik może zażądać od kontrahenta.

Podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej została uregulowana w treści art. 12 ust. 3a omawianej ustawy podatkowej.

Na mocy tego przepisu, za datę powstania przychodu uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c - 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

  1. wystawienia faktury albo
  2. uregulowania należności.

Z powołanego przepisu wynika, że jeżeli nawet nie nastąpiło jeszcze wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego lub przynajmniej częściowe wykonanie usługi, ale miało miejsce wystawienie faktury, względnie uregulowanie należności - to z tym dniem podatnik obowiązany jest wykazać przychód.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, oferuje swoim kontrahentom, którymi są dostawcy sprzętu medycznego usługę finansowania wierzytelności przyszłych, tzn. takich, które powstaną w związku z realizacją umowy o dostawę sprzętu medycznego nabywanego przez placówki medyczne. Celem usług świadczonych przez Spółkę na rzecz dostawców jest zapewnienie im finansowania w okresie realizacji zamówienia, który z reguły obejmuje okres kilku lub kilkunastu miesięcy.

Wnioskodawca zawiera z dostawcami umowy, na mocy których dostawcy cedują na Niego wierzytelności, które powstaną w związku z realizacją na rzecz Szpitala dostawy sprzętu medycznego wraz z wszelkimi prawami z nimi związanymi. Wnioskodawca nabywa cedowane wierzytelności z chwilą zawarcia umowy, pod warunkiem ich powstania za cenę stanowiącą 100% wierzytelności. Zapłata ceny za przyszłe wierzytelności realizowana jest w ratach. Pierwsza część (najczęściej 70% wierzytelności) zostaje wypłacona przez Spółkę w terminie od jednego do kilku dni od dnia zawarcia umowy z dostawcą. Pozostała część jest wypłacana w terminie kilku dni po przedstawieniu przez dostawcę stosownych dokumentów (wskazanych w umowie) potwierdzających realizację dostawy na rzecz Szpitala.

Ponadto, Wnioskodawcy z tytułu świadczonej usługi finansowania wierzytelności przysługuje wynagrodzenie w postaci prowizji stanowiącej określony procent wartości nabywanych wierzytelności. Zgodnie z umową, usługa finansowania zostaje wykonana przez Wnioskodawcę w dniu nabycia wierzytelności. Zapłata wynagrodzenia następuje poprzez potrącenie kwoty prowizji z rat płatności ceny za przyszłą wierzytelność, w terminach ustalonych w harmonogramie dołączonym do umowy.

W przypadku spłaty wierzytelności przez Szpital do Nabywcy przed zakończeniem okresu finansowania określonego w umowie, wysokość prowizji ulega odpowiedniemu zmniejszeniu (proporcjonalnie do skróconego okresu finansowania). W przypadku zaś wydłużenia okresu finansowania Zbywca płaci dodatkową prowizję w wysokości proporcjonalnej do wydłużonego okresu finansowania. Natomiast w przypadku, kiedy wierzytelność nie powstanie Nabywca zwróci Zbywcy zaliczkę pobraną na poczet prowizji oraz wystawi notę odsetkową za okres faktycznego korzystania z finansowania przez Zbywcę.

Fakt otrzymania wynagrodzenia dokumentowany jest wystawieniem przez Spółkę faktury VAT.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, należy przeanalizować powołany przez Wnioskodawcę przepis art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy podatkowej. Przepis ten wymienia przychody neutralne podatkowo, wskazując na niestanowiące przychodów pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Użyte w tym przepisie sformułowanie „pobrane wpłaty lub zarachowane należności” odnosi się do pobranych przez podatnika przedpłat i zaliczek na poczet dostaw towarów i usług, których wykonanie jest odroczone w czasie i dopiero po realizacji łączącej strony umowy występuje przychód podlegający opodatkowaniu.

Przepis art. 12 ust. 4 określa jakich należności nie zalicza się do przychodu. W przepisie tym jest odstępstwo od zasady, że przychodem są kwoty otrzymane lub należne, choćby nie zostały otrzymane. Warunkiem, by pobrane wpłaty lub zarachowane należności nie były zaliczone do przychodów jest to, by dotyczyły one dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Już więc w momencie pobrania wpłaty lub zarachowania należności musi być wiadome, że dotyczą te wpłaty konkretnie określonych przyszłych dostaw towarów lub wykonanej usługi. Sformułowanie użyte w tym przepisie „które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych” wskazuje, że chodzi o takie dostawy towarów lub wykonanie usług, co do których w momencie pobrania wpłaty nie ma wątpliwości, że zostaną faktycznie wykonane.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z umową, która jednoznacznie określa moment wykonania usługi, a mianowicie dzień nabycia wierzytelności w formie cesji. Spółka podkreśla bowiem we wniosku, że usługa finansowania, zgodnie z zawartą umową, zostaje wykonana w dniu nabycia wierzytelności. W niniejszej sprawie w celu określenia momentu powstania przychodu z tytułu świadczenia usług factoringowych do całości wynagrodzenia Wnioskodawcy zastosowanie znajdzie zatem przepis art. 12 ust. 3a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury.

W przedmiotowej sprawie nie znajdzie natomiast zastosowania przepis art. 12 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, w myśl którego, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów);. Argumentację Wnioskodawcy o braku konieczności rozpoznania przychodu na podstawie art. 12 ust 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy zatem uznać za nieprawidłową. Do otrzymanych należności nie będzie bowiem miał zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Żeby można było uznać określone wpłaty za przychody przyszłych okresów w rozumieniu wymienionego wyżej przepisu to również z umowy, czy faktury powinno wynikać, że określona kwota stanowi właśnie wpłatę na wykonanie usługi w przyszłym okresie. Potrącane kwoty wynagrodzenia (prowizji) stanowią natomiast wynik ustaleń między stronami umowy co do tego, jaką wysokość finansowania Wnioskodawca zgodził się udostępnić Dostawcy w związku z wykonaniem umowy.

Podsumowując, otrzymane przez Wnioskodawcę kwoty prowizji za wykonaną usługę nie mają charakteru zaliczek na poczet realizacji umowy finansowania wierzytelności przyszłych, a zatem, rozpatrywanie kwestii opodatkowania przychodu z tytułu ich otrzymania w kontekście postanowień art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest nieuzasadnione

W niniejszej sprawie w celu określenia momentu powstania przychodu z tytułu świadczenia usług finansowania wierzytelności do całości wynagrodzenia Wnioskodawcy zastosowanie znajdzie przepis art. 12 ust. 3a pkt 1, zgodnie z którym za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj