INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2009 r. (data wpływu 25 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółdzielni jako płatnika w zakresie korekty pobranych zaliczek i sporządzenia deklaracji korygujących - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 6 lipca 2009 r. oraz w dniu 28 sierpnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółdzielni jako płatnika w zakresie korekty pobranych zaliczek i sporządzenia deklaracji korygujących.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W Spółdzielni Mieszkaniowej organem stanowiącym jest Rada Nadzorcza i Zarząd. Zgodnie z postanowieniami statutu organem opiniotwórczym i doradczym są Rady Osiedli. Członkowie Rad Osiedli za udział w posiedzeniach otrzymują wynagrodzenie od którego płatnik odprowadza zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Na podstawie zapisów indywidualnej interpretacji przepisów prawa z dnia 2 kwietnia 2009 r. przychód z tytułu udziału w posiedzeniach Rad Osiedli zakwalifikowany został jako przychód z innych źródeł na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przed uzyskaniem powyższej interpretacji Spółdzielnia pobierała zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, którą przekazywała do urzędu skarbowego, wystawiając informację PIT-11 poszczególnym osobom – członkom Rad Osiedli. W oparciu o zawarte w interpretacji indywidualnej stanowisko, dokonana została korekta za okres od stycznia 2009 r. Okres poprzedni do 31 grudnia 2008 r. nie został skorygowany. Rozliczenie z tytułu podatku dochodowego za te okresy zostało dokonane z uwzględnieniem odprowadzonych zaliczek przez osoby fizyczne – członków Rad Osiedli.

Jednocześnie Spółdzielnia wyjaśnia, że przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy w latach ubiegłych od wynagrodzeń członków Rad Osiedli, zaliczki te obliczano i pobierano od podstawy obliczonej jako różnica pomiędzy przychodem a kosztami jego uzyskania. W deklaracjach PIT-11 wykazywano przychód, koszty uzyskania przychodu, dochód oraz zaliczki na podatek dochodowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy i za jaki okres należy dokonać korekty pobieranych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodu z tytułu wynagrodzenia za udział w posiedzeniach Rad Osiedli oraz czy i za jaki okres dokonać korekty sporządzanych dla członków Rad Osiedli deklaracji rocznych PIT-11...

Zdaniem Spółdzielni winna ona dokonać korekty naliczonych i odprowadzonych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za rok 2009 oraz na koniec roku podatkowego wystawić dla członków Rad Osiedli PIT-8C. Natomiast za wcześniejsze okresy rozliczeniowe nie należy dokonywać korekt z uwagi na dokonane roczne rozliczenia podatkowe złożone przez członków Rad Osiedli.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Punktem wyjścia dla rozważań będących przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest pozycja płatnika nadana mu przez ustawodawcę w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Wskazać tu należy na treść art. 8 ww. ustawy, który stanowi, iż płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z powyższego wynika, że ustawodawca ukształtował rolę płatnika, jako pośrednika pomiędzy podatnikiem i organem podatkowym. Czynności podejmowane przez płatnika, polegające na obliczeniu, pobraniu i wpłaceniu należności mają charakter czynności materialno-technicznych. Obowiązek podatkowy ciąży ostatecznie na podatniku. Płatnik natomiast, przekazuje organowi podatkowemu pieniądze podatnika. Z chwilą pobrania podatku i przekazania jego równowartości na rachunek właściwego urzędu skarbowego obowiązek płatnika wygasa.

Zgodnie z treścią art. 72 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) za nadpłatę uważa się w szczególności kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku, kwotę podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

Jednakże nie w każdej z tych sytuacji płatnikowi przysługuje prawo do żądania stwierdzenia nadpłaty.

W myśl art. 75 § 1 ww. ustawy jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Natomiast stosownie do treści art. 75 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej uprawnienie określone w § 1 przysługuje również płatnikom lub inkasentom, jeżeli:

1. w złożonej deklaracji wykazali oraz wpłacili podatek w wysokości większej od wysokości pobranego podatku,
2. w złożonej deklaracji wykazali oraz wpłacili podatek w wysokości większej od należnej,
3. nie będąc obowiązanymi do składania deklaracji, wpłacili podatek w wysokości większej od należnej.

Z przedstawionej regulacji wynika jednoznacznie, że płatnik może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty tylko w sytuacjach powodujących uszczerbek w jego majątku, gdy na skutek własnych błędów zadeklarował oraz wpłacił podatek w wysokości większej od należnej albo większej od pobranej.

Zagadnienia dotyczące korygowania deklaracji podatkowych zostały z kolei uregulowane w przepisach art. 81 i art. 81b ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ww. ustawy jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

W myśl art. 81 § 2 ww. ustawy skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Uprawnienia do złożenia korekt ulegają jedynie zawieszeniu w trybie art. 81b § 1, na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej - w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą i przysługują nadal po zakończeniu kontroli podatkowej, postępowania podatkowego - w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.

Powołane wyżej przepisy dotyczą również informacji PIT-11, o których mowa w art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Zgodnie bowiem z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej, ilekroć w ww. ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Korekta deklaracji ma na celu umożliwienie podatnikom, płatnikom i inkasentom poprawienia błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Błędnie mogła zostać określona m.in. wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Z treści wniosku wynika, że Spółdzielnia przed uzyskaniem interpretacji indywidualnej z dnia 2 kwietnia 2009 r. pobierała członkom Rad Osiedli zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzeń – kwot pomniejszonych o koszty uzyskania przychodów - które przekazywała do urzędu skarbowego, wystawiając informacje roczne PIT-11.

Zgodnie z zapisami wskazanej we wniosku interpretacji indywidualnej, przychód z tytułu udziału w posiedzeniach Rad Osiedli stanowi przychód z innych źródeł na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, Spółdzielnia jako dokonujący wypłat członkom Rad Osiedli świadczeń o których mowa w art. 20 ust. 1 nie jest zobowiązana do poboru zaliczek na podatek dochodowy, obowiązana jest jednak po zakończeniu roku podatkowego, w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego sporządzić i przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu informację PIT-8C, w której powinna wykazać wartość wypłaconych świadczeń, w których dochód będzie równy przychodowi.

Biorąc pod uwagę pozycję płatnika nadaną mu przez ustawodawcę, jako pośrednika w poborze podatku oraz dokonując analizy elementów stanu faktycznego przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, iż Spółdzielnia nie miała obowiązku poboru zaliczek, które zostały wykazane w wystawionych deklaracjach PIT-11.

Jak podano we wniosku, osoby otrzymujące wynagrodzenie za posiedzenie Rad Osiedli, w oparciu o wystawione przez Spółdzielnię deklaracje PIT-11, dokonały rozliczenia zobowiązań podatkowych za poszczególne lata – w zeznaniach podatkowych. Podkreślić należy, iż zobowiązania podatkowe z tego tytułu nie zostały ustalone w prawidłowej wysokości. Przy obliczaniu uwzględniono bowiem koszty uzyskania przychodów w wysokości przewidzianej w art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście. Do przychodów z tzw. „innych źródeł” w zakresie kosztów uzyskania przychodów ma zaś zastosowanie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zatem do kosztów uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzeń za posiedzenia Rad Osiedli mogłyby zostać zaliczone jedynie ewentualne wydatki poniesione bezpośrednio w celu uzyskania tego przychodu.

Stąd też istnieje konieczność zweryfikowania dokonanych rozliczeń. Spółdzielnia winna zatem złożyć deklaracje korygujące PIT-11, wystawiając jednocześnie informacje PIT-8C.

Natomiast w przypadku świadczeń członków Rad Osiedli za okres od stycznia 2009 r., Spółdzielnia zobowiązana będzie po zakończeniu roku podatkowego w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego do sporządzenia i przekazania podatnikowi i urzędowi skarbowemu informacji PIT-8C.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.