INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 03 kwietnia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania tym podatkiem - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 kwietnia 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania tym podatkiem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (spółka z o.o.) w dniu 12 marca 2009r. zawarł umowę z firmą X, która prowadzi internetową giełdę sprzedaży pojazdów powypadkowych, pokradzieżowych i poleasingowych. Wnioskodawca składa tam oferty kupna samochodów i jeśli jego oferta jest najwyższa, właściciel pojazdu otrzymuje informację o wysokości zaoferowanej kwoty za pojazd. Wówczas podejmuje decyzję, czy sprzedaje pojazd za zaoferowaną kwotę, czy nie. Z firmy X wnioskodawca otrzymuje szczegółowe informacje o pojeździe wraz z kwotą oferty. W momencie zakupu pojazdu sporządzana jest umowa kupna sprzedaży z osobą będącą właścicielem pojazdu, zazwyczaj jest to osoba fizyczna. Po stronie wnioskodawcy powstaje obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych i złożenia deklaracji PCC-3.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dołączenie do deklaracji PCC-3 szczegółowej informacji o obiekcie wraz ze zdjęciami i szczegółowym opisem szkody będzie wystarczającym dowodem dla Urzędu Skarbowego dla uznania wartości pojazdu będącego przedmiotem kupna i nie podwyższania jego wartości dla celów podatku od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem wnioskodawcy, dołączenie do deklaracji PCC-3 szczegółowej informacji o obiekcie będzie wystarczającym dowodem dla Urzędu Skarbowego dla uznania wartości pojazdu będącego przedmiotem kupna i nie podwyższania jego wartości dla celów opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) podatkowi podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych. Przez pojęcie rzeczy należy rozumieć zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) tylko przedmioty materialne. Zatem podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy sprzedaży pojazdów, w tym samochodów bez względu na ich stan techniczny, jeżeli tylko ich wartość rynkowa przekracza kwotę 1000 zł.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c) i ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania stanowi - przy umowie sprzedaży - wartość rynkowa rzeczy, którą określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów. Natomiast jeżeli podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, organ ten wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny (art. 6 ust. 3 ww. ustawy).

W sytuacji, gdy podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa wyżej nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33 % od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik (art. 6 ust. 4 ww. ustawy).

Podatnik nie jest zobligowany do określenia wartości rynkowej zakupionych rzeczy w oparciu o opinię rzeczoznawcy. Ustawodawca w przytoczonym wyżej art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nałożył jedynie na organ podatkowy obowiązek uwzględnienia przedłożonej przez stronę w toku postępowania podatkowego w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych wyceny rzeczoznawcy, gdy wartość rynkowa przedmiotu umowy, według oceny organu podatkowego nie odpowiada wartości rynkowej zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy.

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, o czym stanowi art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, stawka podatku od umowy sprzedaży rzeczy ruchomych wynosi 2%.

Na mocy art. 10 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, na podatnikach ciąży obowiązek, bez wezwania organu podatkowego, złożenia deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczenia i wpłacenia podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. Stosownie do art. 4 pkt 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym. Wraz z zapłatą podatku należy złożyć deklarację PCC-3.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że wnioskodawca dokonuje zakupu samochodów używanych na giełdzie internetowej. Od zawartych umów kupna-sprzedaży wnioskodawca uiszcza podatek od czynności cywilnoprawnych oraz składa deklaracje PCC-3.

Zatem w przedmiotowej sprawie, przy każdej umowie kupna-sprzedaży, podstawę opodatkowania stanowi cena zapłacona klientowi, jeżeli stanowi ona wartość rynkową nabytej (zbytej) rzeczy w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jeżeli zatem kwota deklarowana przez wnioskodawcę jako podstawa opodatkowania nie jest ceną rynkową zakupionego pojazdu, organ podatkowy ma prawo zwrócić wnioskodawcy uwagę na konieczność jej podwyższenia. Może się tak stać również w sytuacji, gdy wnioskodawca dołączy do deklaracji PCC-3 szczegółową informację o pojeździe wraz ze zdjęciami i szczegółowym opisem szkody, a dane zawarte w tej informacji mogą okazać się niewystarczające dla ustalenia wartości rynkowej pojazdu, będącego przedmiotem kupna.

W świetle powyższego, podstawowym warunkiem do uznania deklarowanej wartości samochodu jako podstawy opodatkowania jest ustalenie wartości rynkowej tego pojazdu. O ile zatem wartość samochodu, zawarta w szczegółowej informacji o pojeździe dołączanej przez wnioskodawcę do deklaracji PCC-3, nie będzie odpowiadać wartości rynkowej tego samochodu, to samo dołączenie do deklaracji PCC-3 ww. informacji nie będzie wystarczającym dowodem dla organu podatkowego do uznania deklarowanej wartości pojazdu, będącego przedmiotem kupna i nie podwyższania jego wartości dla celów podatkowych.

Wobec tego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.