Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-265a/09/AP
z 26 czerwca 2009 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPP2/443-265a/09/AP
Data
2009.06.26



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy


Temat
Podatek od towarów i usług --> Miejsce świadczenia --> Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług --> Miejsce świadczenia usług

Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Stawki --> Stawki podatku


Słowa kluczowe
miejsce świadczenia usług


Istota interpretacji
Miejscem świadczenia usług badawczo-rozwojowych na rzecz podmiotu niemieckiego jest Polska, a stawka podatku wynosi 22%.



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2009 r. (data wpływu 1 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 czerwca 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług badawczo-rozwojowych wykonywanych na rzecz kontrahenta niemieckiego - jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 1 kwietnia 2009 r. złożono wniosek, uzupełniony pismem z dnia 8 czerwca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług badawczo-rozwojowych wykonywanych na rzecz kontrahenta niemieckiego.


W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.


NZOZ, którego organem założycielskim jest spółka jawna, ma możliwość podpisania umowy z kontrahentem niemieckim na wykonanie usługi naukowo-badawczej realizowanej na zlecenie na rzecz zamawiającego, który będzie odbiorcą usługi, zarządzającym prawami do wykorzystywania efektów prac naukowo-badawczych. Zamawiający wskazuje swój NIP.

Prace mają polegać na badaniu skuteczności dodatków do lekarstw podawanych standardowo pacjentowi, leczenia realizowanego przez NZOZ (usługa świadczona na rzecz pacjenta). Obowiązkiem NZOZ jest wytypowanie pacjentów spełniających wymogi zlecającego w celu dopuszczenia ich do badań i uzyskanie akceptacji zlecającego, co jest związane z ogólnolekarskim badaniem pacjentów i analizą ich historii choroby, uzyskanie zgody pacjenta na stosowanie określonego lekarstwa w ramach zlecenia zamawiającego, obserwacja pacjenta w okresie podawania leków i wykonywanie diagnostycznych badań oraz zebranie w formie ankiet od pacjentów danych o ich osobistych odczuciach i obserwacjach w okresie podawania leku.

W wyniku prowadzenia omawianego badania, przez określony okres czasu jest sporządzana dokumentacja dla każdego pacjenta oddzielnie w trzech egzemplarzach według wzoru narzuconego przez zamawiającego, z których dwa egzemplarze są przekazywane zamawiającemu, a jeden, jako dokumentacja pozostaje w archiwum NZOZ. W tym okresie NZOZ prowadzi również dokumentację przebiegu leczenia według obowiązujących w Polsce przepisów prawa.

Według Wnioskodawcy świadczona usługa to zgodnie z PKWiU 73.10.15 - usługa badawczo- rozwojowa w dziedzinie nauk medycznych, opodatkowana w kraju 22% stawką podatku, co daje NZOZ podstawę do odliczania podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupowych na poczet prowadzonych badań. Na zakończenie przedmiotowej usług NZOZ wystawi fakturę VAT, w której obowiązek rozliczenia podatku przenosi na nabywcę.

NZOZ, dla którego organem założycielskim jest spółka jawna, prowadząca działalność gospodarczą w zakresie m.in. najmu sprzętu i samochodów, kupuje w tej spółce usługę najmu samochodu chłodni, celem przewozu lekarstw z magazynu (stanowiącego środek trwały w ww. spółce) do pacjenta. Na tak świadczoną usługę spółka wystawia dla NZOZ fakturę VAT. Organ założycielski w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług jest czynnym podatnikiem i nie jest powiązany z NZOZ w żaden sposób, co powoduje, że NZOZ jest samodzielną jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej. W przypadku podpisania umowy o świadczenie usług medycznych z kontrahentem niemieckim, NZOZ zostanie zgłoszony również jako czynny podatnik podatku VAT. W chwili obecnej świadczy usługi zwolnione od podatku. Posiada wyodrębniony zespół środków organizacyjnych, majątkowych, jak i osobowych co pozwala na samodzielne działanie polegające na świadczeniu usług odpłatnie, jak też nieodpłatnie w zakresie ochrony zdrowia. NZOZ podlegał odrębnej ewidencji w rejestrze zakładów opieki zdrowotnej (nie podlegał natomiast rejestracji w ewidencji w Krajowym Rejestrze Sądowym), posiada na mocy nadanego statutu odrębne od Spółki z o. o. organy zarządzające (Kierownik Zakładu), odrębną strukturę organizacyjną, własny zakres działania, a osiągane dochody służą finansowaniu działalności zakładu. Posiadany majątek oraz zasoby ludzkie w postaci fachowej obsługi (osoby wykonujące zawód medyczny oraz spełniające wymagania zdrowotne) służą do prowadzenia działalności w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych.


Pismem z dnia 8 czerwca 2009 r. uzupełniono zdarzenie przyszłe o następujące informacje.


  1. W świetle celu i zadań badań klinicznych, które prowadzone są na zlecenie koncernu farmaceutycznego (a nie NFZ) jest bezspornym, że taka usługa świadczona jest na rzecz koncernu, a nie pacjenta, a tym samym nie jest jej celem sprawowanie opieki zdrowotnej, co wyklucza kwalifikację PKWiU 86.90.19.0 – pozostałe usługi w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowane. W przekonaniu Wnioskodawcy należy je zakwalifikować jako usługi badawczo-rozwojowe mieszczące się w grupowaniu PKWiU 73, gdyż dział ten obejmuje badania podstawowe i stosowane, prace rozwojowe i inne usługi badawczo-rozwojowe m. in. w dziedzinie nauk medycznych.
  2. Kontrahent niemiecki nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce, jest natomiast podatnikiem podatku od wartości dodanej w Niemczech.
  3. W trakcie prowadzonych badań do pacjentów, którzy leczą się we własnym domu, będą dostarczane lekarstwa. Muszą być one przewożone w specjalistycznym pojeździe, spełniającym wymogi sanitarne i utrzymującym określoną temperaturę. Wnioskodawca nie posiada własnego środka transportu do realizacji tych zadań, w związku z czym musi go najmować od spółki jawnej, która takimi pojazdami dysponuje. Najem ten jest związany nie tylko z badaniami klinicznymi.


Jednocześnie w nagłych, sporadycznie występujących przypadkach, może się zdarzyć, iż wystąpi konieczność przewiezienia pacjenta do szpitala. W tym zakresie NZOZ zamierza korzystać z karetki będącej przedmiotem najmu od spółki jawnej, z uwagi na zbyt wysokie koszty wynajęcia karetki od przewoźników prywatnych oraz brak możliwości wykorzystania najbliższego pogotowia. Ponadto może także wystąpić konieczność najmu sprzętu medycznego – specjalistycznych pomp do żywienia dojelitowego i pozajelitowego, które wykorzystywane są w sytuacjach szczególnych. Wnioskodawca dysponuje dwiema takimi pompami, ale w przypadku, gdy będzie potrzeba korzystania z większej ilości pomp, wynajmie lub odpłatnie wypożyczy je od spółki jawnej.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, świadczona usługa to zgodnie z PKWiU 73.10.15 - usługi badawczo - rozwojowe w dziedzinie nauk medycznych i czy jest to świadczenie usług naukowo badawczych w dziedzinie nauk medycznych, opodatkowanych w kraju stawką 22%, które to usługi dają prawo przeniesienia obowiązku podatkowego na nabywcę usług, jeżeli nabywcą jest firma mająca siedzibę w UE (poza Polską)...


Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 1 ust 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. 1991 r. Nr 91 poz. 408 ze zm.), zakład opieki zdrowotnej jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem osób i środków majątkowych, utworzonym i utrzymywanym w celu udzielania świadczeń zdrowotnych. Obowiązek wyodrębnienia organizacyjnego zespołu osób i środków majątkowych ma na celu zapewnienie odrębności od organu założycielskiego. Ta odrębność zostanie złamana, gdy NZOZ nie będzie zakładem pracy dla pracowników realizujących kontrakt z NFZ, albo gdy umowy z lekarzami prowadzącymi działalność gospodarczą nie będą zawierane przez NZOZ, czy nawet jakiekolwiek inne umowy o świadczenie usług np. diagnostyki. NZOZ to podmiot pełniący szczególną rolę w publicznej ochronie zdrowia (posiada kontrakt z NFZ). Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego ma obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa obywateli. Ustawodawca wyodrębnił NZOZ organizacyjnie po to, aby zapewnić mu samodzielność w leczeniu pacjenta. Gdyby organ założycielski był przełożonym kierownika NZOZ, czy lekarzy, to mógłby ingerować w sprawy medyczne nie będąc lekarzem.

Wnioskodawca wskazał, że nie bez znaczenia dla oceny stanu prawnego, jako jednostki samodzielnej, jest fakt, iż świadcząc usługi medyczne na podstawie kontraktu z NFZ, faktycznie działa w oparciu o środki publiczne, co wiąże się z określonymi obowiązkami w zakresie sprawozdawczości, wynikającymi z ustawy o rachunkowości. NZOZ mają obowiązek prowadzenia pełnej rachunkowości, a tym samym samodzielnie sporządzają sprawozdanie finansowe, co jest dowodem przyznania im samodzielności finansowej przez ustawodawcę, jako jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej i wyczerpuje wymóg określony w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli samodzielnie sporządzają sprawozdanie finansowe. W doktrynie przyjmuje się, że nie można uznać, iż niezależność działalności gospodarczej zostaje automatycznie wyłączona w przypadku, gdy występują powiązania o charakterze ekonomicznym, finansowym, czy też majątkowym (kapitałowym). Nawet wtedy, gdy spółka-matka założy spółkę-córkę, która będzie dostarczała całą swoją produkcję dla spółki-matki i jednocześnie wszelkich zakupów będzie dokonywała za jej pośrednictwem, spółka-córka powinna być uznana za podatnika, gdyż jej działalność jest prowadzona niezależnie, mimo że znaczny wpływ na tę działalność ma spółka-matka (sytuacja taka nie występuje w przypadku Wnioskodawcy).

Podniesiono, że NZOZ jest uczestnikiem obrotu gospodarczego poprzez fakt podpisywania umów cywilnoprawnych. Z decyzji Wojewody o wpisie do rejestru zakładów opieki zdrowotnej wynika, że NZOZ posiada odrębną siedzibę i adres od siedziby i adresu podmiotu założycielskiego. Argumentami przemawiającymi za samodzielnością Zakładu jest także status pracodawcy w odniesieniu do zatrudnionych pracowników na mocy art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), płatnika składek na ubezpieczenie społeczne na mocy art. 4 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. 1998 r. Nr 137 poz. 887 ze zm.), jak też posiadanie zdolności prawnej czy zdolności sądowej. Ponadto nadawane Jednostce numery - statystyczny i identyfikacyjny mają charakter następczy, w tym rozumieniu, że istotnym jest najpierw stwierdzenie z jakiego rodzaju jednostką mamy do czynienia, aby następnie w sposób prawidłowy nadać jej taki numer. Wątpliwości co do statusu takiej jednostki mogą się bowiem przyczynić do błędnego nadania takich numerów. Numer nie może przesądzać formy organizacyjnej podmiotu, bowiem o tym decydują przepisy ustaw oraz statut oparty na tychże przepisach. A zatem przy ocenie podmiotowości prawno-podatkowej w podatku dochodowym od osób prawnych NZOZ, nie może być decydującym fakt nadania REGON, którym uznano NZOZ jako jednostkę lokalną spółki - założyciela, czy nadanie nr NIP jako konsekwencja uznania NZOZ za samodzielnego podatnika na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. 1993 r. Nr 11 poz. 50 ze zm.).

Powyższe stanowisko w sprawie NZOZ jako jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej znajduje także potwierdzenie w wykładni celowościowej. Z przepisu art. 4 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej wynika, że świadczeń mogą udzielać zakłady opieki zdrowotnej (spełniające określone tą ustawą i przepisami wykonawczymi różne wymagania) i osoby fizyczne mające odpowiednie kwalifikacje. Normatywne znaczenie określenia „jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej" w rozumieniu art. 33 k.c (w związku z art. 135 Ordynacji podatkowej), to usankcjonowanie przez racjonalnego ustawodawcę, że obok jednostek organizacyjnych wyposażonych w osobowość prawną, dopuszcza istnienie jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, ale wyposażonych w zdolność prawną. Kwestia związana z określeniem pojęcia przedsiębiorcy wiąże się również z przyjęciem zasady, że przedsiębiorcami są również jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, którym ustawy odrębne przyznają zdolność prawną. Chodzi wyłącznie o zdolność prawną polegającą na możliwości korzystania z uprawnień przedsiębiorcy i wykonywania jego obowiązków.

W art. 15 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przyjął, że samodzielna działalność nie występuje w przypadku czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 oraz art. 13 pkt 2-9 u.p.d.o.f., jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny między zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Taka sytuacja nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie.

Uwarunkowania ustawowe w zakresie personelu NZOZ powodują, że jest on zakładem pracy w rozumieniu Kodeksu pracy, jako jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Jest płatnikiem podatku od wynagrodzeń wypłacanych zatrudnionemu personelowi, płatnikiem składek ZUS, co na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług powoduje, że jest to jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, świadcząca samodzielnie usługi w rozumieniu ar. 15 ust 2 tej ustawy. Może być czynnym podatnikiem, przy równoczesnym wyłączeniu wpływu na te czynności organu założycielskiego.

Istotą uregulowań art. 1 ust. 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej jest to, iż NZOZ jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem osób i środków majątkowych w celu udzielania świadczeń zdrowotnych, a więc świadczenia usług, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca ma zdolność do zawierania umów o pracę, umów o świadczenie usług medycznych, umów cywilnoprawnych, ma zdolność do nabywania towarów, zdolności do zawierania kontraktu z NFZ. Czynności te wykonuje na własne ryzyko i w tym zakresie jest ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej. Korzystając z kodeksowej zasady swobody zawierania umów, organ założycielski może być partnerem handlowym, takim jak każdy inny podatnik.

Powyższe wskazuje jednoznacznie i bezspornie, że Wnioskodawca spełnia wszystkie warunki by być czynnym podatnikiem, może zawierać umowy o świadczenie usług badawczo- rozwojowych w dziedzinie nauk medycznych (PKWiU 73.10.15), opodatkowanych w kraju stawką 22%, co daje NZOZ podstawę do odliczania podatku naliczonego w fakturach dokumentujących zakupy dokonywane na poczet prowadzonych badań. Za wykonane usługi NZOZ wystawi fakturę VAT, w której podatek przeniesie na nabywcę mającego siedzibę w innym kraju UE.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem podlegają:


  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.


Podatnikami, stosownie do art. 15 ust. 1 ww. ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – stosownie do ust. 2 powyższego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Generalna zasada, którą należy się kierować w celu określenia miejsca świadczenia usług, wynika z art. 27 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania.

Zasada powyższa przewiduje wyjątki. Stosownie do ust. 2 pkt 3 lit. a) tegoż artykułu, w przypadku świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz usług podobnych do tych usług, takich jak targi i wystawy, a także usług pomocniczych do tych usług, miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że NZOZ ma możliwość podpisania z kontrahentem z Niemiec, będącym podatnikiem podatku od wartości dodanej, podającym nadany mu w Niemczech numer NIP, umowy na wykonanie usługi naukowo-badawczej. Zgodnie z umową prawami do wykorzystywania efektów badań będzie zarządzał zleceniodawca. Przedmiotową usługę NZOZ klasyfikuje jako usługę badawczo-rozwojową w dziedzinie nauk medycznych (PKWiU 73.10.15). Po jej wykonaniu NZOZ wystawi dla zamawiającego fakturę. Ponadto wskazano, iż pomimo tego, że NZOZ jest jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, utworzoną przez spółkę jawną prowadzącą działalność gospodarczą w innym zakresie, jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem osób i środków majątkowych, utworzonym i utrzymywanym w celu udzielania świadczeń zdrowotnych. Posiada odrębną strukturę organizacyjną, własny zakres działania, a osiągane dochody służą finansowaniu działalności Zakładu. Jest uczestnikiem obrotu gospodarczego: ma prawo do zawierania umów o pracę, umów o świadczenie usług medycznych, umów cywilnoprawnych, do nabywania towarów, zawierania kontraktu z NFZ. Czynności te wykonuje na własne ryzyko i w tym zakresie jest ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej.

Mając powyższe na uwadze, odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca posiada wszelkie prawa i możliwości do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym może wykonywać czynności jako podatnik tego podatku. Zatem w przypadku zawarcia umowy, o której mowa we wniosku, będzie działał w charakterze podatnika.

Należy zwrócić uwagę na treść art. 8 ust. 3 ww. ustawy, w myśl którego usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z ust. 4 ww. artykułu, przy określaniu miejsca świadczenia usług, o którym mowa w art. 27 i 28, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.


Biorąc pod uwagę wskazaną przez Wnioskodawcę klasyfikację dla usług, które planuje świadczyć (PKWiU 73.10.15), należy wskazać, iż zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), usługi sklasyfikowane w tym grupowaniu obejmują badania, prace eksperymentalne i inne usługi badawczo-rozwojowe we wszystkich dziedzinach nauk. Zalicza się tu następujące rodzaje działalności:


  1. badania podstawowe, czyli prace teoretyczne i doświadczalne mające na celu zdobycia nowej wiedzy,
  2. badania stosowane, czyli prace naukowe ukierunkowane na konkretne zastosowania praktyczne,
  3. prace rozwojowe ukierunkowane przede wszystkim na wyprodukowanie nowych wyrobów, zastosowanie nowych procesów technologicznych lub na doskonalenie stosowanych wyrobów i procesów technologicznych.


Biorąc pod uwagę powyższe oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca wykonuje czynności opisane w pkt 1 lub pkt 2 ww. katalogu rodzajów działalności, co ma zasadnicze znaczenie dla rozpatrywanej sprawy, gdyż czynności te należy uznać za usługi w dziedzinie nauki, których miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania - w myśl art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług - jest terytorium kraju, w którym są faktycznie świadczone.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, nie przewidują stawki preferencyjnej, ani zwolnienia od podatku przy świadczeniu usług badawczo-rozwojowych, objętych wskazaną we wniosku klasyfikacją. Jednocześnie, jak wskazano wyżej, w stosunku do tych usług ustawodawca nie przewidział przeniesienia miejsca świadczenia i opodatkowania. W związku z powyższym, w świetle powołanych przepisów, usługi opisane w zdarzeniu przyszłym winny być opodatkowane na terytorium Polski, według stawki 22%.

Należy jednakże zaznaczyć, iż organ wydający interpretację indywidualną, nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. To Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług.

W związku z powyższym interpretacja niniejsza została wydana w oparciu o klasyfikację statystyczną wskazaną przez Wnioskodawcę.

Ponadto nadmienia się, że w zakresie możliwości odliczania podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy dokonywane od spółki jawnej oraz innych NZOZ wydana została interpretacja indywidualna o numerze ITPP2/443-265b/09/AP.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H.Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj