INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2008 r. (data wpływu 25 września 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług pośrednictwa finansowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług pośrednictwa finansowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca okresowo, od 2007 r., na zlecenie Banku z siedzibą w P. zajmuje się działalnością w zakresie udzielania w imieniu banku kredytów konsumenckich dla osób fizycznych, otrzymując z tego tytułu wynagrodzenie. Strona jest podatnikiem VAT czynnym, zobowiązanym do składania kwartalnych deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7K). Podatnik jest wpisany do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Urząd Miejski. W przedmiotowej ewidencji brak jest informacji, iż zajmuje się działalnością gospodarczą w zakresie świadczenia usług finansowych. Podatnik nie występował do Urzędu Statystycznego w Łodzi o sklasyfikowanie świadczonych na rzecz banku usług finansowych w zakresie pośrednictwa w udzielaniu kredytów konsumenckich. W porozumieniu z Bankiem. przedmiotowe usługi sklasyfikowane zostały przez Wnioskodawcę jako usługi finansowe o symbolu PKWiU 67.13.10-00.10.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymywane przez Wnioskodawcę od Banku wynagrodzenie, nazywane przez strony w umowie „prowizją”, jest zwolnione od podatku od towarów i usług, a jego uzyskanie winno być udokumentowane fakturą VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, bezspornie świadczy On usługi finansowe, które to usługi stosownie do poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnione są od podatku od towarów i usług. Z uwagi na powyższe należy uznać za prawidłowe, iż dokumentuje uzyskane od banku wynagrodzenie (prowizję) fakturą VAT. Natomiast bez znaczenia w przedmiotowej sprawie pozostaje fakt, iż wykonywanie ww. usług finansowych nie zostało wykazane w ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Urząd Miejski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 cytowanej ustawy.

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy).

Konstrukcja wielu przepisów ustawy wskazuje, iż wszelkie preferencje w stawce podatku od towarów i usług uzależnione są od zaklasyfikowania danego towaru/usługi do właściwego grupowania statystycznego, o wskazanym w ustawie symbolu PKWiU.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Ustawa przewiduje jednakże w art. 43 ustawy katalog czynności, których dokonanie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. W ustępie 1 pkt 1 powołanego artykułu ustawodawca zwolnił od podatku od towarów i usług usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod pozycją nr 3 wskazanego załącznika jako zwolnione od opodatkowania wymienione zostały usługi w zakresie pośrednictwa finansowego, sklasyfikowane w Sekcji J ex (65-67) z wyłączeniami. Usługi związane z pośrednictwem finansowym dotyczą szerokiego kręgu usług pośrednio lub bezpośrednio związanych z usługami finansowymi i co do zasady podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług zgodnie z ww. przepisami. Wyłączeniu ze zwolnień, o których mowa powyżej podlegają:

• działalność lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
• usługi polegające na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
• usługi doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
• usługi doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
• usługi ściągania długów oraz faktoringu,
• usługi zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
• usługi przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
• transakcje dotyczące dokumentów ustanawiających tytuł własności,
• transakcje dotyczące praw w odniesieniu do nieruchomości.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z okoliczności sprawy wynika, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi sklasyfikowane są w grupowaniu PKWiU 67.13.10-00.10, a więc jako „usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane” – „usługi pośrednictwa między stronami zaangażowanymi w udzielanie i przyjmowanie kredytów”.

Analizując zaistniały w sprawie stan faktyczny w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, iż niezależnie od faktu czy wykonywane usługi zostaną zgłoszone, czy też nie, do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Urząd Miejski, świadczenie usług pośrednictwa finansowego sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 67.13.10-00.10, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, przy czym wykonywanie ich przez czynnego podatnika VAT – stosownie do dyspozycji przepisu art. 106 ustawy - winno być udokumentowane fakturą VAT.

Wskazać również należy, iż Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług, a wyłączną odpowiedzialność za prawidłową pod względem statystycznym, jak i podatkowym, identyfikację świadczonych usług ponosi podatnik. W związku z powyższym niniejsza interpretacja przepisów podatkowych wydana została w oparciu o podaną przez Wnioskodawcę klasyfikację statystyczną.

Końcowo zaznacza się, iż niniejsza interpretacja przesądza o prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy jedynie na gruncie prawnopodatkowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.