INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2008 roku (data wpływu 27 listopada 2008 r.) uzupełnionego pismem z dnia 29 stycznia 2009 roku (data wpływu 2 lutego 2009 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania kupna samochodu od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2008 roku został złożony wniosek uzupełniony pismem z dnia 29 stycznia 2009 roku (data wpływu 2 lutego 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kupna samochodu od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan Auto-komis zajmujący się pośrednictwem w kupnie i sprzedaży używanych samochodów. Jest Pan zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług jako czynny płatnik tego podatku. Zakupił Pan samochód od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej celem dalszej odsprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w przedstawionej sytuacji, autokomis może sprzedawać samochody nabyte od osób fizycznych na fakturę w wartości nabycia samochodu + marża z VAT, czy też w wartości marży z VAT...
2. Czy przy zakupie samochodu od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej Wnioskodawca jest zobowiązany do odprowadzania podatku od czynności cywilnoprawnych...
3. Czy jeśli konieczne jest zapłacenie podatku od czynności cywilnoprawnych należy to uczynić w imieniu Wnioskodawcy czy prowadzonej przez niego działalności gospodarczej...

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie drugie i trzecie. Wniosek w pozostałym zakresie zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek od czynności cywilnoprawnych dotyczy jedynie osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej, a komis będąc podmiotem gospodarczym nie ma obowiązku naliczania i uiszczania tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (j.t. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) umowa sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych jako czynność cywilnoprawna podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Z przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie wynika natomiast, że opodatkowaniu podlegają jedynie czynności wskazane w ustawie, których stronami są osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej, należy zatem uznać, że każdy podmiot dokonujący czynności wskazanych w ustawie z wyjątkiem wymienionych enumeratywnie w art. 8 tejże ustawy podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Tym samym Wnioskodawca dokonujący w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zakupu samochodu od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej będzie podlegał zapisom tejże ustawy.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

• umowy spółki i jej zmiany,

• umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przez „podatek od towarów i usług" rozumie się podatek nakładany ustawą o podatku od towarów i usług lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Nie podlegają więc podatkowi od czynności cywilnoprawnych, co do zasady, te czynności, których dokonanie powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Należy jednak zauważyć, iż zgodnie z dyspozycją powyższego przepisu o wyłączeniu umowy sprzedaży spod działania przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy są podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu odrębnych przepisów, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna z nich - z tytułu dokonania tej konkretnej czynności - jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona. Wyłączenie danej czynności cywilnoprawnej z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych ma więc miejsce tylko w przypadku, gdy z tytułu dokonania tej właśnie czynności, jedna ze stron jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W praktyce oznacza to, że przy zawieraniu umowy sprzedaży status podatnika podatku od towarów i usług musi co do zasady posiadać sprzedający. Nie jest istotny w tym przypadku status prawnopodatkowy kupującego, gdyż z tytułu zakupu towaru lub usługi nie powstaje u niego obowiązek w podatku od towarów i usług.

Jednakże z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów, prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest zakup i sprzedaż samochodów osobowych oraz komis i dokonał zakupu samochodu od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej.

Zatem w sytuacji przedstawionej we wniosku, Wnioskodawca jako nabywca samochodu od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej celem dalszej odsprzedaży, stał się podatnikiem podatku od czynności cywilnoprawnych.

Stosowanie natomiast do art. 3 ust. 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, a jeżeli zawarcie umowy przenoszącej własność następuje w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uprzednio zawartej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zawarcia umowy przenoszącej własność.

Na podstawie art. 4 ustawy obowiązek ten przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym, zaś obowiązek zapłaty podatku ciąży na podatnikach tego podatku.

Podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.

W sytuacji przedstawionej we wniosku podatnikiem będzie Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą.

Należy również wskazać, że stawka podatku od umowy sprzedaży nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym wynosi 2%.

Oznacza to, że – stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – w związku z dokonaniem czynności opisanej we wniosku winien Pan, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.