INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 03.08.2008 r. (data wpływu 07.08.2008 r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży za kwotę 1 zł - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.08.2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży za kwotę 1 zł.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma Polska Sp. z o.o. prowadzi sprzedaż artykułów gospodarstwa domowego, głównie do dużych sieci handlowych. Pewne ilości towarów sprzedawane są do tych sieci po cenach promocyjnych wynoszących 1 zł. + 0,22 VAT. Odbiorcy nie są w żaden sposób powiązani z firmą Sp. z o.o., jednak ze względu na istniejące wątpliwości firma do towaru sprzedawanego za 1 zł. dolicza podatek VAT przyjmując za podstawę pełną wartość towaru bez promocji i dokumentując ten fakt fakturą wewnętrzną. Tak wyliczony podatek VAT firma traktuje jako koszt.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedając pełnowartościowy towar w cenach promocyjnych niepowiązanemu odbiorcy za 1 zł. + 0,22 zł. podatku VAT, należy doliczyć (wystawiając fakturę wewnętrzną) podatek VAT do kwoty wynikającej z normalnie stosowanej ceny sprzedaży netto...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży towaru po cenie promocyjnej wynoszącej 1 zł. należy naliczyć podatek VAT od ceny normalnie stosowanej i na potwierdzenie tej czynności należy wystawić fakturę wewnętrzną (różnica między VAT na fakturze w wys. 0,22 zł. a podatkiem od ceny normalnie stosowanej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem tym należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Zgodnie z ust. 4 art. 29 ustawy obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Art. 32 ust. 1 i 2 ustawy wymienia przypadki kiedy to organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej o kwotę podatku, wskutek zaistnienia miedzy nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą związku wynikającego z powiązań o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym lub wynikającym ze stosunku pracy.

Z powołanego przepisu art. 29 ustawy wynika, iż udzielenie rabatu, o ile nie sprzeciwiają się temu inne niż podatkowe przepisy prawa, ponadto jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie obrotu, a tym samym podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie, należy zauważyć, iż w praktyce obrotu gospodarczego przyjęto, że sprzedaż towaru po tzw. cenie promocyjnej następuje po spełnieniu przez kontrahenta określonych warunków promocji a zatem nie jest wynikiem przypadku lub odgadywania zaistnienia określonych zdarzeń losowych.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż prowadzi on sprzedaż artykułów gospodarstwa domowego do odbiorców, którzy nie są powiązani z Wnioskodawcą w sposób określony w art. 32 ustawy, gdzie pewne ilości towarów sprzedawane są po cenach promocyjnych wynoszących 1 złotych. W związku z powyższą sprzedażą Wnioskodawca do sprzedawanego za 1 zł. towaru dolicza podatek VAT przyjmując za podstawę pełną wartość towaru bez promocji i dokumentuje ten fakt fakturą wewnętrzną.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca dokonuje sprzedaży określonego towaru po cenie ustalonej w warunkach promocji, co oznacza, że powyższa sprzedaż następuje po cenie uwzględniającej określony rabat na dany towar (rabat przysługuje kontrahentowi po spełnieniu warunków określonych w warunkach promocji). Określając podstawę opodatkowania, Wnioskodawca powinien uwzględnić przyznane przez niego rabaty i jako obrót przyjąć rzeczywistą kwotę należną z tytułu sprzedaży tj. kwota 1 zł. i udokumentować powyższą sprzedaż fakturą VAT na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.