INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2008r. (data wpływu 20 czerwca 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 września 2008r. (data wpływu 15 września 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy wartość wynagrodzenia za świadczenie usług pośrednictwa finansowego należy wyłączyć z obrotu służącego do wyliczenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy wartość wynagrodzenia za świadczenie usług pośrednictwa finansowego należy wyłączyć z obrotu służącego do wyliczenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy.W dniu 15 września 2008r. zostało złożone uzupełnienie do ww. wniosku, będące odpowiedzią na wezwanie tutejszego organu z dnia 5 września 2008r. znak: IBPP2/443-584/08/ICz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest firmą prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego meblami. Sprzedaży towarów dokonuje na rzecz szeroko rozumianego grona odbiorców. Głównie jednak konsumentów indywidualnych.Dla zwiększenia i usprawnienia sprzedaży detalicznej spółka zawarła umowę z operatorem kredytowym, na podstawie której świadczy na rzecz operatora usługi (zwolnione z podatku VAT) pośrednictwa finansowego związanego z przygotowaniem umów kredytowych na kupowane w jednostkach handlowych towary. Usługi te są świadczone w całej sieci sklepów jednostki. Tytułem wynagrodzenia za wykonane usługi Spółka otrzymuje prowizję rozliczaną zgodnie z podpisaną między stronami umową. Obecnie udział tej prowizji w sprzedaży ogółem kształtuje się poniżej 2%. Wnioskodawca przewiduje jednak wzrost udziału prowizji za usługi pośrednictwa finansowego od 3-4%.W piśmie uzupełniającym z dnia 9 września 2008r. wskazano, iż usługa została sklasyfikowana przez Urząd Statystyczny w Łodzi w grupie: PKWiU 67.13.10-00.00 jako usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe gdzie indziej niesklasyfikowane. Jednocześnie w związku z § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004r. wprowadzającego zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług dla celów podatkowych nadal stosowana jest PKWiU wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. zgodnie z którą usługa mieściła się w grupowaniu: PKWiU 67.13.10-00.10 usługi pośrednictwa między stronami zaangażowanymi w udzielanie i przyjmowanie kredytów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość wynagrodzenia za świadczenie usług pośrednictwa finansowego należy wyłączyć z obrotu do ustalenia struktury wyliczanej zgodnie z zasadami uregulowanymi w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie za świadczenie usług pośrednictwa finansowego powinno być wyeliminowane z obrotu o którym mowa w art. 90 ust. 3, tzn. nie powinno być uwzględniane do ustalania struktury rozliczenia podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną. Wprawdzie usługi te są wykonywane we wszystkich sklepach, to jednak udział tej sprzedaży w przychodach ogółem należy uznać za znikomy nawet w sytuacji gdy osiągnie wartość 4% przychodu ogółem. Zdaniem Spółki przesądza to o sporadycznym charakterze sprzedaży. Sporadyczność transakcji zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości nie odnosi się do częstotliwości transakcji lecz raczej stopnia wykorzystania zasobów podatnika, przy nabyciu których przysługiwało prawo do odliczenia podatku. Czynności sporadyczne należałoby raczej rozumieć jako czynności poboczne do działalności gospodarczej podatnika.Świadczenie usług pośrednictwa finansowego jest niewątpliwie działalnością poboczną w stosunku do sprzedaży detalicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy). Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy). Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ustawy). Z uwagi na brak w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług definicji pojęcia „sporadyczny” należy w pierwszej kolejności zastosować wykładnię językową w taki bowiem sposób ustawodawca komunikuje się z podatnikiem jako adresatem normy prawnej.Odwołując się do definicji słownikowej tego pojęcia należy wskazać, iż sporadyczny oznacza zjawiający się rzadko, od czasu do czasu, nieregularnie. Również słowo sporadyczny definiowane jest jako „występujący rzadko, nieregularnie” wg internetowego Słownika Języka Polskiego PWN. Wnioskodawca wskazał, że zawarł umowę z operatorem kredytowym na podstawie której świadczy na jego rzecz usługi pośrednictwa finansowego związane z przygotowaniem umów kredytowych na kupowane w jednostkach handlowych towary. Usługi te są świadczone w całej sieci sklepów jednostki.Tytułem wynagrodzenia za wykonane usługi Spółka otrzymuje prowizję rozliczaną zgodnie z podpisaną między stronami umową. Obecnie udział tej prowizji w sprzedaży ogółem kształtuje się poniżej 2%. Wnioskodawca przewiduje jednak wzrost udziału prowizji za usługi pośrednictwa finansowego od 3-4%. Ponadto sam Wnioskodawca wskazał również, że umowę na wykonywanie usług finansowych zawarł w celu zwiększenia i usprawnienia sprzedaży detalicznej, której dokonuje we wszystkich punktach handlowych.

W przypadku świadczenia usług na zasadach określonych umową w sposób częstotliwy a nawet codziennie, nie może być mowy o ich sporadyczności. Wykonywanie przez Wnioskodawcę czynności udzielania kredytów noszą cechy powtarzalności. Stosując zatem wykładnię językową nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą w zakresie sporadyczności świadczenia przez niego na rzecz operatora kredytowego usług pośrednictwa finansowego, które w przestawionym zdarzeniu przyszłym nie będą występować ani rzadko, ani nieregularnie. Wnioskodawca wskazał również, iż udział usługi pośrednictwa finansowego w całokształcie działalność Spółki będzie relatywnie niewielki nawet gdy osiągnie wartość 4% przychodu ogółem. Świadczenie tych usług jest działalnością poboczną w stosunku do sprzedaży detalicznej. Pośredniczenie w zawieraniu kredytu nie może być określone jako zdarzenie sporadyczne, bowiem usługi te są konsekwencją działalności, którą prowadzi Wnioskodawca i niewątpliwie będą miały wpływ na zwiększenie obrotów z działalności opodatkowanej. Udzielenie kredytu umożliwi zakup klientom produktów, których nie zakupiliby gdyby nie mieli środków finansowych. Zdaniem tut. organu, usługi pośrednictwa kredytowego stanowią uzupełnienie działalności podstawowej, bowiem są niewątpliwie z nią związane. Ponadto jak wynika z wniosku będzie to działalność planowana (zgodnie z zawartą umową), która wbuduje się w schemat działalności firmy, nie będzie to zatem działalność przypadkowa.Reasumując, skoro świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie udzielenia kredytów nie spełniają wymagań do uznania ich jako czynności dokonywanych sporadycznie, to zgodnie z wyżej powołanym przepisem art. 90 ust. 6 ustawy, wartość wynagrodzenia za świadczenie usług pośrednictwa finansowego należy uwzględniać przy wyliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.

W związku z powyższym nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż usługi pośrednictwa finansowego, które zamierza świadczyć, są transakcjami sporadycznymi w rozumieniu art. 90 ust. 6 ustawy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania ww. usług według PKWiU.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.