INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani M. przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura – 23 czerwca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości otrzymanego na podstawie umowy darowizny gruntu, który stanowić będzie towar handlowy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości otrzymanego na podstawie umowy darowizny gruntu, który stanowić będzie towar handlowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od 17 marca 2008 r. wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, której zasadniczą cześć stanowią usługi budowlane. W dniu 24 kwietnia 2007 r. otrzymała od rodzica na podstawie umowy darowizny nieruchomość składającą się z kilku działek. Na działkach tych zamierza kolejno budować domy jednorodzinne, a następnie je sprzedawać jako przedsiębiorca. Wybudowane budynki stanowić będą części składowe działek, więc sprzedaż dotyczyć będzie gruntu wraz z budynkiem (definicje nieruchomości i części składowej gruntu zgodnie z art. 46 i art. 48 Kodeksu cywilnego). Działki powinny zostać ujęte w remanencie początkowym i wpisane do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką wartość gruntu należy zaewidencjonować w księdze przychodów i rozchodów, czy ma być to wartość wynikająca z umowy darowizny, czy też wynikająca z aktualnej wyceny biegłego zakładając, że od chwili zawarcia umowy darowizny wartość nieruchomości znacznie wzrosła...(we wniosku pytanie to oznaczono nr 2)

Zdaniem wnioskodawczyni zastosowanie w sprawie znajdzie § 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zmian). Wg niego przez cenę zakupu rozumie się cenę jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty opusty, inne podobne obniżenia, w przypadku zaś otrzymania składnika w drodze darowizny lub spadku wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika. Poszczególne działki gruntu ewidencjonuje w księdze przychodów i rozchodów wg wartości wynikającej z umowy darowizny (wartość rynkowa). W przypadku zmiany wartości nieruchomości wskutek upływu czasu i zmiany wartości możliwa jest wycena przez biegłego. Z przepisu wynika dopuszczalność dokonania przez podatnika wyceny nabytej nieruchomości. Następnie towary powinny zostać ujęte w remanencie początkowym, a wartość tego remanentu powinna zostać wpisana do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.Stosownie do § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „spisem z natury” na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Towary handlowe objęte spisem z natury winny być wycenione według cen zakupu lub nabycia albo wg cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia (por. § 29 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Z powyższych uregulowań prawnych wynika, że wnioskodawczyni powinna była ująć otrzymane w drodze darowizny towary handlowe w remanencie początkowym, a w remanencie końcowym towary handlowe nie sprzedane na koniec roku podatkowego i wartość tych remanentów wpisać do podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Przy czym, w myśl § 3 pkt 2 ww. rozporządzenia przez cenę zakupu rozumie się cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty opusty, inne podobne obniżenia, w przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku – wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika.Powołane powyżej przepisy jednoznacznie określają sposób ustalenia wartości otrzymanego w drodze darowizny towaru handlowego oraz konieczność ujęcia go w sporządzonym remanencie. Przepisy te nie przewidują możliwości wyceny wartości towaru handlowego przez biegłego.

Pamiętać jednakże należy, iż wartości wynikające z wyceny ww. remanentów, nie mogą być brane pod uwagę, przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, gdyż koszt nie został poniesiony (nabycie wskazanych we wniosku nieruchomości nastąpiło nieodpłatnie).

Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko wnioskodawczyni należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.