Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-187a/12/AT
z 8 stycznia 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPP3/443-187a/12/AT
Data
2013.01.08



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy


Temat
Podatek od towarów i usług --> Obowiązek podatkowy --> Zasady ogólne --> Moment powstania obowiązku podatkowego

Podatek od towarów i usług --> Dokumentacja --> Faktury --> Wystawianie faktury


Słowa kluczowe
energia elektryczna
faktura
faktura korygująca
korekta faktury
obowiązek podatkowy
podatek od towarów i usług


Istota interpretacji
Moment powstania obowiązku podatkowego i zasady rozliczania faktur korygujących „in minus” w związku z dostawą energii elektrycznej.



Wniosek ORD-IN 6 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2012 r. (data wpływu 10 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z czynnością dostawy energii elektrycznej oraz rozliczenia sprzedaży tej energii w deklaracji VAT-7, w przypadku wystawienia faktury korygującej „in plus” – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 10 października 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z czynnością dostawy energii elektrycznej oraz rozliczenia sprzedaży tej energii w deklaracji VAT-7 w przypadku wystawienia faktury korygującej „in plus”.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Spółka w ramach prowadzonej działalności dokonuje sprzedaży energii elektrycznej na rzecz nabywców nieposiadających żadnej z koncesji wydanej na podstawie Prawa energetycznego, tj. podmiotów, które są nabywcami końcowymi w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z planowanym wprowadzeniem nowego systemu finansowo–księgowego, Spółka zamierza wprowadzić zmianę w zakresie rozliczeń z tytułu sprzedaży energii elektrycznej, wprowadzając różne modele stosunków umownych dla różnych grup odbiorców.


Wariant 1 – rozliczenie jednomiesięczne (1M):


  1. Fakturowanie na podstawie zużyć rzeczywistych, tj. faktura wystawiana po zakończonym miesiącu, którego dotyczy - po uzyskaniu informacji o zużyciach;
  2. Fakturowanie odbywa się w cyklach miesiąca kalendarzowego;
  3. Fakturowanie odbywa się za pełny okres rozliczeniowy lub jego wielokrotność; W przypadku gdy nie zostałaby wystawiona faktura przez kolejne dwa miesiące, to po dwóch miesiącach system wystawi fakturę za dwa zaległe miesiące;
  4. W przypadku braku danych o zużyciu rzeczywistym, faktura zostanie wystawiona na podstawie szacunku;
  5. W przypadku otrzymania danych o zużyciach od OSD, bądź otrzymania zmienionych danych, zostanie wystawiona faktura korygująca;
  6. Płatność za fakturę „ z dołu”.


Wariant 2 – rozliczenie dwumiesięczne (2M):


  1. Fakturowanie na podstawie zużyć rzeczywistych, tj. faktura wystawiana po zakończonym okresie dwumiesięcznym;
  2. Fakturowanie odbywa się w cyklach dwumiesięcznych kalendarzowych;
  3. Fakturowanie odbywa się za pełny okres rozliczeniowy lub jego wielokrotność; W przypadku gdy nie zostanie wystawiona faktura przez dwa kolejne dwumiesięczne okresy rozliczeniowe, to system wystawi fakturę za dwa zaległe okresy rozliczeniowe;
  4. W przypadku braku danych o zużyciu rzeczywistym, faktura zostanie wystawiona na podstawie szacunku;
  5. W przypadku otrzymania danych o zużyciach od OSD, bądź otrzymania zmienionych danych, zostanie wystawiona faktura korygująca;
  6. Płatność za fakturę „ z dołu”.


Wariant 3 – rozliczenie z możliwością różnych terminów fakturowania:


  1. Za bieżący miesiąc klient otrzymuje fakturę prognozową lub szacunkową na podstawie prognozowanego zużycia. Każda z faktur dotyczy pełnego miesiąca kalendarzowego;
  2. Fakturowanie następuje w dowolnym dniu za wskazany okres;
  3. W przypadku, gdy za okresy wcześniejsze niż bieżący w systemie są dostępne zużycia rzeczywiste, generowana jest faktura rozliczeniowa za okres od poprzednio rozliczonego okresu do okresu, za który mamy komplet zużyć;
  4. W przypadku braku zużyć rzeczywistych po dłuższym czasie, np. po kilku miesiącach, na jednej fakturze rozliczeniowej typu „R” rozliczonych zostanie tych kilka wcześniejszych okresów z FV szacunkowych;
  5. Płatność za fakturę może być „z góry” lub „z dołu”.


Wariant 4 – rozliczenie sześciomiesięczne:


  1. Okresem rozliczeniowym jest półrocze;
  2. Fakturowanie prognozowe odbywa się w oparciu o szacunki dwumiesięczne, tj. na początku okresu rozliczeniowego wystawiamy 3 faktury dwumiesięczne;
  3. Na podstawie zużyć rzeczywistych klient otrzymuje fakturę rozliczeniową (R). Do rozliczenia brane są pod uwagę tylko te podokresy (faktury szacunkowe), dla których posiadamy zużycia rzeczywiste za cały podokres odpowiadający najstarszej fakturze szacunkowej;
  4. W przypadku otrzymania zużyć rzeczywistych za jeden podokres z całego okresu półrocznego może nastąpić rozliczenie, poczynając jednak od najwcześniejszego podokresu;
  5. Nie występuje faktura rozliczeniowa „in minus” - w przypadku przeszacowania zużyć wystawiane są tzw. anulaty (A), czyli faktury korygujące do zera odnoszące się do ostatniej faktury prognozowej, a jednocześnie faktura rozliczeniowa za zużycie rzeczywiste, „anulowana zostaje taka ilość faktur szacunkowych, aby rozliczenie dało wartość dodatnią”;
  6. Płatności za faktury „z góry”.


Mając powyższe na uwadze, modele prowadzania rozliczeń polegają na tym, iż klienci rozliczani są w miesięcznych, dwumiesięcznych oraz sześciomiesięcznych okresach rozliczeniowych. Na koniec okresu rozliczeniowego Spółka otrzymuje dane o ilości energii dostarczonej do swoich odbiorców od podmiotów pełniących rolę Operatorów Systemu Dystrybucyjnego (dalej: OSD). W ich władaniu znajdują się bowiem układy pomiarowo-rozliczeniowe i to one odpowiadają za czynności związane z odczytem, rejestracją, przetwarzaniem, transmisją i udostępnianiem danych pomiarowych, jak również instalacją układów pomiarowo-rozliczeniowych, ich obsługą i eksploatacją.

Poza najprostszym sposobem rozliczeń, tj. kiedy wystawiana jest jedna faktura po zakończeniu okresu rozliczeniowego (jedno lub dwumiesięcznego). Spółka planuje wdrożyć system, gdzie w trakcie okresu rozliczeniowego klienci są obowiązani wnosić okresowe płatności co jeden lub co dwa miesiące, które regulowane są na podstawie wystawionych faktur prognozowych. Dokumenty prognozowe, będące fakturami VAT, są wystawiane na podstawie zakładanej ilości zużycia energii elektrycznej przez odbiorcę (najczęściej na podstawie danych historycznych z poprzednich okresów rozliczeniowych). Po otrzymaniu danych licznikowych na koniec okresu rozliczeniowego Spółka wystawia faktury na których wskazana jest całkowita ilość energii elektrycznej dostarczonej klientowi w danym okresie rozliczeniowym, kwota należna z tytułu dostarczonej energii elektrycznej oraz kwota wystawionych klientowi faktur VAT dotyczących prognoz w danym okresie rozliczeniowym.


Co do zasady, w zależności od wielkości zużycia rzeczywistego w danym okresie rozliczeniowym, Spółka będzie wystawiać dwa rodzaje dokumentów:


  • faktury rozliczeniowe in plus - jeśli w danym okresie rozliczeniowym prognoza ilości energii była niższa w stosunku do rzeczywistego zużycia. Na fakturze rozliczeniowej wskazana jest kwota (oraz związana z nią ilość dostarczonej energii elektrycznej, a także kwota podatku akcyzowego), którą klient jest obowiązany do zapłaty na rzecz Spółki wraz z określeniem terminu płatności;
  • faktury rozliczeniowa in minus - jeśli w danym okresie rozliczeniowym prognoza ilości energii była wyższa w stosunku do rzeczywistego zużycia, na fakturze rozliczeniowej wskazana jest kwota, która albo podlega zwrotowi na rzecz klienta albo zostaje zaliczona na poczet przyszłych płatności.


Jednocześnie, w przypadku dłuższych okresów rozliczeniowych (sześciomiesięcznych), kiedy ilość energii na wystawionych fakturach prognozowych była wyższa w stosunku do rzeczywistego zużycia, wdrażany system finansowo-księgowy zakłada jednoczesne wystawianie dwóch różnych dokumentów, tj.:


  • z jednej strony tzw. anulat, czyli faktur korygujących do zera, odnoszących się do ostatniej faktury prognozowej (lub też kilku ostatnich faktur - w przypadku, gdy różnica między prognozą a odczytem jest wyższa niż wartość ostatniej faktury),
  • z drugiej zaś faktury rozliczeniowej na różnicę energii faktycznie dostarczonej (odczytanej), a uwzględnionej w nieskorygowanych fakturach prognozowych.


Takie rozwiązanie ma na celu uniemożliwienie systemowi wystawiania faktury rozliczeniowej w kwocie ujemnej, a jedynie jako dokument zawierający wartości dodatnie. Należy jednak zaznaczyć, że anulata nie stanowi dokumentu samoistnego i samodzielnego, lecz tworzona jest automatycznie przez system bilingowy w przypadku wystawienia faktury rozliczeniowej oraz w tym samym momencie co faktura rozliczeniowa. A zatem, chcąc prawidłowo określić zużycie energii za dany okres rozliczeniowy, należy każdorazowo rozpatrywać ją wspólnie z wystawioną frakturą rozliczeniową.

Tytułem przykładu Wnioskodawca podaje:


Za okres lipiec-grudzień 2012 r. wystawiono 3 faktury prognozowe, oparte o dwumiesięczne szacunki. I tak:


  1. za lipiec-sierpień 2012 r. - 100 PLN;
  2. za wrzesień-październik 2012 r. - 100 PLN;
  3. za listopad-grudzień 2012 r. - 100 PLN.


Odczyt wskazuje na zużycie energii za 260 PLN. W rezultacie Spółka wystawia anulatę do ostatniej faktury prognozowej, tj. „in minus” 100 PLN, i równocześnie wystawia fakturę rozliczeniową, w której wskazuje „in plus” 60 PLN. Oba dokumenty są przesyłane do odbiorcy i stanowią funkcjonalną całość obrazującą rzeczywiste zużycie.

W uzupełnieniu wskazanych powyżej form dokumentowania planowanych rozliczeń w zawartych umowach Wnioskodawca zastrzega sobie również możliwość wystawienia faktur w oparciu o dane szacunkowe. Dotyczy to sytuacji kiedy zakończył się dany okres rozliczeniowy, a Spółka nie otrzymała w umówionym terminie wyników z odczytu liczników przeprowadzonych przez OSD. W takim przypadku zaistnieje możliwość wystawienia faktury szacunkowej, która niezwłocznie po dokonaniu odczytu będzie odpowiednio skorygowana do wartości rzeczywistego zużycia.

Nawiązując do roli OSD w całym procesie rozliczania istotnym jest zaznaczenie, że pomimo dokładania należytej staranności przez OSD, nie można wyeliminować przypadków wymagających od Spółki wystawienia korekt faktur VAT. Podstawową przyczyną zmian pierwotnie przesłanych do Spółki danych o rzeczywistym zużyciu jest przede wszystkim występowanie błędów układu pomiarowo-rozliczeniowego przekraczające błąd maksymalny dla danej klasy układu (układ zawyża lub zaniża odczyt), awarie i wyłączenia sieci dystrybucyjnej, a także uzgodnione z OSD korekty rozliczeń spowodowane następczą weryfikacją ilości dostarczonej energii. Koniecznym jest przy tym zaznaczenie, że Spółka jako podmiot bazujący na informacji od OSD nie ma wpływu na zaistnienie tych zdarzeń i jej rozliczenia mają zawsze charakter wtórny, dostosowujący wykazane już kwoty do wartości rzeczywistych.


W związku z powyższym zadano następujące pytania:


  1. Czy zgodnie z art. 19 ustawy o VAT, w przypadkach gdy w umowach dotyczących dostaw energii elektrycznej brak jest konkretnej daty określającej termin płatności należności, wynikających z faktur prognozowych, faktur szacunkowych, jak i faktur rozliczeniowych, obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych, tj. z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, czy też na zasadach szczególnych, tj. z chwilą upływu terminu płatności określonego w umowie...
  2. Za jaki okres Spółka powinna uwzględnić wystawioną fakturę korygującą (in plus), wskazującą rzeczywistą wartość sprzedanej energii elektrycznej w deklaracji VAT-7, tzn. czy faktura korygująca powinna zostać ujęta w deklaracji VAT-7 za m-c, na który przypada termin płatności określony w fakturze korygującej zwiększającej kwotę należną, czy poprzez korektę deklaracji VAT-7, w której została uwzględniona pierwotna faktura korygowana.


Stanowisko w zakresie pytania 1:

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym stanie faktycznym obowiązek podatkowy z tytułu dostaw energii będzie powstawał zgodnie z regułą określoną w art. 19 ust. 13 pkt 1 ustawy o VAT, tj. zgodnie z terminem płatności określonym w umowie.


Popierając wskazane stanowisko Wnioskodawca wskazuje na następujące uzasadnienie:


W umowach na dostawę energii dla różnych grup odbiorców określono następujące terminy płatności:


  • 14 dni od wystawienia faktury;
  • 14 dni od otrzymania faktury;
  • płatność zostanie dokonana na podstawie faktury VAT lub w terminie wskazanym na fakturze VAT.


W zawartych umowach nie określono dokładnej daty płatności, termin płatności uzależniony jest od daty wystawienia faktury, daty jej otrzymania przez odbiorcę lub daty płatności określonej w wystawionej fakturze.

Wnioskodawca odwołuje się do brzmienia art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Zaznacza ponadto, że ogólna zasada wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru, wykonania usługi lub wystawienia faktury VAT (pod warunkiem, że została wystawiona do 7. dnia od wykonania usługi). Jednakże, od tej zasady ustawodawca określił szereg wyjątków, ustalających w sposób odmienny moment powstania obowiązku podatkowego (uzależniony, np.: od formy wydania towaru, rodzaju transakcji, otrzymania zapłaty, itp.).

Następnie, powołując się na treść art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. a) tej ustawy, Wnioskodawca stwierdza w rezultacie, że ze wskazanej regulacji nie wynika, aby na sprzedawcy ciążył obowiązek wskazywania w umowie konkretnego dnia w danym okresie rozliczeniowym jako terminu płatności. Istotą jest określenie przez strony formuły, według której będzie można identyfikować ten termin.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że w prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dobrowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. Oznacza to, że ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowanych przez podatników decyzji w zakresie konstruowania umów cywilnoprawnych, ale to w gestii podatnika leży takie sformułowanie zapisów umowy, aby każdorazowo można było określić obowiązek podatkowy.

I tak też jest w analizowanym przypadku, gdzie Spółka każdorazowo w umowie wskazuje na moment, z którym upływa termin płatności, aczkolwiek jest on dodatkowo uwarunkowany poprzez moment wystawienia, czy też otrzymania faktury, albo wręcz odwołuje się do terminu wskazanego na fakturze.

Reasumując, Wnioskodawca uważa, że w zaistniałym stanie faktycznym obowiązek podatkowy - zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 19 ust. 13 pkt 1 ustawy o VAT - powstaje z chwilą upływu terminu płatności, ostatecznie wskazanego na fakturze.


Powyższe stanowisko potwierdzają również organy podatkowe. Tytułem przykładu Wnioskodawca podaje:


  • interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 maja 2010 r., sygn. IBPP1/443-1259/09/AW;
  • interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 września 2009r., sygn. ILPP2/443-1100/09-5/MR;
  • interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 31 marca 2004 r., sygn. PI/005-649/03/CIP/01.


W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o uznanie stanowiska za prawidłowe.


Stanowisko w zakresie pytania 2:


W opinii Wnioskodawcy, w sytuacji kiedy zaistnieje konieczność wystawienia faktur korygujących, których przyczyna zaistniała po wystawieniu faktury pierwotnej, a co za tym idzie na moment wystawienia faktury pierwotnej zdarzenie kreujące obowiązek podatkowy zostało prawidłowo ujęte i rozliczone, wówczas ewentualne późniejsze zdarzenie mające wpływ na zwiększenie wartości podstawy opodatkowania i podatku należnego nie powinno wywoływać obowiązku korygowania wcześniejszego prawidłowego rozliczenia i winno być ujmowane zgodnie z terminem płatności określonym na tej fakturze.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przytacza następujące argumenty:

Jednym z podstawowych obowiązków podatników, wynikającym z art. 106 ustawy o podatku VAT, jest dokumentowanie sprzedaży za pomocą faktur. Prawidłowe wystawienie faktury ma istotne znaczenie nie tylko dla sprzedawcy, ale i dla nabywcy. Bowiem faktura to podstawowy dokument, na podstawie którego realizowana jest zasada neutralności VAT.

Kwestie wystawiania faktur, w tym faktur korygujących, jak zauważa Wnioskodawca, reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Faktury korygujące można podzielić na te, które powodują zmniejszenie obrotu i kwoty podatku należnego (tzw. in minus) oraz na te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość obrotu i kwoty podatku należnego ulega podwyższeniu (tzw. in plus).


Jak wynika z okoliczności stanu faktycznego, sprzedaż energii wiąże się koniecznością dokonania podwyższenia lub zmniejszania wartości obrotu i kwoty podatku należnego nie ze względu na błąd czynnika ludzkiego, rzutujący na prawidłowość rozliczenia pierwotnego i wynikający z zaniedbania lub zaniechania określonych czynności przez Spółkę, ale ze zdarzeń, których:


  • albo Wnioskodawca nie mógł przewidzieć (podwyższenie ceny),
  • albo okoliczności zupełnie niezamierzonych i niezależnych od woli Wnioskodawcy, tj. korygowanie danych o zużyciu przez OSD (wykonującego zadania związane z przesyłem energii, tj. odczyt, rejestrację, przetwarzanie, transmisję i udostępnianie danych pomiarowych dla sprzedawców).


Informacje o powyższych zdarzeniach trafiają do Wnioskodawcy już po wystawieniu faktury pierwotnej, a nie ma on wpływu na czas otrzymania tych informacji.

O ile jednak przepisy dotyczące faktur korygujących pozwalają precyzyjnie określić moment ujęcia faktur korygujących zmniejszające podatek należny z tytułu sprzedaż energii elektrycznej (art. 29 ust. 4 - 4c ustawy o VAT), o tyle kwestią, która nie została uregulowana wprost w przepisach jest to, w jakim okresie należy rozliczać faktury korygujące zwiększające podatek należny.

Odpowiedź w tym zakresie, w ocenie Wnioskodawcy, przynosi jednak ukształtowana już linia orzecznicza sądów administracyjnych oraz interpretacji prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe. Zgodnie z powszechnie uznawaną zasadą w tym zakresie ustalenie, w jakim okresie należy rozliczyć fakturę korygującą zwiększającą podstawę opodatkowania oraz podatek należny, uzależnione jest od zdarzenia, które leży u podstaw wystawienia faktury korygującej.

W myśl tej zasady, w przypadku, jeśli faktura korygująca wystawiana jest w wyniku okoliczności, które powinny być uwzględnione już w momencie wystawiania faktury pierwotnej, zaś do ich uwzględnienia nie doszło w skutek błędu lub celowego działania, wówczas fraktura korygująca powinna zostać ujęta w rejestrze sprzedaży i w deklaracji VAT za okres, w którym wykazano podatek należny z faktury pierwotnej. Dochodzi bowiem w takiej sytuacji do zadeklarowania podatku należnego w wysokości niższej niż należna i rozliczenia faktury korygującej powinno zmierzać do skorygowania błędnego rozliczenia.

Inaczej jest natomiast w sytuacji, gdy przyczyna korekty powstała po wystawieniu faktury dokumentującej daną transakcję. Jeśli na moment wystawienia faktury pierwotnej zdarzenie kreujące obowiązek podatkowy zostało prawidłowo ujęte i rozliczone, wówczas ewentualne późniejsze zdarzenie mające wpływ na zwiększenie wartości podstawy opodatkowania i podatku należnego nie powinno wywoływać obowiązku korygowania wcześniejszego prawidłowego rozliczenia.

A zatem fakturę korygującą wystawioną na skutek zdarzenia zaistniałego po wystawieniu i rozliczeniu faktury pierwotnej należy rozliczyć w okresie zaistnienia tego późniejszego zdarzenia będącego przyczyną wystawienia faktury korygującej.

W przekonaniu Wnioskodawcy, prezentowane stanowisko potwierdza jednolita linia orzecznicza sądów administracyjnych. Dla przykładu Wnioskodawca wskazuje na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 stycznia 2010 r. sygn. akt III SA/WA 1634/09, czy też wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 listopada 2007 r., sygn. akt III SA/WA 1516/07: „Sposób rozliczania faktury korygującej, która podwyższa podatek należny, wykazany w fakturze pierwotnej, zależy od przyczyny dokonania korekty (...). Jeżeli faktura pierwotna była nieprawidłowa już w momencie jej wystawienia, a faktura korygująca została wystawiona w celu podwyższenia zaniżonej kwoty podatku, to korektę należy rozliczyć w miesiącu wystawienia faktury pierwotnej (...). W przypadku gdy faktura pierwotna była wystawiona prawidłowo, a konieczność wystawienia faktury korygującej wiązała się z okolicznościami, które zaistniały już po dokonaniu pierwotnej sprzedaży, korektę rozlicza się na bieżąco. Dotyczy to, np. podwyższenia ceny po wystawieniu faktury”.


Podobne stanowisko Wnioskodawca odnajduje również w licznych interpretacjach prawa podatkowego, powołując kilka (tytułem przykładu) interpretacji:


  • Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 marca 2010 r., sygn. IPPP3/443-123/10-2/JK;
  • Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 października 2009 r., sygn. IBPP3/443-586/09/PK;
  • Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź - Górna z dnia 22 stycznia 2007 r., sygn. III/443-73/06/MC.


Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli faktura korygująca wystawiana jest w efekcie wystąpienia zdarzenia, które ma miejsce już po wystawieniu faktury pierwotnej, wówczas przedmiotowa faktura korygująca powinna być uwzględniona w deklaracji za m-c, na który przypada termin płatności określony w fakturze korygującej zwiększającej kwotę należną.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 13 pkt 1 lit a) ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego. Ustawa o VAT nie określa żadnego innego terminu powstania obowiązku podatkowego w przypadku dostawy energii elektrycznej. Dlatego też Wnioskodawca uznaje, że w przypadku wystawienia faktur korygujących podwyższających podstawę opodatkowania i zwiększających kwotę podatku należnego, podatek VAT należny z takiej faktury VAT powinien być wykazany w deklaracji za miesiąc, na który przypada termin płatności określony w fakturze korygującej, zwiększającej kwotę należną.

Wnioskodawca zaznacza, że powyższe wnioskowanie znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 października 2009 r. (sygn. IPPP3/443-595/09-2/KT).


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie, wskazuje się, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga o zgodności z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa podatkowego opisanych we wniosku czynności anulowania faktur (annulaty) oraz nie dokonuje oceny postępowania Wnioskodawcy w kwestii prawidłowości wystawienia po „annulacie” faktury rozliczeniowej „in plus” we właściwej wysokości. Wskazane kwestie nie były bowiem – zgodnie z wolą Wnioskodawcy, wyrażoną w postawionych pytaniach w zakresie podatku od towarów i usług – przedmiotem rozstrzygnięcia. W interpretacji oceniono wyłącznie stanowisko Wnioskodawcy we wskazanym we wniosku zakresie.

Końcowo, informuje się, iż w zakresie pytań, dotyczących podatku akcyzowego w dniu 8 stycznia 2013 r. wydano odrębne rozstrzygnięcie znak ITPP3/443-187b/12/AT.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj