INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana S., przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 12 lutego 2008r.), uzupełnionym w dniu 12 marca 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów ze zbycia nieruchomości stanowiącej środek trwały, wykorzystywany w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów ze zbycia nieruchomości stanowiącej środek trwały, wykorzystywany w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 27 lutego 2008r. wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 12 marca 2008r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zakupił budynek mieszkalny. Budynek ten został sprzedany jako budynek mieszkalno-użytkowy. Budynek ten był wprowadzony do ewidencji środków trwałych w dniu 31 stycznia 2006r., zaliczony w całości do środków trwałych i amortyzowany. Wnioskodawca zakupił budynek sam, ponieważ posiada rozdzielność majątkową z żonę.

W uzupełnieniu wniosku podatnik wskazał m. in., iż:

• zgodnie z intencją podatnika budynek był wykorzystywany jako niemieszkalny; część handlowa – na parterze – wykorzystywana była jako sklep, pozostała część nie była wykorzystywana jako mieszkalna dla domowników podatnika; mieszkanie miało być wykorzystane przez kadrę zarządzającą sklepem po jego wydzierżawieniu do czego nie doszło, gdyż budynek został przeznaczony na sprzedaż;
• budynek miał charakter niemieszkalny od daty nabycia tj. 01 marca 2004r. i taki charakter zachował do daty sprzedaży;
• od 31 stycznia 2006r. budynek był w całości amortyzowany metodą liniową, co wskazuje, że miał on charakter majątku trwałego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55(1) kodeksu cywilnego;
• budynek został zbyty 26 listopada 2007r.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób należy odprowadzić podatek dochodowy z tytułu zbycia ww. nieruchomości, czy:

1. jako osoba fizyczna,
2. jako osoba prowadząca działalność gospodarczą – tj. wykazać osiągnięty przychód jako przychód z działalności gospodarczej...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy jeśli podatnik zakupiony budynek mieszkalno – użytkowy w całości wykorzystywał dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą i taki też był jego zamiar, co do wykorzystania składnika przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 kodeksu cywilnego i budynek był amortyzowany liniowo od kwoty zakupu (wartość początkowa w 100%) to przychód osiągnięty z tytułu jego sprzedaży należy wykazać jako przychód osiągnięty z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż zbyto składnik majątku przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło zbycie lub wybudowanie. Odrębnym źródłem przychodów jest – w myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy – pozarolnicza działalność gospodarcza.

Art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy stanowi, iż przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 – tj. pozarolniczej działalności gospodarczej – uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2c ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowy budynek od chwili nabycia do momentu sprzedaży miał charakter niemieszkalny a ponadto w całości zaliczony został do środków trwałych i amortyzowany w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.W związku z powyższym stwierdzić należy, iż przychód ze sprzedaży ww. budynku będzie stanowił przychód z prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku podatnik dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.