P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14 a § 1 i art. 216 ustawy z dnia 29.08.1997r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997r. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), po rozpatrzeniu podania Strony w sprawie udzielenia pisemnej informacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Strona wystąpiła z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Podatnik jest współwłaścicielem czterech działek rolnych, niezabudowanych o łącznej powierzchni 3.600m², posiadających jedną księgę wieczystą. Przez poprzedniego właściciela działki te zostały podzielone, posiadają warunki zabudowy, przy czym brak jest planu zagospodarowania przestrzennego danego obszaru.

W związku z wymienionym stanem faktycznym podatnik zadał niżej wymienione pytania:

1. Czy sprzedaż działek rolnych znajdujących się na obszarze bez planu zagospodarowania przestrzennego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

2. Czy sprzedaż wszystkich działek równocześnie jednej osobie na jednym akcie notarialnym jest opodatkowana podatkiem VAT,

3. Czy sprzedaż każdej działki osobno powoduje opodatkowanie każdej, czy pierwsza może być zwolniona z podatku do kwoty 10.000 euro, a opodatkowana byłaby tylko różnica powyżej tej kwoty,

4. Czy sprzedaż ze względów np. materialnych jednej działki w roku 2006 i drugiej np. w 2007r. rodzi obowiązek podatkowy w zakresie VAT i czy jest to rozumiane jako częstotliwość,

5. Czy sprzedaż tylko jednej działki, jednym aktem notarialnym, a nie sprzedawanie pozostałych byłoby opodatkowane podatkiem VAT.

W opinii Strony sprzedaż taka nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, w związku z czym nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Naczelnik Urzędu Skarbowego po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdził co następuje:

Przy rozpatrywaniu przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego zastosowanie znajdują niżej wymienione przepisy:

- art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz.535 ze zm.) według którego przez towary rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty,

- art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r., według którego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, - art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r., według którego podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności,

- art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r., według którego działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych,

- art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r., według którego opodatkowaniem zostały objęte tereny budowlane, natomiast zwolnienie od podatku dotyczy dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę np.: tereny rolne, leśne,

- art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy z dnia 11 marca 2004., według którego zwolnień o których mowa w ust.1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dla których podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych lub terenów przeznaczonych pod zabudowę.

Mając na uwadze treść powołanych wyżej przepisów tutejszy organ podatkowy informuje, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi dostawa towarów, którymi w rozumieniu cytowanego aktu prawnego są również grunty (patrz art. 2 pkt 6). Z treści przytaczanych przepisów wynika, że opodatkowaniem zostały objęte tereny budowlane, natomiast zwolnienie od podatku dotyczy dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę np.: tereny rolne, leśne (patrz art. 43 ust.1 pkt 9). Jednakże, by dostawa gruntów budowlanych była opodatkowana musi być dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach wykonywanej samodzielnie działalności gospodarczej a zbywany grunt musi wchodzić w skład majątku firmy (patrz art.15 ust.1 ust.2 cytowanej ustawy z dnia 11 marca 2004r.).

Ze wspomnianego zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, można skorzystać jedynie przy sprzedaży tych działek, które nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i jednocześnie w ewidencji gruntów i budynków figurują jako użytki rolne. Jednak zwolnienie na podstawie powyższego przepisu nie będzie przysługiwać, w przypadku wydania w stosunku do tych działek prawomocnej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu przed zawarciem umowy sprzedaży gruntu, w której to decyzji przewidziano by inne niż rolnicze przeznaczenie gruntu. Zatem przy dostawie towaru w postaci gruntu, czyli przeniesieniu prawa do rozporządzania gruntem jak właściciel, gdy grunt ten jest przeznaczony pod zabudowę, transakcja taka będzie podlegała opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 22%.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia terenu budowlanego ani też terenu przeznaczonego pod zabudowę. Ze sformułowania art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT wynika, że opodatkowaniu podlegają grunty, które nawet potencjalnie będą traktowane jak tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, określenie sposobu zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Pomocniczo może być również wykorzystana ewidencja gruntów i budynków prowadzona na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454). Jednakże nie może ona mieć charakteru decydującego, czy przesądzającego. Zatem kategoria gruntu wskazana w ewidencji gruntów nie ma bezwzględnego wpływu na potencjalne przeznaczenie gruntu. Ewidencja gruntów może mieć więc jedynie charakter pomocniczy. Potwierdza to także wyżej wskazane sformułowanie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie decydujące znaczenie ma bowiem charakter gruntu w dniu powstania obowiązku podatkowego czyli w momencie podpisania aktu notarialnego na podstawie którego następuje zbycie gruntu.

Wobec powyższego zakresem niniejszej ustawy nie będzie objęta dostawa działki budowlanej realizowana przez osobę fizyczną nie będącą podatnikiem tego podatku, stanowiącej jej majątek osobisty w okolicznościach nie wskazujących na zamiar wykonywania dostawy w sposób częstotliwy. W świetle powyższych przepisów, cytowanych dla celów wskazania, kto jest podatnikiem podatku od towarów i usług i kiedy dane czynności podmiotu nieprowadzącego zarejestrowanej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173 poz. 1807 ze zm.), uznać za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, najistotniejszy będzie zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy. Przy czym „zamiar” ten musi być interpretowany każdorazowo tylko i wyłącznie w okolicznościach danej sprawy.

O częstotliwym zamiarze wykonywania czynności w przypadku sprzedaży działek budowlanych świadczyć mogą takie fakty jak:

• nabycie podzielonych działek budowlanych,

• przeznaczenie wyodrębnionych działek dla celów sprzedaży.Powyższe oznacza, iż zarówno wykonywanie zarejestrowanej działalności gospodarczej, jak i wykonywanie innych czynności w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy, przesądzają o opodatkowaniu tych czynności podatkiem od towarów i usług. Samo prowadzenie zarejestrowanej działalności gospodarczej nie jest warunkiem bycia podatnikiem podatku od towarów i usług. Podmiotowy zakres opodatkowania nie jest zawężony tylko do działalności stricte gospodarczej w rozumieniu powyższej ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Nie ma zatem żadnego znaczenia fakt, czy wykonywane czynności dostaw towarów lub świadczenia usług związane są z wykonywaniem zarejestrowanej działalności gospodarczej podatnika, czy też nie.

Rozpatrując okoliczności sprawy należy ocenić, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki prawno-podatkowe było dokonywanie tej czynności wielokrotnie. Intencja dokonywania tej czynności wielokrotnie winna być wykazana w chwili dokonywania tej czynności, a nie po jej zawarciu. Zatem, aby jednorazową dostawę towarów lub jednorazowe świadczenie usług uznać za działalność gospodarczą należy stwierdzić, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani też ilość dokonywanych transakcji – sprzedanych działek. Decydującym kryterium jest fakt powtarzalności czynności. Powtarzalność ta może odbywać się w sposób nieregularny, czyli niekoniecznie w tych samych odstępach czasowych, zaś za każdym razem można dokonać dostawy zarówno jednej lub większej ilości działek. W przypadku powtarzalności czynności (częstotliwości czynności) sprzedaż przedmiotowych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 41 ust.1 ustawy o VAT, tj. stawką podstawową w wysokości 22%. Rozważając kwestie techniczne związane z zapłatą podatków należy określić jakie regulacje podatkowe obejmują stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę. W przedstawionej sytuacji zastosowanie mogą znaleźć przepisy ustawy z dnia 9 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych (j.t. z 2005r. Dz. U. Nr 41, poz. 399) oraz ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowaniu tym podatkiem nie podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności na podstawie odrębnych przepisów jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest zwolniona od tego podatku. Zatem o tym, czy wskazana czynność może być opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych decyduje to, czy podlega ona opodatkowaniu podatkiem VAT lub zwolnieniu od tegoż podatku. Podatek VAT ma więc tutaj niejako pierwszeństwo przed podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W związku z tym w pierwszym rzędzie wyjaśnić należy, czy w przedstawionym stanie faktycznym zachodzi możliwość opodatkowania czynności dokonywanych przez Wnioskodawcę podatkiem VAT. Jeżeli Wnioskodawca ma zamiar dokonywać sprzedaży działek w sposób częstotliwy, to w takim przypadku spełnia kryteria podatnika VAT w tym zakresie. Jeżeli więc dostawa pierwszej działki nastąpi z zamiarem dokonania dostawy kolejnych działek, wówczas czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a dokonujący dostawy uzyska status podatnika podatku od towarów i usług już przy dokonaniu pierwszej dostawy gruntu. Należy również zauważyć, iż na podstawie art. 113 ust. 13 pkt 1d ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnień od podatku od towarów i usług, o których mowa w ustępie 1 i 9 - czyli przekroczenia równowartości kwoty 10.000 euro, nie stosuje się między innymi do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami podatku od towarów i usług i stosownie do art. 96 ust. 1 obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej dostawy gruntów, złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami tego podatku są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jak określa art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Natomiast, jeżeli Wnioskodawca ma zamiar sprzedać tylko jedną działkę, to zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatnicy tego podatku są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika. Na podstawie art. 10 ust 2 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych płatnikami tego podatku są notariusze w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego. Na podstawie art. 158 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości oraz umowa przenosząca własność nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. W myśl art. 92 § 3 ustawy z dnia 14 lutego 1991 roku – Prawo o notariacie (Dz. U. Nr 22, poz. 91 z późn. zm.) akt notarialny dotyczący czynności prawnej powinien zawierać treści istotne dla tej czynności, a ponadto winien zawierać inne stwierdzenia, których potrzeba umieszczenia w akcie wynika ze wskazanej ustawy, z przepisów szczególnych albo z woli stron. Z przywołanych przepisów wynika, iż notariusz winien zawrzeć w akcie notarialnym informacje o pobranym podatku od czynności cywilnoprawnych lub też o jego niepobraniu oraz o powodach niepobrania tego podatku, z przytoczeniem właściwych przepisów. Jak wyżej wskazano, notariusz powinien nie pobierać podatku od czynności cywilnoprawnych, gdy dana czynność jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Wtedy też jako podstawę niepobrania podatku wskazuje art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wskazane przepisy nakładają więc na notariusza obowiązek stwierdzenia czy dana czynność podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, a jeśli nie to dlaczego. W sytuacji Wnioskodawcy notariusz powinien stwierdzić w akcie, czy Wnioskodawca, jako sprzedający, ma zamiar dokonywać sprzedaży działek w sposób częstotliwy, czy też nie, oraz wskazać jakie zamiary ma kupujący względem nabywanej działki. Strony powinny zatem notariuszowi złożyć stosowne oświadczenia. Brak takich oświadczeń stanowi przestępstwo określone w art. 272 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 roku – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, kto wyłudza poświadczenie nieprawdy przez podstępne wprowadzenie w błąd (a więc zarówno przez oświadczenie nieprawdy jak i też przez zatajenie prawdy) funkcjonariusza publicznego lub innej osoby upoważnionej do wystawienia dokumentu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Strony są zatem zobowiązane, pod groźbą sankcji karnej, same oświadczyć notariuszowi o okolicznościach wskazanych przez tutejszy organ podatkowy, mających znaczenie dla sporządzenia aktu notarialnego, a tym samym i dla celów podatkowych. W sytuacji, gdy kupujący oświadczy notariuszowi, iż ma zamiar nabytą działkę przeznaczyć na cele budowlane, niewątpliwym staje się, iż czynność dokonywana przez Wnioskodawcę jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki 22 %, co już wyżej wskazano. Natomiast w przypadku, gdy wskazane czynności podlegają przepisom ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zastosowanie znajdą poniższe regulacje prawne. Stosownie do przepisów art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. ”a” ustawy z dnia 9 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (j. t. z 2005r. Dz. U. Nr 41, poz.399), podatkowi podlegają m. in. umowy sprzedaży rzeczy i praw majątkowych. W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy podatkowej, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnych (...), a podstawę jej opodatkowania, zgodnie z dyspozycją art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. ”c” , stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnej określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczenia długów i ciężarów. Stawki podatku zostały określone w art. 7 ust. 1 ustawy podatkowej i wynoszą 2% w przypadku sprzedaży nieruchomości (...). Natomiast obowiązek zapłaty tego podatku, zgodnie z art. 5 ust. 1 ciąży solidarnie na stronach czynności cywilnoprawnej; jeżeli jedna ze stron owej czynności jest zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek zapłaty podatku ciąży solidarnie na pozostałych stronach tej czynności (art. 5 ust. 2 ustawy podatkowej). W związku z tym, że umowa sprzedaży nieruchomości musi być (pod rygorem nieważności) zawarta w formie aktu notarialnego, notariusz jako płatnik jest zobowiązany do obliczenia i pobrania od podatnika podatku oraz zapłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu, właściwemu ze względu za swoją siedzibę (art. 10 ust. 2 pkt 1 i art. 10 ust. 3a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych). Potwierdzeniem nabycia (dostawy) nieruchomości (poza fakturą) jest akt notarialny, bez którego sprzedaż nieruchomości jest nieważna. W zakresie dokumentowania transakcji przez podatników VAT, od początku obowiązywania ustawy o VAT istniały niezwykle sformalizowane zasady. Na podstawie art. 106 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - podatnicy VAT mają obowiązek wystawiania faktur VAT dokumentujących dostawę towaru czy wykonanie usługi. Zasady wystawiania faktur zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971 ze zmianami). § 8 powyższego rozporządzenia określa, iż zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”. Zgodnie z § 9 tegoż rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna co najmniej zawierać: dane dotyczące sprzedawcy i odbiorcy, datę dokonania sprzedaży, nazwę towaru lub usługi, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku oraz kwotę należności ogółem. Reasumując, w świetle powyższego, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Towarami natomiast w myśl art. 2 pkt 6 wyżej wymienionej ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Zgodnie z art. 7 ust 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jako właściciel. Od chwili wejścia w życie ww. przepisów, tj. od 01.05.2004r. zasadą jest więc opodatkowanie dostawy gruntów podatkiem od towarów i usług. W myśl art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Ustawa o podatku od towarów i usług definiuje działalność gospodarczą jako wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Zatem, aby jednorazową dostawę towarów lub jednorazowe świadczenie usług uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie. W sytuacji gdy osoba w chwili dokonywania dostawy pierwszej działki budowlanej ma świadomość , iż będzie dokonywała dalszych dostaw działek – wystąpi częstotliwość wykonywanych czynności. W takiej sytuacji dostawa zarówno pierwszej jak i kolejnych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – w myśl art. 5 ust 1 pkt 1- w związku z art. 2 pkt 6 – ustawy o podatku od towarów i usług, a osoba dokonująca tych dostaw stanie się podatnikiem VAT już w momencie dostawy pierwszej działki. Zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku jedynie dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Oznacza to, iż opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają grunty, które potencjalnie będą traktowane jako tereny budowlane gdyż o charakterze gruntów przesądza plan zagospodarowania przestrzennego. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż strona zamierza z pewną częstotliwością sprzedać grunty (cztery działki), wobec których wydano decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenuNa podstawie wyżej wymienionych przepisów uznać należy, że gdy osoby fizyczne dokonują sprzedaży w sposób częstotliwy gruntu budowlanego, to działanie takie należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto, jak wynika z treści art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy o podatku VAT podatnicy dokonujący dostawy gruntów nie mogą korzystać ze zwolnienia od tegoż podatku niezależnie od wielkości obrotów. Wobec powyższego dostawa posiadanych przez Podatnika gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką w wysokości 22%. Z uwagi na fakt iż posiadane przez Podatnika grunty są wspólnością majątkową dlatego podatnikiem podatku od towarów i usług może być ten z małżonków, który przed wykonaniem pierwszej czynności opodatkowanej złoży zgłoszenie rejestracyjne na potrzeby podatku od towarów i usług. Ze względu na to, iż prowadzona przez Podatnika działalność gospodarcza jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług nie ma konieczności dokonywania dodatkowej rejestracji na potrzeby tego podatku, a dostawy gruntów winny być rozliczone w tej samej deklaracji VAT-7.