Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółdzielnia posiada w wieczystym użytkowaniu geodezyjnie wydzielone dwie działki gruntowe, na których usytuowany jest pawilon wolnostojący. Lokale w nim położone są wynajmowane z przeznaczeniem na działalność gospodarczą. Działki gruntowe wraz z usytuowanym na nich pawilonem stanowią organizacyjnie jedną całość. W 2007 r. Spółdzielnia utworzyła ewidencję analityczną w prowadzonych księgach, która obejmuje całościowo przychody i koszty dotyczące ww. nieruchomości. Ponadto prowadzona jest ewidencja pozabilansowa najemców pawilonu. Nieruchomość jest finansowana poprzez przychody osiągane z tytułu najmu lokali.

Spółdzielnia zamierza utworzyć spółkę, która będzie odpowiedzialna za budowę budynku mieszkalno-usługowego. W związku z tym chce wnieść tytułem aportu do tworzonej spółki prawo wieczystego użytkowania wraz z pawilonem oraz zawartymi umowami najmu, jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Umowy najmu będą kontynuowane do czasu uzyskania przez spółkę kompletnej dokumentacji niezbędnej do rozpoczęcia budowy, potem pawilon zostanie wyburzony.

W związku z powyższym Spółka zwraca się z pytaniem czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego i art. 4a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przekazane w formie aportu prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z pawilonem usługowo-handlowym, umowami najmu oraz wszelkimi konsekwencjami wynikającymi z tej działalności można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zdaniem Podatnika, wymienione powyżej składniki majątkowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Oceniając stan faktyczny przedstawiony we wniosku Spółki Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego stwierdza co następuje:

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Natomiast przedsiębiorstwo w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 4a pkt 3 ustawy) odpowiada pojęciu przedsiębiorstwa w rozumieniu kodeksu cywilnego. Według art. 551 Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.koncesje, licencje i zezwolenia;

6.patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.tajemnice przedsiębiorstwa;

9.księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Z wyżej cytowanych przepisów ustawy podatkowej wynika, iż pierwszym (ale niewystarczającym) warunkiem, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) konieczne jest wystąpienie co najmniej po jednym składniku z tych grup składników majątkowych. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przedmiotem wnoszonego do spółki aportu będzie prawo użytkowania wieczystego dwóch działek wraz z pawilonem handlowo-usługowym (składnik materialny) oraz zawarte uprzednio umowy najmu lokali usytuowanych w pawilonie (składnik niematerialny). W związku z tym wstępne warunki uznania składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa zostały spełnione.

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu składników w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej oraz funkcyjnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Opisane we wniosku okoliczności nie pozwalają jednak na stwierdzenie, by w Spółdzielni doszło do takiego wyodrębnienia organizacyjno-finansowego, które odpowiadałoby hipotezie art. 4a pkt 4 ww. ustawy. Przepis ten bowiem precyzuje to kryterium jako potencjalną możliwość funkcjonowania danej części istniejącego przedsiębiorstwa jako zupełnie samodzielnego podmiotu gospodarczego („mógłby stanowić...”). Oznacza to, iż ewentualnie wydzielona część przedsiębiorstwa będzie mogła wciąż realizować swoje dotychczasowe zadania gospodarcze, bez wsparcia i ingerencji macierzystego przedsiębiorstwa.

Samodzielne finansowanie nieruchomości z przychodów otrzymywanych z tytułu najmu oraz odrębna księgowość prowadzona na kontach analitycznych ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy, o ile umożliwia zidentyfikowanie wielkości przychodów i kosztów związanych z tą nieruchomością oraz dotyczących jej zobowiązań i wierzytelności, może świadczyć o wyodrębnieniu finansowym tychże składników majątkowych, pod warunkiem że nieruchomość ta posiada również odrębne narzędzia finansowe niezbędne do normalnego funkcjonowania na rynku, jak choćby rachunek bankowy poprzez który realizowane są płatności.

Również wyodrębnienie funkcjonalne budzi wątpliwości tut. Organu podatkowego, bowiem z analizy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że podstawowym podwodem wniesienia aportu do nowo tworzonej spółki jest wybudowanie budynku mieszkalno-użytkowego na nieruchomości będącej przedmiotem użytkowania wieczystego, a nie kontynuowanie działalności, do której były uprzednio wykorzystywane przedmiotowe składniki majątkowe.

W związku z powyższym Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.