POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 216 oraz art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 z późn. zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krapkowicach, po rozpatrzeniu złożonego dnia 18.06.2007 r. wniosku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie przychodów osiągniętych przez cudzoziemców zatrudnionych w Polsce na podstawie umowy cywilnoprawnej, uznaje przedstawione w sprawie stanowisko za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r., Nr 217, poz. 1590), wnioski o wydanie pisemnych interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach wniesione przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy podlegają rozpatrzeniu na podstawie przepisów ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 14a § 4 ww. ustawy Ordynacja podatkowa udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.

Zgodnie z art. 14a § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Dnia 18.06.2007 r. do tut. organu wpłynął wniosek w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. W złożonym wniosku uzupełnionym dnia 23.08.2007 r. przedstawiono stan faktyczny oraz własne stanowisko, zgodnie z którym spółka z o. o. zawarła z dniem 01.05.2007 r. umowy zlecenie z obywatelami Mołdawii, którzy jak wynika z przestawionego potwierdzenia zameldowania na pobyt czasowy, zamierzają przebywać w Polsce w 2007 r. przez okres dłuższy niż 183 dni. Zatem na mocy przepisów są polskimi rezydentami podatkowymi i podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów. W ramach zawartych umów zlecenia firma wypłaca cudzoziemcom – zleceniobiorcom należności, od których oblicza i pobiera w trakcie roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych. Koszty uzyskania przychodu ustalone są w wysokości 20% w stosunku do uzyskanego przychodu w danym miesiącu. Zaliczka na podatek dochodowy zmniejszana jest o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne. Płatnik nie potrąca składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz chorobowe, ponieważ obywatele Mołdawii oświadczyli, że posiadają inny tytuł do objęcia ich ubezpieczeniami społecznymi. Płatnik przekazuje zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od należności wskazanych powyżej do urzędu skarbowego zgodnie z właściwością siedziby spółki. Z końcem roku 2007 spółka przekaże do właściwego urzędu skarbowego informacje o wysokości osiągniętych dochodów na druku PIT-11. Deklaracja IFT-1 nie zostanie przez spółkę wystawiona, w związku z faktem, iż miejsce zamieszkania cudzoziemców jest w Polsce.

W piśmie zwrócono się z zapytaniem:

• czy płatnik prawidłowo pobiera zaliczkę na podatek dochodowy od przychodów uzyskanych przez cudzoziemców w wysokości 19 %, pomniejszając ją o 20% kosztów uzyskania przychodów oraz o składkę na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 7,75%,

• czy firma prawidłowo określiła miejsce zamieszkania cudzoziemców do celów podatkowych, na podstawie zamiaru przebywania przez nich w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym,

• czy cudzoziemcy podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce,

• czy firma ma wpłacać miesięczne zaliczki na podatek dochodowy od przychodów uzyskanych przez cudzoziemców do właściwego urzędu skarbowego według siedziby firmy,

• czy do dnia 28 lutego 2008 firma ma wystawić podatnikom imienną informację o wysokości dochodu (PIT-11) oraz przesłać kopię do właściwego urzędu skarbowego według siedziby firmy,czy płatnik ma ponadto obowiązek wystawić deklarację IFT-1.

W sprawie określenia miejsca zamieszkania cudzoziemców dla celów podatkowych oraz podlegania przez te osoby nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, Minister Finansów udzielił Spółce odpowiedzi postanowieniem z dnia 12.05.2008r. nr DD4/033/012/PZF/08/244 uznając stanowisko Spółki jako prawidłowe. W wydanej interpretacji stwierdzono, że obywatele Mołdowy po przekroczeniu w 2007r. 183dni pobytu na terytorium RP zostaną uznani za osoby mające miejsce zamieszkania na terytorium RP, a w konsekwencji podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Ustosunkowując się natomiast co do interpretacji przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krapkowicach stwierdza co następuje:

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, cudzoziemcy przedłożyli potwierdzenie zameldowania w Polsce na pobyt czasowy przekraczający 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 3 ust 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, dlatego też zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy wspomnianej powyżej, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Biorąc pod uwagę powyższe, spółka prawidłowo oceniła sytuację.

Jednocześnie dodać należy, iż wyżej powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Konwencji z dnia 16 listopada 1994 r. między Rzeczypospolitą Polską a Republiką Mołdawy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1996 r. Nr 38, poz. 166), określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze(...). Zatem zgodnie z ww. uregulowaniami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązującymi w Polsce, osoby te mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Odwołując się natomiast do art. 15 ust 1 wyżej powołanej konwencji, (...) płace, uposażenia i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie(...).W tej sytuacji, jeśli zatrudnieni przez spółkę cudzoziemcy osiągają dochody z tytułu umowy zlecenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegać one będą opodatkowaniu tylko w Polsce - na co prawidłowo wskazano we wniosku.

Kwestia opodatkowania dochodów kształtowałaby się odmiennie wówczas, kiedy przyjęto by na podstawie art. 4 ust. 2 cytowanej powyżej konwencji, że jeżeli osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie wtedy określony według pkt a)-d) ww. artykułu konwencji – na co nie wskazuje przedstawiony stan faktyczny.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, do źródeł przychodów zalicza się między innymi działalność wykonywaną osobiście.

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się m.in. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej – z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9, o czym stanowi art.13 pkt 8 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Koszty uzyskania przychodów z tytułu działalności wykonywanej osobiście na podstawie umowy zlecenia określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód (art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemającej osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie, zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 2 i ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej przez płatnika, o którym mowa w ust. 1, zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, o czym stanowi art. 41 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Należy zauważyć, że płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułu umów, o których mowa w art. 13 pkt 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (art. 41 ust. 2 ww. powołanej ustawy).

Ponadto płatnicy, o których mowa w art. 41 – w świetle przepisów art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Stosownie do treści art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy ci są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).Nie ma podstaw do wystawienia przez spółkę deklaracji IFT-1 w związku z faktem, iż miejsce zamieszkania cudzoziemców jest w Polsce – na co wskazano w przedstawionym stanie faktycznym.

W razie zaprzestania przez płatnika prowadzenia działalności przed końcem lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnik przekazuje wyżej wspomniane informacje PIT-11 w terminie do dnia zaprzestania działalności.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym podatnik – jako płatnik – ma obowiązek w trakcie roku podatkowego obliczać, pobierać i odprowadzić na rachunek właściwego urzędu skarbowego miesięczne zaliczki na podatek dochodowy od wypłat dokonywanych osobie fizycznej zatrudnionej na podstawie umowy zlecenia, a następnie wystawić informację PIT-11 - według zasad i w terminach określonych w przytoczonych przepisach.

Mając powyższe na uwadze, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krapkowicach uznaje przedstawione stanowisko w sprawie za prawidłowe. Powyższą interpretację wydano w oparciu o stan faktyczny przedstawiony w ww. wniosku oraz zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w 2007r. Zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.Przepis § 2 tegoż artykułu stanowi, iż interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.Na postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem tutejszego organu w terminie 7 dni od dnia doręczenia.