INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2008 r. (data wpływu 4 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku akcyzowego w zakresie obrotu komponentami uzyskanymi w wyniku katalitycznego przerobu odpadów tworzyw sztucznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2008 r. został złożony wniosek z dnia 3 stycznia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie obrotu komponentami uzyskanymi w wyniku katalitycznego przerobu odpadów tworzyw sztucznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka posiada zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego w związku z prowadzoną działalnością polegającą na produkcji i sprzedaży komponentów uzyskanych w wyniku katalitycznego przerobu odpadów tworzyw sztucznych (PKWiU 24.66.32-90.00, CN 3811), tj. wyrobu objętego stawką zerową. Wnioskodawca zamierza dostarczyć przedmiotowy produkt odbiorcy, który nie posiada zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego. Odbiorca oświadczył, że jest właścicielem i użytkownikiem specjalistycznej instalacji do przerobu metodą destylacji odpadowych frakcji węglowodorowych, w tym KTS-F, do uzyskania komponentów paliw płynnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy jest możliwy obrót wymienionym produktem pomiędzy podmiotami, z których jeden (producent) posiada skład podatkowy, a drugi (odbiorca) takiego składu nie posiada
...

Zdaniem Wnioskodawcy możliwy jest obrót przedmiotowym wyrobem miedzy dostawcą posiadającym skład podatkowy, a odbiorcą nie posiadającym tego składu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady opodatkowania wyrobów akcyzowych podatkiem akcyzowym, tj. zasady i tryb wprowadzania do obrotu wyrobów objętych akcyzą określa ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.).

Stosownie do postanowień art. 2 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi są paliwa silnikowe, oleje, opałowe i gaz, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe określone w załączniku nr 2 do ustawy.

Zgodnie z art. 30 ust. 2 produkcja i przetwarzanie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych mogą odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym.

Z art. 31 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego wydawane jest podmiotowi, który prowadzi działalność polegającą na produkcji, przetwarzaniu lub magazynowaniu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych.

Na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym do paliw silnikowych i olejów opałowych, w rozumieniu ustawy, oprócz wyrobów wymienionych w poz. 1-12 załącznika nr 2, zalicza się także pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe albo dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU i kod CN.

Z powyższego wynika zatem, że ustalając zakres pojęciowy wyrobów akcyzowych zharmonizowanych nie można ograniczyć się wyłącznie do treści załącznika nr 2 do ustawy, ale należy brać pod uwagę także inne przepisy ustawy o podatku akcyzowym, w tym przypadku art. 62 ust. 1, a szczególności pkt 2 cytowanego przepisu.

Stosownie do postanowień art. 62 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, za wyrób akcyzowy zharmonizowany powinien zostać uznany każdy wyrób przeznaczony do użycia jako paliwo silnikowe albo jako dodatek lub domieszka do paliwa silnikowego, oferowany na sprzedaż jako paliwo silnikowe albo jako dodatek lub domieszka do paliwa silnikowego i używany jako paliwo silnikowe lub jako dodatek lub domieszka do paliwa silnikowego.

Wyjaśnić należy, iż w świetle art. 62 ust. 1 o kwestii uznania danego wyrobu za akcyzowy zharmonizowany, winno decydować jego bezpośrednie przeznaczenie do celów napędowych.

Zgodnie z powyższym, każdy podmiot, który produkowałby określony wyrób, a następnie sam zużywał go w tej postaci jako paliwo silnikowe lub jako dodatek do produkowanych przez siebie paliw silnikowych bądź oferował produkowany przez siebie wyrób na sprzedaż jako samoistne paliwo lub jako dodatek zużywany w tej postaci do produkcji paliw (komponent paliw), bezpośrednio przeznaczałby ten wyrób do celów napędowych, przesądzając tym samym o konieczności traktowania go jako wyrób akcyzowy zharmonizowany, którego produkcja winna mieć miejsce w składzie podatkowym.

Stosownie do przedstawionego przez Spółkę zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że odbiorcą produkowanych przez nią komponentów uzyskanych w wyniku katalitycznego przerobu odpadów tworzyw sztucznych (PKWiU 24.66.32-90.00, CN 3811) zużywanych do produkcji komponentów paliw płynnych może być tylko podmiot posiadający zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego udzielone przez właściwego naczelnika urzędu celnego.

Reasumując, w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, dostarczanie przez Wnioskodawcę komponentów uzyskanych w wyniku katalitycznego przerobu odpadów tworzyw sztucznych odbiorcy nie posiadającemu składu podatkowego, który zamierza produkować z nich komponenty paliw ciekłych jest niezgodne z przepisami ustawy o podatku akcyzowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.