POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Krowodrza działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 217 poz. 1590) po rozpatrzeniu Pani wniosku z dnia 20.06.2007 r. (data wpływu do tut. Organu podatkowego- 17.07.2007 r.) uzupełnionego dnia 18.09.2007 r.w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego stwierdza, iż przedstawione przez Panią stanowisko w części dotyczącej prawa dokonania jednorazowej amortyzacji środka trwałego przez podatnika nie mającego statusu małego podatnika jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Podatniczka prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki jawnej oraz jednoosobową działalność gospodarczą. Z obu tych działalności osiąga łączny przychód brutto ze sprzedaży w wysokości przekraczającej równowartość 800.000 euro (przy czym z każdej z nich z osobna przychód ten jest mniejszy niż owe 800.000 euro).

Pytanie Wnioskodawcy dotyczy prawa do jednorazowej amortyzacji środków trwałych.
Zdaniem Podatniczki w takiej sytuacji podatnikowi nie przysługuje prawo do dokonania jednorazowej amortyzacji środków trwałych, natomiast przysługuje ono wspólnikowi będącemu małym podatnikiem.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony we wniosku i obowiązujący stan prawny Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Krowodrza stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11 oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Na podstawie art. 22k ust. 12 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przeliczenia na złote kwoty, o której mowa w ust. 7 tej ustawy dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wystąpiło zdarzenie, o którym mowa w tym przepisie, w zaokrągleniu do 1000 zł.

W myśl art. 5a pkt 20 wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Reasumując powyższe należy stwierdzić, iż wspólnikowi spółki jawnej nie będącemu małym podatnikiem nie przysługuje prawo do dokonania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22k ust. 7 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przysługuje mu natomiast prawo do okresowych odpisów amortyzacyjnych środków trwałych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych, według stawek amortyzacyjnych i zasad określonych w ustawie- do wysokości odpowiadającej proporcjonalnie jego udziałowi w zyskach spółki jawnej, stosownie do art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wspólnikowi spółki jawnej będącemu małym podatnikiem przysługuje prawo do dokonania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od tych samych środków trwałych, w wysokości odpowiadającej proporcjonalnie jego udziałowi w zyskach spółki jawnej, przy czym kwota odpisów nie może przekroczyć w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro, stosownie do art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem należy uznać, że przedstawione przez Panią stanowisko jest prawidłowe.

W dacie wydania niniejszego postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed Sądem Administracyjnym w sprawie, której dotyczyło zapytanie.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5.

Na powyższe postanowienie, stosownie do art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej, w związku z art. 4 ust. 1 powołanej na wstępie ustawy z dnia 16 listopada 2006 r.o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie innych ustaw oraz art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Krowodrza, w terminie 7 dni od daty otrzymania niniejszego postanowienia. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej).