W dniu 27-11-2006r. do tut. organu podatkowego wpłynął wniosek płatnika Wojskowego Biura Emerytalnego z zapytaniem dot. zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, wynika, iż na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy z dn. 10 grudnia 1993r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004r., Nr 8, poz. 66 z późn. zm.) w Wojskowy Biurze Emerytalnym w Poznaniu funkcjonuje fundusz socjalny dla emerytów i rencistów wojskowych. Zasady funkcjonowania ww. funduszu zostały określone w rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dn. 20 października 2005r. w sprawie funduszu socjalnego dla emerytów i rencistów wojskowych (Dz. U. z 2005r., Nr 216, poz. 1829).

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia świadczeniobiorca, którym jest w myśl § 2 pkt 3 osoba pobierająca emeryturę wojskową, wojskową rentę inwalidzką albo wojskową rentę rodzinną, może korzystać m.in. ze świadczenia socjalnego, którym jest zwrot całkowitego lub częściowego kosztów opieki paliatywno-hospicyjnej sprawowanej w domu chorego.

Zgodnie z § 12 ww. rozporządzenia koszty opieki paliatywno-hospicyjnej refunduje się osobie niezdolnej do samodzielnej egzystencji, zamieszkującej samotnie lub z członkami rodziny, o których mowa w § 3, niemogącymi zapewnić opieki ze względu na podeszły wiek lub niezdolność do samodzielnej egzystencji, udokumentowaną orzeczeniem lekarskim. Koszty opieki paliatywno-hospicyjnej obejmują koszty usług świadczonych przez opiekuna niebędącego członkiem rodziny, w zakresie codziennej opieki w domu chorego i załatwiania jego spraw bytowych i osobistych. Całkowity lub częściowy zwrot poniesionych kosztów opieki paliatywno-hospicyjnej może wynosić od 50 % do 100 % poniesionych wydatków, jeżeli przekraczają one 20 % kwoty miesięcznego dochodu świadczeniobiorcy i członków rodziny, o których mowa w § 3. Zwrot poniesionych kosztów w ciągu roku kalendarzowego nie może przekroczyć kwoty stanowiącej dziewięciokrotność najniższej emerytury. Zwrot kosztów opieki paliatywno-hospicyjnej następuje na podstawie faktury wystawionej przez podmioty uprawnione do świadczenia usług opiekuńczych.

Wobec powyższego wnioskodawca zwrócił się o potwierdzenie czy prawidłowe jest wypłacanie ww. świadczenia bez opodatkowania.

Ze złożonego w dniu 19-12-2006r. uzupełnienia do wniosku wynika, iż w przypadku wypłacania ww. wnioskodawca stosuje zwolnienie przedmiotowe wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Po przeanalizowaniu przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego Naczelnik Urzędu Skarbowego Poznań-Śródmieście stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W przedmiotowej sprawie świadczenia pieniężne w postaci zwrotu kosztów opieki paliatywno-hospicyjnej wypłacane przez wnioskodawcę na podstawie § 5 ust. 1 pkt 3 i 12 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dn. 20 października 2005r. w sprawie funduszu socjalnego dla emerytów i rencistów wojskowych (Dz. U. z 2005r., Nr 216, poz. 1829) stanowią dochód do opodatkowania, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże do ich opodatkowania ma zastosowanie przepis art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 – w wysokości 10% należności. Z analizy treści cytowanego wyżej art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż świadczenia otrzymywane przez emerytów i rencistów mają szeroki zakres i nie odnoszą się wyłącznie do świadczeń, jakie emeryci i renciści otrzymują od swoich byłych pracodawców. Dotyczą one bowiem wszystkich świadczeń otrzymywanych w związku z uprzednio łączącym emeryta i rencistę stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracą nakładczą i spółdzielczym stosunkiem pracy. Zastosowanie w/w przepisu nie jest zatem uzależnione od tego, czy udzielającym świadczenie jest podmiot będący byłym zakładem pracy świadczeniobiorcy, czy też inny podmiot. Ważne jest jedynie, aby beneficjentem świadczenia była osoba, która posiada status emeryta lub rencisty oraz, aby udzielone tym osobom świadczenie wynikało z uprzednio łączącego ich stosunku służbowego, czy stosunku pracy (stosunków pokrewnych).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280zł, z zastrzeżeniem pkt 40 i 79 (wymienione zastrzeżenia nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Ww. świadczenie nie podlega zwolnieniu wynikającym z wymienionego wyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż stanowi ono zwrot poniesionych wcześniej przez świadczeniobiorcę wydatków a nie zapomogę. Za taką interpretacją przemawia także fakt, iż ww. cytowane rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dn. 20 października 2005r. w sprawie funduszu socjalnego dla emerytów i rencistów wojskowych (Dz. U. z 2005r., Nr 216, poz. 1829) wyraźnie rozróżnia świadczenie będące zapomogą pieniężną (§ 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia) od świadczenia będącego zwrotem całkowitym lub częściowym kosztów opieki paliatywno-hospicyjnej sprawowanej w domu chorego (§ 5 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia).

Z kolei zwolnieniu od podatku, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegają świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne za te świadczenia rzeczowe otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280zł.

Zwrot kosztów opieki paliatywno-hospicyjnej dokonywany przez wnioskodawcę nie jest świadczeniem rzeczowym, gdyż jest dokonywany w pieniądzu, jest zatem świadczeniem pieniężnym. Świadczenia pieniężne wypłacane emerytom i rencistom będą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 38 cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłącznie w sytuacji, gdy z odrębnych regulacji wynika prawo do uzyskania przez te osoby świadczenia rzeczowego, a wypłacone pieniądze stanowią jego ekwiwalent, czyli zostają wypłacone w zamian wykonania świadczenia rzeczowego będącego jego równowartością. W przedmiotowej sprawie po pierwsze świadczenie opieki paliatywno-hospicyjnej nie byłoby świadczeniem rzeczowym, lecz świadczeniem usług, po drugie z przepisów odrębnych nie wynika prawo świadczeniobiorców do uzyskania takiego świadczenia ze strony Wnioskodawcy. Wobec tego świadczenia polegające na zwrocie kosztów opieki paliatywno-hospicyjnej nie będą korzystać ze zwolnienia zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winny być opodatkowane w sposób zryczałtowany na podstawie art. 30 ust.1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę w przedmiotowej sprawie jest niewłaściwe.

Powyższa interpretacja przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia, jest aktualna według stanu prawnego na dzień jej dokonania i do czasu zmiany stanu prawnego lub faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.