Na podstawie art. 14a § 1 i § 4, art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piotrkowie Tryb. postanawia uznać za prawidłowe stanowisko w indywidualnej sprawie przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2006r. (wpływ do Urzędu Skarbowego 24.10.2006r.), iż umowa nieodpłatnego użyczenia gruntu w pasie ruchu drogowego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskiem z dnia 19 października 2006r. Miejski Zarząd Dróg i Komunikacji w (...) zwrócił się z prośbą o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie odnośnie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Miejski Zarząd Dróg i Komunikacji jest jednostką samorządu terytorialnego powołaną na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) Uchwałą Rady Miasta (...) w celu realizacji m. in. zadań z zakresu:
- zarządzania drogami publicznymi i wewnętrznymi,
- prowadzenia spraw związanych z organizowaniem i nadzorowaniem komunikacji miejskiej,
- pobierania opłat za zajęcie pasa drogowego i opłat parkingowych.

Jednostka wskazuje, że działa na podstawie art. 21 ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2004r. Nr 204, poz. 2086 ze zm.) oraz art. 18 ustawy z dnia 30 czerwca 2005r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.).

MZDiK podaje, że w ramach realizowanych zadań własnych w zakresie kompetencji przysługujących organowi -prezydentowi miasta, wykonuje zarówno czynności odpłatne polegające na wydawaniu zezwoleń na zajęcie pasa ruchu drogowego w drodze decyzji administracyjnych oraz opłat parkingowych jak również i bezpłatne użyczenie pasa ruchu drogowego na czas określony w celu przeprowadzenia inwestycji w pasie ruchu drogowego. Nieodpłatne użyczenie pasa ruchu drogowego, zdaniem jednostki, pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług i w tym przypadku nie ma zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, uznający za czynność opodatkowaną nieodpłatne świadczenie usług.

Niniejszym postanowieniem Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piotrkowie Tryb. udziela interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

W myśl art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika, inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.Udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie - art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej.

Stosownie do art. 22 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2004r. Nr 204, poz. 2086 ze zm.) zarząd drogi sprawuje nieodpłatny trwały zarząd gruntami w pasie drogowym. Grunty znajdujące się w pasie drogowym, zarząd drogi może oddawać w najem, dzierżawę albo je użyczać, w drodze umowy, na cele związane z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego, a także na cele związane z potrzebami obsługi użytkowników ruchu. Zarząd drogi może pobierać z tytułu najmu lub dzierżawy opłaty w wysokości ustalonej w umowie.

Umowa użyczenia jest umową uregulowaną w Kodeksie cywilnym. Z przepisów w nim zawartych wynika, że użyczający zezwala biorącemu w użyczenie, na bezpłatne korzystanie z oddanej mu w tym celu rzeczy przez czas oznaczony lub nieoznaczony, przy czym zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej ponosi biorący do używania. Z istoty swej zatem użyczenie jest czynnością nieodpłatną.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.Pojęcie dostawy towarów zostało zdefiniowane w art. 7 ust. 1 ustawy. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się (co do zasady) przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zasadniczo zatem ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje opodatkowanie podatkiem VAT czynności odpłatnych. Czynności nieodpłatne opodatkowane są tylko przy spełnieniu ściśle określonych w ustawie warunków, przy czym warunki te różnią się w zależności od tego, czy czynnością nieodpłatną jest dostawa towarów, czy też świadczenie usług. Użyczenie nie mieści się w zakresie definicji dostawy towarów, zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy, nie daje bowiem praw do rozporządzania gruntem jak właściciel, ani nie zostało wymienione pośród praw wskazanych w tym przepisie. Ponieważ oddanie nieruchomości gruntowej w użyczenie jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu, i nie jest dostawą towarów, uznać należy, że jest ono świadczeniem usług w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 ustawy. Nieodpłatne świadczenie usług w pewnych okolicznościach może być zrównane ze świadczeniem odpłatnym, a zatem może podlegać opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jako odpłatne świadczenie usług.

Aby zatem użyczenie gruntu przez MZDiK stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem VAT, muszą być spełnione łącznie oba warunki, tzn. brak związku z prowadzonym przedsiębiorstwem oraz brak prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części.

Ze stanu faktycznego przestawionego przez wnioskodawcę wynika, iż przedmiotowa czynność jest związana z prowadzeniem przedsiębiorstwa, lecz brak jest danych, czy w związku z przedmiotową nieruchomością przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.Zarząd czynność oddania gruntu w nieodpłatne użytkowanie musiałby opodatkować tylko wówczas, gdyby odliczył podatek naliczony przy zakupie nieruchomości oddanej następnie nieodpłatnie w użytkowanie na cele niezwiązane z realizacją swoich ustawowych zadań. Treść zapytania nie wskazuje jednak na to, że z taka sytuacją mamy do czynienia. Mając na uwadze nieodpłatny charakter usługi oraz fakt, że usługa ta jest związana z prowadzeniem przedsiębiorstwa przy założeniu, że podatnikowi w związku z przedmiotową nieruchomością nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego należy uznać, że ww. czynność nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powyższa interpretacja w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania postanowienia.