POSTANOWIENIE

Na mocy art.14a w trybie art.216-219 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz.60 ze zm.), art.2 ust.2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jednolity z 2002 roku Dz. U. Nr 9, poz.84 ze zm.) oraz art.1 i art.2 ust.2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 roku o podatku rolnym (tekst jednolity z 1993 roku Dz. U. Nr 94, poz.431 z późniejszymi zmianami), w związku z wnioskiem Państwa z dnia 22 czerwca 2005 roku, do Urzędu Miejskiego w K. wpłynął 30 czerwca 2005 roku, uzupełnionym pismem z dnia 30 września 2005 roku, do tutejszego Urzędu wpłynęło 3 października 2005 roku postanawiam udzielić interpretacji prawa podatkowego w ramach pytania Wnioskodawcy: czy grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów jako użytki rolne R, których właścicielem jest Spółka, nie zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej, podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości czy podatkiem rolnym, jeżeli podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym, to od jakiego momentu: nabycia czy zmiany ustawy obowiązującej od 1 stycznia 2003 roku?

UZASADNIENIE

Dnia 30 czerwca 2005 roku do Urzędu Miejskiego w K. wpłynął wniosek o wydanie wiążącej interpretacji art.2 ust.2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, a szczególnie wniosek dotyczył udzielenia odpowiedzi na pytanie: czy grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów jako użytki rolne R, których właścicielem jest Spółka, nie zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej, podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości czy podatkiem rolnym, jeżeli podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym, to od jakiego momentu: nabycia czy zmiany ustawy obowiązującej od 1 stycznia 2003 roku? Stanowisko Wnioskodawcy w tej sprawie, zawarte we wniosku i uzupełnione pismem z dnia 30 września 2005 roku jest następujące: Od 1 stycznia 2003 roku grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, grunty zakrzewione i zadrzewione na użytkach rolnych i lasy są opodatkowane, odpowiednio podatkiem rolnym lub podatkiem leśnym. Dane z tej ewidencji, zgodnie z art.21 ust.l ustawy z dnia 17 maja 1989 roku Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2000 roku Nr 100, poz.1086 z późniejszymi zmianami), stanowią podstawę wymiaru podatków. Ponieważ wspomniane dane maj ą walor dokumentu urzędowego, o którym mowa w art.194 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy musi je uwzględnić w postępowaniu podatkowym. Wobec powyższego zdaniem Spółki posiadane grunty nie zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej sklasyfikowane w ewidencji gruntów jako użytki rolne powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem rolnym. Taka argumentacja znajduje również oparcie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 29 stycznia 2004 roku sygn. akt III SA 1850/03. W uzupełnieniu wniosku Spółka wyjaśniła, iż grunty położone we wsi R. na terenie Gminy K., które stanowią przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości nie zostały oddane podmiotom zależnym w użytkowanie, jak również Spółka nie wyraziła zgody na nieodpłatne użytkowanie tych gruntów. Spółka nie prowadzi działalności rolniczej jak również nie posiada wpisu w KRS dotyczącego prowadzenia takiej działalności. Spółka nie użytkuje wyżej wymienionych gruntów jak również nie wyraziła zgody na ich użytkowanie.

Po przeanalizowaniu oświadczenia Spółki, a także biorąc pod uwagę obowiązujące w omawianym zakresie przepisy, organ podatkowy nie może zgodzić się ze stanowiskiem Spółki stwierdzającym, iż posiadane grunty nie zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej sklasyfikowane w ewidencji gruntów jako użytki rolne powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem rolnym.

Ustawa z dnia 30 października 2002 roku o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 200, poz.1683) z dniem 1 stycznia 2003 roku wprowadziła zapis w art.2 ust.2 mówiący, iż opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jakoużytki rolne, grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych lub lasy, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Konsekwencją tego zapisu jest regulacja zawarta w art. l ustawy o podatku rolnym. Przepis ten reguluj e, że opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Zapis ten rodzi konieczność opodatkowania podatkiem rolnym gruntów sklasyfikowanych rolniczo, a w przypadku gruntów będących w posiadaniu osób powołanych do prowadzenia działalności gospodarczej (taką osobą jest Wnioskodawca), podatek rolny nalicza się podatnikowi prowadzącemu działalność rolniczą. Definicja działalności rolniczej dla potrzeb podatku rolnego zawarta jest w art.2 ust.2 ustawy o podatku rolnym, który za działalność rolniczą uważa produkcję rolną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcje materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb. W uzupełnieniu Państwa wniosku z dnia 30 września 2005 roku czytamy, że Spółka nie prowadzi działalności rolniczej jak również nie posiada wpisu w KRS dotyczącego prowadzenia takiej działalności. Zatem Spółka nie spełnia podstawowego kryterium pozwalającego na opodatkowanie gruntów do Niej należących podatkiem rolnym.

Spór interpretacyjny mogą rodzić zapisy zawarte zarówno w art.2 ust.2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jak i w art.1 ustawy o podatku rolnym, a mianowicie pojęcie gruntów "zajętych" na prowadzenie działalności. Niestety ustawodawca nigdzie nie definiuje wprost pojęcia gruntów zajętych na prowadzenie działalności. W ustawie o podatkach i opłatach lokalnych znajduje się jedynie definicja gruntów związanych z prowadzeniem działalności. Burmistrz Gminy K., jako organ podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości należnego Gminie K. uznaje, że pod pojęciem "zajęte" nie chodzi bynajmniej o fizyczne zajęcie gruntu przez np. postawienie budynku, w którym prowadzi się działalność gospodarczą. Zajęcie gruntu - w ocenie organu podatkowego, w konkretnym przypadku gruntów położonych w R., będących w posiadaniu Spółki - nastąpiło z chwilą objęcia w posiadanie przez Spółkę przedmiotowego gruntu. Według informacji posiadanych przez tutejszy organ podatkowy, potwierdzonych wnioskami z wizji lokalnej przeprowadzonej na nieruchomości, przedmiotowy grunt utrzymany jest w należytej kulturze rolnej. Stan faktyczny zastany na gruncie nie znajduje pokrycia w oświadczeniu Spółki zawartym w uzupełnieniu wniosku , to jest stwierdzeniu, że "Spółka nie użytkuje wyżej wymienionych gruntów jak również nie wyraziła zgody na ich użytkowanie". Nasuwa się zatem pytanie kto owe grunty użytkuje? Jednak na tym etapie postępowania, nie jest to przedmiotem zainteresowania tego organu podatkowego.

W kwestii danych z ewidencji gruntów i budynków, które stanowią podstawę wymiaru podatków należy zauważyć, iż nie są to jedyne dowody uwzględniane w postępowaniu podatkowym. Na podstawie art.180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W omawianym przypadku wpływ na opodatkowanie nieruchomości ma również stan faktyczny.

Co do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 stycznia 2004 roku sygn. akt III SA 1850/03, którego odpis jest w Naszym posiadaniu, informuję, iż przedmiotowy wyrok dotyczył decyzji ustalającej wysokość podatku od nieruchomości osobie fizycznej, nie mającej związku z działalnością gospodarczą. Dlatego w ocenie organu podatkowego wyrok ten nie ma przełożenia na ustalenie podatku w Państwa sprawie.