INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 749) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2012 r. (data wpływu 30 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży głównie artykułów tytoniowych (papierosów, tytoniu, zapalniczek, akcesorii tytoniowych) oraz innych drobnych artykułów spożywczo-przemysłowych. W związku z promocją przedsiębiorstwa i w celu zachęcenia klientów do częstszych zakupów chciałaby Pani w ramach promocji swojej firmy rozdawać prezenty o niskiej wartości np. zapalniczki, słodycze, pudełka plastikowe ozdobne do zakupów przekraczających np. kwotę 30 zł (zapalniczki i pozostałe prezenty nie miałyby loga firmy). W tym celu ma Pani zamiar założyć ewidencją ilościową rozdanych towarów w formie zeszytu. Nie prowadziłaby ewidencji tożsamościowej. Rozdawanie tych prezentów ściśle związane by było z prowadzoną działalnością, gdyż w taki sposób zachęcałaby Pani klientów do robienia częstych zakupów w przedsiębiorstwie. Na koniec danego miesiąca podsumowywałaby ewidencję ilością. Od zakupionych na cele promocji towarów odliczyłaby VAT, jednocześnie na koniec miesiąca po podliczeniu ilości rozdanych towarów wystawiłaby fakturę wewnętrzną i naliczyłaby VAT należny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydanie prezentów klientom, nie powoduje powstania obowiązku podatkowego z tytułu nieodpłatnego przekazania towarów u Pani jako świadczeniodawcy (są to towary o bardzo niskiej wartości tj. zapalniczki, słodycze, itp.)...

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawczyni wskazuje, iż w myśl art. 21 ust. l pkt 68a wartość nieodpłatnych świadczeń w związku z promocją przedsiębiorstwa jeżeli jednorazowa wartość dla klienta nie przekroczy 200 zł jest zwolniona z opodatkowania. Pani zdaniem od wydanych prezentów nie powstaje u Niej jako świadczeniodawcy obowiązek odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych od wydanych towarów zgodnie z art. 21 ust 1 pkt 68a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy, jeżeli przepisy art. 24 - 25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z treści zacytowanego przepisu jednoznacznie wynika zasada powszechności opodatkowania podatkiem dochodowym.

Przychodami w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Spośród źródeł przychodów w art. 10 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy, ustawodawca wymienił tzw. „inne źródła”.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w cytowanym przepisie sformułowania „w szczególności” oznacza, że wyliczenie zawarte w przepisie jest jedynie wyliczeniem przykładowym. Tym samym przychodami z innych źródeł mogą być inne jeszcze przychody niż wymienione w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą – jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Jednocześnie podkreślić należy, iż o zasadności kwalifikacji świadczeń podatników nie może decydować nazwa określonej czynności prawnej, nadana przez strony. Przesądzające znaczenie ma rzeczywisty charakter danego zdarzenia gospodarczego (czynności prawnej).

Z brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przedmiotowe zwolnienie dotyczy nieodpłatnych świadczeń uzyskiwanych przez podatników, którzy nie są związani ze świadczeniodawcą żadnym stosunkiem cywilnoprawnym.

Podstawową przesłanką zastosowania omawianego zwolnienia jest otrzymanie od świadczeniodawcy nieodpłatnego świadczenia w związku z jego promocją lub reklamą.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN Warszawa 2003 r.). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu. Przedmiotowe zwolnienie w praktyce ma zastosowanie do nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych w ramach akcji promocyjno – reklamowych, w czasie których wręcza się drobne gadżety reklamowe i promocyjne takie jak: kalendarze, upominki i drobne prezenty w postaci materiałów piśmiennych. Tym samym nieodpłatne świadczenie to świadczenie stanowiące przysporzenie tylko po stronie obdarowanego nie związane z żadnym wzajemnym zobowiązaniem „obdarowanego” na rzecz „darczyńcy”.

Ponadto, żeby stwierdzić, czy przedmiotowe świadczenia korzystają z ww. zwolnienia należy rozstrzygnąć czy są one otrzymywane przez klientów w związku z promocją lub reklamą Pani firmy.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, za reklamę uważa się rozpowszechnianie informacji o towarach i ich zaletach, natomiast promocja obejmuje rozmaite czynności zwłaszcza reklamowe, wystawiennicze, podjęte dla poinformowania o walorach oferowanego produktu. Promocja i reklama ma co do zasady na celu zwiększenie popytu na towary lub usługi sprzedawane przez podmiot prowadzący akcję promocyjne i reklamowe. Jednakże zasadą jest, iż reklama i promocja są skierowane do faktycznych bądź potencjalnych odbiorców tych towarów lub usług w celu zachęcenia ich do dokonania zakupu.

W świetle zapisu art. 42a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych (PIT-8C).

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym zamierza Pani w ramach promocji swojej firmy rozdawać prezenty o niskiej wartości np. zapalniczki, słodycze, pudełka plastikowe ozdobne do zakupów przekraczających np. kwotę 30 zł (zapalniczki i pozostałe prezenty nie miałyby loga firmy). W taki sposób ma Pani zamiar zachęcać klientów do robienia częstych zakupów w przedsiębiorstwie.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż wydanie przez Panią na rzecz klientów prezentów wymienionych we wniosku – w sytuacji gdy jednorazowa ich wartość nie przekroczy 200 zł – stanowić będzie (dla osób je otrzymujących) świadczenie związane promocją lub reklamą, zwolnione od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy tym, powyższe zwolnienie nie ma zastosowania w stosunku do Pani jako świadczeniodawcy, gdyż w opisanej sytuacji nie otrzymuje Pani żadnego przychodu.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji stanowisko tutejszego organu oparte zostało na założeniu, iż odbiorcami ww. świadczeń związanych z promocją lub reklamą są osoby fizyczne, które nie dokonują nabycia towarów w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczych, tj. osób dla których otrzymane w ramach promocji świadczenia stanowią przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ww. ustawy. Podkreślić bowiem należy, że zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jak wynika wprost z jego treści – dotyczy świadczeń, o których mowa w art. 20 ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270).Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.