POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach stwierdza, że stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 30.09.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie - jest prawidłowe w zakresie dot. sposobu określania podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług i rozliczania podatku naliczonego, w związku z otrzymywaniem przychodów określonych w art. 31 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 29.12.1992 r. o radiofonii i telewizji - tzw. opłaty abonamentowe i dotacje z budżetu państwa (stan faktyczny nr 1).

UZASADNIENIE

W dniu 30.09.2005 r. do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług. Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1 następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie. Stan faktyczny: Podatnik jest spółką radiofonii publicznej w rozumieniu art. 26 ust. 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (t.j. Dz. U. z 2004 roku nr 253, poz. 2531 ze zm.). Zgodnie z art. 31 ust. 1 i 2 ustawy tej ustawy przychodami spółek, o których mowa w art. 26 ust. 2 i 3 ustawy są wpływy pochodzące: - z opłat abonamentowych, odsetek za zwłokę w ich uiszczaniu oraz kar za używanie niezajestrowanych odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych, z zastrzeżeniem art. 8 ust. 1; - z obrotu prawami do audycji;- z reklam i audycji sponsorowanych;- z innych źródeł- z dotacji otrzymywanych z budżetu państwa.Podstawowymi usługami świadczonymi przez Podatnika są usługi radia (polegające głównie na emisji programu radiowego PKWiU – 92.20.11-00.00), które są zwolnione od podatku VAT na podstawie poz. 12 załącznika nr 4 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz usługi reklamowe (polegające na emisji reklam – PKWiU – 74.4), które z kolei są opodatkowane. W związku z powyższym Podatnik dokonuje rozliczenia podatku naliczonego m. in. w trybie art. 90 ust. 2 cytowanej ustawy z dnia 11.03.2004 r. Zdaniem Wnioskodawcy przychody otrzymywane z tytułów wymienionych w art. 31 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 cytowanej wyżej ustawy o radiofonii i telewizji (tj. tzw. opłaty abonametowe i dotacje) nie stanowią obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż w żaden sposób nie mają bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług. W konsekwencji w stanie prawnym obowiązującym od dnia 01.06.2005 r. ww. kwot nie należy uwzględniać również przy wyliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tut. organ dokonał następującej oceny prawnej stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę: Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.06.2005 r. podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Z kolei w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31.05.2005 r. brzmienie ww. art. 29 ust. 1 zdanie ostatnie było następujące: „obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług.” Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 05.07.2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), cena oznacza wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę (...). Przesłanka bezpośredniego związku dopłaty otrzymanej od osoby trzeciej z ceną towarów lub usług powinna być interpretowana literalnie, za czym przemawia m.in. treść art. 11A (1) lit. a VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG). Zgodnie z tym przepisem podstawą opodatkowania jest (...) wszystko co stanowi wartość otrzymanego wzajemnego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługi otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego, klienta lub osoby trzeciej, z tytułu takich dostaw, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw.Na podstawie art. 2 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 85, poz. 728) opłaty te pobiera się za używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych. Wpływy z tytułu opłat abonamentowych oraz kar i odsetek, o których mowa w art. 5 ust. 3 i art. 7 ust. 4 ustawy są przeznaczane wyłącznie na realizację przez nadawców publicznej radiofonii i telewizji misji, o której mowa w art. 21 ust. 1 ww. ustawy o radiofonii i telewizji, w wysokości nieprzekraczającej wydatków ponoszonych w związku z realizacją tej misji (art. 8 ust. 1). Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji przekazuje jednostkom publicznej radiofonii i telewizji środki na realizację misji, o której mowa powyżej, na zasadach określonych w art. 8 ust. 2 – 4 cyt. ustawy o opłatach abonamentowych.Istotne dla oceny charakteru opłat abonamentowych jest również orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 09.09.2004 r. (OTK-A 2004/8/83), w którym stwierdzono, że (...) opłatę abonamentową można uznać za przymusowe, bezzwrotne świadczenie publicznoprawne, służące realizacji konstytucyjnych zadań państwa. Dalej w cytowanym wyroku Trybunał argumentuje, iż opłata abonamentowa nie jest opłatą w klasycznej postaci, lecz ma charakter daniny publicznej, związanej z możliwością korzystania z publicznego radia i telewizji. Stanowi dochód celowy pozabudżetowy o charakterze publicznym przeznaczony na finansowanie misji publicznego radia i telewizji. Mając na uwadze charakter prawny opłat abonamentowych, a przede wszystkim sposób ich ustalania i poboru oraz brak ekwiwalentności świadczenia, tut. organ stwierdza, że przedmiotowe opłaty nie stanowią same w sobie wynagrodzenia (ceny) płaconego przez odbiorców usług. Powyższe dotyczy również dotacji, o których mowa w art. 31 ust. 2 cyt. ustawy o radiofonii i telewizji. W świetle natomiast przepisów regulujących sposób finansowania radiofonii publicznej oraz informacji zawartych we wniosku, należy stwierdzić, że ww. kwoty otrzymywane ze środków publicznych nie wpływają również bezpośrednio na cenę (kwotę należną) usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Oznacza to, że kwoty dofinansowania uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułów wymienionych w cyt. art. 31 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy o rtv, jako nie uzależnione bezpośrednio od wartości (cen) świadczonych usług nie zwiększają obrotu stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług w rozumieniu cytowanego art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r., zarówno w brzmieniu tego przepisu obowiązującym od 01.06.2005 r. jak i przed tym dniem. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika również, że część usług świadczonych przez podatnika (m. in. usługi polegające na emisji programu radiowego – PKWiU 92.20.11-00.00) jest finansowana wyłącznie ze środków publicznych, o których mowa powyżej tj. opłat abonamentowych i dotacji z budżetu państwa. W konsekwencji należy stwierdzić, że przedmiotowe usługi, dla których nie jest ustalana cena (świadczenie wzajemne) w rozumieniu cyt. wyżej przepisów art. 29 ust. 1 ustawy o VAT i art. 11A (1) lit. a VI Dyrektywy, jako świadczone nieodpłatnie i związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Stosownie bowiem do art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11.03.2004 r. za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy, traktuje się również nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów (...) jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...). W piśmie z dnia 30.09.2005 r. podano, że Wnioskodawca dokonuje odliczenia podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 90 ust. 2 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11.03.2004 r. Wobec powyższego Podatnik występuje z zapytaniem dot. sposobu wyliczenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy, (za 2005 rok) w związku z kwotami otrzymywanymi z tytułów wymienionych w art. 31 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy o radiofonii i telewizji.Stosownie do art. 90 ust. 4 ustawy proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego ustalana jest proporcja. Jeżeli jednak podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa powyżej byłaby niereprezentatywna, przysługuje mu prawo do przyjęcia proporcji wyliczonej szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu (art. 90 ust. 9 w związku z ust. 8). Zgodnie natomiast z przepisem art. 91 ust. 1 (w brzmieniu obowiązującym na dzień złożenia wniosku i wydania niniejszego postanowienia) po zakończeniu roku (...) podatnik obowiązany jest dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2 - 9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2 – 6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica pomiędzy proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych. Tut. organ, w świetle powołanych przepisów oraz argumentacji przedstawionej w pierwszej części pisma, wyraża następujące stanowisko odnośnie sposobu wyliczenia ww. proporcji za 2005 rok:a) we wszystkich okresach rozliczeniowych roku 2005 należy stosować proporcję obliczoną na podstawie obrotów za rok 2004 (art. 90 ust. 4), chyba że Podatnik skorzystał (skorzysta) z uprawnień wynikających z ust. 9 cytowanego artykułu 90 ustawy (w przypadku Wnioskodawcy nie występują przesłanki wskazane w ust. 8 tego artykułu),b) zgodnie z art. 91 ust. 1 i 3 ustawy, w rozliczeniu za miesiąc styczeń 2006 r. Podatnik jest obowiązany dokonać korekty odliczonego podatku za 2005 rok, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2 – 6 ustawy (z wyjątkiem przypadku wymienionego w ust. 1 zdanie ostatnie). Oznacza to, że w ww. proporcji obliczanej na podstawie rzeczywistych obrotów osiągniętych w roku 2005, nie należy już uwzględniać kwot dotacji (subwencji) innych niż określone w art. 29 ust. 1 (czyli innych niż związanych z konkretną dostawą lub świadczeniem usług). Powyższe związane jest z uchyleniem przepisu art. 90 ust. 7 ustawy z dnia 11.03.2004 r., zgodnie z art. 1 pkt 24 lit. a ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych ustaw - Dz. U. z 23.05.2005 r., Nr 90, poz. 756). Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach informuje, że odnośnie przedstawionych we wniosku Podatnika problemów dotyczących opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności nieodpłatnego przekazania towarów (stan faktyczny nr 2) udzieli odpowiedzi w odrębnym postanowieniu.

POUCZENIE

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę, oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku oraz w dniu wydania postanowienia. Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 cytowanej ustawy interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika i inkasenta, wiąże natomiast właściwe dla Wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.