Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olecku, po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w sprawie działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej - wydatki inwestycyjne związane z adaptacją zabudowanej nieruchomości a zwolnienie podatkowe, stwierdza że stanowisko Podatnika zawarte we wniosku jest prawidłowe.

W dniu 11 sierpnia 2005r. (data wpływu 17.08.2005r.) zwrócił się Pan z pisemnym zapytaniem w sprawie udzielenia interpretacji przepisów prawa podatkowego co do stosowania ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie dotyczącym zwolnienia od podatku dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez stronę uzupełnionego pismem z dnia 14 września 2005 r. wynika, iż w dniu 21 lutego 2005 r. "S." S.A. w S. udzieliła spółce jawnej zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, zwane dalej „zezwoleniem" w zakresie szczegółowo określonym w jego treści, na okres do dnia 1 września 2016 roku. Nakłady inwestycyjne wnioskodawcy na terenie strefy, zgodnie z zezwoleniem winny wynieść w okresie do dnia 31 grudnia 2007 r. - 1.600.000,- zł. Podatnik zamierza rozpocząć działalność gospodarczą na terenie Suwalskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, podstrefa w G., jako wspólnik spółki jawnej. Po uzyskaniu zezwolenia zakupił nieruchomość od przedsiębiorstwa znajdującego się w likwidacji, dokonał wstępnej adaptacji i wynajął ją innej firmie prowadzącej działalność na terenie SSSE w G. do czasu uruchomienia własnej produkcji. Właściwą działalność gospodarczą objętą zezwoleniem zamierza rozpocząć po upływie dwóch lat tj. po dokonaniu rozbudowy i pełnej adaptacji zakupionej nieruchomości, oraz zakupie maszyn, urządzeń i technologii.

Wątpliwość podatnika budzi fakt, czy po rozpoczęciu własnej działalności na terenie strefy nakłady z tytułu zakupu nieruchomości będą wchodzić w zakres kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną i możliwością skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Ponadto podatnik pyta, czy powyższe zwolnienie odnosi się do nakładów inwestycyjnych w wysokości faktycznie poniesionej, czy też do wysokości określonej w uzyskanym zezwoleniu.

Odnosząc się do powyższej kwestii Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olecku stwierdza, co następuje:

Zasady i zakres zwolnień w podatku dochodowym podmiotów podejmujących po dniu 01.01.200Ir. działalność gospodarczą na terenie każdej ze specjalnych stref ekonomicznych wynikają z przepisów ustawy z dnia 20.10.1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm.) oraz właściwego dla każdej ze stref, wydanego przez Radę Ministrów rozporządzenia ustanawiającego te strefę. Przepisem wykonawczym dla Suwalskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej jest rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14.09.2004 r. w sprawie suwalskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 224, poz. 2271 z późn. zm.).

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 5a-5c, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20. 10. 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zezwolenia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami tj. określonymi w ustawie z dnia 30.04.2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. Nr 123, poz. 1291).

Zgodnie z treścią § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie suwalskiej specjalnej strefy ekonomicznej pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63 a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi pomoc regionalną z tytułu m.in. kosztów nowej inwestycji. Wielkość tej pomocy oblicza się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych odpowiednio w § 5-6 ww rozporządzenia. Z treści ww przepisu wynika zatem, że ustalenie kwoty przysługującej pomocy regionalnej związane jest z wysokością poniesionych kosztów inwestycji.

Stosownie do treści § 5-6 ww rozporządzenia, za koszty inwestycji kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się tylko takie wydatki, które spełniają następujące warunki:

1. zostały poniesione po dniu uzyskania zezwolenia na działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i dotyczyły zakupu lub wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych lub ich spłatę określona w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze, których podatnik nie może zbyć przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym,
2. zostały poniesione po dniu uzyskania zezwolenia i dotyczyły rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych oraz zostały zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym,
3. pozostają w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy.
   
   

Koszty inwestycji mogą być podwyższone o wydatki na wytworzenie lub zakup wartości niematerialnych i prawnych związanych z uzyskaniem patentów, licencji operacyjnych bądź licencji typu know-how, maksymalnie do wysokości 25% kosztów w przypadku przedsiębiorców innych niż mali i średni. Ponadto podatnik zobowiązany jest do prowadzenia działalności przez okres nie krótszy niż 5 lat.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów brak jest szczegółowej specyfikacji kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą. Dopuszczalność pomocy publicznej w postaci zwolnienia dochodu do opodatkowania, która to wielkość wyznaczana jest przez wartość inwestycji, wynika wprost z § 5-6 ww rozporządzenia.

Jeżeli zatem koszty inwestycji zostały poniesione w trakcie obowiązywania zwolnienia, w związku z realizacją przez Spółkę inwestycji na terenie specjalnej strefy i dotyczyły zakupu a następnie rozbudowy oraz modernizacji przedmiotowej nieruchomości, która została zaliczona do składników majątku Spółki, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stwierdzić, iż spełnione zostały wszystkie przewidziane prawem warunki do uznania tych kosztów za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą. Nadmienić należy, iż wielkość przedmiotowego zwolnienia uzależniona jest od wysokości poniesionych kosztów. Zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego fakt wynajęcia przedmiotowej nieruchomości do czasu ukończenia prac modernizacyjnych pozostaje bez wpływu na zakres kosztów inwestycji kwalifikowanych do objęcia pomocą publiczną.Należy dodatkowo nadmienić, iż dochody podatnika w latach 2004-2005 podlegały opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z tym stosownie do uregulowań art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1956) podatnikowi nie przysługuje prawo do zwolnienia dochodu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. l pkt 63a ww ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi jednak na formę opodatkowania (podatek liniowy) poniesione wydatki w latach 2004-2005 będą służyć jedynie do określenia wysokości przysługującego zwolnienia. Stosownie bowiem do ww przepisów dla obliczenia maksymalnej wielkości przysługującej pomocy regionalnej (zwolnienia dochodu od podatku) należy wziąć pod uwagę wszystkie wydatki inwestycyjne poniesione od dnia uzyskania zezwolenia, gdyż jest to wielkość niezależna od uzyskanego w danym roku podatkowym dochodu.

Wybór sposobu opodatkowania przewidziany w art. 30c ww ustawy dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik w terminie do 20 stycznia roku podatkowego zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowaniu form opodatkowania przewidzianych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W związku z tym podatnik rezygnując w latach następnych z opodatkowania dochodów podatkiem liniowym będzie mógł opłacać podatek dochodowy na zasadach ogólnych i tym samym uzyska możliwość korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 63a ww ustawy, o ile spełni warunki uprawniające do korzystania z tego zwolnienia. Utrata prawa do ww zwolnienia w wyniku wyboru innej formy opodatkowania dotyczy bowiem tylko tego roku podatkowego (lat podatkowych), w którym ta okoliczność wystąpiła.Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanuprawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowei organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Interpretacja traci moc wmomencie zmiany stanu prawnego.Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie wniesione zapośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olecku w terminie 7 dni od daty doręczeniapostanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Według art. 222 Ordynacji podatkowej zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciwpostanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywaćdowody uzasadniające to żądanie. Według art. 169 Ordynacji podatkowej Podatnik jestzobowiązany do uiszczenia opłaty skarbowej na zażaleniu.