STAN FAKTYCZNY
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółdzielnia jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, prowadzi działalność według PKD -Zarządzanie nieruchomościami mieszkalnymi 7032A. Z przyczyn ekonomicznychSpółdzielnia zamontowała w siedzibie Spółdzielni i w warsztatach systemy sygnalizacji i napadu. Jak wynika z uzupełnienia wniosku, wykonana instalacja elektronicznego systemu alarmowego nie jest zamontowana na trwale w budynkach. Okablowanie instalacji alarmowej zostało wykonane na tynku w listwie plastikowej, wewnątrz której są ułożone przewody. W razie rozbudowy lub zmiany systemu instalacja alarmowa może być dostosowana do nowych rozwiązań technicznych.Na podstawie Klasyfikacji Środków Trwałych urządzenia alarmowe i sygnalizacyjne mieszczą się w grupie VI, podgrupie 62, rodzaj 624 KŚT.
W tym stanie faktycznym zastało postawione następujące pytanie: jaką należy zastosować stawkę amortyzacyjną, na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dla elektronicznego systemu alarmowego zamontowanego w siedzibie Spółdzielni?

STANOWISKO PODATNIKA
Zdaniem Spółdzielnii powinna ona zastosować roczną stawkę amortyzacji w wysokości 20%.Zgodnie z załącznikiem nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przedstawiającym wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych, system alarmowy mieści się w grupie KŚT 6 urządzenia techniczne z roczną stawką amotryzacji 10%. Ze względu na wbudowany system elektroniczny, który jest poddany szybkiemu postępowi technicznemu oraz szybszemu zużyciu na w/w urządzenie alarmowe należy zastosować w/w stawkę, podwyższoną współczynnikiem 2,0 dla urządzeń zaliczonych do grupy6 KŚT (art. 16i ustęp 2 punkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

OCENA PRAWNA STANOWISKA PYTAJĄCEGO Z PRZYTOCZENIEM PRZEPISÓW PRAWA
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych / tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm./ podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu ( straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy,a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.
W myśl art. 16i ust. 1 ustawy podatkowej odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych,z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonychw Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.
Stosownie natomiast do przepisów art. 16i ust. 2 pkt 3 podatnicy mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki podwyższać dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), wydanej na podstawie odrębnych przepisów, zwanej dalej "Klasyfikacją", poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0.
Zgodnie z ust. 4 cytowanego wyżej artykułu podatnicy mogą podwyższać stawki dla środków trwałych wymienionych w ust. 2 pkt 3 bądź rezygnować z ich stosowania począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.
Stosownie do art. 16i ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku podwyższenia stawek amortyzacyjnych podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych przy zastosowaniu współczynników określonych w ust. 2, należy dla poszczególnych środków trwałych stosować jeden wybrany współczynnik, przez który mnoży się stawkę amortyzacyjną właściwądla danego środka trwałego, przyjętą z Wykazu stawek amortyzacyjnych.
Wyjaśnienia dotyczące warunków używania budynków i budowli, określenia szczególnej sprawności technicznej maszyn, urządzeń i środków transportu oraz maszyn i urządzeń poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w ust. 2, zawarte są w objaśnieniach do Wykazu stawek amortyzacyjnych.
Zgodnie z pkt 4 objaśnień do Wykazu stawek amortyzacyjnych ( Załącznik Nr 1 do ustawyo podatku dochodowym od osób prawnych) przez maszyny i urządzenia grupy 4 - 6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), poddanych szybkiemu postępowi technicznemu,o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 3 ustawy, rozumie się maszyny, urządzenia i aparaturę,w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo- badawczą i doświadczalno- produkcyjną.
Przedstawione powyżej przepisy ustawy podatkowej wskazują na możliwość podwyższenia stawek amortyzacyjnych, przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0 dla środków trwałychz grup 4-6 i grupy 8 KŚT, które sa poddane szybkiemu postepowi technicznemu.
Biorąc pod uwagę cytowane wyżej przepisy ustawy podatkowej, podatnicy mogą, w sytuacji wystąpienia okoliczności uzasadniających podwyższanie stawek amortyzacyjnych, dokonać tego podwyższenia. Ocena zaś zasadności i wybór podwyższonych stawek amortyzacyjnych należydo kompetencji podatnika i nie jest to obowiązek, lecz prawo. Podatnik podejmując decyzjęo podwyższeniu stawek amortyzacyjnych powinien jednak działać racjonalnie, a dokonując tego wyboru, powinien mieć na uwadze cytowany wyżej pkt 4 objaśnień do wykazu stawek amortyzacyjnych
Kwalifikując środki trwałe do poszczególnych grup należy posiłkować się Klasyfikacją Środków Trwałych. Zgodnie z objaśnieniami wstępnymi zawartymi w części I Klasyfikacji Środków Trwałych /KŚT/ stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych /KŚT/ /Dz.U. Nr 112, poz. 1317 z późn.zm./- KŚT jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych.
Z uwag szczegółowych do grupy 1 KŚT wynika, że do wyposażenia budynku zalicza się wszystkie instalacje wbudowane w konstrukcje budynku na stałe, np. instalacje sanitarne, elektryczne, sygnalizacyjne, komputerowe, telekomunikacyjne, przeciwpożarowe oraz normalne wyposażenie budynku np. wbudowane meble.
Z uwag szczegółowych do grupy 6 wynika, że za odrębny obiekt zaliczony do tejże grupy uważa się samodzielne maszyny, aparaty, agregaty, zespoły techniczne itp., które w klasyfikacji środków trwałych określa się jako urządzenia techniczne.
Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, wykonane instalacje elektonicznego systemu alarmowego nie są na trwale zamontowane w budynkach. Tym samym, należy uznać, iż przedmiotowe instalacje mogą być amortyzowane jako odrębne środki trwałe, tj. urządzenia techniczne.
Wg KŚT urządzenia alarmowe i sygnalizacyjne sklasyfikowane są w grupie 6, podgrupa - 62, rodzaj - 624.
Zgodnie z poz. 06 Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącego załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dla urządzeń technicznych, symbol KŚT 6, roczna stawka amortyzacyjna wynosi 10%. Zatem, jeżeli w/w urządzenia alarmowe poddane są szybkiemu postępowi technicznemu, to za zgodne z obowiązującym stanem prawnym należy uznać podwyższenie w/w stawki amortyzacyjnej, przy zastosowaniu współczynnika 2,0.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznymi wiąże organy podatkowe do czasu zmiany przepisów.