Działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 9 pkt 10 lit. g i art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 9.09.2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 399), w odpowiedzi na pisemny wniosek podatnika p. Wiesława P. z dnia 12.08.2005 r. o interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa, kontrola skarbowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sanoku, po wnikliwej analizie własnego stanowiska wnioskodawcy oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego, postanawia uznać stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W dniu 12.08.2005 r. do tut. organu podatkowego wpłynął wniosek p. Wiesława P., dotyczący udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa w jego indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa, kontrola skarbowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Wnioskodawca pyta czy od udzielonej dla córki pożyczki pieniężnej, która w całości zostanie przeznaczona na wniesienie wkładu gotówkowego do nowo powstającej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością należy dokonać zgłoszenia na druku PCC-1. Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że w dniu 12.08.2005 r. państwo Wiesław i Renata P. zawarli umowę pożyczki pieniężnej w wysokości 400 tys. zł. z panią Edytą P. Przedmiotowa pożyczka zostanie przez p. Edytę P. przeznaczona w całości na wniesienie udziału gotówkowego do nowo powstającej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w zamian za objęcie udziałów w tej spółce. Według wnioskodawcy przedmiotowa umowa pożyczki nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 10 lit. g powołanej wcześniej ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a więc w ślad za tym nie występuje również obowiązek składania "zerowej" deklaracji na druku PCC-1.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sanoku, na podstawie art. 14a § 1 cyt. ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa, w związku z wniesionym zapytaniem z dnia 12.08.2005 r. dotyczącym zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego, po wnikliwej analizie przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie wyjaśnia:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych, co do zasady, podlegają umowy pożyczki (art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b cyt. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych). Podstawą opodatkowania od umowy pożyczki jest jej kwota (art. 6 ust. 1 pkt 7), zaś stawka wynosi 2 % (art. 7 ust. 1 pkt 4 u. p.c.c.). Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej (art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy), zaś obowiązek zapłaty podatku ciąży solidarnie na stronach czynności cywilnoprawnych (art. 5 tejże ustawy). Zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. g pożyczki udzielone na rozpoczęcie lub prowadzenie działalności gospodarczej, pod warunkiem udokumentowania, że pieniądze będące przedmiotem pożyczki zostaną przeznaczone na pokrycie wydatków poniesionych na rozpoczęcie lub prowadzenie działalności gospodarczej w ciągu 12 miesięcy od dnia zawarcia umowy albo wykorzystania w tym okresie rzeczy oznaczonych co do gatunku, stanowiących przedmiot pożyczki. Z treści tego przepisu wynika jednoznacznie, że warunkiem zastosowania zwolnienia jest udzielenie pożyczki przedsiębiorcy lub przyszłemu przedsiębiorcy, pod warunkiem, że otrzymane na podstawie umowy pożyczki pieniądze zostaną, przeznaczone na rozpoczęcie lub prowadzenie działalności gospodarczej, przy czym wykorzystanie przedmiotu pożyczki udzielonej w tym celu, powinno nastąpić w okresie 12 miesięcy od dnia zawarcia umowy i tylko takie kryterium celowe może być podstawą do zastosowania zwolnienia.

Artykuł 4 ustawy z dnia 2.07.2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.) stanowi, że przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Zaś zgodnie z art. 2 tejże ustawy działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Zgodnie z § 3 przedłożonej umowy pożyczki pieniędzy, środki zostaną przeznaczone w całości na wniesienie wkładu gotówkowego do nowo powstającej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która będzie prowadzić działalność gospodarczą. Przedmiotowa czynność nie spełnia kryteriów zawartych ww. definicjach (pożyczkobiorca nie jest przedsiębiorcą), więc zaciągnięcie pożyczki na ten cel nie spełnia przesłanek wymienionych w art. 9 pkt 10 lit. g ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W związku z powyższym, w myśl przepisów art. 10 ust. 1 powołanej ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatnicy są obowiązani bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika. Zgodnie z § 3 ust. 1i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5.12.2000 r. w sprawie szczegółowych zasad poboru podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 108, poz. 1153 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, na których ciąży obowiązek obliczenia i dokonania zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, składają właściwemu organowi podatkowemu jedną deklarację oraz obliczają i dokonują zapłaty podatku w kasie właściwego organu podatkowego lub na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego.