P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Celnego w Nowym Targu działając na podstawie art.14a § 1 oraz §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. nr 8, poz. 60 ze zmianami), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 6 czerwca 2005 roku (data wpływu do tutejszego Urzędu: 13 czerwca 2005 roku) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku akcyzowego stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Wnioskiem z dnia 6 czerwca 2005 roku Spółka zwróciła się do Naczelnika tutejszego Urzędu z prośbą o rozstrzygnięcie w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej zagadnienia, które klasyfikacje statystyczne należy stosować dla celów poboru podatku akcyzowego tj. czy dla celów poboru podatku akcyzowego należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług obowiązującą do 30 kwietnia 2004 roku określoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 roku (Dz. U. nr 42, poz.264 ze zmianami), czy też klasyfikację, która weszła w życie 1 maja 2004 roku a zawartą w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2005 roku (Dz. U. nr 89, poz.844 ze zmianami).
Wątpliwości Spółki zrodziły się w związku z jednoczesnym wejściem w życie przepisów rozporządzenia z 6 kwietnia 2005 roku w sprawie nowych klasyfikacji statystycznych oraz przepisów ustawy akcyzowej, regulujących zagadnienia PKWiU - tj. 1 maja 2005 roku.

Art. 3 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym stwierdza, że do celów poboru akcyzy i obowiązku oznaczania wyrobów znakami akcyzy na terytorium kraju stosuje się klasyfikację wyrobów akcyzowych w układzie odpowiadającym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.
Natomiast w przypadkach poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych przy imporcie, dostawie i nabyciu wewnątrzwspólnotowym - stosowana jest klasyfikacja w układzie odpowiadającym Scalonej Nomenklaturze (art. 3 ust. 2).

Jak zatem widać powyższe regulacje ustawy o podatku akcyzowym stwierdzają ogólnie, że dla celów poboru akcyzy krajowej "stosuje się klasyfikację wyrobów akcyzowych w układzie odpowiadającym PKWiU", nie precyzując jednakże, która z klasyfikacji, winna być stosowana tj. czy zawarta w rozporządzeniu z dnia 18 marca 1997 roku czy też w rozporządzeniu z dnia 6 kwietnia 2005 roku.

Zgodnie z art. 127 ustawy o podatku akcyzowym, ustawa ta weszła w życie z dniem 1 marca 2005 roku z wyjątkiem m.in. wspomnianego art. 3, który wszedł w życie dopiero od dnia 1 maja 2005 roku. Skoro tak, obowiązującą w zakresie stosowania klasyfikacji statystycznej jest regulacja rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 roku, które weszło w życie również z dniem 1 maja 2005 roku.
Stosownie do §1 wyżej wymienionego rozporządzenia "wprowadza się do stosowania w statystyce, ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości, a także w urzędowych rejestrach i systemach informacyjnych administracji publicznej Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), stanowiącą załącznik do rozporządzenia".
Ustawodawca w § 3 wyżej wymienionego rozporządzenia wskazał, iż traci moc rozporządzenie z dnia 18 marca 1997 roku w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. nr 42, poz.264 ze zmianami), niemniej jednak w § 2 pkt 2 stwierdził wprost, iż "do celów (...) poboru akcyzy i obowiązku oznaczania znakami akcyzy na terytorium RP (...), stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług, o której mowa w § 3, zatem klasyfikację statystyczną będącą załącznikiem do rozporządzenia z dnia 18 marca 1997 roku, przez okres nie dłuższy niż do dnia 31 grudnia 2005 roku.
Założenie, że należy stosować "nowe" klasyfikacje dla celów poboru podatku, ponieważ dzień wejścia w życie obu przepisów, tj. art. 3 ustawy o podatku akcyzowym oraz rozporządzenia z dnia 6 kwietnia 2004 roku, jest ten sam - jest założeniem błędnym. Ustawodawca bowiem, w sytuacji gdyby chciał, by do celów m.in. poboru akcyzy stosować "nowe" klasyfikacje, wyraził by to wprost, tak jak uczynił to w § 1, bez konieczności tworzenia przepisu szczególnego jakim jest § 2.

Zatem zdaniem Urzędu dla celu poboru podatku akcyzowego, należy stosować do dnia 31 grudnia 2005 roku klasyfikację statystyczną PKWiU, będącą załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 roku, bowiem przepisy ustawy o podatku akcyzowym wskazują na obowiązujące klasyfikacje, a klasyfikacją obowiązującą dla celów podatkowych jest klasyfikacja wprowadzona rozporządzeniem z dnia 18 marca 1997 roku.

Urząd zwraca uwagę jednak, iż w niektórych przepisach wykonawczych do celów poboru akcyzy Minister Finansów posiłkuje się klasyfikacjami obowiązującymi już po dniu 1 maja 2004 roku. Tak jest w rozporządzeniu z dnia 22 kwietnia 2004 roku w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego, gdzie w poz. 3 załącznika nr 1, następuje wyłączenie z opodatkowania m.in. olejów białych oraz parafiny ciekłej o symbolu PKWiU 23.20.18-50.40.
Kodu tego w "starych" klasyfikacjach brak, podkategoria 23.20.18 kończy się na nr 23.20.18-09.90. Powołanie się na nową klasyfikację w tym przepisie ma charakter wyjątkowy i jest uzasadnione dążeniem do zapewnienia spójności klasyfikacji stosowanych w przypadku wymiany z innymi krajami członkowskimi i krajami trzecimi. Urząd potwierdza więc stanowisko firmy w tej sprawie.

Dodatkowo Spółka w wyżej wymienionym piśmie zwróciła się z zapytaniem czy nabywany w kraju olej biały, wyprodukowany w innym kraju UE o kodzie CN 27101985 i symbolu PKWiU 23.20.18-50.40 jest opodatkowany stawką 0%. Jak wynika z dalszej części pisma firma nabywa wyżej wymieniony wyrób dostarczany z innego kraju Unii od dostawcy krajowego, który podał Spółce informację, o wyżej wymienionych brzmieniach kodów CN i PKWiU.
Zgodnie z brzmieniem poz. 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego (Dz. U. nr 87, poz. 825 ze zmianami) przewiduje się opodatkowanie według obniżonej stawki 1180 zł/1000 litrów wyrobów według symbolu PKWiU 23.20.18 tj. olejów smarowych z wyłączeniem jednakże olejów białych, parafiny ciekłej o symbolu PKWiU 23.20.18-50.40. Skoro więc zgodnie z poz. 29 wyżej wymienionego załącznika wyroby niewymienione w poz. 1-28 objęte są stawką zero, a powyższy wyrób nie został wymieniony w wyżej wymienionym przedziale, oznacza to możliwość zastosowania wobec niego stawki podatkowej 0%.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie udzielenia interpretacji, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika/płatnika/inkasenta/następcy prawnego podatnika/osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Celnej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Celnego w Nowym Targu w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.