P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14 a § 4 w związku z art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 15.03.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 16.03.2005.)

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko podatnika za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Zgodnie z przedstawionym stanem fatycznym Spółka jest dystrybutorem na terenie Polski zagranicznych kosmetyków zapachowych i pielęgnacyjnych. W celu zwiększenia przychodów Spółka przeprowadza szereg akcji marketingowych, skierowanych zarówno do bezpośrednich klientów (sklepy), jak i ostatecznych klientów (konsumenci). Spółka organizuje m.in. konferencje prasowe oraz okolicznościowe spotkania z dziennikarzami, jak również przesyła do redakcji czasopism i dzienników pojedyncze egzemplarze kosmetyków bądź próbki i testery tych kosmetyków. Przekazywane produkty można podzielić na następujące kategorie:

a) pojedyncze egzemplarze kosmetyków przekazywane w celu wykonania zdjęć tych produktów, które to zdjęcia są w większości przypadków zamieszczane następnie w prasie,

b) pojedyncze egzemplarze kosmetyków bądź próbki i testery tych kosmetyków przekazywane za pośrednictwem poczty bądź kuriera po jednej sztuce poszczególnym redakcjom w celu zapoznania się przez dziennikarzy danej redakcji z tymi towarami, sposobem ich konfekcjonowania i ich właściwościami,

c) pojedyncze egzemplarze kosmetyków bądź próbki i testery tych kosmetyków przekazywane przedstawicielom każdej z redakcji podczas konferencji prasowych w celu zapoznania się przez dziennikarzy danej redakcji z tymi towarami, sposobem ich konfekcjonowania oraz właściwościami,

d) egzemplarze kosmetyków przekazywane podczas spotkań okolicznościowych dziennikarzom w charakterze upominków.

Ponadto Spółka organizując konferencję prasową rozsyła z odpowiednim wyprzedzeniem zaproszenia do poszczególnych redakcji bądź konkretnie oznaczonych dziennikarzy z informacją o przedmiocie konferencji, jej terminie i miejscu.

Czy w/w koszty towarów wydawanych redakcjom lub dziennikarzom, jak również koszty zaproszeń na konferencje prasowe oraz koszty opakowań przekazywanych towarów stanowią koszty uzyskania przychodu dla Spółki?

Spółka stoi na stanowisku, że koszty towarów handlowych przekazywanych do redakcji i dziennikarzy w celu rozpowszechniania wizerunku tych towarów w mediach stanowią w całości koszt uzyskania przychodu Spółki. Natomiast kosztem podlegającym limitowi 0,25 % przychodów będą koszty egzemplarzy towarów handlowych przekazanych dziennikarzom podczas spotkań okolicznościowych w formie upominku oraz koszty opakowań (torebek), w których te egzemplarze są przekazywane.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego zgadza się ze stanowiskiem Spółki zawartym we wniosku, gdyż zgodnie z przepisami art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54 z 2000 r. poz. 654 ze zm.) koszami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów tak, aby to źródło przyniosło przychody także w przyszłości.

Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 28 stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25 % przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

W przedmiotowej sprawie istotne jest ustalenie czy koszty ponoszone przez Spółkę w celu reklamy swoich produktów mają charakter publiczny czy niepubliczny.

W wyroku sądowym Naczelny Sad Administracyjny z dnia 19 kwietnia 2002 r., sygn. Akt I SA/Łd 762-763/01 orzekł, iż „ Wydatki na konferencję prasową mającą na celu reklamę i promocję towaru mogą być uznane za koszty wydatkowane na promocję i reklamę publiczną w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli wywołało to skutek w postaci stosownych publikacji prasowych skierowanych do nieograniczonego kręgu czytelników. Reklama i promocja nie musi być prowadzona tylko w postaci ogłoszeń i reklam prasowych, ale również przez umiejętne układanie relacji podmiotów gospodarczych z mediami i wywoływanie poprzez ich publikację zainteresowania produkowanym towarem.” Wobec powyższego wskazane przez Podatnika m.in.:

- koszty egzemplarzy produktów przekazywanych przedstawicielom redakcji na konferencjach prasowych,

- koszty opakowań (torebek), w których te egzemplarze są przekazywane,

- koszty zaproszeń na konferencje prasowe,

- pojedynczych egzemplarzy kosmetyków przekazywanych w celu wykonania zdjęć tych produktów,

- pojedynczych egzemplarzy kosmetyków bądź próbek i testerów tych kosmetyków przekazywanych za pośrednictwem poczty lub kuriera poszczególnym redakcjom w celu zapoznania się z towarem

będą w całości stanowiły koszt uzyskania przychodu, jeżeli powyższe działania będą miały następstwo w postaci odpowiednich publikacji skierowanych do anonimowego i nieograniczonego kręgu odbiorców, bądź w przypadku wykonanych zdjęć - zamieszczenie ich w prasie. W przeciwnym razie podatnik będzie mógł odliczyć jedynie wydatki poniesione na ten cel do kwoty 0,25 % przychodów.

Natomiast kosztem podlegającym limitowi 0,25 % przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy będą wymienione przez Podatnika:

- koszty egzemplarzy towarów handlowych przekazanych dziennikarzom podczas spotkań okolicznościowych w formie upominku,

- koszty opakowań (torebek), w których te egzemplarze są przekazywane.

Niniejsza interpretacja co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika.

Zgodnie z art. 14 b § 1 – 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie Stronie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie składane za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w terminie 7 dni od daty otrzymania postanowienia.