Postanowienie

Działając na podstawie art. 217 w związku z art. 14a §4 i art. 14a §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko Spółki w kwestii rozliczenia odsetek od pożyczki udzielonej Spółce na realizację Projektu F. , opisane w punkcie 4 pisma z dnia 22 listopada 2004 r. nie jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 22 listopada 2004 r. (bez numeru) Spółka zwróciła się do Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej informacji dotyczącej kwalifikowania wydatków poniesionych w związku z poszerzeniem produkcji o nowe wyroby. W piśmie zostały postawione cztery pytania. Stanowisko organu podatkowego na każde z tych pytań stanowią odrębne postanowienia.Niniejsze postanowienie stanowi interpretację dotyczącą czwartego z zadanych pytań.

Przedstawiony w piśmie stan faktyczny jest następujący:

Spółka - producent odżywek dla dzieci i niemowląt - prowadzi prace przygotowawcze związane z rozszerzeniem asortymentu produkcji o wyroby, które dotychczas były produkowane w innych zakładach zlokalizowanych na terenie Europy Zachodniej, należących do grupy N. (do grupy tej należy również Spółka).Przedsięwzięcie to Spółka nazwała Projektem F.. Zwiększenie produkcji wiąże się z poniesieniem przez Spółkę nakładów finansowych związanych z:

#61485; dostosowaniem istniejących budynków produkcyjnych i infrastruktury technicznej do produkcji nowych wyrobów,
#61485; uruchomieniem próbnej produkcji, której celem jest uzyskanie wymaganych parametrów produktów; pozytywny wynik prób jest warunkiem koniecznym do podjęcia produkcji wyrobu na sprzedaż.

Koszty produkcji próbnej stanowią:

#61485; koszty zakupu surowców i opakowań,
#61485; płace, koszty szkoleń i delegacji służbowych pracowników Spółki uczestniczących w tej produkcji,
#61485; wydatki na refundację wynagrodzeń i pochodnych osób nie będących pracownikami Spółki zaangażowanych przy projekcie oraz wydatki związanie z ich zakwaterowaniem, podróżami służbowymi itp.

Na sfinansowanie projektu Spółka otrzymała pożyczkę od swojego udziałowca. Pieniądze z pożyczki są przez Spółkę wykorzystywane na zapłatę za zakupy inwestycyjne i zakupy związane z remontami w ramach projektu F., a częściowo także na bieżące potrzeby Spółki, oraz na pokrycie kosztów delegacji, transportu, zakupu surowców do prób i innych kosztów ponoszonych przez lub na rzecz pracowników zaangażowanych przy realizacji Projektu.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Spółka zwróciła się z pytaniem, jak powinna rozliczyć kosztowo w podatku dochodowym od osób prawnych odsetki od pożyczki otrzymanej co do zasady na sfinansowanie wydatków w ramach Projektu F., jeżeli uwzględnić złożoność całego projektu oraz fakt, iż z pożyczki tej finansowane są również bieżące wydatki nie związane z projektem.
Spółka stoi na stanowisku, iż odsetki z uwagi na fakt częściowego wykorzystywania pożyczki na działalność bieżącą, a także z racji tego, że sam Projekt F. obejmuje prace o różnym charakterze z podatkowego punktu widzenia (inwestycje, remonty, wdrożenie nowej produkcji - próby produkcyjne), powinny być co do zasady bezpośrednio zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, za wyjątkiem tej części odsetek, która w sposób bezpośredni została wydatkowana na nabycie przedmiotów lub praw podlegających amortyzacji. Zdaniem Spółki tylko ta ostatnia kategoria odsetek od udzielonej pożyczki powinna odpowiednio zwiększać wartość np środka trwałego.

Tutejszy organ podatkowy po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawia następujące stanowisko:

Zgodnie z podstawową zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U . z 2000 r. Nr 54, poz. 954 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Według art. 16 ust 1. pkt 11 ustawy, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek. Stosownie natomiast, do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszt uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.
Jak wynika z przedstawionych przepisów naliczone i zapłacone odsetki - jeżeli ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą jest bezsporny - są co do zasady kosztem uzyskania przychodu, przy czym odsetki od kredytu wykorzystanego na nabycie składników majątków zaliczanych do środków trwałych lub praw podlegających amortyzacji, zdefiniowanych w art. 16a i 16b ustawy, naliczone do dnia ich przyjęcia do użytkowania, powiększają wartość środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych i poprzez odpisy amortyzacyjne zaliczane są do tych kosztów.

Moment zaliczenia pozostałych odsetek do kosztów uzyskania przychodów uzależniony będzie od tego na jakie cele zostały wykorzystane środki z kredytu - czy na działalność bieżącą, czy na zadania związane z Projektem F..
Zapłacone odsetki od kredytu wykorzystanego przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej w celu uzyskania przychodów, będą stanowić koszt uzyskania przychodu w momencie ich faktycznego poniesienia.
Odsetki od kredytu wykorzystanego na sfinansowanie wydatków związanych z realizacją Projektu F., wobec stanowiska organu podatkowego wyrażonego w postanowieniu nr PD-423-6-1/GC/04/05 z dnia 25 lutego 2005 r., uznającego te wydatki za związane z zadaniem inwestycyjnym polegającym m.in. na ulepszeniu środków trwałych, i powodujące zwiększenie ich wartości, zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pośrednio, poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z zasadami określonymi w art. 16a - 16m ustawy.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w czasie zaistnienia opisanej sytuacji.Interpretacja ta nie jest wiążąca dla Spółki, jest ona natomiast wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stosownie do postanowień art. 14a §4, oraz art. 236 §2 i art. 223 §1, w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt. 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 86,poz. 960 ze zm.), podania i załączniki do podań składane w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej podlegają opłacie skarbowej. Szczegółowy wykaz opłaty skarbowej zawiera załącznik do wyżej wymienionej ustawy. Zgodnie z poz. 1 części I tego załącznika, opłata skarbowa od podania wynosi 5 zł, natomiast zgodnie z poz. 2 opłata skarbowa od załącznika do podania wynosi 50 gr.