INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25.05.2012r. (data wpływu 31.05.2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych zawierania transakcji z grupy r – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31.05.2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych zawierania transakcji z grupy r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A. (dalej: Bank”) jest bankiem uniwersalnym dysponującym bogatą ofertą produktów finansowych w zakresie kredytowania oszczędzania i inwestowania, a także szerokim wachlarzem dodatkowych usług finansowych.

Bank oferuje pełny zakres usług bankowych. W szczególności, Bank świadczy usługi, o których mowa w art. 5 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 6 ust. 1 ustawy Prawo bankowe, tj. czynności bankowe sensu stricto oraz sensu largo. Jednym z rodzajów czynności wykonywanych przez Bank w ramach prowadzonej działalności bankowej, zawieranych dla zarządzania płynnością finansową Banku jest zawieranie transakcji repo, reverse repo, sell buy back (SBB), buy sell back (BSB) (transakcje te dalej nazywane są łącznie jako; „transakcje z grupy repo”). Transakcje te polegają na udzielaniu/pozyskiwaniu przez strony umowy krótkoterminowego finansowania, w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek i prowizji dla podmiotu udzielającego finansowanie. Równocześnie podmiot uzyskujący finansowanie przenosi na czas trwania transakcji na rzecz podmiotu udzielającego finansowania, celem zabezpieczenia transakcji, własność dłużnych papierów wartościowych charakteryzujących się dużym stopniem płynności - np. bonów skarbowych. Po wykonaniu transakcji i zwrocie środków w ramach finansowania następuje zwrotne przeniesienie własności papierów wartościowych.

Powyższe transakcje zawierane są w celu efektywnego zarządzania płynnością finansową Banku i pozyskiwania krótkoterminowego finansowania. Transakcje te mogą być również wykorzystane do lokowania nadwyżek finansowych, przy czym oprócz zmiany funkcji takich transakcji ich przebieg jest identyczny - na podstawie zawartej umowy na czas oznaczony przenoszone są środki pieniężne i równocześnie przenoszona jest własność papierów wartościowych pod zabezpieczenie. Przychód z tego rodzaju transakcji wynika ze wzrostu wartości papierów wartościowych poprzez naliczenie kuponu odsetkowego oraz różnicy pomiędzy kwotą wypłaconą przez otrzymującego papier wartościowy a kwotą zwracaną przez drugą stronę kontraktu. W zależności od rodzaju transakcji pożytki z papieru wartościowego albo są przekazywane do ekonomicznego właściciela papierów wartościowych (repo / reverse repo) albo pozostają u tego podmiotu, który jest właścicielem papierów wartościowych w trakcie trwania transakcji (SBB / BSB), co znajduje odzwierciedlenie w cenie zwrotnego odkupu papierów wartościowych.

Bank dokonywał transakcji z grupy repo zarówno przed dniem złożenia niniejszego wniosku jak również planuje dokonywanie tych transakcji po tym dniu. Bank na podstawie art. 45 ust. 1a i 1b ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2002r, Nr 76 poz. 694 ze zm.) sporządza sprawozdanie finansowe zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości oraz Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (dalej: „MSR”). Ponieważ w trakcie trwania transakcji pierwotny właściciel papierów nie traci ekonomicznej kontroli nad papierami wartościowymi zaangażowanymi w transakcje, transakcje z grupy repo zawierane przez Bank nie mają wpływu na stan papierów wartościowych zaewidencjonowanych w księgach rachunkowych Banku. Sama transakcja ewidencjonowana jest przez Bank analogicznie do udzielonego kredytu / otrzymanej lokaty, w zależności od tego, jaką funkcję w tej transakcji pełni Bank.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy przychody i koszty związane z zawieranie przez Bank transakcji z grupy repo powinny być kwalifikowane dla celów podatkowych na zasadach analogicznych jak pożyczka/depozyt a nie jako zbycie/odkup papierów wartościowych i w związku z tym:

1. czy przychód uzyskiwany z transakcji z grupy repo tj. odsetki uzyskiwane od udzielonego finansowania stanowią przychód z tytułu pożyczek i są kwalifikowane Jako przychód do opodatkowania na zasadach określonych w art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
2. czy koszty zapłacone za krótkotrwale finansowanie stanowią koszty uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 10 i 11 tej ustawy...
   
   

Powyższe pytania dotyczą zasad rozliczenia transakcji z grupy repo, które zostały dokonane przed dniem sporządzenia niniejszego wniosku jak również po tym dniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody i koszty związane z zawieraniem transakcji z grupy repo powinny być kwalifikowane dla celów podatkowych na zasadach analogicznych jak pożyczka/depozyt a nie jako zbycie/odkup papierów wartościowych i związku z tym:

1. przychód uzyskiwany z transakcji z grupy repo, tj. odsetki uzyskiwane od udzielonego finansowania stanowią przychód z tytułu pożyczek i są kwalifikowane jako przychód do opodatkowania na zasadach określonych w art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397, ze zm., dalej: ustawy PDOP”);
2. koszty zapłacone za krótkotrwale finansowanie stanowią koszty uzyskania przychodów na zasadach określonych art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy PDOP.
   
   

Istota transakcji z grupy repo polega na pozyskiwaniu krótkoterminowego finansowania, w ramach którego Bank, będąc ekonomicznym właścicielem papierów wartościowych otrzymuje od kontrahenta środki pieniężne stanowiące co do zasady równowartość tych papierów i zobowiązuje się do zwrotu temu kontrahentowi w określonym dniu takiej samej ilości środków pieniężnych powiększonej o odsetki należne za finansowanie, z uwzględnieniem wartości naliczonego kuponu. W tej sytuacji różnica pomiędzy transakcjami repo (reverse repo) a SBB (BSB) sprowadza się do odmiennego sposobu naliczania wynagrodzenia za transakcje: w transakcjach repo pożytki są przekazywane do prawnego właściciela papierów wartościowych podczas, gdy w transakcjach SBB/BSB są przynależne dla podmiotu, który staje się właścicielem papierów wartościowych w trakcie transakcji.

Wynik końcowy transakcji z grupy repo nie zmienia stanu posiadania papierów wartościowych tj. papiery te po zakończeniu transakcji wracają do portfela tego podmiotu, który był ich posiadaczem i właścicielem przed transakcją. Ponadto należy podkreślić, iż w trakcie trwania transakcji pierwotny właściciel papierów nie traci ekonomicznej kontroli nad papierami wartościowymi zaangażowanymi w transakcje. Dlatego transakcje te zawierane przez Bank nie mają wpływu na stan papierów wartościowych zaewidencjonowanych w księgach rachunkowych Banku. Innymi słowy, jeśli Bank w ramach transakcji SBB przeniesie własność papierów wartościowych na drugą stronę transakcji, papiery wartościowe podczas trwania kontraktu SBB, ewidencjonowane są jako składnik aktywów Banku a zmiany są jedynie dokonywane na rachunku papierów w KDPW i na rachunku pieniężnym stron transakcji.

Tym samym środki pieniężne stanowiące równowartość ceny papierów wartościowych nie mają charakteru definitywnego przysporzenia a samo przeniesienie własności papierów wartościowych jest analogiczne jak w przypadku umowy pożyczki. Tym samym kwalifikacja podatkowa dla transakcji z grupy Repo jest zbieżna z kwalifikacją bilansową tych transakcji.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydanych przez Ministra Finansów, w tym w szczególności interpretacji z dnia 29 marca 2012 r. sygn. IPPB3/423-1108/11-2/AG, interpretacji z 22 marca 2012 r. sygn. IPPB3/423-13/12/2/AG, interpretacji z 20 lutego 2012r. sygn. IPPB3/423-968/11-4/AG.

Transakcje z grupy repo w polskim systemie prawa stanowią wprawdzie umowy nienazwane, ale wykazują się dużym stopniem stypizowania, tj. zawierane są według jednolitego wzorca z takim samym rozkładem elementów przedmiotowo istotnych dla stron transakcji. W obrocie gospodarczym, zwłaszcza w systemie bankowym transakcje z grupy repo są powszechnie wykorzystywane jako alternatywa dla umów pożyczek/depozytów zabezpieczonych na papierach wartościowych i stanowią narzędzie zarządzania płynnością finansową. W ramach poszczególnych czynności wykonywanych przez strony następuje przeniesienie własności papierów wartościowych oraz powrotne przeniesienie papierów wartościowych — identycznie jak w przypadku umowy pożyczki - a równocześnie strony transakcji przekazują sobie środki pieniężne, a w dacie powrotnego przekazania papierów wartościowych również pożytki uzyskane za czas posiadania papierów wartościowych (w zależności od rodzaju transakcji repo/reverse repo - SBB/BSB).

Ustawa PDOP nie zawiera definicji legalnej pojęcia przychodu niemniej w art. 12 ustawy PDOP identyfikuje różne zdarzenia i źródła, które są identyfikowane jako przychód. Przychody z transakcji grupy repo jako przychody uzyskiwane z krótkoterminowego finansowania powinny być zdaniem Banku kwalifikowane na takich samych zasadach jak w przypadku przychodów z pożyczki/depozytu tj. traktowane jako odsetki. Skoro przychód uzyskiwany w transakcjach z grupy repo ma charakter odsetek to zgodnie z art. 1 2 ust. 4 pkt 2 ustawy PDOP, nie uważa się za przychód kwot naliczonych, lecz nie otrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów). W transakcjach z grupy repo dochodzi do wypłaty odsetek w dniu zakończenia transakcji. Zdaniem Banku przychód z tego tytułu powinien zostać rozpoznany dla celów podatkowych w dniu jego faktycznego otrzymania tj. zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy PDOP. Równocześnie koszty ponoszone w ramach transakcji z grupy Repo tj. koszty zapłacone za krótkotrwałe finansowanie będą stanowiły koszty uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy PDOP, tj. w dniu faktycznej zapłatach należnych kontrahentowi środków pieniężnych.

Przedstawiona przez Bank wykładnia przepisów prawa podatkowego w tym zakresie, znajduje potwierdzenie w interpretacjach Ministra Finansów, a w szczególności w przywołanych już interpretacjach z dnia 29 marca 2012 r. sygn. IPPB3/423-1108/11-2/AG, interpretacji z 22 marca 2012 r. sygn. IPPB3/423-13/12/2/AG, Interpretacji z 20 lutego 2012 r. sygn. IPPB3/423-968/11-4/AG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.