Stanowisko Spółki dotyczące kosztów uzyskania przychodu znajduje odzwierciedlenie w przepisach prawa podatkowego tj. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

W podatku dochodowym od osób prawnych od 1 stycznia 2004 r uległy zmianie wyłącznie przepisy w zakresie ustalania przychodów . Zasady rozliczenia kosztów podatkowych nie zmieniły się. Ale zmiana zasad ustalania daty powstania przychodów może mieć wpływ, na moment rozliczenia podatkowego kosztów uzyskania przychodów.

Podstawowym przepisem odnoszącym się do kosztów uzyskania przychodów jest art. 15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych cyt.: „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust.1 (...)”. Z powyższego wynika, że podatnik ma prawo, dla określenia dochodu podlegającego opodatkowaniu, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione wydatki, pod warunkiem jednak, iż wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie miało związek z uzyskanym przychodem.

Faktyczny wpływ na uzyskany przychód decyduje, czy dany koszt może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, a więc do kosztów w rozumieniu prawa podatkowego.

Zgodnie z zasadą zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych „Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów (...)”. Według ust. 2 tego artykułu „Dochodem jest z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym (...)”. Z przytoczonego przepisu wynika, że aby było możliwe odliczenie kosztów, w pierwszej kolejności musi wystąpić przychód, dla uzyskania którego koszty te zostały poniesione.

W myśl art. 12 ust. 3d pkt 1 cyt.:„W przypadku rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub gazu przewodowego (...) - za datę powstania przychodu należnego uważa się wynikający z faktury termin płatności, a jeżeli termin nie jest określony, ostatni dzień miesiąca, w którym wystawiono fakturę.”

Zasady dotyczące daty potrącenia wydatków, które w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią koszt uzyskania przychodów, określa art. 15 ust. 4 wyżej wymienionej ustawy cyt.:„Koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania , które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.” Przepis ten wyraźnie, wskazuje na obowiązek rozliczania kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, którego dotyczą.

Pomiędzy osiągniętymi przychodami i ponoszonymi kosztami musi zachodzić „czasowa” zgodność. W przypadku gdy nie jest możliwe bezpośrednie przyporządkowanie kosztu do osiągniętego przychodu, co do zasady zalicza się go w momencie poniesienia. Natomiast koszty dające się bezpośrednio przyporządkować do osiągniętego przychodu powinny być zaliczone w tym roku podatkowym (miesiącu), w którym został osiągnięty przychód i w związku z którym zostały one zarachowane.

W odniesieniu do opisanej przez Spółkę metody rozliczania kosztów związanych z wartością pozostałego przychodu organ podatkowy potwierdza stanowisko Spółki o ile nie narusza uregulowań prawnych zawartych w art.15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym cyt.:.„Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodu ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.”

W myśl wymienionego wyżej przepisu koszty uzyskania przychodu ( koszty, które można bezpośrednio powiązać z przychodem), których ustalenie nie jest możliwe dla poszczególnych źródeł przychodu można określić udziałem procentowym. Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że Spółka przy określaniu kosztów skorzystała z tego rozwiązania.

Od 1 stycznia 2004 r. znowelizowanym (wcześniej cytowanym w niniejszym piśmie) art. 12 ust. 3 d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wprowadzono nowe uregulowanie prawne dotyczące daty powstania przychodu dla tzw. usług ciągłych , między innymi z tytułu rozliczeń dostaw energii cieplnej Zgodnie z poprzednim rozwiązaniem uregulowanym w art. 12 ust. 3a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za datę powstania przychodu (...) uważa się (...), dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym nastąpiło : wydanie rzeczy, zbycie praw majątkowych oraz dostarczenie wszelkiej postaci energii.

W związku z powyższym przychód uzyskany przez Spółkę w grudniu 2003 r i powiązane z nim koszty uzyskania przychodu zostały zaksięgowane zgodnie z obowiązującymi do 31.12.2003 r. przepisami tj. w grudniu 2003 r.

Uregulowania obowiązujące w 2004 r. nie spowodują skrócenia roku podatkowego bowiem podatnicy, dla których rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, zakończą go z dniem 31.12.2004 r , tj. po 12 miesiącach działalnościz tym, że przychód z działalności Spółki w zakresie wytwarzania energii ciepłowniczej wynikający z faktur wystawionych w grudniu 2004 r. z terminem płatności określonym na styczeń 2005 r., stanowić będzie przychód roku 2005 r., a poniesione wydatki związane z tymi przychodami podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu w dacie osiągnięcia przychodu, koszty które nie mogą być powiązane z konkretnymi przychodami, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.