W dniu 25.09.2003 r. wpłynęło pismo spółki jawnej „G.” T. z prośbą o udzielenie informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami przemysłowymi, prowadząc pełną księgowość. Dochody z tytułu prowadzonej działalności opodatkowane są podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Wspólnie z dostawcą w okresie letnim zorganizowano dla odbiorców promocję, w której nagrodę stanowił darmowy wyjazd na wycieczkę turystyczną. Opracowany regulamin promocji wakacyjnej nakładał na odbiorców warunek realizacji w określonym czasie założonych z góry obrotów.

W świetle przedstawionych faktów postawiono pytanie, czy wydatek finansowany przez firmę dokumentowany fakturą wystawioną przez biuro podróży, jako wycieczka zagraniczna, gdzie odbiorcami usługi są kontrahenci, którzy spełnili warunki regulaminu promocji, może stanowić koszt uzyskania przychodu, który nie obciąża limitu kosztów reprezentacji i reklamy.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łańcucie, działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) informuje, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Jak stanowi art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25 % przychodu, chyba że reklama jest prowadzona w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają jednak szczegółowej definicji pojęć zarówno reprezentacji jak i reklamy. Słownikowe znaczenie tych wyrazów wskazuje, iż przez reklamę rozumieć należy rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia. Reprezentacja natomiast polega na stworzeniu dobrego wizerunku firmy poprzez odpowiedni ubiór pracownika, wystrój firmy czy też sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów.

Przedstawiony przez stronę stan faktyczny nie świadczy o tym, iż opisane zdarzenie nie noszą znamion poniesienia wydatku w ramach reprezentacji i reklamy. W świetle przedstawionych faktów uznać należy, iż wydatki związane z organizacją konkursu polegającego na promocyjnej sprzedaży towarów noszą znamiona kosztu uzyskania przychodu nieobjętego limitem zawartym w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy. Niemniej podkreślić należy, że zgodnie z wykładnią art. 22 ust. 12 ustawy kosztami uzyskania przychodu są wszelkie wydatki racjonalne i gospodarczo uzasadnione, gdy między wydatkiem, a osiągniętym przychodem zachodzi związek przyczynowo skutkowy powodujący powstanie lub zwiększenie przychodu. Rolą podatnika jest zatem wskazanie takiego związku i umiejętność uwiarygodnienia zasadności poniesionego wydatku.

Reasumując, uznać należy, iż w przedmiotowej sprawie, o ile podatnik w sposób niepodważalny udokumentuje uczestnictwo w wycieczce osoby biorącej udział w konkursie, a jednocześnie uwiarygodni wpływ wyników konkursu na powstanie lub zwiększenie przychodu, to w świetle art. 22 ust. 1 ustawy, wydatek związany z usługą turystyczną stanowić może koszt uzyskania przychodu.