Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-1148/12/MM
z 15 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2012 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 17 listopada 2012 r.) oraz w piśmie uzupełniającym z dnia 12 lutego 2013 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 26 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnień przedmiotowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 12 lutego 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnień przedmiotowych.

We wniosku tym oraz w piśmie uzupełniającym przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Samorząd rolniczy, zgodnie z ustawą o izbach rolniczych działa na rzecz rozwiązywania problemów rolnictwa i reprezentuje interesy zrzeszonych w nim podmiotów, jest niezależny w wykonywaniu swych zadań i zgodnie z art. 1 ust. 1 i art. 2 ust. 1 tej ustawy podlega tylko ustawom. Członkami samorządu rolniczego z mocy prawa są:

• osoby fizyczne i prawne, będące podatnikami podatku rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym,

• osoby fizyczne i prawne, będące podatnikami podatku dochodowego z działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych,

• członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych posiadający w tych spółdzielniach wkłady gruntowe (art. 1 ust. 2 ustawy o izbach rolniczych).

Jednostkami organizacyjnymi samorządu rolniczego są izby rolnicze, które na mocy art. 3 ust. 5 ustawy o izbach rolniczych posiadają osobowość prawną. Zgodnie z ww. ustawą, Izby działają na podstawie ustawy i statutu, a terenem ich działania jest obszar województwa (art. 8 ust. 1 i art. 3 ust. 2).

Organami Izby są:

• walne zgromadzenie – jako organ stanowiący,

• zarząd – jako organ wykonawczy,

• komisja rewizyjna – jako organ kontrolny,

• rady powiatu - jako organy doradcze.

Ustawa o izbach rolniczych w art. 12 ust. 1 pkt 10 określa, iż do wyłącznej właściwości walnego zgromadzenia należy uchwalanie wysokości diet i zwrotu kosztów podróży służbowych członków walnego zgromadzenia, komisji rewizyjnej, zarządu, komisji problemowych, rad powiatowych izby oraz delegata do Krajowej Rady Izb Rolniczych, a także zasad i trybu ich wypłaty. Dodatkowo zaś art. 21a ww. ustawy przyznaje członkom walnego zgromadzenia, zarządu, komisji problemowych, komisji rewizyjnej, rady powiatowej izby i delegatowi do Krajowej Rady Izb Rolniczych uprawnienie do diety oraz zwrotu kosztów podróży służbowych na zasadach określonych przez walne zgromadzenie.

W zakresie właściwości zarządu ustawa o izbach rolniczych ustanawia domniemanie kompetencji wskazując w art. 19, że powierza mu się wszystkie sprawy izby niezastrzeżone ustawą lub statutem dla innych organów, a w szczególności przygotowywanie projektów uchwał walnego zgromadzenia, opracowywanie projektu budżetu, wraz z planem finansowym, przedstawianie walnemu zgromadzeniu do zatwierdzenia rocznych sprawozdań z działalności statutowej i finansowej, podejmowanie uchwał w sprawach zaciągania kredytów i innych zobowiązań finansowych do wysokości ustalonej przez walne zgromadzenie, ustalanie zasad wynagradzania pracowników biura izby oraz ustalanie wysokości wynagrodzenia dyrektora biura, podejmowanie czynności związanych z działalnością izby, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2.

Rada powiatu realizuje z kolei zadania dotyczące sporządzania analiz i opinii, przedstawiania wniosków oraz dokonywania ocen z zakresu rolnictwa, rozwoju wsi i rynków rolnych i przedstawiania ich zarządowi izby, wydawania opinii w sprawach zgłoszonych przez zarząd i walne zgromadzenie izby, realizacji innych obowiązków określonych w statucie izby, a obszarem jej działania jest powiat (art. 22a ust. 1 i 3 ustawy o izbach rolniczych).

Realizując wynikające z ustawy zadania Walne Zgromadzenie Z. Izby Rolniczej w dniu 30 czerwca 2011 r. podjęło Uchwałę nr … w sprawie zasad określających wysokości diet i zwrotu kosztów podróży służbowych członków organów statutowych izby, delegata do Krajowej Rady Izb Rolniczych, Komisji Rewizyjnej i Komisji Problemowych. Na podstawie tej uchwały Izba wypłaca członkom swoich organów, tj. Walnego Zgromadzenia, Zarządu, Komisji Rewizyjnej i Rad Powiatu Izby diety oraz zwrot poniesionych kosztów, przy czym traktuje te wypłaty jako podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wskazana wyżej uchwała Walnego Zgromadzenia stanowi również podstawę do zwrotu członkom Zarządu oraz Przewodniczącemu Rad Powiatowych kosztów używania własnego samochodu osobowego dla celów służbowych, określając jednocześnie limity kilometrów. Wypłaty dokonywane są na podstawie prowadzonej ewidencji i traktowane przez Izbę jako podlegające zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wypłacane członkom organów Izby diety oraz zwrot poniesionych kosztów należy traktować jako zwolnione z opodatkowania do kwoty 2.280 zł miesięcznie, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
2. Czy w sytuacji zaprzestania ewidencjonowania przejazdów i rozliczania kosztów miesięcznych używania własnego samochodu dla celów służbowych przez członków Zarządu i Rad Powiatowych na podstawie ryczałtu i comiesięcznego oświadczenia o wykorzystaniu limitu kilometrów, wypłaty z tego tytułu będą zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
3. Czy zwolnienie, o którym mowa w pytaniu nr 2 uzależnione jest od tego, czy mamy do czynienia z przejazdem zamiejscowym, czy z przejazdem lokalnym?
   
4. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 3, czy przejazdem lokalnym będzie wyjazd do miejscowości innej niż miejsce zamieszkania członka danego organu, czy też ze względu na obszar działania danego organu w przypadku:
   
   
   
   1. członków Zarządu za przejazd lokalny należy przyjąć każdy przejazd na terenie województwa zachodniopomorskiego,
      
   2. członków Rad Powiatowych za przejazd lokalny należy przyjąć każdy przejazd na terenie powiatu?

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłaty członkom organów Izby diet oraz zwrotu poniesionych kosztów w związku z uczestniczeniem w posiedzeniach statutowych organów Izby należy traktować jako zwolnione z opodatkowania do kwoty 2.280 zł miesięcznie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich do wysokości nieprzekraczajacej miesięcznie kwoty 2.280 zł. W zakresie znaczenia użytego przez ustawodawcę wyrażenia „czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich” – w ocenie Wnioskodawcy – należy przyjąć za słuszne stanowisko prezentowane w orzecznictwie wyrażające pogląd, że działalność społeczna może i jest wykonywana także w organizacjach samorządu zawodowego, do którego przynależność jest obowiązkiem. Świadczy o tym bowiem art. 1 ust.1 ustawy o izbach rolniczych, zgodnie z którym samorząd rolniczy ma działać na rzecz rozwiązywania problemów rolnictwa i reprezentować interesy zrzeszonych w nim podmiotów. Oznacza to, że uczestniczenie w organizacji samorządu zawodowego polega na podejmowaniu działań jako reprezentant tej społeczności i rozwiązywaniu jej problemów w jej interesie (wyrok NSA z dnia 19 maja 2009 r., sygn. akt II FSK 144/2008). Powyższa interpretacja w powiązaniu z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który wprowadza ograniczenie przedmiotowe zwolnienia diet i zwrotu kosztów jedynie do osób wykonujących czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich nie pozwala na przyjęcie odmiennego stanowiska niż uwzględniającego koszty wypłacane na rzecz członków organów Izby za zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Natomiast przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi iż wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13 w ocenie Wnioskodawcy nie uzależnia zakwalifikowania diety i innych należności za czas podróży jako podlegających zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych od obowiązku prowadzenia ewidencji. Zgodnie z ww. przepisem, w wypadku osób niebędących pracownikami zwolnieniem objęte są diety i inne należności otrzymywane w związku z szeroko rozumianą podróżą, jeżeli zostaną spełnione przesłanki określone w art. 21 ust. 13 powołanej ustawy, tj. otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji. Jako, że podróże odbywają członkowie organów Izby w celu realizacji Jej ustawowych i statutowych zadań, w ocenie Wnioskodawcy, niezależnie od sposobu ich dokumentowania, czy to w postaci ewidencji, czy stosownych oświadczeń o odbytych podróżach, świadczenia z tego tytułu podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ww. ustawy.

W przypadku osób niebędących pracownikami ustawodawca w przepisie odnoszącym się do ww. zwolnienia posługuje się ogólnym pojęciem podróży nie wskazuje jednocześnie jego zakresu znaczeniowego. Takie sformułowanie przepisu – w ocenie Wnioskodawcy – uzasadnia przyjęcie szerokiego rozumienia wyrażenia „podróż”, obejmującego swym zakresem zarówno jazdy lokalne, jak też zamiejscowe. Wolne od podatku (w ramach ustawowych limitów) będą zatem świadczenia otrzymane przez osoby niebędące pracownikami w związku z każdą podróżą odbytą w celu realizacji zadań Izby.

Z uwagi na stanowisko Wnioskodawcy o braku znaczenia charakteru odbywanej podróży (lokalna czy pozamiejscowa) dla zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zagadnienie wskazane w pytaniu nr 4 staje się bezprzedmiotowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednym ze źródeł przychodów jest, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 5 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Wyłączenie, o którym mowa w cytowanym przepisie, odnosi się do przychodów otrzymywanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (art. 13 pkt 7 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich – do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł.

Z ww. przepisu wynika, że zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie tylko i wyłącznie do przychodów ze źródła określonego w art. 13 pkt 5 tej ustawy. Przychody otrzymywane przez osoby wchodzące w skład organów o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowych od osób fizycznych nie mogą być zakwalifikowane do przychodów otrzymywanych przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, w związku z tym nie mieszczą się w zakresie zwolnienia uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, samorząd rolniczy, zgodnie z ustawą z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych działa na rzecz rozwiązywania problemów rolnictwa i reprezentuje interesy zrzeszonych w nim podmiotów, jest niezależny w wykonywaniu swych zadań i zgodnie z art. 1 ust. 1 i art. 2 ust. 1 tej ustawy podlega tylko ustawom. Członkami samorządu rolniczego z mocy prawa są:

• osoby fizyczne i prawne, będące podatnikami podatku rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym,

• osoby fizyczne i prawne, będące podatnikami podatku dochodowego z działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych,

• członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych posiadający w tych spółdzielniach wkłady gruntowe (art. 1 ust. 2 ustawy o izbach rolniczych).

Jednostkami organizacyjnymi samorządu rolniczego są izby rolnicze, które na mocy art. 3 ust. 5 ustawy o izbach rolniczych posiadają osobowość prawną. Zgodnie z ww. ustawą, Izby działają na podstawie ustawy i statutu, a terenem ich działania jest obszar województwa (art. 8 ust. 1 i art. 3 ust. 2).

Organami Izby są:

• walne zgromadzenie – jako organ stanowiący,

• zarząd – jako organ wykonawczy,

• komisja rewizyjna – jako organ kontrolny,

• rady powiatu - jako organy doradcze.

Ustawa o izbach rolniczych w art. 12 ust. 1 pkt 10 określa, iż do wyłącznej właściwości walnego zgromadzenia należy uchwalanie wysokości diet i zwrotu kosztów podróży służbowych członków walnego zgromadzenia, komisji rewizyjnej, zarządu, komisji problemowych, rad powiatowych izby oraz delegata do Krajowej Rady Izb Rolniczych, a także zasad i trybu ich wypłaty. Dodatkowo zaś art. 21a ww. ustawy przyznaje członkom walnego zgromadzenia, zarządu, komisji problemowych, komisji rewizyjnej, rady powiatowej izby i delegatowi do Krajowej Rady Izb Rolniczych uprawnienie do diety oraz zwrotu kosztów podróży służbowych na zasadach określonych przez walne zgromadzenie.

W zakresie właściwości zarządu ustawa o izbach rolniczych ustanawia domniemanie kompetencji wskazując w art. 19, że powierza mu się wszystkie sprawy izby niezastrzeżone ustawą lub statutem dla innych organów, a w szczególności przygotowywanie projektów uchwał walnego zgromadzenia, opracowywanie projektu budżetu, wraz z planem finansowym, przedstawianie walnemu zgromadzeniu do zatwierdzenia rocznych sprawozdań z działalności statutowej i finansowej, podejmowanie uchwał w sprawach zaciągania kredytów i innych zobowiązań finansowych do wysokości ustalonej przez walne zgromadzenie, ustalanie zasad wynagradzania pracowników biura izby oraz ustalanie wysokości wynagrodzenia dyrektora biura, podejmowanie czynności związanych z działalnością izby, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2.

Rada Powiatu realizuje z kolei zadania dotyczące sporządzania analiz i opinii, przedstawiania wniosków oraz dokonywania ocen z zakresu rolnictwa, rozwoju wsi i rynków rolnych i przedstawiania ich zarządowi izby, wydawania opinii w sprawach zgłoszonych przez zarząd i walne zgromadzenie izby, realizacji innych obowiązków określonych w statucie izby, a obszarem jej działania jest powiat (art. 22a ust. 1 i 3 ustawy o izbach rolniczych).

Realizując wynikające z ww. ustawy zadania Walne Zgromadzenie Z.. Izby Rolniczej w dniu 30 czerwca 2011 r. podjęło Uchwałę Nr ,,, w sprawie zasad określających wysokości diet i zwrotu kosztów podróży służbowych członków organów statutowych izby, delegata do Krajowej Rady Izb Rolniczych, Komisji Rewizyjnej i Komisji Problemowych. Na podstawie tej uchwały Izba wypłaca członkom swoich organów tj. Walnego Zgromadzenia, Zarządu, Komisji Rewizyjnej i Rad Powiatu Izby diety oraz zwrot poniesionych kosztów, przy czym traktuje te wypłaty jako podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wskazana wyżej uchwała Walnego Zgromadzenia stanowi również podstawę do zwrotu członkom Zarządu oraz Przewodniczącemu Rad Powiatowych kosztów używania własnego samochodu osobowego dla celów służbowych, określając jednocześnie limity kilometrów. Wypłaty dokonywane są na podstawie prowadzonej ewidencji i traktowane przez Izbę jako podlegające zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W myśl art. 3 ust. 5 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz.927 ze zm.), izby posiadają osobowość prawną.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy, organami izby są:

1. walne zgromadzenie,
2. komisja rewizyjna,
3. zarząd,
4. rady powiatowe izby.

Należy podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia w prawie podatkowym są nie tylko odstępstwem od zasady wyrażonej w treści art. 9 ust. 1 ww. ustawy lecz również stanowią wyjątek od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania, dlatego też wykładnia przepisów ustanawiających te zwolnienia musi być wykładnią ścisłą, co oznacza, że nie może być ani rozszerzająca, ani też zawężająca.

Zgodnie z ukształtowanym przez doktrynę poglądem, za pełnienie obowiązków obywatelskich i społecznych uznaje się działalność posłów i senatorów, radnych i innych przedstawicieli samorządu terytorialnego, składów komisji wyborczych powołanych do przeprowadzenia wyborów do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, składów inspekcji Państwowej Komisji Wyborczej i inspekcji wojewódzkich komisarzy wyborczych powołanych do przeprowadzenia wyborów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, Trybunału Stanu, ławników sądów powszechnych. Jak wynika z powyższego obowiązkami społecznymi i obywatelskimi w przypadku czynności i zadań związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych są obowiązki wynikające z funkcji np. radnego, posła czy senatora. Będą to przede wszystkim obowiązki związane z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej (zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej). Dotyczy to również określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe), w tym również w ramach wolontariatu. Powyższe oznacza, że pojęcie obowiązków społecznych i obywatelskich jest spełnione w przypadku czynności i zadań, związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych. Z pełnieniem obowiązków społecznych mamy do czynienia również wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracach instytucji (w szczególności samorządu terytorialnego lub zawodowego) jako reprezentant pewnej społeczności, biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie (tego rodzaju funkcje należy odróżnić od usług świadczonych w celach zarobkowych). Do pojęcia „pełnienia obowiązków społecznych” zaliczono zatem również prace w instytucjach reprezentujących daną społeczność zawodową. Z powyższego wynika, że również osoby reprezentujące interesy zawodowe rolników pełnią obowiązki społeczne.

Tym samym, diety i zwrot kosztów otrzymywane przez osoby wchodzące w skład Zarządu, Komisji Rewizyjnej oraz Walnego Zgromadzenia jako organu stanowiącego, w związku z pełnieniem funkcji w tych organach stanowią przychód w rozumieniu art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy. Gdyby zamiarem ustawodawcy było zwolnienie z podatku diet oraz ww. należności otrzymywanych przez osoby niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych, to z całą pewnością dałby temu wyraz w przepisach prawa.

Przedmiotowe zwolnienie znajduje jedynie zastosowanie do diet wypłacanych członkom Rad Powiatowych Izby Rolniczej oraz kwot stanowiących zwrot kosztów otrzymywanych przez ww. osoby, gdyż jak stwierdził Wnioskodawca Rady te są jedynie organami doradczymi.

Odnosząc się natomiast do możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego do kwot stanowiących zwrot kosztów miesięcznych używania własnego samochodu do celów służbowych przez członków Zarządu i Rad Powiatowych, należy odwołać się do art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Zatem, aby przedmiotowe świadczenia przekazane osobie niebędącej pracownikiem korzystały ze zwolnienia muszą być spełnione warunki, o których mowa w art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Należy zwrócić uwagę, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się zarówno do pracowników (lit. a), jak i osób niebędących pracownikami (lit. b). Przy czym w powołanym art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy ustawodawca posłużył się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”, dlatego też zakres tego zwolnienia jest szerszy niż w przypadku pracowników (tutaj zwolnienie odnosi się tylko do podróży służbowej), ponieważ nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszystkich podróży osób niebędących pracownikami, pod warunkiem, że wypłacone diety i inne należności nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów m.in. członków Zarządu i Rad Powiatowych.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie wskazuje, że prawo do skorzystania ze zwolnienia w odniesieniu do świadczeń za czas podróży przysługuje osobom niebędącym pracownikami, jedynie do wysokości limitów określonych w odrębnych przepisach.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w cytowanym przepisie, są rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 roku:

• w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.) oraz
  

• w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.).

W przedmiotowej sprawie odwołać się należy do przepisów ww. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.

Z § 5 ust. 1 tego rozporządzenia wynika, iż środek transportu właściwy do odbycia podróży określa pracodawca.

Na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością pracodawcy. W takim przypadku pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2088, z późn. zm.) - § 5 ust. 3 ww. rozporządzenia.

Na podstawie ww. art. 34a ust. 2 ustawy o transporcie drogowym zostało wydane rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25 maja 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271 ze zm.).

Zgodnie z § 2 tego rozporządzenia, koszty używania pojazdów do celów służbowych pokrywa pracodawca według stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, które nie mogą być wyższe niż:

1. dla samochodu osobowego:
   
   
   
   1. o pojemności skokowej silnika do 900 cm3 - 0,5214 zł,
      
   2. o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm3 - 0,8358 zł,
      
      
      
2. dla motocykla - 0,2302 zł,
   
3. dla motoroweru - 0,1382 zł.

Miesięczny limit kilometrów na jazdy lokalne, z uwzględnieniem ust. 2-4, ustala pracodawca (§ 3 ust. 1 ww. rozporządzenia). W myśl § 3 ust. 2, limit, o którym mowa w ust. 1, ustalony w zależności od liczby mieszkańców w danej gminie lub mieście, w których pracownik jest zatrudniony, nie może przekroczyć, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4:

1. 300 km - do 100 tys. mieszkańców,
2. 500 km - ponad 100 tys. do 500 tys. mieszkańców,
3. 700 km - ponad 500 tys. mieszkańców.

W świetle powyższego, ryczałt wypłacany członkom Zarządu oraz Rad Powiatowych na podstawie comiesięcznego oświadczenia o wykorzystaniu limitu kilometrów w sytuacji zaprzestania ewidencjonowania przejazdów i rozliczania kosztów miesięcznych używania własnego samochodu dla celów służbowych nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako że omawiane zwolnienie, zgodnie z § 5 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, obejmuje zwrot poniesionych w związku z podróżą kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn liczby przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę.

Stąd też – w przedstawionym stanie faktycznym i opisanym zdarzeniu przyszłym - wypłacany ryczałt stanowi w całości przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Niezależnie od powyższego wskazać należy, ze zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przy spełnieniu warunków w nim wymienionych – przysługuje osobom niebędącym pracownikami uzyskującym zwrot kosztów zarówno z tytułu przejazdów lokalnych, jak i zamiejscowych. Wobec powyższego rozstrzygnięcie kwestii przedstawionych w pytaniu czwartym jest bezprzedmiotowe.

Reasumując, do należności (tj. diet i kwot stanowiących zwrot poniesionych kosztów) wypłacanych członkom Zarządu, Komisji Rewizyjnej oraz Walnego Zgromadzenia Z… Izby Rolniczej – jako organu stanowiącego nie może mieć zastosowania zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to ma bowiem zastosowanie wyłącznie do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotowym zwolnieniem objęte są natomiast kwoty stanowiące zwrot poniesionych kosztów oraz diety, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 21a ustawy o izbach rolniczych do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł wypłacane członkom wchodzącym w skład rad powiatu – jako organu doradczego.

Ryczałt wypłacany członkom Zarządu oraz Rad Powiatowych na podstawie comiesięcznego oświadczenia o wykorzystaniu limitu kilometrów w sytuacji zaprzestania ewidencjonowania przejazdów i rozliczania kosztów miesięcznych używania własnego samochodu dla celów służbowych nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niezależnie od powyższego wskazać należy, że zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przy spełnieniu warunków w nim wymienionych – przysługuje osobom niebędącym pracownikami uzyskującym zwrot kosztów zarówno z tytułu przejazdów lokalnych, jak zamiejscowych. Wobec powyższego rozstrzygnięcie kwestii przedstawionych w pytaniu czwartym jest bezprzedmiotowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.