Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-23/13-4/MPe
z 22 lutego 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 09.11.2012 r. (data wpływu 13.11.2012 r.) uzupełnionym w dniu 26.01.2013 r. (data wpływu 28.01.2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 16.01.2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 21.01.2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego opodatkowania dostawy towarów oraz świadczonych usług jest:

prawidłowe:

  • w zakresie sprzedaży zużytych opon sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0,
  • w zakresie uznania, iż sprzedaż opon używanych należy rozliczyć na zasadach ogólnych,
  • w zakresie uznania, iż w przypadku sprzedaży zużytych opon sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0 do firm, które produkują granulat, paliwo alternatywne oraz na rzecz Organizacji recyklingu, które to opony są dostarczane do cementowni należy rozliczyć podatek na zasadach ogólnych,
  • w zakresie uznania, iż w przypadku dostawy opon zużytych sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0 do utylizacji ponadgabarytowych należy zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia,
  • w zakresie uznania, iż w przypadku wykonania usługi zbierania i transportu zużytych opon do utylizacji a także usługi zbiórki i transportu opon zużytych na rzecz Organizacji recyklingu, które to opony są dostarczane do cementowni,
  • w zakresie dokonania korekty faktur i deklaracji VAT w sytuacji błędnego naliczenia podatku należnego zamiast zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia.

nieprawidłowe:

  • w zakresie sprzedaży zużytych opon sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0,
  • w zakresie uznania, iż w przypadku sprzedaży zużytych opon sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0 do firm, które produkują granulat, paliwo alternatywne oraz na rzecz Organizacji recyklingu, które to opony są dostarczane do cementowni należy rozliczyć podatek na zasadach ogólnych,
  • w zakresie uznania, iż w przypadku dostawy opon zużytych sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0 do utylizacji ponadgabarytowych należy zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia.

UZASADNIENIE


W dniu 13.11.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego opodatkowania dostawy towarów oraz świadczonych usług.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:


Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest:

  • 46.77 Z - sprzedaż hurtowa odpadów i złomu,
  • 46.90 Z - sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana,
  • 47.99 Z - pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami,
  • 22.11 Z - produkcja opon i dętek z gumy, bieżnikowanie i regenerowanie opon z gumy,
  • 45.20 Z - konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli.


Głównym rodzajem działalności, którą prowadzi Wnioskodawca jest sprzedaż hurtowa odpadów i złomu. Wnioskodawca zaznacza, że z odbiorcami ma podpisane umowy np. dostarczanie zużytych opon, na zbiórkę, segregację i transport opon, na zbiórkę, segregację i transport odpadów poużytkowych powstałych z opon.

Wnioskodawca posiada również decyzję Starosty Powiatowego udzielającą firmie zgody na prowadzenie działalności w zakresie zbierania i transportu odpadów innych niż niebezpieczne, kod odpadu 160103, rodzaj odpadu opony zużyte.


Ponadto Wnioskodawca nadmienia, że:

  • sprzedaż używanych opon do pojazdów samochodowych zawiera się w PKWiU pod nr 45.3,
  • sprzedaż zużytych opon samochodowych, bez przetwarzania przemysłowego zawiera się w PKWiU pod nr 46.77.10.0,
  • używane opony będące przedmiotem sprzedaży są zaliczone do PKWiU pod nr 38.11.53.0,
  • zużyte opony zawierają się w PKWiU pod nr 38.11.54.0,
  • odbiór (zbieranie) i wywóz odpadów (np. zużytych opon), wykonywany przez firmę wyspecjalizowaną w tym zakresie, które następnie przekazywane są do firm zajmujących się ich utylizacją bądź recyklingiem zawierają się w PKWiU pod nr 38.11.1.


W uzupełnieniu do przedmiotowego wniosku Wnioskodawca wskazał, iż stosownie do pisma z dnia 05.10.2012 r. nr OKN-5672/KU-3014/12 z Urzędu Statystycznego w Łodzi:

  • sprzedaż używanych opon do pojazdów samochodowych mieści się w grupowaniu PKWiU 45.3 „Sprzedaż hurtowa i detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli”;
  • sprzedaż zużytych opon samochodowych, bez przetwarzania przemysłowego mieści się w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0 „Sprzedaż hurtowa odpadów i złomu”;
  • używane opony będące przedmiotem sprzedaży mieszczą się w grupowaniu PKWiU 38.11.53.0 „Opony pneumatyczne, używane”;
  • zużyte opony mieszczą się w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0 „Pozostałe odpady gumowe”;
  • odbiór (zbieranie) i wywóz odpadów (np. zużytych opon), wykonywany przez firmę wyspecjalizowaną w tym zakresie, które następnie przekazywane są do firm zajmujących się ich utylizacją bądź recyklingiem mieści się w grupowaniu PKWiU 38.11.1 „Usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nadających się do recyklingu”.


Jednocześnie Wnioskodawca wyjaśnił, iż wskazany we wniosku odbiór i wywóz odpadów wykonywanych przez firmę wyspecjalizowaną w tym zakresie o symbolu PKWiU 38.11.1 dotyczy usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Wskazane we wniosku towary używane, tj. opony zużyte, opony złomowe, odpady gumowe nie są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy, nie są przez Wnioskodawcę przechowywane po nabyciu przez okres co najmniej 6 miesięcy licząc od dnia nabycia. Tylko opony używane mogą być przechowywane dłużej niż 6 miesięcy od ich nabycia.

Nabywcą wymienionych we wniosku towarów i usług są podatnicy o których mowa w art. 15 ustawy o VAT.


W związku z powyższym zadano następujące pytania:


  1. Czy sprzedając opony zużyte Wnioskodawca powinien naliczać podatek należny VAT na ogólnych zasadach czy zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia?
  2. Czy wykonując usługę zbierania i transportu zużytych opon do utylizacji Wnioskodawca powinien naliczać podatek należny VAT na ogólnych zasadach czy musi zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia?
  3. Czy sprzedając opony używane i zużyte Wnioskodawca powinien naliczać podatek należny VAT na ogólnych zasadach czy stosować mechanizm odwrotnego obciążenia?
  4. Czy usługa odbioru i dostawa opon złomowych do odzysku powinna być opodatkowana na ogólnych zasadach czy Wnioskodawca powinien zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia?
  5. Czy jeżeli Wnioskodawca niesłusznie naliczył podatek należny VAT zamiast mechanizmu odwrotnego obciążenia to czy może dokonać korekty deklaracji podatkowej i wystąpić o zwrot podatku od towarów i usług?
  6. Czy odpady gumowe i opony zużyte są opodatkowane podatkiem VAT na ogólnych zasadach czy stosujemy mechanizm odwrotnego obciążenia?
  7. Czy dostawa opon zużytych do firm, które produkują granulat jest opodatkowana podatkiem VAT i czy firma produkująca granulat jest recyklerem?
  8. Czy dostawa opon zużytych do firmy, która produkuje paliwo alternatywne jest opodatkowana podatkiem VAT?
  9. Czy zbiórka, transport i dostawa opon zużytych na rzecz Organizacji recyklingu, które to opony są dostarczane do cementowni są opodatkowane podatkiem VAT?
  10. Czy dostawa opon zużytych do utylizacji ponadgabarytowych jest opodatkowana podatkiem VAT?


Zdaniem Wnioskodawcy:


  1. W tym przypadku stosujemy mechanizm odwrotnego obciążenia.
  2. Rozliczamy podatek VAT na ogólnych zasadach.
  3. Sprzedając opony używane rozliczamy VAT na ogólnych zasadach, sprzedając zużyte opony stosujemy odwrotne obciążenie.
  4. Przy usłudze odbioru i dostawy opon złomowych do odzysku stosujemy VAT na ogólnych zasadach.
  5. Przy niesłusznym naliczeniu podatku VAT, mogę go skorygować poprzez wystawienie faktur korygujących i skorygowanie deklaracji VAT-7.
  6. Stosujemy mechanizm odwrotnego obciążenia.
  7. Rozliczamy VAT na ogólnych zasadach.
  8. Rozliczamy VAT na ogólnych zasadach.
  9. Rozliczamy VAT na ogólnych zasadach.
  10. Stosujemy mechanizm odwrotnego obciążenia.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

prawidłowe:

  • w zakresie sprzedaży zużytych opon sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0,
  • w zakresie uznania, iż sprzedaż opon używanych należy rozliczyć na zasadach ogólnych,
  • w zakresie uznania, iż w przypadku sprzedaży zużytych opon sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0 do firm, które produkują granulat, paliwo alternatywne oraz na rzecz Organizacji recyklingu, które to opony są dostarczane do cementowni należy rozliczyć podatek na zasadach ogólnych,
  • w zakresie uznania, iż w przypadku dostawy opon zużytych sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0 do utylizacji ponadgabarytowych należy zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia,
  • w zakresie uznania, iż w przypadku wykonania usługi zbierania i transportu zużytych opon do utylizacji a także usługi zbiórki i transportu opon zużytych na rzecz Organizacji recyklingu, które to opony są dostarczane do cementowni,
  • w zakresie dokonania korekty faktur i deklaracji VAT w sytuacji błędnego naliczenia podatku należnego zamiast zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia.

nieprawidłowe:

  • w zakresie sprzedaży zużytych opon sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0,
  • w zakresie uznania, iż w przypadku sprzedaży zużytych opon sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0 do firm, które produkują granulat, paliwo alternatywne oraz na rzecz Organizacji recyklingu, które to opony są dostarczane do cementowni należy rozliczyć podatek na zasadach ogólnych,
  • w zakresie uznania, iż w przypadku dostawy opon zużytych sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0 do utylizacji ponadgabarytowych należy zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Od dnia 1 lipca 2011 r. przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy stanowi, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.


I tak, w załączniku nr 11 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy” zostały wymienione następujące towary:

  1. PKWiU ex 24.10.14.0 „Granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali – wyłącznie wlewki lub gęsi zwykle ze stali wysokostopowej, otrzymane przez przetopienie i odlanie drobniutkich odpadów lub złomu”,
  2. PKWiU ex 24.45.30.0 „Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali – wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych”,
  3. PKWiU 38.11.51.0 „Odpady szklane”,
  4. PKWiU 38.11.54.0 „Pozostałe odpady gumowe”,
  5. PKWiU 38.11.55.0 „Odpady z tworzyw sztucznych”,
  6. PKWiU 38.11.58.0 „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal”,
  7. PKWiU 38.12.27 „Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,
  8. PKWiU ex 38.32.29.0 „Surowce wtórne z pozostałych metali – wyłącznie odpady i złom”.

Należy zauważyć, że ustawodawca, na potrzeby stosowania ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, odwołał się do klasyfikacji statystycznych, celem identyfikacji danej czynności.

Z powyższego wynika, że w stosunku do towarów, które mieszczą się w grupowaniach PKWiU zawartych w załączniku nr 11 do ustawy bezwzględnie należy stosować art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, chyba że towary są towarami używanymi w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie natomiast do art. 17 ust. 2 ustawy o VAT w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Z kolei na podstawie przepisu art. 17 ust. 7, przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15.

Przy czym jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy).

Powyższe regulacje wprowadzają mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku od towarów i usług na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa, wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy, towarów.


Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

  1. przedmiotem dostawy jest towar wymieniony w załączniku nr 11 do ustawy,
  2. nabywcą towaru jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy,
  3. dostawcą towaru jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy,
  4. dostawca towaru nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy,
  5. dostawa towaru nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jeżeli choćby jeden z wymienionych warunków nie jest spełniony, nabywca towaru nie powinien rozliczać podatku VAT.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z wniosku wynika, iż głównym rodzajem działalności Wnioskodawcy zarejestrowanego czynnego podatnika podatku od towarów i usług jest sprzedaż hurtowa odpadów i złomu.

Wątpliwości Wnioskodawcy przedstawione w niniejszym wniosku dotyczą prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu dostawy wymienionych towarów oraz świadczonych usług.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca dokonuje na rzecz podatników, o których mowa w art. 15 ustawy sprzedaży zużytych opon, które nie są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy. Zużyte opony stosownie do pisma z Urzędu Statystycznego w Łodzi Wnioskodawca klasyfikuje w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0 „Sprzedaż hurtowa odpadów i złomu” oraz w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0 „Pozostałe odpady gumowe”.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży zużytych opon, o których mowa powyżej należy zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia.

Odnosząc się do dostawy opon zużytych sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0 tut. Organ wyjaśnia co następuje:

Mając na uwadze przedstawione powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż w przypadku sprzedaży zużytych opon sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0 nie znajdzie zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, gdyż nie jest spełniony warunek wynikający z tego przepisu, stanowiący o tym, że sprzedawane towary muszą być wymienione w załączniku nr 11 do ustawy. Zatem dostawa przedmiotowych opon winna zostać rozliczona na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe w przypadku sprzedaży zużytych opon sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0.

Odnosząc się do dostawy opon zużytych sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0 tut. Organ wyjaśnia co następuje:

Mając na uwadze przedstawione powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż w przypadku kiedy przedmiotem sprzedaży są zużyte opony sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0 wymienionym w załączniku nr 11 do ustawy Wnioskodawca winien zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe w przypadku sprzedaży zużytych opon sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0.

Z opisu sprawy wynika również, że Wnioskodawca dokonuje na rzecz podatników, o których mowa w art. 15 ustawy sprzedaży używanych opon, które nie są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy. Używane opony do pojazdów samochodowych stosownie do pisma z Urzędu Statystycznego w Łodzi Wnioskodawca klasyfikuje w grupowaniu PKWiU PKWiU 45.3 „Sprzedaż hurtowa i detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli” a opony będące przedmiotem sprzedaży sklasyfikowane są w grupowaniu PKWiU 38.11.53.0 „Opony pneumatyczne, używane”.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży opon używanych należy rozliczyć podatek na zasadach ogólnych.

Odnosząc się do dostawy opon używanych sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 45.3 oraz PKWiU 38.11.53.0 tut. Organ wyjaśnia co następuje:

Mając na uwadze przedstawione powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż w przypadku sprzedaży opon używanych sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 45.3 i PKWiU 38.11.53.0 nie znajdzie zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, gdyż nie jest spełniony warunek wynikający z tego przepisu, stanowiący o tym, że sprzedawane towary muszą być wymienione w załączniku nr 11 do ustawy. Zatem dostawa przedmiotowych opon winna zostać rozliczona na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym za prawidłowe uznaje się stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż opon używanych należy rozliczyć na zasadach ogólnych.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca dokonuje dostawy opon zużytych do firm, które produkują granulat.

Jak wskazał Wnioskodawca nabywcą opisanych we wniosku towarów i usług są podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy a opony zużyte, o których mowa powyżej nie są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy. Zużyte opony stosownie do pisma z Urzędu Statystycznego w Łodzi Wnioskodawca klasyfikuje w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0 „Sprzedaż hurtowa odpadów i złomu” oraz w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0 „Pozostałe odpady gumowe”.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży zużytych opon do firm, które produkują granulat należy rozliczyć podatek na zasadach ogólnych.

Odnosząc się do dostawy na rzecz firm, które produkują granulat opon zużytych sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 45.3 oraz PKWiU 38.11.53.0 tut. Organ wyjaśnia co następuje:

Mając na uwadze przedstawione powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż w omawianym przypadku jeżeli przedmiotem sprzedaży są zużyte opony sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0 nie znajdzie zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, gdyż nie jest spełniony warunek wynikający z tego przepisu, stanowiący o tym, że sprzedawane towary muszą być wymienione w załączniku nr 11 do ustawy.

Natomiast w przypadku kiedy przedmiotem sprzedaży są zużyte opony sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0 wymienionym w załączniku nr 11 do ustawy Wnioskodawca winien zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż w przypadku sprzedaży zużytych opon sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0 do firm, które produkują granulat należy rozliczyć podatek na zasadach ogólnych należało uznać za nieprawidłowe, natomiast stanowisko Wnioskodawcy, iż w przypadku sprzedaży zużytych opon sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0 do firm, które produkują granulat należy rozliczyć podatek na zasadach ogólnych należało uznać za prawidłowe.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca dokonuje dostawy opon zużytych do firm, które produkują paliwo alternatywne.

Jak wskazał Wnioskodawca nabywcą opisanych we wniosku towarów i usług są podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy a opony zużyte, o których mowa powyżej nie są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy. Zużyte opony stosownie do pisma z Urzędu Statystycznego w Łodzi Wnioskodawca klasyfikuje w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0 „Sprzedaż hurtowa odpadów i złomu” oraz w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0 „Pozostałe odpady gumowe”.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży zużytych opon do firm, które produkują paliwo alternatywne należy rozliczyć podatek na zasadach ogólnych.

Odnosząc się do dostawy na rzecz firm, które produkują paliwo alternatywne opon zużytych sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 45.3 oraz PKWiU 38.11.53.0 tut. Organ wyjaśnia co następuje:

Mając na uwadze przedstawione powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż w omawianym przypadku jeżeli przedmiotem sprzedaży są zużyte opony sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0 nie znajdzie zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, gdyż nie jest spełniony warunek wynikający z tego przepisu, stanowiący o tym, że sprzedawane towary muszą być wymienione w załączniku nr 11 do ustawy. Zatem dostawa przedmiotowych opon winna zostać rozliczona na zasadach ogólnych.

Natomiast w przypadku kiedy przedmiotem sprzedaży są zużyte opony sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0 wymienionym w załączniku nr 11 do ustawy Wnioskodawca winien zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż w przypadku sprzedaży zużytych opon sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0 do firm, które produkują paliwo alternatywne należy rozliczyć podatek na zasadach ogólnych należało uznać za nieprawidłowe, natomiast stanowisko Wnioskodawcy, iż w przypadku sprzedaży zużytych opon sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0 do firm, które produkują paliwo alternatywne należy rozliczyć podatek na zasadach ogólnych należało uznać za prawidłowe.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca dokonuje dostawy opon zużytych na rzecz Organizacji recyklingu, które to opony są dostarczane do cementowni.

Jak wskazał Wnioskodawca nabywcą opisanych we wniosku towarów i usług są podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy a opony zużyte, o których mowa powyżej nie są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy. Zużyte opony stosownie do pisma z Urzędu Statystycznego w Łodzi Wnioskodawca klasyfikuje w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0 „Sprzedaż hurtowa odpadów i złomu” oraz w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0 „Pozostałe odpady gumowe”.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży zużytych opon na rzecz Organizacji recyklingu, które to opony są dostarczane do cementowni należy rozliczyć podatek na zasadach ogólnych.

Odnosząc się do dostawy na rzecz Organizacji recyklingu, które to opony są dostarczane do cementowni opon zużytych sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 45.3 oraz PKWiU 38.11.53.0 tut. Organ wyjaśnia co następuje:

Mając na uwadze przedstawione powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż w omawianym przypadku jeżeli przedmiotem sprzedaży są zużyte opony sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0 oraz nie znajdzie zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, gdyż nie jest spełniony warunek wynikający z tego przepisu, stanowiący o tym, że sprzedawane towary muszą być wymienione w załączniku nr 11 do ustawy. Zatem dostawa przedmiotowych opon winna zostać rozliczona na zasadach ogólnych.

Natomiast w przypadku kiedy przedmiotem sprzedaży są zużyte opony sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0 wymienionym w załączniku nr 11 do ustawy Wnioskodawca winien zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż w przypadku sprzedaży zużytych opon sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0 na rzecz Organizacji recyklingu, które to opony są dostarczane do cementowni należy rozliczyć podatek na zasadach ogólnych należało uznać za nieprawidłowe, natomiast stanowisko Wnioskodawcy, iż w przypadku sprzedaży zużytych opon sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0 na rzecz Organizacji recyklingu, które to opony są dostarczane do cementowni należy rozliczyć podatek na zasadach ogólnych należało uznać za prawidłowe.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca dokonuje dostawy opon zużytych do utylizacji ponadgabarytowych.

Jak wskazał Wnioskodawca nabywcą opisanych we wniosku towarów i usług są podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy a opony zużyte, o których mowa powyżej nie są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy. Zużyte opony stosownie do pisma z Urzędu Statystycznego w Łodzi Wnioskodawca klasyfikuje w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0 „Sprzedaż hurtowa odpadów i złomu” oraz w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0 „Pozostałe odpady gumowe”.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży zużytych opon do utylizacji ponadgabarytowych należy zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia.

Odnosząc się do dostawy opon zużytych do utylizacji ponadgabarytowych sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 45.3 oraz PKWiU 38.11.53.0 tut. Organ wyjaśnia co następuje:

Mając na uwadze przedstawione powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż w omawianym przypadku jeżeli przedmiotem sprzedaży są zużyte opony sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0 oraz nie znajdzie zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, gdyż nie jest spełniony warunek wynikający z tego przepisu, stanowiący o tym, że sprzedawane towary muszą być wymienione w załączniku nr 11 do ustawy. Zatem dostawa przedmiotowych opon winna zostać rozliczona na zasadach ogólnych.

Natomiast w przypadku kiedy przedmiotem sprzedaży są zużyte opony sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0 wymienionym w załączniku nr 11 do ustawy Wnioskodawca winien zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż w przypadku sprzedaży zużytych opon sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.11.54.0 do utylizacji ponadgabarytowych należy zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia uznaje się za prawidłowe, natomiast stanowisko Wnioskodawcy, iż w przypadku dostawy opon zużytych sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 46.77.10.0 do utylizacji ponadgabarytowych należy zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia uznaje się za nieprawidłowe.

We wniosku wskazano, iż Wnioskodawca wykonuje usługę zbierania i transportu zużytych opon do utylizacji a także usługi zbiórki i transportu opon zużytych na rzecz Organizacji recyklingu, które to opony są dostarczane do cementowni.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy w tej sytuacji powinien naliczać podatek należny VAT na ogólnych zasadach czy musi zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek VAT należy rozliczyć na zasadach ogólnych.

Odnosząc się do usługi zbierania i transportu zużytych opon do utylizacji a także usługi zbiórki i transportu opon zużytych na rzecz Organizacji recyklingu, które to opony są dostarczane do cementowni tut. Organ wyjaśnia co następuje:

Mając na uwadze przedstawione powyżej przepisy prawa wskazać należy, iż mechanizm odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy dotyczy sytuacji kiedy przedmiotem dostawy jest towar a nie świadczenie usług. Zatem w przypadku świadczenia ww. usług zbierania i transportu zużytych opon Wnioskodawca nie może zastosować mechanizmu odwrotnego obciążenia a co za tym idzie świadczenie takiej usługi należy opodatkować na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym w przedmiotowych kwestiach stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy przedstawione w niniejszym wniosku dotyczą również tego czy w sytuacji kiedy podatek należny został naliczony niesłusznie zamiast mechanizmu odwrotnego obciążenia Wnioskodawca może dokonać korekty deklaracji podatkowej i wystąpić o zwrot podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy niesłusznym naliczeniu podatku VAT, można go skorygować poprzez wystawienie faktur korygujących i skorygowanie deklaracji VAT-7.

Odnosząc się do korekty faktur i deklaracji VAT tut. Organ wyjaśnia co następuje:


W myśl art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

  1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
  2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
  3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w powołanym artykule, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwane dalej rozporządzeniem.

Faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem dostawy określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki) i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

W praktyce zdarzają się jednakże sytuacje, gdy po wystawieniu faktury VAT następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania takiej faktury VAT poprzez wystawienie faktury korygującej.

Ustawodawca przewidział w przepisach rozporządzenia możliwość skorygowania faktur – przepis § 13 i § 14 rozporządzenia. Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.


W myśl § 13 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

  1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
  2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

    1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
    2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
  3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
  4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.


Stosownie do treści § 13 ust. 5 rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

  1. zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
  2. zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Faktury korygujące powinny zawierać wyraz ”KOREKTA” albo wyrazy ”FAKTURA KORYGUJĄCA” (§ 13 ust. 8 rozporządzenia).

W myśl § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.


Zgodnie z § 14 ust. 2 rozporządzenia, faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

  1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
  2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

    1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
    2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;
  3. kwotę podwyższenia ceny bez podatku;
  4. kwotę podwyższenia podatku należnego.


Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż w sytuacji kiedy podatek należny został przez Wnioskodawcę naliczony niesłusznie zamiast zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia, Wnioskodawca winien go skorygować poprzez wystawienie stosownych faktur korygujących oraz odpowiednio skorygować deklaracje VAT-7.


W związku z powyższym w przedmiotowym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Końcowo nadmienić należy, iż z dniem 01.01.2013 r. zostało zmienione rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwane dalej rozporządzeniem.

Jednocześnie należy wskazać, iż przedmiotowa interpretacja stanowi rozstrzygnięcie w zakresie stanu faktycznego dotyczącego odpowiedzi na pytanie nr 1, 2, 3, 5, 8, 9, 10 oraz pytanie nr 6 w części dotyczącej opon zużytych i pytanie nr 7 w części dotyczącej dostawy opon zużytych do firm, które produkują granulat. W zakresie pozostałych pytań, tj. nr 4, 6 w części dotyczącej odpadów gumowych oraz 7 w części dotyczącej uznania firmy produkującej granulat za recyklera wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj