Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-103/13-3/GJ
z 17 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14.02.2013r. (data wpływu 18.02.2013r.), w zakresie przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych odnośnie przychodów (pyt. nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.02.2013r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, oraz podatku od czynności cywilnoprawnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe

Spółka będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zamierza rozszerzyć swoją dotychczasową działalność. Nowa działalność polegać ma na skupowaniu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej samochodów od klientów indywidualnych lub prowadzących działalność gospodarczą (umowa kupna - sprzedaży), a następnie wynajmowaniu tych pojazdów osobom sprzedającym je lub osobom trzecim, na podstawie odrębnej umowy najmu pojazdu.

W sytuacji, gdy sprzedającym będzie podatnik podatku od towarów i usług, umowa kupna-sprzedaży samochodu uzupełniona zostanie, wystawioną przez sprzedającego fakturą VAT. Jeżeli jednak sprzedającym będzie osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej transakcja ta dokumentowana będzie jedynie umową kupna - sprzedaży, a opodatkowana zostanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Wartość pojazdu i zarazem transakcji będzie określana przez rzeczoznawcę. Wnioskodawca projektuje jednak, że sprzedający będzie uprawniony do odkupienia pojazdu na umówionych wcześniej warunkach określonych w przedwstępnej umowie sprzedaży pojazdu. Zawarcie przyrzeczonej nastąpi w okresie do 12 miesięcy, liczonych od końca miesiąca, w którym została zawarta umowa kupna-sprzedaży samochodu. W umowie przedwstępnej strony będą ustalać wysokość zadatku jako zabezpieczenia wykonania umowy, zaś cena pojazdu zostanie ustalona na kwotę tożsamą z kwotą określoną wcześniej w umowie sprzedaży i potwierdzoną wyceną rzeczoznawcy. Będzie to faktyczna możliwość odkupu pojazdu przez klienta. Jeżeli klient zrezygnuje z odkupienia pojazdu od Spółki odstępuje tym samym od podpisania umowy sprzedaży pojazdu przez Spółkę i zadatek przepadnie na rzecz Spółki. W czasie, gdy pojazd będzie stanowił własność Podatnika, Podatnik ten będzie go wykorzystywać do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej m.in. na wynajmie pojazdów mechanicznych. Z tego tytułu Podatnik będzie czerpał przychody, które opodatkowane będą podstawową stawką dodatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy okoliczność ustalenia przez Spółkę ceny sprzedaży samochodu dokonanej na rzecz jego dotychczasowego najemcy (byłego właściciela) w wysokości ceny zakupu tego samochodu nabytego od tej samej osoby spowoduje, że za okres trwania umowy najmu pojazdu, po stronie Spółki powstanie przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia (nieodpłatnego przysporzenia), o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 ze zm.)?
   
2. Czy dokonanie wyceny samochodu przez rzeczoznawcę, zleconej przez Wnioskodawcę przed nabyciem samochodu, daje Podatnikowi gwarancję prawidłowego określenia podstawy opodatkowania tej czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych (kupna samochodu) zgodnie z postanowieniami art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tj. Dz. U. z 2010r. nr 101, poz. 649 ze zm., zwanej dalej upcc)?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji są przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie nr 1); w zakresie pyt. nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Spółki:

Ad. 1 Mimo, iż strony transakcji zawierają trzy lub cztery (jeśli dochodzi do odkupu auta) niezależne umowy cywilne: umowa sprzedaży pojazdu (od klienta do Spółki), umowę najmu pojazdu, umowa przedwstępna oraz ponownie umowa sprzedaży (Spółka do klienta) to przychody z tego tytułu należy rozpatrywać łącznie. Kontrahent zawierając umowę sprzedaży samochodu zawiera ją bezwarunkowo przenosząc tą umową własność pojazdu mechanicznego na Podatnika. Z tą chwilą Podatnik staje się jego właścicielem a kontrahent uzyskuje w zamian uzgodnioną cenę. Kontrahent w związku z zawarciem tej umowy nabywa dwa uprawnienia jedno - zobowiązanie do zawarcia w przyszłości umowy sprzedaży w uzgodnionym przez strony terminie za tożsamą cenę, drugie uprawnienie - do zawarcia umowy najmu tego pojazdu w tym okresie. Strony chcą uzgodnić w przedwstępnej umowie sprzedaży (odsprzedaży pojazdu), że w wypadku jego odsprzedaży cena sprzedaży będzie tożsama z ceną jego zakupu i z tej transakcji podatnik nie osiągnie dochodu.

Jednakże Podatnik wykorzystując pojazd w prowadzonej przez siebie działalności polegającej na jego wynajmowaniu osiągnie przychód z tego tytułu.

Wobec powyższego po ewentualnej odsprzedaży za cenę tożsamą z ceną zakupu żadna ze stron tej transakcji nie uzyska bezpłatnego przysporzenia skutkującego obowiązkiem jego wyliczenia i zaliczenia do przychodów. Ponadto tożsamość ceny jest tylko formalna z uwagi na fakt, iż transakcja odsprzedaży następuje po upływie określonego czasu, który w wypadku pojazdów mechanicznych w sposób istotny wpływa na wartość przedmiotu transakcji. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów zaliczana jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 2009r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Tym samym do przychodów osób prawnych zaliczana jest wartość różnego rodzaju nieodpłatnych świadczeń.

Polegać mogą one np. na nieodpłatnym korzystaniu z cudzych rzeczy lub uzyskiwaniu nieodpłatnych świadczeń związanych z prowadzoną działalnością.

W ocenie Spółki planowana konstrukcja prawno-finansowa polegająca na zakupie od osoby fizycznej lub firmy samochodu w celu jego odpłatnego wynajęcia dotychczasowemu właścicielowi (z planowanym odkupieniem tego samochodu przez najemcę po upływie okresu najmu, po tej samej cenie), nie generuje przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Fakt, że samochód ten w umówionym okresie będzie wynajmowany dotychczasowemu właścicielowi, za ustalony w umowie czynsz najmu oznacza, że działalność Spółki będzie działalnością odpłatną i dodatkowo uznać ją należy za niefinansową działalność gospodarczą odpłatną.

Zdaniem Wnioskodawcy działalność taka na żadnym z przedstawionych etapów (zakupu, wynajęcia oraz planowanej i faktycznej odsprzedaży samochodu) nie powoduje powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Przesłanki nieodpłatnego świadczenia nie powstają zarówno w sytuacji, gdy samochód po upływie okresu najmu zostanie odsprzedany najemcy za cenę odpowiadającą cenie jego nabycia, jak również w sytuacji, gdy najemca zrezygnuje z odkupienia tego samochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie Organ zauważa, że w obowiązującym systemie prawnym funkcjonuje zasada swobody umów przewidziana w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 z późn. zm.) – dalej k.c., zgodnie z którą strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Tym samym generalnie strony mogą dowolnie kształtować swoje prawa i obowiązki wynikające z zawieranych umów. W przepisach prawa funkcjonują jednak ograniczenia czy też możliwości weryfikacji dla celów podatkowych zawieranych przez podatników umów w odniesieniu do ceny ustalonej przez strony. Stosowne rozwiązania w tym zakresie przewidziane zostały w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Weryfikację ceny sprzedaży można przeprowadzić tylko w toku postępowania podatkowego według procedury wskazanej w ww. art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W niniejszej sprawie pytanie Wnioskodawcy dotyczy kwestii powstania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń w sytuacji odsprzedaży samochodu na rzecz byłego właściciela po cenie zakupu pojazdu przez Spółkę.

Aby odpowiedzieć na to pytanie należy najpierw ustalić, na czym polega istota przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń i odnieść ją do zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z normą art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych – dalej updop (t.j. Dz. U. z 2011r., nr 74, poz. 397 z późn. zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Stanowiąc o nieodpłatnych świadczeniach, jako o przychodzie kształtującym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, ustawodawca nie sprecyzował bliżej tego, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”, ograniczając się jedynie do wskazania sposobu i kryteriów ustalenia ich wartości (art. 12 ust. 6 updop).

Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 03.12.1998r. (sygn. akt S.A./Sz 2425/97) przez nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne (tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie w majątku tej osoby, mające konkretny wymiar finansowy. W praktyce podatkowej przyjmuje się, że świadczenie może być uznane za nieodpłatne jedynie wówczas, gdy na podmiocie, który je uzyskuje nie ciążył obowiązek wykonania na rzecz świadczącego żadnego świadczenia wzajemnego. Ważnym jest, aby na skutek wykonania takiego świadczenia faktyczne przysporzenia uzyskiwała tylko jedna strona.

Zatem w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie bądź częściowo odpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe. Cechą nieodpłatnego świadczenie jest uzyskanie przez jeden podmiot korzyści kosztem innego podmiotu.

Z powyższego wynika, że w sytuacji sprzedaży, kupna czy też najmu rzeczy, gdy transakcja jest odpłatna a odpłatność ustalona między stronami wyrażona jest w wartościach rynkowych nie ma podstaw do uznania, że między stronami doszło do świadczenia z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka wskazuje na cztery umowy cywilnoprawne, które mogą być zawarte miedzy nią a kontrahentem. Wszystkie te umowy mają być odpłatne. Z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych oznacza to, nie dochodzi między Wnioskodawcą a jego kontrahentem do świadczeń nieodpłatnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.