INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2011r. (data wpływu do tut. Biura – 06 lipca 2011r.), uzupełnionym faxem w dniu 13 września 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przyznawania nagród uczestnikom akcji promocyjnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 lipca 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek, uzupełniony faxem w dniu 13 września, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przyznawania nagród uczestnikom akcji promocyjnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi biuro rachunkowe. Obecnie zamierza rozszerzyć działalność gospodarczą o sprzedaż materiałów budowlanych. Wnioskodawca zwraca się z zapytaniem jakie czynności może podejmować, aby uatrakcyjniać swoją sprzedaż i przyczyniać się do wzrostu obrotu. Wobec powyższego w ocenie Wnioskodawcy zaproponowano następujące rozwiązanie. Biuro rachunkowe zamierzając uatrakcyjnić swoją sprzedaż towarów zorganizuje akcję promocyjną sprzedaży pod hasłem promuj i reklamuj produkt marki a otrzymasz nagrodę zgodnie z regulaminem. Akcje promocyjne i reklamowe organizowane będą na terenie całej Polski poprzez pracowników klientów firmy m.in. przedstawicieli handlowych, kierowników sklepów, sprzedawców. Rolą osoby będzie przyczynienie się do zwiększenia sprzedaży w okresie wskazanym w regulaminie. Pracownik klienta za polecanie produktów marki określonej firmy i jego właściwą ekspozycję otrzyma nagrodę określoną w regulaminie (m.in. bony towarowe, sprzęt elektroniczny, alkohol, sprzęt agd itp.). Każda jednorazowa wartość nagrody nie przekroczy kwoty 200,00 zł netto. Pracownik klienta (np. dużej sieci handlowej lub hurtowni) będzie musiał udowodnić, że za jego przyczyną nastąpił przyrost obrotu z danym kontrahentem poprzez złożone zamówienie na kwotę określoną w regulaminie przyznawania nagród. Uczestnikami akcji promocyjnej nie będą osoby wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto organizator akcji promocyjnych i reklamowych w siedzibie swojej firmy lub siedzibie klienta zorganizuje niezbędne szkolenie pracowników klienta na temat oferowanych przez siebie produktów do sprzedaży oraz zapozna ich z właściwościami użytkowymi. Na tą okoliczność zapewni pracownikom kienta m.in. zakwaterowanie, serwis kawowy, obiad. Poniesione koszty na organizację szkolenia nie będą miały charakteru reprezentacyjnego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przekazaniu nagród towarzyszyć będzie obowiązek wystawienia PIT-8C na okoliczność otrzymania nagrody do kwoty nie przekraczającej 200,00 zł netto przez pracowników klienta...

Wnioskodawca wskazał, iż stosując przepisy art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wykluczy z uczestników akcji promocyjnej osoby, o których mowa w ustawie, wobec czego przy przekazywaniu nagród nie będzie powstawał obowiązek wystawienia PIT-8C. Nie można zgodzić się z tezą, że pracownicy kontrahenta świadczą poprzez zorganizowaną akcję promocyjną swoje obowiązki wynikające z umowy o pracę łączącej ich z pracodawcą, który jest klientem organizatora, bowiem właściwej ekspozycji towarów czy produktów danej marki w określonym czasie i ich polecania przy sprzedaży nie można zorganizować wszystkim towarom znajdującym się w hurtowni, chociażby z uwagi na ograniczone miejsca półkowe. Zdaniem Wnioskodawcy wszystkie czynności, podejmowane przy organizacji promocji czy reklamy produktów wiążą się z uatrakcyjnianiem sprzedaży. Wnioskodawca uważa, że te czynności mieszczą się w katalogu zwolnienia zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wolna od podatku jest wartość nieodpłatnych świadczeń otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą, jeżeli jednorazowa wartość świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł - pod warunkiem, że świadczenie nie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym. Wobec tak skonstruowanego zapisu art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych otrzymywane nagrody przez pracowników kontrahenta nie mogą być przypisane jako przychód z innych źródeł, gdzie powstaje obowiązek wystawienia PIT- 8C. Nie można również utożsamiać przedmiotowej akcji ze sprzedażą premiową. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyszczególnia także katalogu nagród, które mogą być przekazane w ramach promocji i reklamy, w związku z czym zasadne jest przekazanie każdej nagrody wydawanej we wspomnianej akcji, z wyłączeniem nagród w postaci towarów organizatora z uwagi na zapisy w regulaminie przyznawania nagród.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie to treści art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

• jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi wchodzące w zakresie działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
• jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu,
• jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
• w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępniania.
  
  

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są inne źródła.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Katalog przychodów zaliczanych do innych źródeł nie stanowi katalogu zamkniętego, zawiera bowiem jedynie przykładowe wskazanie przychodów zaliczanych do tego źródła.

Na mocy art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Podstawową przesłanką omawianego zwolnienia jest otrzymanie od świadczeniodawcy nieodpłatnego świadczenia.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne”. Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

Natomiast odnośnie określenia „jednorazowa wartość”, zgodnie z definicją Słownika języka polskiego, wskazać należy, że jednorazowy to „raz jeden dany lub uczyniony”. Chodzi zatem nie o pojedyncze świadczenie, tylko o sumę świadczeń, jaka jest otrzymywana w związku z jedną sytuacją. Należy mieć tu na uwadze, że mowa jest o jednorazowej wartości świadczeń. Chodzi zatem o wartość wszystkich świadczeń, które zostały dane w związku z daną sytuacją, czy też w danej sytuacji.

Przedmiotowe zwolnienie w praktyce ma zastosowanie do nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych w ramach akcji promocyjno-reklamowych, w czasie których wręcza się drobne gadżety reklamowe i promocyjne (np. kalendarze, upominki i drobne prezenty) czy też wykonuje nieodpłatnie usługi wchodzące w zakresie działalności gospodarczej dokonującego świadczenia.

W prawie podatkowym brak jest definicji promocji. Wskazać jednak należy, że na potrzeby prawa podatkowego pod pojęciem promocji rozumieć należy ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji, obietnic, a także zachęty, skłaniającej do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarzających przychylną opinię o firmie.

Przepisy ww. ustawy podatkowej nie zawierają również definicji pojęcia reklamy, którą w oparciu o definicje słownikowe można określić jako rozpowszechnianie informacji o towarach i usługach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, w celu zachęty do nabywania towarów i korzystania z określonych usług. Reklama jest to oddziaływanie na zewnątrz na nieokreślonego kontrahenta, jest skierowana i dostępna potencjalnie dla wszystkich, posiada zatem ogólny, anonimowy, powszechny, nieprywatny charakter.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że biuro rachunkowe zamierzając uatrakcyjnić swoją sprzedaż towarów zorganizuje akcję promocyjną sprzedaży pod hasłem promuj i reklamuj produkt marki a otrzymasz nagrodę zgodnie z regulaminem. Akcje promocyjne i reklamowe organizowane będą na terenie całej Polski poprzez pracowników klientów firmy, m.in. przedstawicieli handlowych, kierowników sklepów, sprzedawców. Rolą osoby będzie przyczynienie się do zwiększenia sprzedaży w okresie wskazanym w regulaminie. Pracownik klienta za polecanie produktów marki określonej firmy i jego właściwą ekspozycję otrzyma nagrodę określoną w regulaminie (m.in. bony towarowe, sprzęt elektroniczny, alkohol, sprzęt agd itp.). Każda jednorazowa wartość nagrody nie przekroczy kwoty 200,00 zł netto. Pracownik klienta (np. dużej sieci handlowej lub hurtowni) będzie musiał udowodnić, że za jego przyczyną nastąpił przyrost obrotu z danym kontrahentem poprzez złożone zamówienie na kwotę określoną w regulaminie przyznawania nagród. Uczestnikami akcji promocyjnej nie będą osoby wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż nieodpłatne świadczenie to świadczenie stanowiące przysporzenie tylko po stronie obdarowanego, nie związane z żadnym wzajemnym zobowiązaniem „obdarowanego” na rzecz „darczyńcy”. Nie można więc uznać za nieodpłatne świadczenia wskazanych we wniosku nagród, które uczestnicy akcji promocyjnej otrzymywać będą za swoją aktywność na rzecz Wnioskodawcy, przejawiającą się polecaniem produktów marki określonej firmy i jego właściwą ekspozycję, a mającą w efekcie (co winni udowodnić) przyczynić się do złożenia przez klienta zamówienia na kwotę określoną w regulaminie promocji. Co za tym idzie zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy nie będzie miało zastosowania w przypadku nagród przyznawanych za te działania.

Zauważyć należy, że przyznanie nagrody uzależnione będzie od wykazania przez uczestnika akcji odpowiedniej aktywności a zatem nagroda nie będzie przyznana nieodpłatnie. Wnioskodawca sam wskazał, iż pracownik klienta będzie musiał udowodnić, że za jego przyczyną nastąpił przyrost obrotu z danym kontrahentem poprzez złożone zamówienie na kwotę określoną w regulaminie przyznawania nagród.

W konsekwencji, wartość nagród niestanowiących nieodpłatnych świadczeń, tj. przyznawanych uczestnikom ww. akcji, stanowić będzie dla nich przychód ze źródła określonego w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Tym samym świadczeniodawca, zgodnie z art. 42a ww. ustawy, zobowiązany będzie do sporządzenia informacji PIT-8C, w której wykaże wartość przekazanych nagród. Natomiast odbiorca nagrody, dla którego wystawiona zostanie informacja PIT-8C winien w swoim zeznaniu rocznym uwzględnić kwotę przychodu wynikającą z tej informacji.

Zgodnie bowiem z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.