Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-897/12-2/TR
z 20 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2012 r. (data wpływu: 24 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania egzemplarzy autorskich publikacji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania egzemplarzy autorskich publikacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W strukturach Wnioskodawcy (Uczelni) działa wydawnictwo. Autorami wydawanych publikacji są w większości pracownicy Uczelni, zatrudnieni na umowę o pracę. Uczelnia zawiera z autorami umowy wydawnicze. Na ich podstawie autor zobowiązuje się do napisania bądź opracowania redakcyjnego utworu i wykonania jego korekty autorskiej. Wynagrodzenie autora obejmuje należność za napisanie i dostarczenie utworu, przeniesienie praw do wydawania utworu w określonym zakresie, wykonanie korekty autorskiej. Zgodnie z umową wydawniczą, po wydaniu utworu autor otrzymuje od Uczelni 1 bezpłatny egzemplarz autorski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie egzemplarza autorskiego będzie stanowiło dla autora przychód, który należy traktować jako przychód z praw majątkowych wg art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie mają zastosowanie 50% zryczałtowane koszty uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie bezpłatnego egzemplarza autorowi nie stanowi przychodu twórcy i nie należy od niego obliczać i odprowadzać podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 powołanej ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 10 ust. 1 ww. ustawy wśród źródeł przychodów w pkt 7 wymienia – kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c. Za przychód z praw majątkowych, zgodnie z art. 18 tej ustawy, uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Stosownie do postanowień art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. (art. 11 ust. 2 ww. ustawy).

Na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - koszty uzyskania przychodów określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Odrębne przepisy, o których mowa w powołanym przepisie, zawiera ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.). Zgodnie z art. 58 ww. ustawy, jeżeli publiczne udostępnienie utworu następuje w nieodpowiedniej formie albo ze zmianami, którym twórca mógłby słusznie się sprzeciwić, może on po bezskutecznym wezwaniu do zaniechania naruszenia odstąpić od umowy lub ją wypowiedzieć. Twórcy przysługuje prawo do wynagrodzenia określonego umową.

Na podstawie art. 63 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli umowa obejmuje sporządzenie egzemplarzy przeznaczonych do udostępnienia publiczności, twórcy należą się egzemplarze autorskie w liczbie określonej w umowie. Przepis ten stanowi zatem o prawie twórcy do egzemplarzy autorskich, o ile zawarta przez twórcę umowa obejmuje sporządzenie egzemplarzy przeznaczonych do udostępnienia publiczności.

Egzemplarze autorskie nie są wliczane do nakładu i nie mogą również być brane pod uwagę przy obliczaniu wynagrodzenia autorskiego w tych przypadkach, gdy jest ono związane z liczbą egzemplarzy dzieła. Niezależnie jednak od tego, że egzemplarzy autorskich nie zalicza się do nakładu utworu, ani nie stanowią podstawy obliczenia wynagrodzenia autora, to ich wartość stanowi, z uwagi na brak wyłączenia z opodatkowania, przychód autora z tytułu praw autorskich i praw pokrewnych. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż dochód z tego tytułu w sposób bezpośredni wiąże się z honorarium twórcy za wydanie dzieła.

Na podstawie zaś art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca – Uczelnia, w ramach prowadzonej działalności wydawniczej przekazuje autorom, na podstawie zawartych z nimi umów wydawniczych, egzemplarze autorskie wydanych publikacji. Autorami wydawanych publikacji są w większości pracownicy Uczelni, zatrudnieni na umowę o pracę.

Przekazanie bezpłatne egzemplarza autorskiego stanowi dla twórcy korzyść majątkową, którą uzyskuje niezależnie od wypłaconego honorarium, przy czym bez znaczenia jest dla celów opodatkowania, że prawo do takiego egzemplarza autorskiego wynika z przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyłącza bowiem z opodatkowania tego rodzaju świadczenia. Prawo do egzemplarza autorskiego ma charakter prawa majątkowego. Tym samym, skoro prawo autorskie dla osoby fizycznej, jako prawo majątkowe określone w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi źródło przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 7 tej ustawy, to dochody uzyskane z tego tytułu podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Katalog zwolnień przedmiotowych określony w art. 21 ww. ustawy nie zawiera zwolnienia od podatku dochodów osiąganych przez autorów z tytułu otrzymanych od wydawnictwa egzemplarzy autorskich. Dlatego też dochód uzyskany przez podatnika z tego tytułu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Reasumując, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie wartość przekazanego autorowi, będącemu osobą fizyczną, egzemplarza autorskiego, stanowi jego przychód, którego wartość należy obliczyć przy zastosowaniu zasad określonych w art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku. Do przychodów z omawianego tytułu, co do zasady, mają zastosowanie koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 3 cyt. ustawy podatkowej, tj. w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

W konsekwencji, z rzeczonego tytułu na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika wynikające z ww. art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.