Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-1244/12-2/IŚ
z 18 marca 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21.12.2012 r. (data wpływu 24.12.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązujących kursów waluty dla ustalenia różnic kursowych z tytułu spłaty pożyczki udzielanej w transzach (w kontekście nowelizacji art. 15a ust. 4 PDOP) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 24.12.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązujących kursów waluty dla ustalenia różnic kursowych z tytułu spłaty pożyczki udzielanej w transzach (w kontekście nowelizacji art. 15a ust. 4 PDOP).

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne i zdarzenia przyszłe.


Wnioskodawca jest celową spółką inwestycyjną.


Wnioskodawca w dniu 14 kwietnia 2010 roku zawarł z I.I.F. umowę („Umowa”), na podstawie której do dnia dzisiejszego pożyczył na potrzeby swojej działalności pewną kwotę w walucie obcej. Kwoty pochodzące z pożyczek od I.I.F. („Pożyczka”) były otrzymywane w wielu transzach. Kwoty te w okresie pomiędzy styczniem 2010 r. a 04.10.2012 r. wpływały na rachunek Wnioskodawcy prowadzony w EUR w banku S.H. A.B. spółka akcyjna oddział w Polsce, jako pożyczki.


Począwszy od 17.09.2012 r. na rachunku prowadzonym w BNP P. Wnioskodawca w oparciu o Umowę wdrożył instytucję cash poolingu.


W ramach cash poolingu Wnioskodawca przystąpił do umowy konsolidacji rachunków bankowych („Umowa”) zawartej pomiędzy I.I.F. („Pool Leader”) oraz zagranicznym BNP P. („Bank”).


Stosownie do postanowień Umowy Bank każdego dnia roboczego dokonywał transferów środków pieniężnych pomiędzy rachunkiem bankowym Wnioskodawcy („Rachunek Wnioskodawcy”) oraz rachunkiem bankowym Pool Leadera („Rachunek Pool Leadera”), przy czym w przypadku wystąpienia na Rachunku Wnioskodawcy salda ujemnego Bank obciążał Rachunek Pool Leadera i uznawał Rachunek Wnioskodawcy kwotą odpowiadającą saldu ujemnemu powstałemu na rachunku Wnioskodawcy.

Podstawą prawną umożliwiającą dokonanie transferów za pośrednictwem Banku jest Umowa, na podstawie której Pool Leader świadczył i świadczy nadal na rzecz Wnioskodawcy wewnątrzgrupowe usługi finansowe („Usługi”), obejmujące w szczególności udzielanie na rzecz Wnioskodawcy pożyczek pieniężnych.


Do dnia 31.12.2011 r. Wnioskodawca wyceniał wpływające kwoty z tytułu Pożyczki:

  • jeśli nie dochodziło do ich przewalutowania na PLN, stosując kurs kupna EUR banku, w którym prowadzony był rachunek, na który wpływały środki pochodzące z Pożyczki. Stosowany kurs pochodził z dnia wpływu danej transzy na rachunek bankowy;
  • jeśli dochodziło do przewalutowania, to odbywało się to po kursie wynegocjowanym i w takim przypadku Wnioskodawca dokonywał wyceny wpływającej transzy Pożyczki po kursie faktycznie zastosowanym, tj. kursie wynegocjowanym z bankiem.


Począwszy od 01.01.2012 r. Wnioskodawca dla wyceny wpływających kwot (transz pożyczki/kwoty uznania w wysokości salda ujemnego powstałego na Rachunku Wnioskodawcy) jeśli nie dochodziło do ich przewalutowania na PLN - stosował średni kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień wpływu/uznania.


W dniu 22.11.2012 r. Wnioskodawca dokonał częściowej spłaty zaciągniętej wcześniej Pożyczki.


Część środków pochodziła ze środków uzyskanych z kredytu zaciągniętego w EUR w S.H. A.B. spółka akcyjna oddział w Polsce („Kredyt”).


Kredyt został przyznany na refinansowanie nakładów inwestycyjnych poniesionych w związku z budową oraz pracami wykończeniowymi budynku biurowego nr 1, składającego się z siedmiu kondygnacji oraz parkingu podziemnego, o całkowitej powierzchni 17.129 m2, oraz budynku biurowego nr 2, składającego się z siedmiu kondygnacji oraz parkingu podziemnego, o całkowitej powierzchni 22.314 m2 („Inwestycja”), posadowionych na nieruchomości składającej się z działek gruntu położonych w W., dla której Sąd Rejonowy dla W. Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr KW (…).


Kwota Kredytu została przekazana na rachunek Wnioskodawcy prowadzony w EUR i z tego rachunku została spłacona część Pożyczki.


Druga część środków przeznaczonych na spłatę Pożyczki pochodziła ze zwrotu podatku VAT dokonanego na rzecz Wnioskodawcy („Zwrot”). Kwota Zwrotu została przewalutowana w kilku transzach z PLN na EUR z zastosowaniem wynegocjowanego z bankiem kursu.


Wnioskodawca stosuje podatkową metodę wyliczania różnic kursowych.


Dla celów wyliczenia różnic kursowych od Pożyczki w części, w której jej spłata została dokonana z Kredytu, Wnioskodawca, mając na względzie cel na jaki został udzielony Kredyt, zamierza wyodrębnić spośród wszystkich transz Pożyczki, te które były przeznaczone na realizację Inwestycji („Pożyczka na Inwestycję”), a następnie stosując metodę wyceny FIFO określić różnice kursowe, które powstały w związku ze spłatą Pożyczki na Inwestycję.

Wnioskodawca zamierza przy tym zachować wycenę każdej z transz Pożyczki na Inwestycję, która wpłynęła przed 01.01.2012 r., a w stosunku do której nie zostało dokonane przewalutowanie na PLN, jako dokonanej z zastosowaniem kursu kupna banku, w którym był prowadzony rachunek, na który poszczególne transze Pożyczki na Inwestycję wpływały, z dnia wpływu danej transzy.

Natomiast mając na względzie fakt, iż Kredyt został przyznany i wypłacony w EUR oraz spłata Pożyczki na Inwestycję nastąpiła w EUR, dla celów przeliczenia wartości spłacanej Pożyczki na Inwestycję Wnioskodawca zamierza zastosować średni kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień spłaty Pożyczki na Inwestycję z Kredytu.


Dla celów wyliczenia różnic kursowych od Pożyczki w części, w której jej spłata została dokonana ze Zwrotu, Wnioskodawca stosując metodę FIFO, wyodrębni te transze Pożyczki, które zostały spłacone ze Zwrotu.


Wnioskodawca zamierza przy tym zachować wycenę każdej z transz Pożyczki, która wpłynęła przed 01.01.2012 r., jako dokonanej z zastosowaniem kursu kupna banku, w którym był prowadzony był rachunek, na który poszczególne transze Pożyczki wpływały, z dnia wpływu danej transzy.

Natomiast, mając na względzie fakt, iż Zwrot nastąpił w złotych, a następnie został w trzech transzach przewalutowany na EUR oraz spłata Pożyczki nastąpiła w EUR w innej dacie niż nastąpiło przewalutowanie kwoty Zwrotu, dla celów przeliczenia wartości spłacanej Pożyczki, Wnioskodawca zamierza zastosować średni kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień spłaty Pożyczki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.


  1. Czy prawidłowo, w odniesieniu do przedstawionego przeszłego stanu faktycznego w okresie do 31.12.2011 r., Wnioskodawca, dokonywał wyceny każdej z transz Pożyczki, w tym Pożyczki na Inwestycję z zastosowaniem kursu kupna banku, w którym był prowadzony rachunek, na który poszczególne transze Pożyczki, w tym Pożyczki na Inwestycję wpływały, z dnia wpływu danej transzy, mimo że faktycznie nie dochodziło do przewalutowania kwot w EUR na PLN?
  2. Czy prawidłowo, w odniesieniu do przedstawionego przeszłego stanu faktycznego w okresie od 01.01.2012 r., Wnioskodawca, dokonywał wyceny każdej z transz Pożyczki, która nie była przewalutowywana z EUR na PLN z zastosowaniem średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego dzień wpływu każdej z transz Pożyczki?
  3. Czy prawidłowo, w odniesieniu do przedstawionego przyszłego stanu faktycznego, Wnioskodawca, dla celów wyliczenia różnic kursowych od Pożyczki w części, w której jej spłata została dokonana z Kredytu, zamierza wyodrębnić spośród wszystkich transz Pożyczki te, które były przeznaczone na realizację Inwestycji, a następnie stosując metodę FIFO wyznaczyć kolejność wyceny poszczególnych transz Pożyczki na Inwestycję?
  4. Czy prawidłowo, w odniesieniu do przedstawionego przyszłego stanu faktycznego, Wnioskodawca, dla celów wyliczenia różnic kursowych od Pożyczki w części, w której jej spłata została dokonana ze Zwrotu, zamierza wyznaczyć kolejność wyceny transz Pożyczki stosując metodę FIFO, przy czym, o ile w trakcie wyznaczania kolejności wyceny poszczególnych transz, następna w kolejności transza Pożyczki stanowiłaby część Pożyczki na Inwestycję, to dla celów wyznaczenia kolejności wyceny zamierza pominąć transze Pożyczki na Inwestycję i kontynuować wyznaczanie kolejności wyceny od pierwszej transzy Pożyczki następującej po ostatniej transzy Pożyczki na Inwestycję?
  5. Czy prawidłowo, w odniesieniu do przedstawionego przyszłego stanu faktycznego, Wnioskodawca zamierza, dla celów przeliczenia wartości spłacanej Pożyczki na Inwestycję, zastosować średni kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień spłaty Pożyczki na Inwestycję?
  6. Czy prawidłowo, w odniesieniu do przedstawionego przyszłego stanu faktycznego, dla celów przeliczenia wartości spłacanej Pożyczki ze środków pochodzących ze Zwrotu, Wnioskodawca zamierza zastosować średni kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień spłaty Pożyczki?

Stanowisko Spółki:


Ad. 1)


Odnosząc się do pytania nr 1, zdaniem Wnioskodawcy prawidłowo dokonał on wyceny każdej z transz Pożyczki, w tym Pożyczki na Inwestycję zaciągniętych przed dniem 01.01.2012 r., z zastosowaniem kursu kupna banku, w którym był prowadzony rachunek, na który poszczególne transze Pożyczki, w tym Pożyczki na Inwestycję wpływały, z dnia poprzedzającego dzień wpływu danej transzy, mimo że faktycznie nie dochodziło do przewalutowania kwot w EUR na PLN.

Zgodnie z powszechnie obowiązującym poglądem organów podatkowych uwidocznionym w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego wydawanych na tle art. 15a ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej: PDOP), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2011 r., za kurs faktycznie zastosowany należało przyjąć kurs kupna walut z dnia ich otrzymania, ogłoszony przez bank prowadzący rachunek bankowy Wnioskodawcy.


W tym miejscu można wskazać miedzy innymi na treść interpretacji prawa podatkowego:

  • wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 10 września 2010 r. nr IPPB5/423-344/10-2/IŚ, który stwierdził m.in.: „Przy operacjach za pośrednictwem bankowego rachunku walutowego do wyceny wartości wpływu lub wypływu waluty obcej, Spółka winna przyjmować kurs faktycznie zastosowany, tj. kurs przyjęty do wyceny wpływu/rozchodu waluty - ogłaszany przez bank, w którym Spółka posiada rachunek walutowy (w zależności od charakteru operacji będzie to odpowiednio kurs kupna bądź kurs sprzedaży waluty z dnia otrzymania/uiszczenia zapłaty)”, a także
  • wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 1 lipca 2010 r. nr ILPB3/423-327/10-3/GC: „(…) faktycznie zastosowany kurs waluty to kurs, który należy zastosować w celu dokonania wyceny danej transakcji na określony dzień, np. kurs kupna lub sprzedaży banku, z którego usług korzysta podatnik (w sytuacji gdy płatność następuje z konta walutowego), (...) bądź też kurs indywidualnie wynegocjowany z bankiem lub innym podmiotem dokonującym sprzedaży waluty obcej”, jak również
  • wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 27 listopada 2008 r. nr IPPB5/423-3/08-2/IŚ: „(...) faktycznie zastosowany kurs walutowy nie jest tylko kursem zrealizowanym, dlatego nie należy wiązać go tylko z sytuacjami związanymi z nabyciem i zbyciem (wymianą) walut. Kurs faktycznie zastosowany to taki, po jakim dokonuje się wyceny w danym dniu transakcji walutowej (przeliczenia waluty obcej). Kurs faktycznie zastosowany nie jest to zatem kurs faktycznie zrealizowany. Faktycznie zastosowany kurs waluty bowiem to kurs, który należy zastosować w celu dokonania wyceny danej transakcji na określony dzień, np. kurs kupna lub sprzedaży banku, z którego usług korzysta podatnik, kurs kantorowy w przypadku nabycia lub sprzedaży walut w kantorze bądź też kurs indywidualnie wynegocjowany z bankiem. Jest to zatem kurs, po jakim dokonuje się faktycznej wyceny w danym dniu, w którym została dokonana operacja gospodarcza”;


Wskazać też można na indywidualną interpretację prawa podatkowego wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 11 kwietnia 2011 r. nr IPPB5/423-90/11-4/IŚ oraz w dniu 30 marca 2011 r. nr IPPB5/423-16/11-2/IŚ.


Powyższa argumentacja znajduje także potwierdzenie w stanowisku Ministerstwa Finansów, przedstawionym w piśmie z 25 maja 2009 r. nr DD6/8213/70/MDA/DR-389/09 (dokument SIP nr 209963), zgodnie z którym:


„Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 15a) oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 24c), tak jak przepisy ustawy o rachunkowości (art. 30 ust. 2), nie definiują określenia kursu faktycznie zastosowanego, z tego względu, aby nie ograniczać zastosowania tego pojęcia w zamkniętym katalogu. Na gruncie obowiązujących od dnia 1 stycznia 2007 r. przepisów podatkowych zostało przyjęte, iż kurs faktycznie zastosowany to taki, po jakim dokonuje się faktycznej wyceny w celu ustalania różnic kursowych. W sensie technicznym faktycznie zastosowany kurs waluty oznacza miarę wartości pieniądza krajowego w stosunku do waluty obcej. Faktycznie zastosowany kurs waluty nie musi być wyłącznie kursem pieniężnej wymiany, a użycie go przy takich kategoriach podatkowych jak: otrzymanie przychodu, uiszczenie zapłaty, wpływ i wypływ waluty, czy też wycena kredytu (pożyczki), świadczy, iż jest to kurs faktycznie zastosowany do wyceny określonych wartości kształtujących różnice kursowe. Z wykładni celowościowej wynika, iż przy podatkowej metodzie ustalania różnic kursowych w ramach faktycznie zastosowanego kursu walut uwzględniane mogą być różne kursy walutowe zastosowane przez podatnika, w tym np. bankowe, kantorowe i indywidualne wynikające z umowy. Jeżeli operacje walutowe są dokonywane przez rachunek bankowy, uzasadnione jest stosowanie kursów bankowych. Kursy bankowe są bowiem realne i mają rzeczywisty charakter, po tych kursach bank dokonałby wymiany waluty obcej, gdyby podatnik nie korzystał z własnego rachunku, spełniają zatem przesłanki faktycznie zastosowanego kursu walut. Zasada ustalenia podatkowych różnic kursowych w oparciu o kurs bankowy, jako kurs faktycznie zastosowany, wynika również z większości interpretacji organów podatkowych”.


Ad. 2)


Odnosząc się do pytania nr 2, zdaniem Wnioskodawcy prawidłowo, w okresie od 01.01.2012 r. Wnioskodawca dokonywał wyceny każdej z transz Pożyczki, która nie była przewalutowana z EUR na PLN, z zastosowaniem średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego dzień wpływu każdej z transz Pożyczki.

Wnioskodawca kierował się treścią przepisu art. 15a ust. 4 PDOP w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2012 r., zgodnie z którym o ile nie jest możliwe użycie kursu faktycznie zastosowanego w danym dniu w związku ze sprzedażą lub kupnem walut obcych lub otrzymaniem należności lub zapłatą zobowiązania, to stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Jako że Wnioskodawca otrzymywał kwoty w walucie na swój rachunek walutowych, to nie było możliwe dla przeliczenia wartości otrzymanych kwot (transz Pożyczki) użycie kursu faktycznie zastosowanego i z tej przyczyny należało użyć kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu danej transzy Pożyczki na rachunek walutowy Wnioskodawcy.


Ad. 3)


Odnosząc się do pytania nr 3, zdaniem Wnioskodawcy prawidłowo, dla celów wyliczenia różnic kursowych od Pożyczki w części, w której jej spłata została dokonana z Kredytu, zamierza wyodrębnić spośród wszystkich transz Pożyczki, te które były przeznaczone na realizację Inwestycji, a następnie stosując metodę wyceny FIFO określić te transze Pożyczki na Inwestycję, które zostały spłacone z kwoty Kredytu.

Kredyt został udzielony na konkretny cel, którym było refinansowanie nakładów inwestycyjnych poniesionych w związku z budową oraz pracami wykończeniowymi wykonanymi w ramach Inwestycji. Skoro Kredyt został udzielony na konkretny, wskazany w umowie kredytowej cel, to może on być wykorzystany jedynie na spłatę Pożyczki w takiej części, w jakiej została ona wykorzystana właśnie na ten cel, tj. na sfinansowanie kosztów poniesionych w związku z budową oraz pracami wykończeniowymi wykonywanymi w ramach Inwestycji. W przeciwnym wypadku spożytkowanie kwot pozyskanych z Kredytu na inne cele (spłatę Pożyczki w części nie związanej z Inwestycją) stanowiłoby naruszenie przez Wnioskodawcę warunków umowy kredytowej. Z tej przyczyny Wnioskodawca powinien wyodrębnić spośród wszystkich transz Pożyczki te, które były przeznaczone na realizację Inwestycji, by określić te transze, które podlegają spłacie z Kredytu. Następnie, stosując zasadę określoną w art. 15a ust. 8 PDOP, Wnioskodawca wyznaczy kolejność wyceny transz Pożyczki. Dla Wnioskodawcy właściwą metodą wyceny będzie metoda FIFO, która jednakże z uwagi na okoliczności wskazane powyżej, stosowana będzie do tych transzy Pożyczki, które były wykorzystane na sfinansowanie realizacji Inwestycji.


Ad. 4)


Odnosząc się do pytania nr 4, zdaniem Wnioskodawcy prawidłowo, dla celów wliczenia różnic kursowych od Pożyczki w części, w której jej spłata została dokonana ze Zwrotu, zamierza wyznaczyć kolejność wyceny transz Pożyczki dla celu określenia różnic kursowych, które powstały w związku ze spłatą Pożyczki z kwoty Zwrotu, stosując metodę wyceny FIFO, a nadto, o ile w trakcie wyznaczania kolejności wyceny poszczególnych transz, następna w kolejności transza Pożyczki stanowiłaby transzę Pożyczki na Inwestycję, to dla celów wyceny prawidłowo zamierza pominąć transze Pożyczki na Inwestycję i kontynuować wyznaczanie kolejności wyceny od pierwszej transzy Pożyczki następującej po ostatniej transzy Pożyczki na Inwestycję.

Skoro Kredyt został udzielony na konkretny, wskazany w umowie kredytowej cel i może on być wykorzystany jedynie na spłatę Pożyczki w takiej części w jakiej została ona wykorzystana właśnie na ten cel, to dla celów określenia transz Pożyczki, które podlegać będą spłacie z kwoty Zwrotu konieczne jest pominięcie tych transz Pożyczki, które stanowią Pożyczkę na Inwestycję, jako że spłacone zostały one z kwoty Kredytu. Tym samym Wnioskodawca stosując, zgodnie z art. 15a ust. 8 PDOP, właściwą dla siebie metodę wyceny, tj. FIFO wyznaczy kolejność wyceny transz Pożyczki podlegającej spłacie z kwoty Zwrotu począwszy od pierwszej nie spłaconej transzy Pożyczki do ostatniej transzy Pożyczki, których suma stanowi kwotę Zwrotu, pomijając przy wyznaczaniu kolejności wyceny te transze Pożyczki, które są transzami Pożyczki na Inwestycję, jako że transze Pożyczki na Inwestycję podlegały spłacie z Kredytu.


Ad. 5)


Odnosząc się do pytania nr 5, zdaniem Wnioskodawcy prawidłowo, w odniesieniu do przedstawionego przyszłego stanu faktycznego, Wnioskodawca zamierza, dla celów przeliczenia wartości spłacanej Pożyczki na Inwestycję, zastosować średni kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień spłaty Pożyczki na Inwestycję.

Zgodnie z art. 15a ust. 4 PDOP przy obliczaniu różnic kursowych uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności łub zapłaty zobowiązań, natomiast w pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Mając na względzie fakt dokonania spłaty Pożyczki na Inwestycję otrzymanej w EUR z Kredytu udzielonego i wypłaconego w EUR nie doszło do kupna waluty, a tym samym nie jest możliwe uwzględnienie kursu faktycznie zastosowanego, a tym samym należy zastosować kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień spłaty Pożyczki na Inwestycję.


Ad. 6)


Odnosząc się do pytania nr 6, zdaniem Wnioskodawcy prawidłowo, w odniesieniu do przedstawionego przyszłego stanu faktycznego, dla celów przeliczenia wartości spłacanej Pożyczki ze środków pochodzących ze Zwrotu, Wnioskodawca zamierza zastosować średni kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień spłaty Pożyczki.

Zgodnie z art. 15a ust 4 PDOP przy obliczaniu różnic kursowych uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań, natomiast w pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Mając na względzie fakt dokonania spłaty Pożyczki otrzymanej w EUR z kwoty Zwrotu uprzednio przewalutowanego w trzech transzach z PLN na EUR i przekazanego na rachunek walutowy Wnioskodawcy, dodatkowo uwzględniając fakt, iż do spłaty Pożyczki doszło w innej dacie niż nastąpiło przewalutowanie kwoty Zwrotu, to tym samym nie jest możliwe dla kwoty spłaty Pożyczki uwzględnienie kursu faktycznie zastosowanego i należy zastosować kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień spłaty Pożyczki.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.


Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj