Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-373/13/JP
z 4 lipca 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia z dnia 20 marca 2013r. (data wpływu 25 marca 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 czerwca 2013r. (data wpływu 25 czerwca 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania czynności dostarczania wody zimnej dla Urzędu Gminy, ustalenia czy podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją usług dostarczania wody - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2013r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania czynności dostarczania wody zimnej dla Urzędu Gminy, ustalenia czy podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją usług dostarczania wody.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z dnia 20 czerwca 2013r., ukształtował się następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Gmina posiada wodociąg gminny, z którego dostarczana jest woda zimna do mieszkańców (na podstawie zawartych umów cywilnych). Gmina tę wodę dostarcza również do swojego budynku Urzędu Gminy na swoje własne cele. Gmina nie zawarła z Urzędem Gminy umowy cywilnej. Usługi dostarczania wody do budynku urzędu będą zaliczone do czynności niepodlegających ustawie o podatku od towarów i usług.

W związku z realizacją usług dostarczania wody Gmina ponosi wydatki na zakup towarów i usług, które służą zarówno czynnościom opodatkowanym według stawki 8% (dostarczanie wody do odbiorców, z którymi zawarto umowy cywilne), jak i czynnościom niepodlegającym ustawie o podatku od towarów i usług (dostarczanie wody do budynku Urzędu Gminy). Jednocześnie Gmina nie jest w stanie określić jaka część podatku naliczonego przypada na oba rodzaje czynności. Zakup tych towarów i usług udokumentowany jest fakturami. Gmina odliczy cały podatek VAT naliczony wynikający z faktur zakupu.

Gmina na potrzeby usług dostarczania wody nabywa takie towary i usługi jak: zakup energii elektrycznej, usługi badania wody, zakup materiałów na potrzeby bieżącego funkcjonowania wodociągu (np. uszczelki do studzienek, klucze do studzienek), zakup materiałów i usług w związku z usuwaniem awarii wodociągu (np. wymiana zużytych wodomierzy, reduktorów ciśnienia, wymiana promienników lampy, zakup koparki w celu usunięcia awarii).

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że chodzi mu o odliczenie podatku naliczonego zawartego w cenie nabywanych towarów i usług związanych z funkcjonowaniem wodociągu – świadczeniem usług dostarczania wody zimnej (jak wymieniono powyżej).

W złożonym przez Wnioskodawcę wniosku chodzi o odliczenie podatku naliczonego związanego ze świadczonymi przez Wnioskodawcę usługami dostarczania wody.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy na podstawie zawartej umowy Gmina powinna wystawić własnemu Urzędowi fakturę VAT i czy ta czynność będzie podlegała ustawie o podatku od towarów i usług?
  2. Czy jeśli wystąpi podatek naliczony związany zarówno z czynnościami opodatkowanymi jak i niepodlegającymi podatkowi od towarów i usług Gmina ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całej wysokości wynikającej z faktur zakupu, czy tylko w tej części, która służy czynnościom opodatkowanym?

Stanowisko Wnioskodawcy:

  1. Gmina dostarczając wodę do własnego Urzędu Gminy nie świadczy usługi sprzedaży wody, jest to czynność wewnętrzna niepodlegająca podatkowi od towarów i usług.
  2. Zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 października 2011r. (I FPS 9/10) jeśli u danego podatnika występuje naliczony podatek VAT zarówno z działalności opodatkowanej jak i z działalności w ogóle niepodlegającej opodatkowaniu a nie jest możliwe wyodrębnienie kwot podatku przypisanych do poszczególnych rodzajów działalności ma on prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w 100 procentach.

Toteż Gmina dokona obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w pełnej wysokości wynikającej z faktur zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe jednakże w oparciu o inne argumenty niż wskazane przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Według regulacji art. 8 ust. 2. ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

  1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
  2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni

i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Pojęcie „świadczenie” – składające się na istotę usługi – należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Świadczenie zakłada istnienie podmiotu będącego jego odbiorcą (konsumentem usługi). Musi to być podmiot inny niż wykonujący usługę. Świadczenie na własną rzecz nie jest więc usługą, gdyż nie występuje wówczas konsument usługi (odbiorca świadczenia).

O tym, że usługa musi być wykonywana na rzecz podmiotu innego niż świadczący usługę, świadczy również brzmienie art. 27 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L, Nr 347), zgodnie z którym aby zapobiec zakłóceniom konkurencji i po konsultacji z Komitetem ds. VAT, państwa członkowskie mogą uznać za odpłatne świadczenie usług świadczenie przez podatnika usługi do celów działalności jego przedsiębiorstwa, w przypadku gdy VAT od takiej usługi, gdyby była świadczona przez innego podatnika, nie podlegałby w całości odliczeniu.

Skoro nie ma takich wyjątkowych regulacji w ustawie, to dokonywanie świadczeń na rzecz swojej własnej działalności nie stanowi usługi. Nie dotyczy to przypadków, gdy usługa bądź towar zostały przekazane na potrzeby osobiste lub cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, o których mowa w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011r.) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast w myśl art. 106 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., uregulowane zostały szczegółowo w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.).

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której Gmina, przy użyciu wodociągu będącego jej własnością dostarcza wodę mieszkańcom na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Gmina dostarcza również wodę do swojego budynku Urzędu Gminy na swoje własne cele. Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy czynność dostarczania wody do budynku Urzędu Gminy jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wcześniej wykazano świadczenie na własną rzecz nie jest usługą. Świadczenie usług nie może mieć miejsca bez ustalenia konsumenta, tj. podmiotu będącego beneficjentem danej usługi. Tym samym w przedmiotowej sytuacji nie występuje czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji czynność ta nie podlega obowiązkowi udokumentowania fakturą VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Gmina dostarczając wodę do własnego Urzędu Gminy nie świadczy usługi sprzedaży wody, jest to czynność wewnętrzna niepodlegająca podatkowi od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w cenie nabywanych towarów i usług związanych z funkcjonowaniem wodociągu – świadczeniem usług dostarczania wody zimnej, należy zauważyć, że stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (…).

Zgodnie z dyspozycją art. 90 ust. 1 powołanej ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, zastosowanie mają przepisy art. 90 ust. 2-10 ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak, stosownie do ust. 2 cytowanego wyżej artykułu, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Przepis art. 90 ust. 3 ustawy stanowi, iż proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Szczegółowy sposób wyliczenia wskazanej proporcji zawarty został w dalszych przepisach art. 90 od ust. 4 do 10 powołanej ustawy.

Z treści ww. przepisów wynika zatem, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą wykonywaniu czynności opodatkowanych, tzn. czynności, które generują podatek należny. Odliczyć można więc w całości podatek naliczony, który jest bezpośrednio związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Jak wykazano powyżej z tyt. dostarczania wody do budynku Urzędu Gminy nie występuje żadne „świadczenie”, czyli nie jest wykonywana przez Gminę żadna czynność. Ponadto w rozpatrywanej sprawie nie wystąpi sytuacja, o której mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Wskazać wypada, że kluczowe dla opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług jest pojawienie się następujących elementów:

  • istnienie beneficjenta nieodpłatnego świadczenia realizowanego przez podatnika i wystąpienie konsumpcji prywatnej (osobistej);
  • brak związku między nieodpłatnie świadczonymi usługami a prowadzeniem przedsiębiorstwa;
  • prawo podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług związanych z takim nieodpłatnym świadczeniem (przy czym wskazać należy, że element ma znaczenie od dnia 1 kwietnia 2011r. w wyniku nowelizacji art. 8 ust. 2 ustawy dla przypadków, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy).

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Z kolei stosownie do art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz, a także utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych, (art. 7 ust. 1 pkt 3 i pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym). Tym samym utrzymanie budynku Urzędu Gminy i zapewnienie jego funkcjonowania, jest realizacją celu publicznego, do którego Gmina jest zobowiązana w drodze ustawy. Nie stanowi więc nieodpłatnego świadczenia usług zrównanego z odpłatnym świadczeniem usług, na gruncie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, gdyż odbywa się w związku z wykonywaniem przez Gminę we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność zadań publicznych, czyli do celów Jej „działalności gospodarczej”, polegającej na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty.

W świetle powyższego należy zauważyć, że z tyt. dostarczania wody do budynku Urzędu Gminy, nie wystąpi żadna czynność, która by miała wpływ na prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług dokonywane w związku z utrzymaniem wodociągu.

Należy więc zauważyć, że w sytuacji gdy Gmina będzie użytkowała wodociąg do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT, to wszystkie zakupy związane z jego eksploatacją będą niewątpliwie służyły wyłącznie czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.

Odnosząc się zatem do zagadnienia wynikającego z drugiego pytania zadanego w złożonym wniosku należy stwierdzić, iż w niniejszej sprawie nie ma zastosowania przepis art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług .

Jak bowiem wcześniej wskazano, Gmina podejmując działania w zakresie dostarczania zimnej wody do należącego do Niej budynku, w którym mieści się Urząd będący jednostką pomocniczą służącą do wykonywania zadań Gminy oraz obsługi techniczno-organizacyjnej Gminy, stanowi świadczenie na rzecz własną Gminy. W sytuacji tej nie występuje konsument (beneficjent) usługi tj. zindywidualizowany odbiorca świadczenia inny niż podmiot świadczący usługę.

Wobec tego, w przedmiotowej sprawie nie występują okoliczności określone w przepisie art. 90 (w tym ust. 2 i 3) ustawy o podatku od towarów i usług, nakazującym odrębne określanie kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz określającego zasady odliczenia proporcjonalnego.

Tym samym, w niniejszej sprawie, nie znajdzie zastosowania teza wynikająca z powołanej w uzasadnieniu stanowiska własnego przedstawionego w złożonym wniosku, uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 października 2011r. sygn. akt I FPS 9/10.

Podsumowując poczynione wyżej rozważania stwierdzić należy, że zgodnie z powołanym już wyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, w których jako nabywca wskazana będzie Gmina, a związanych z bieżącym utrzymaniem wodociągu wykorzystywanego przez Gminę do świadczenia usług doprowadzania wody.

Tym samym stanowisko Gminy, zgodnie z którym ma ona prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stu procentach należało uznać za prawidłowe, jednakże w oparciu o inne argumenty niż wskazane we wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Końcowo zaznacza się, że w zakresie obowiązku zawierania z urzędem gminy umów cywilnych na dostarczanie wody zimnej wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj