INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 01.02.2013 r. (data wpływu 04.02.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług organizacji imprez – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.02.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług organizacji imprez.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca obchodził w 2012 r. jubileusz 25-lecia działalności. Z tej okazji Wnioskodawca zorganizował uroczystą imprezę integracyjną dla pracowników oraz zaproszonych gości. Wśród gości znaleźli się m.in. ministrowie, władze ze związanych z Wnioskodawcą agencji rządowych oraz kluczowi kontrahenci, w tym zagraniczni, reprezentujący zarówno firmy z grupy kapitałowej Wnioskodawcy jak i spoza niej. Impreza miała charakter zamknięty oraz nieodpłatny dla jej uczestników.

Dla celów organizacyjnych, pracownicy zostali poproszeni o potwierdzenie swojego uczestnictwa na kilka dni wcześniej przed zaplanowanym terminem imprezy, jednakże w rzeczywistości w balu wzięli udział również pracownicy, którzy nie dokonali potwierdzenia swojej obecności u organizatorów. W trakcie imprezy, oprócz części artystycznej, wyróżnieni pracownicy otrzymali nagrody z rąk przedstawiciela Ministerstwa Transportu sprawującego bezpośredni nadzór nad Wnioskodawcą. Ponadto, co roku w grudniu organizowane jest spotkanie świąteczne dla pracowników. Zaproszenie na to spotkanie jest kierowane do pracowników Wnioskodawcy oraz gości niezatrudnionych. W 2012 r. wśród zaproszonych gości znaleźli się m.in. przedstawiciele duchowieństwa, w tym biskup oraz duchowny prawosławny. Ponadto zaproszenie przyjęli również przedstawiciele najwyższych władz w Państwie, w tym Minister Transportu.

Dla gości każdej z imprez zostaje zapewniona obsługa cateringowa oraz poczęstunek udostępniony w formie szwedzkiego stołu. Pracownicy oraz goście nie mają przydzielonych racji żywnościowych. Każdy ma możliwość wyboru jaki posiłek (artykuł spożywczy) chce zjeść, jakie napoje chce wypić, itp. Wnioskodawca nie ewidencjonuje ilości spożytych produktów. Pracownicy oraz zaproszeni goście zazwyczaj mają możliwość skorzystania z dodatkowych atrakcji (np. dekorowanie bombek choinkowych na spotkaniu świątecznym).

Wydatki związane z organizacją zarówno jubileuszu jak i spotkań świątecznych są ponoszone ze środków obrotowych Wnioskodawcy. Ze względu na charakter spotkań oraz dużą liczbę osób uczestniczących organizacja spotkań, w tym catering, są zlecane firmom zewnętrznym. Usługa organizatora jest kompleksowa i obejmuje większość świadczeń związanych z organizacją imprezy. Kalkulacja kosztów imprezy jest dokonywana w sposób ryczałtowy. Ponoszone wydatki są dokumentowane fakturami VAT.

Celem organizacji wymienionych wyżej spotkań jest poprawa efektywności i organizacji pracy oraz komunikacji poprzez bliższe poznanie się pracowników, większą identyfikację z Wnioskodawcą i jego działalnością jak również poprawa atmosfery pracy i promowanie określonych pożądanych wzorców zachowań.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego od faktur otrzymanych od firm zewnętrznych zajmujących się profesjonalną organizacją imprez...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej: „ustawa o VAT”) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Natomiast art. 86 ust. 2 ustawy o VAT mówi, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29. Ponadto art. 88 ustawy o VAT zawiera wyliczenie przypadków, kiedy podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego. Między innymi ograniczenie to odnosi się do nabywanych usług noclegowych i gastronomicznych z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób. Biorąc pod uwagę powyższe, co do zasady, prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy spełnione zostaną następujące warunki: (1) odliczenia dokonuje podatnik podatku VAT; (ii) nabywane towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz (iii) towary i usługi nie zostały wymienione w przepisach ograniczających prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, zaś nabywane usługi służą wykonywaniu czynności opodatkowanych. Istotne jest, iż charakter nabywanych usług może mieć bezpośredni lub jedynie pośredni związek z działalnością podatnika. Sama ustawa o VAT nie precyzuje, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia, W opinii Wnioskodawcy, istnienie pośredniego związku pomiędzy zakupionymi usługami a prowadzoną działalnością jest wystarczające, by przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, lecz wpływa na ogólne funkcjonowanie podmiotu jako całości, przyczynia się do generowania przez podatnika obrotów. Nabywane usługi organizacji imprez oraz usługa cateringowa mają niewątpliwie związek z działalnością podatnika. Nie wpływają one bezpośrednio na funkcjonowanie przedsiębiorstwa i osiągane przez nie obroty, a jedynie wiążą się z całokształtem prowadzenia działalności. Efektywna komunikacja i dobra współpraca zarówno pomiędzy pracownikami jak i pracownikami a kontrahentami sprawia, że praca jest wykonywana sprawniej i szybciej, co przekłada się pośrednio na wzrost obrotów firmy.

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, przy zakupie kompleksowej usługi organizacji imprezy jubileuszowej lub spotkania świątecznego, jest on uprawniony do dokonania odliczenia pełnej kwoty podatku VAT naliczonego.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym nie znajdzie zastosowanie wyłączenie z art. 88 ustawy o VAT. Wnioskodawca nabywa bowiem kompleksową usługę organizacji spotkania świątecznego bądź jubileuszu, w skład których wchodzi zapewnienie obsługi cateringowej na imprezie. Wydzielenie z tej kompleksowej usługi część gastronomiczną wiązałoby się ze sztucznym dzieleniem jednej usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z cyt. wyżej przepisu wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy, bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z kolei art. 88 ustawy, określa przypadki, w których nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku należnego.

I tak, w myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca obchodził w 2012 r. jubileusz 25-lecia działalności. Z tej okazji Wnioskodawca zorganizował uroczystą imprezę integracyjną dla pracowników oraz zaproszonych gości. Wśród gości znaleźli się m.in. ministrowie, władze ze związanych z Wnioskodawcą agencji rządowych oraz kluczowi kontrahenci, w tym zagraniczni, reprezentujący zarówno firmy z grupy kapitałowej Wnioskodawcy jak i spoza niej. Impreza miała charakter zamknięty oraz nieodpłatny dla jej uczestników. W trakcie imprezy, oprócz części artystycznej, wyróżnieni pracownicy otrzymali nagrody z rąk przedstawiciela Ministerstwa Transportu.

Ponadto, co roku w grudniu organizowane jest spotkanie świąteczne dla pracowników. Zaproszenie na to spotkanie jest kierowane do pracowników Wnioskodawcy oraz gości niezatrudnionych. W 2012 r. wśród zaproszonych gości znaleźli się m.in. przedstawiciele duchowieństwa oraz przedstawiciele najwyższych władz w Państwie, w tym Minister Transportu.

Dla gości każdej z imprez zostaje zapewniona obsługa cateringowa oraz poczęstunek udostępniony w formie szwedzkiego stołu. Pracownicy oraz goście nie mają przydzielonych racji żywnościowych. Każdy ma możliwość wyboru jaki posiłek (artykuł spożywczy) chce zjeść, jakie napoje chce wypić, itp. Wnioskodawca nie ewidencjonuje ilości spożytych produktów. Pracownicy oraz zaproszeni goście zazwyczaj mają możliwość skorzystania z dodatkowych atrakcji (np. dekorowanie bombek choinkowych na spotkaniu świątecznym).

Wydatki związane z organizacją zarówno jubileuszu jak i spotkań świątecznych są ponoszone ze środków obrotowych Wnioskodawcy. Ze względu na charakter spotkań oraz dużą liczbę osób uczestniczących organizacja spotkań, w tym catering, są zlecane firmom zewnętrznym. Usługa organizatora jest kompleksowa i obejmuje większość świadczeń związanych z organizacją imprezy. Kalkulacja kosztów imprezy jest dokonywana w sposób ryczałtowy. Ponoszone wydatki są dokumentowane fakturami VAT. Celem organizacji wymienionych wyżej spotkań jest poprawa efektywności i organizacji pracy oraz komunikacji poprzez bliższe poznanie się pracowników, większą identyfikację z Wnioskodawcą i jego działalnością jak również poprawa atmosfery pracy i promowanie określonych pożądanych wzorców zachowań.

W tym miejscu należy wskazać, iż usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji czy innym lokalu. Catering oznacza natomiast dostarczenie przygotowanych posiłków w miejsce wskazane przez zamawiającego, np. do siedziby Spółki. Taką też definicję odnajdziemy w Słowniku języka polskiego PWN, zgodnie z którym catering to usługa polegająca na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć. W świetle powyższego uznać należy, że catering różni się od usług gastronomicznych.

Problem w określeniu usług gastronomicznych i cateringowych dostrzegł również ustawodawca europejski. W rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, przyjęto definicję określającą te usługi. I tak, zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której musza przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy. Za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust.1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających (art. 6 ust. 2 rozporządzenia).

Stosownie do art. 5a ustawy o podatku od towarów i usług, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Fakt, że PKWiU nie rozstrzyga już o charakterze czynności nie oznacza, że nie można się nią posługiwać pomocniczo. W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., dla celów podatku od towarów i usług wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

W klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 („Usługi związane z wyżywieniem”) sklasyfikował pod symbolem:

• PKWiU 56.1 „Usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych”,

• PKWiU 56.2 „Usługi przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering) i pozostałe usługi gastronomiczne”, przy czym, pod symbolem PKWiU 56.21 sklasyfikowano „Usługi przygotowania i dostarczenia żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering)”, natomiast pod symbolem PKWiU 56.29 „Pozostałe usługi gastronomiczne”.
  
  

Powyższa klasyfikacja wskazuje, iż usługi cateringowe stanowią odrębne usługi od usług gastronomicznych. W przepisie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, wyłączającym prawo do odliczenia podatku naliczonego, zostały wymienione jedynie usługi gastronomiczne. Tym samym z uwagi na odmienny charakter tych usług, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ustawy. Warunkiem jednak skorzystania z tego prawa jest, aby nabyte usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto, należy wskazać, iż zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie jest wykluczone z tego powodu, że do poszczególnych elementów wykazane są odrębnie ceny. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Na podstawie przywołanych uregulowań, w okolicznościach przedstawionych we wniosku, stwierdzić należy, że skoro nabyta usługa obiektywnie tworzy jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter i faktycznie celem organizacji wymienionych wyżej spotkań jest poprawa efektywności i organizacji pracy oraz komunikacji poprzez bliższe poznanie się pracowników, większą identyfikację z Wnioskodawcą i jego działalnością jak również poprawa atmosfery pracy i promowanie określonych pożądanych wzorców zachowań, to na podstawie art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturach dokumentujących nabycie usług organizacji imprez.

Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż w świetle powołanego art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatek naliczony z tytułu nabycia usług noclegowych i gastronomicznych – co do zasady – nie podlega odliczeniu. Powyższe ograniczenie nie ma jednak zastosowania w sytuacji, gdy przedmiotem zakupu jest kompleksowa usługa organizacji imprez, czyli co do istoty jedna usługa, na którą składają się poszczególne elementy, w tym nawet usługi gastronomiczne.

Reasumując, Wnioskodawca może skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez firmy zewnętrzne zajmujące się profesjonalną organizacją imprez.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.