Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-474/13-8/NS
z 2 września 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2013 r. (data wpływu 3 czerwca 2013 r.), uzupełnionym pismami z dnia 26 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.) oraz z dnia 12 sierpnia 2013 r. (data wpływu 14 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z przeniesieniem własności gruntów przeznaczonych pod inwestycję drogową w zamian za odszkodowanie (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z przeniesieniem własności gruntów przeznaczonych pod inwestycję drogową w zamian za odszkodowanie (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Wniosek uzupełniono pismami z dnia 26 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.) o własne stanowisko Wnioskodawcy i dowód wpłaty dodatkowej opłaty za wydanie interpretacji oraz z dnia 12 sierpnia 2013 r. (data wpływu 14 sierpnia 2013 r.) o dokument potwierdzający prawo osoby podpisanej pod uzupełnieniem wniosku do występowania w imieniu Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina otrzymała odszkodowanie z tytułu przejęcia na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości przeznaczonej na cele inwestycji „(…)”, oznaczonej geodezyjnie jako:

  1. działka nr A o powierzchni 0,0693 ha - położona na terenie przeznaczonym pod drogę klasy lokalnej,
  2. działka nr B o powierzchni 0,0019 ha - położona na terenach przeznaczonych pod las.

Decyzją Wojewody z dnia 16 grudnia 2011 r. zezwalającą na realizację inwestycji drogowej, która została utrzymana w mocy decyzją Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 1 października 2012 r., otrzymano odszkodowanie w wysokości 7.553,70 zł, które wpłynęło na konto Gminy w dniu 04.02.2013 r.

  1. działka nr C o powierzchni 0,1402 ha - położona na terenie oznaczonym jako droga,
  2. działka nr D o powierzchni 0,0336 ha - przeznaczona była pod rolę.

Decyzją Wojewody z dnia 16 grudnia 2011 r. zezwalającą na realizację inwestycji drogowej, która została utrzymana w mocy decyzją Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 1 października 2012 r., otrzymano odszkodowanie w wysokości 24.636,15 zł, które wpłynęło na konto Gminy w dniu 25.01.2013 r.

  1. działka nr E o powierzchni 0,5423 ha,
  2. działka nr F o powierzchni 0,3330 ha,
  3. działka nr G o powierzchni 0,0992 ha.

Wyżej wymienione działki położone są na obszarze oznaczonym jako zabudowa jednorodzinna mieszkaniowa.

Decyzją Wojewody z dnia 16 grudnia 2011 r. zezwalającą na realizację inwestycji drogowej, która została utrzymana w mocy decyzją Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 1 października 2012 r., otrzymano odszkodowanie w wysokości 267.675,45 zł, które wpłynęło na konto Gminy w dniu 25.01.2013 r.

  1. działka nr H o powierzchni 0,0512 ha,
  2. działka nr I o powierzchni 0,0141 ha.

Wyżej wymienione działki położone są na terenach przeznaczonych pod las.

Decyzją Wojewody z dnia 16 grudnia 2011 r. zezwalającą na realizację inwestycji drogowej, która została utrzymana w mocy decyzją Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 1 października 2012 r., otrzymano odszkodowanie w wysokości 9.537,15 zł, które wpłynęło na konto Gminy w dniu 12.12.2012 r.

  1. działka nr J o powierzchni 0,0263 ha,
  2. działka nr K o powierzchni 0,0978 ha,
  3. działka nr L o powierzchni 0,0305 ha,
  4. działka nr Ł o powierzchni 0,0004 ha.

Przedmiotowe działki położone są na terenach przeznaczonych i opisanych jako użytki rolne.

Decyzją Wojewody z dnia 16 grudnia 2011 r. zezwalającą na realizację inwestycji drogowej, która została utrzymana w mocy decyzją Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 1 października 2012 r., otrzymano odszkodowanie w wysokości 22.524,60 zł, które wpłynęło na konto Gminy w dniu 19.12.2012 r.

  1. działka nr M o powierzchni 0,0179 ha,
  2. działka nr N o powierzchni 0,0866 ha,
  3. działka nr O o powierzchni 0,0172 ha.

Przedmiotowe działki położone są na obszarze oznaczonym symbolem D112ZL - las.

Decyzją Wojewody z dnia 16 grudnia 2011 r. zezwalającą na realizację inwestycji drogowej, która została utrzymana w mocy decyzją Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 1 października 2012 r., otrzymano odszkodowanie w wysokości 17.251,50 zł, które wpłynęło na konto Gminy w dniu 21.12.2012 r.

  1. działka nr P o powierzchni 0,0307 ha - przedmiotowa działka położona jest na terenach przeznaczonych pod drogi.

Decyzją Wojewody z dnia 16 grudnia 2011 r. zezwalającą na realizację inwestycji drogowej, która została utrzymana w mocy decyzją Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 1 października 2012 r., otrzymano odszkodowanie w wysokości 4.461,45 zł, które wpłynęło na konto Gminy w dniu 19.12.2012 r.

  1. działka nr R o powierzchni 0,1322 ha - położona na terenach przeznaczonych pod drogi,
  2. działka nr S o powierzchni 0,0094 ha i działka nr T o powierzchni 0,0466 ha - przeznaczone jako użytki rolne.

Decyzją Wojewody z dnia 16 grudnia 2011 r. zezwalającą na realizację inwestycji drogowej, która została utrzymana w mocy decyzją Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 1 października 2012 r., otrzymano odszkodowanie w wysokości 94.218,60 zł, które wpłynęło na konto Gminy w dniu 21.12.2012 r.

Wszystkie wymienione działki zostały ujęte zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy przyjętego uchwałą Rady Miejskiej z dnia 24 lutego 2005 r., a zmienionego uchwałą Rady Miejskiej z dnia 30 marca 2006 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w przedstawionym stanie faktycznym, czy w momencie otrzymania odszkodowania, czy też w dniu, kiedy decyzja Wojewody stała się ostateczna...

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie wyrażonym w uzupełnieniu z dnia 26 lipca 2013 r.), obowiązek podatkowy w przedstawionym stanie faktycznym powstał w momencie otrzymania odszkodowań na konto Gminy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

  1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
  2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
  3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
  4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
  5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
  6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
  7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przez towary – według art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z przywołanego powyżej przepisu art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (nieruchomości) w zamian za odszkodowanie jest objęte podatkiem od towarów i usług (a więc także wówczas, gdy nie jest ono następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa).

W takiej sytuacji uznać należy, że ma miejsce dostawa towarów w zamian za odszkodowanie, zaś odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną – objętą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

Zatem, wynagrodzenie musi mieć konkretny wymiar, a więc być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu. Dostawę można uznać za dokonaną odpłatnie, dopiero gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru. Oznacza to, że przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów nabiera odpłatnego charakteru dopiero w momencie przyznania odszkodowania i ustalenia jego wysokości.

Zgodnie z art. 112 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.), wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości.

W myśl art. 128 ust. 1 ww. ustawy, wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw.

W świetle art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 ze zm.), wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Na podstawie art. 11f ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy, decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

Na tle powyższego należy uznać, że w przypadku realizacji inwestycji drogowych w trybie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej wydana na podstawie art. 11a tej ustawy zastępuje decyzję o lokalizacji inwestycji celu publicznego, o której mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Należy przy tym mieć na uwadze przepis art. 11i ust. 2 ustawy, który stanowi, że w sprawach dotyczących zezwolenia na realizację inwestycji drogowej nie stosuje się przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Stosownie do art. 12 ust. 4 ww. ustawy, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

  1. własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,
  2. własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych

– z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Na mocy art. 12 ust. 4f ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe.

Na podstawie art. 12 ust. 4a cyt. ustawy, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.

Decyzję ww. wydaje się w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna (art. 12 ust. 4b powołanej ustawy).

W oparciu o art. 12 ust. 5 ww. ustawy, do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

W myśl art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.

Z powołanych przepisów wynika zatem, że istotą wywłaszczenia jest pozbawienie lub ograniczenie m.in. prawa własności nieruchomości. Dokonuje się tego za odszkodowaniem wypłaconym na rzecz osoby (podmiotu) wywłaszczanego, co poprzedza wydanie aktu prawnego w randze decyzji. Nieruchomość objęta taką procedurą staje się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego. Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaje organ administracji publicznej, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej. Z tak określonych zapisów ustawowych wynika jasno, że podmiotem podejmującym cały katalog czynności prawnych jest organ administracji. Nie wymaga się tu współdziałania, czy jakiejkolwiek innej inicjatywy ze strony podmiotu wywłaszczanego.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Gmina otrzymała odszkodowanie z tytułu przejęcia na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości przeznaczonej na cele inwestycji „(…)”, oznaczonej geodezyjnie jako:

  1. działka nr A o powierzchni 0,0693 ha - położona na terenie przeznaczonym pod drogę klasy lokalnej,
  2. działka nr B o powierzchni 0,0019 ha - położona na terenach przeznaczonych pod las.

Decyzją Wojewody z dnia 16 grudnia 2011 r. zezwalającą na realizację inwestycji drogowej, otrzymano odszkodowanie w wysokości 7.553,70 zł, które wpłynęło na konto Gminy w dniu 04.02.2013 r.

  1. działka nr C o powierzchni 0,1402 ha - położona na terenie oznaczonym jako droga,
  2. działka nr D o powierzchni 0,0336 ha - przeznaczona była pod rolę.

Decyzją Wojewody z dnia 16 grudnia 2011 r. zezwalającą na realizację inwestycji drogowej, otrzymano odszkodowanie w wysokości 24.636,15 zł, które wpłynęło na konto Gminy w dniu 25.01.2013 r.

  1. działka nr E o powierzchni 0,5423 ha,
  2. działka nr F o powierzchni 0,3330 ha,
  3. działka nr G o powierzchni 0,0992 ha.

Wyżej wymienione działki położone są na obszarze oznaczonym jako zabudowa jednorodzinna mieszkaniowa. Decyzją Wojewody z dnia 16 grudnia 2011 r. zezwalającą na realizację inwestycji drogowej, otrzymano odszkodowanie w wysokości 267.675,45 zł, które wpłynęło na konto Gminy w dniu 25.01.2013 r.

  1. działka nr H o powierzchni 0,0512 ha,
  2. działka nr I o powierzchni 0,0141 ha.

Wyżej wymienione działki położone są na terenach przeznaczonych pod las. Decyzją Wojewody z dnia 16 grudnia 2011 r. zezwalającą na realizację inwestycji drogowej, otrzymano odszkodowanie w wysokości 9.537,15 zł, które wpłynęło na konto Gminy w dniu 12.12.2012 r.

  1. działka nr J o powierzchni 0,0263 ha,
  2. działka nr K o powierzchni 0,0978 ha,
  3. działka nr L o powierzchni 0,0305 ha,
  4. działka nr Ł o powierzchni 0,0004 ha.

Przedmiotowe działki położone są na terenach przeznaczonych i opisanych jako użytki rolne. Decyzją Wojewody z dnia 16 grudnia 2011 r. zezwalającą na realizację inwestycji drogowej, otrzymano odszkodowanie w wysokości 22.524,60 zł, które wpłynęło na konto Gminy w dniu 19.12.2012 r.

  1. działka nr M o powierzchni 0,0179 ha,
  2. działka nr N o powierzchni 0,0866 ha,
  3. działka nr O o powierzchni 0,0172 ha.

Przedmiotowe działki położone są na obszarze oznaczonym symbolem D112ZL - las. Decyzją Wojewody z dnia 16 grudnia 2011 r. zezwalającą na realizację inwestycji drogowej, otrzymano odszkodowanie w wysokości 17.251,50 zł, które wpłynęło na konto Gminy w dniu 21.12.2012 r.

  1. działka nr P o powierzchni 0,0307 ha - przedmiotowa działka położona jest na terenach przeznaczonych pod drogi.

Decyzją Wojewody z dnia 16 grudnia 2011 r. zezwalającą na realizację inwestycji drogowej, otrzymano odszkodowanie w wysokości 4.461,45 zł, które wpłynęło na konto Gminy w dniu 19.12.2012 r.

  1. działka nr R o powierzchni 0,1322 ha - położona na terenach przeznaczonych pod drogi,
  2. działka nr S o powierzchni 0,0094 ha i działka nr T o powierzchni 0,0466 ha - przeznaczone jako użytki rolne.

Decyzją Wojewody z dnia 16 grudnia 2011 r. zezwalającą na realizację inwestycji drogowej, otrzymano odszkodowanie w wysokości 94.218,60 zł, które wpłynęło na konto Gminy w dniu 21.12.2012 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wydania nieruchomości w zamian za odszkodowanie.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że przeniesienie własności nieruchomości, należących do Gminy, w celu realizacji inwestycji drogowej za odszkodowaniem, stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega jednak samo odszkodowanie, lecz – stanowiące dostawę towarów w rozumieniu ww. przepisu – przeniesienie własności nieruchomości w zamian za wynagrodzenie, przyjmujące postać odszkodowania.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Podstawowa zasada dotycząca powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług została sformułowana w art. 19 ust. 1 ustawy, w myśl którego obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi – art. 19 ust. 4 ustawy.

Natomiast stosownie do art. 19 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, późniejsze niż wymienione w ust. 1-21 oraz w art. 20 i art. 21 terminy powstania obowiązku podatkowego, uwzględniając specyfikę wykonywania niektórych czynności, uwarunkowania obrotu gospodarczego niektórymi towarami oraz przepisy Unii Europejskiej.

Na podstawie przepisu § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 247 ze zm.), w przypadku przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu własności towarów w zamian za odszkodowanie, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty.

Powyższa regulacja odnosi się również do sytuacji opisanej we wniosku, tzn. przeniesienia prawa własności nieruchomości na mocy decyzji wojewody w zamian za odszkodowanie.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie regulacje prawne stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy powstał z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, tj. w chwili otrzymania w całości lub części odszkodowania z tytułu przeniesienia prawa własności opisanych we wniosku nieruchomości należących do Gminy na rzecz Skarbu Państwa.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z przeniesieniem własności gruntów przeznaczonych pod inwestycję drogową w zamian za odszkodowanie (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Kwestia dotycząca opodatkowania przeniesienia prawa własności gruntów przeznaczonych pod inwestycję drogową w zamian za odszkodowanie (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i nr 4) została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 2 września 2013 r. nr ILPP1/443-474/13-7/NS. Natomiast w zakresie ustalenia kwoty należnej przyznanego odszkodowania zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie w dniu 18 lipca 2013 r. nr ILPP1/443-474/13-3/NS.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj