Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-442/13-2/WM
z 30 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko. przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2013 r. (data wpływu 30 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 12 listopada 2012 r. Zainteresowany dokonał zbycia nieruchomości – lokalu mieszkalnego, który został przez Niego nabyty w drodze darowizny dnia 14 grudnia 2007 r.

Wnioskodawca zamieszkiwał w przedmiotowym lokalu wraz żoną od sierpnia 2008 r. Później z małżonkami zamieszkiwała również ich córka.

Zainteresowany nigdy nie był zameldowany na pobyt stały w ww. lokalu. W przedmiotowej nieruchomości zameldowane na pobyt stały były Jego żona i córka.

Zainteresowany podaje, iż dnia 20 sierpnia 2010 r. zawarł związek małżeński bez rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej.

Końcowo doprecyzowano, iż żona Wnioskodawcy była zameldowana w ww. lokalu od dnia 12 października 2010 r. do dnia 12 listopada 2012 r., czyli ponad dwa lata.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowany może skorzystać z ulgi meldunkowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo faktu, iż to On był nabywcą przedmiotowego lokalu (powyższe nastąpiło w drodze darowizny), to przedmiotowa nieruchomość stanowiła majątek małżeński. Po ślubie małżonkowie nie ustanowili rozdzielności majątkowej, tak więc Zainteresowany stoi na stanowisku, iż fakt zameldowania Jego żony w przedmiotowym lokalu przez okres ponad 12 miesięcy powinien być podstawą do skorzystania z ulgi meldunkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w powyższym przepisie decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Z analizy stanu faktycznego wynika, że Zainteresowany nabył przedmiotowy lokal w drodze darowizny dokonanej dnia 14 grudnia 2007 r.

Zatem w przedmiotowej sprawie będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi – 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (ustęp 2 ww. art. 30e ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w cytowanym wyżej ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e wyżej cytowanej ustawy).

Jednakże, zauważyć należy, iż zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

– jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Stosownie do art. 21 ust. 21 ww. ustawy, zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Wymóg złożenia w terminie tego oświadczenia jest więc, obok zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym lokalu mieszkalnym przez okres 12 miesięcy, warunkiem koniecznym do zastosowania omawianego zwolnienia. Warunek ten wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 21, dotyczącego zwolnień przedmiotowych, przez co stał się on nieodłącznym elementem regulacji dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże w myśl art. 8 ust. 3 powołanej ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy do których mają zastosowanie przepisy dotyczące tzw. ulgi meldunkowej, oświadczenie o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14 dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Ponadto, wskazać należy, iż zgodnie z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Jeżeli zatem cytowany wyżej art. 21 ust. 22 ustawy stanowi, że ww. zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, to – uwzględniając okoliczność, że analizowane zwolnienie ma charakter przedmiotowy, a więc dotyczy przychodów ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych – w przypadku spełnienia warunków zwolnienia przez co najmniej jednego z małżonków, obejmuje ono na gruncie opisanego we wniosku stanu faktycznego całość przychodów ze zbycia lokalu mieszkalnego. Tylko wtedy owo zwolnienie podatkowe będzie miało zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Z analizy wniosku wynika, iż Zainteresowany w 2007 r. nabył lokal mieszkalny w drodze darowizny. Z kolei w 2010 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński. Powyższemu nie towarzyszyło rozszerzenie współwłasności majątkowej małżeńskiej. Następnie dnia 12 listopada 2012 r. przedmiotowy lokal został sprzedany. W lokalu tym Zainteresowany nie był nigdy zameldowany. Zameldowana na pobyt stały w przedmiotowej nieruchomości przez ponad dwa lata była natomiast Jego żona.

Wskazać należy, iż po myśli art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 788 ze zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Z kolei, zgodnie z art. 33 pkt 1 ww. Kodeksu, do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej.

Nadmienić należy, iż małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Dokonując subsumcji stanu faktycznego na gruncie cytowanych wyżej przepisów, stwierdzić należy, iż skoro przedmiotowy lokal mieszkalny został nabyty przez Zainteresowanego w drodze darowizny dokonanej przed zawarciem związku małżeńskiego, a ponadto nie została zawarta umowa rozszerzająca ustawową wspólność majątkową małżeńską nie ma racji Wnioskodawca twierdząc, iż mieszkanie to stanowiło majątek małżeński. W przedmiotowej sprawie nie może być zatem wątpliwości, iż jedynym zbywcą przedmiotowego lokalu był właśnie Zainteresowany, a nie oboje małżonkowie.

W konsekwencji powyższej konstatacji, za nieuprawnione należy uznać wywiedzenie przez Wnioskodawcę skutków prawnopodatkowych z tytułu samego tylko zameldowania Jego żony w przedmiotowej nieruchomości. Powtórzyć bowiem należy, iż zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków (art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Dokonując analizy przywołanych powyżej przepisów, wskazać należy, aby zwolnienie przedmiotowe mogło być zastosowane winny być spełnione łącznie następujące przesłanki:

1. nieruchomość lub prawo majątkowe muszą zostać nabyte przez małżonków w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.,
2. zbyta nieruchomość lub lokal mieszkalny muszą stanowić współwłasność obojga małżonków,
3. jeden z małżonków musi spełnić warunek zameldowania w przedmiotowej nieruchomości lub lokalu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.
   
   

Skoro zatem żona Zainteresowanego nie uzyskała przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, gdyż nie stanowił on Jej własności (współwłasności), stwierdzić należy, iż nie zostały spełnione pierwsza i druga ze wskazanych powyżej przesłanek, a tym samym brak jest podstaw, aby Wnioskodawca skorzystał z tzw. ulgi meldunkowej powołując się na spełnienie wyłącznie trzeciej przesłanki, tj. fakt samego tylko zameldowania żony Zainteresowanego w tym lokalu.

Rekapitulując poczynione wyżej spostrzeżenia, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie, przychód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, stanowiącego Jego majątek osobisty – nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem nie był On nigdy zameldowany w rzeczonym lokalu na pobyt stały przez 12-miesięczny okres, o którym mowa powyżej.

W konsekwencji powyższego, z tytułu sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego Zainteresowany zobowiązany jest do zapłaty 19% podatku na zasadach określonych w cytowanym wyżej art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.