Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-551/13/AP
z 5 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 5 czerwca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 21 sierpnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowo działalności gospodarczej, wydatków poniesionych tytułem zapłaty za usługi zarządzania Jego przedsiębiorstwem przez małżonkę Wnioskodawcy na podstawie zawartej umowy zlecenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowo działalności gospodarczej, wydatków poniesionych tytułem zapłaty za usługi zarządzania Jego przedsiębiorstwem przez małżonkę Wnioskodawcy na podstawie zawartej umowy zlecenia. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 9 sierpnia 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-551/13/AP, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 21 sierpnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, jako jednoosobowy przedsiębiorca. Z uwagi na rozmiar przedsiębiorstwa, dużą ilość wyjazdów służbowych Wnioskodawcy i związaną z tym absencję w przedsiębiorstwie Wnioskodawca chce podjąć współpracę z podmiotem, który zająłby się zarządzaniem przedsiębiorstwem pod nieobecność Wnioskodawcy. Wnioskodawca chciałby, aby zarządzaniem zajęła się jego małżonka, również prowadząca działalność gospodarczą, która specjalizuje się w zarządzaniu przedsiębiorstw o profilu zbliżonym do przedsiębiorstwa będącego własnością Wnioskodawcy. Współpraca miałaby zostać podjęta w ramach umowy cywilnoprawnej (umowy zlecenia), której stronami byliby dwaj przedsiębiorcy, a podmiot świadczący usługi zarządzania przedsiębiorstwem Wnioskodawcy wystawiałby z tego tytułu comiesięczne faktury VAT.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 19 sierpnia 2013 r., wskazano, iż:

-Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w przeważającym zakresie polegającą na produkcji pozostałej odzieży wierzchniej (kod PKD 14.13.Z). Ponadto Wnioskodawca zajmuje się również:

• produkcją gotowych wyrobów tekstylnych (kod PKD 13.92.Z),
• produkcją obuwia (kod PKD 15.20.Z),
• produkcją urządzeń, instrumentów oraz wyrobów medycznych, włączając dentystyczne (kod PKD 32.50.Z),
• sprzedażą hurtową i detaliczną samochodów osobowych i furgonetek (kod PKD 45.11.Z),
• sprzedażą hurtową wyrobów tekstylnych (kod PKD 46.41.Z),
• sprzedażą hurtową odzieży i obuwia (kod PKD 46,42.Z)
• sprzedażą detaliczną wyrobów tekstylnych prowadzoną w wyspecjalizowanych sklepach (kod PKD 47.51.Z),
• sprzedażą detaliczną wyrobów tekstylnych, odzieży i obuwia prowadzoną na straganach i targowiskach (kod PKD 47.82.Z).
  
  

-małżonka Wnioskodawcy prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w przeważającym zakresie polegającą na wynajmie i zarządzaniu nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi (kod PKD 68.20.Z). Ponadto małżonka Wnioskodawcy zajmuje się również:

• sprzedażą detaliczną prowadzoną przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet (kod PKD 47.91.Z),
• pozostałą sprzedażą detaliczną prowadzoną poza siecią sklepową, straganami i targowiskami (kod PKD 47.99.Z),
• wynajmem i dzierżawą pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (kod PKD 77.39.Z).
  
  

-małżonka Wnioskodawcy, zamierza świadczyć wskazane we wniosku usługi na rzez Wnioskodawcy w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, rozszerzając uprzednio jej zakres o działalność usługową związaną z administracyjną obsługą biura (kod PKD 82.11.Z) oraz pozostałą działalność wspomagającą prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowaną (kod PKD 82.99.Z).

-pomiędzy małżonkami istnieje ustawowy ustrój majątkowy, tj. wspólność majątkowa małżeńska.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki związane z powierzeniem czynności zarządzania przedsiębiorstwem małżonce, również prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą, będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na art. 23 ust. 1 pkt 10 tej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z powierzeniem czynności zarządzania Jego przedsiębiorstwem małżonce należy traktować, jako koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy bowiem wskazać, iż czynności zarządzania mają na celu zachowanie oraz zabezpieczenie źródła przychodów, tj. przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowym stanie faktycznym nie znajdzie zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, gdyż reguluje on sytuację zatrudnienia małżonka podatnik w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zdaniem Wnioskodawcy należy interpretować wąsko, jako nie znajdujący zastosowania do umów cywilnoprawnych. Tak rozumianą pracę cechuje podporządkowanie w stosunku do podatnika oraz jego kierownictwo. Z uwagi na charakter stosunku współpracy jaki ma zostać zawiązany pomiędzy Wnioskodawcą a Jego małżonką (tj. umowa zlecenia zawarta pomiędzy dwoma przedsiębiorcami, świadczący usługi zarządzania będzie wystawiał z tego tytułu faktury VAT) nie powstaną typowe cechy stosunku pracy (kierownictwo i podporządkowanie), a tym samym wartość usług zarządzania przedsiębiorstwem przez małżonkę Wnioskodawcy będzie można zaliczyć jako koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• musi być właściwie udokumentowany.
  
  

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wartości pracy własnej podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.

Powyższy przepis wyłącza z kosztów uzyskania przychodów wartość własnej pracy podatnika, jego małżonka oraz małoletnich dzieci. Przy czym, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia "wartość pracy". Należy jednak przyjąć, iż pojęcie to obejmuje wartość wszelkiego rodzaju pracy świadczonej przez ściśle określone osoby (w tym małżonka podatnika) na rzecz zatrudniających je podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, niezależnie do tego, czy praca jest świadczona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej, czy też bez podstawy prawnej.

Ponadto należy zauważyć, iż w sytuacji gdy każdy z małżonków prowadzi odrębnie działalność gospodarczą i w jej ramach wykonuje usługi na rzecz firmy małżonka, to wykonanie tych usług nie stanowi pracy własnej małżonka. Mamy tu bowiem do czynienia z dwoma odrębnymi podmiotami gospodarczymi. Każdy z małżonków jako odrębny przedsiębiorca będzie wykonywał usługi dla firmy drugiego małżonka i wystawiał faktury za wykonane usługi. W przypadku, gdy każdy z małżonków samodzielnie prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, czyli jest odrębnym przedsiębiorcą i w zakresie tych działalności zawierane są transakcje, transakcje te rodzą takie same następstwa, jak każda inna transakcja dokonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Transakcje te bowiem następują w oparciu o stosunek prawny łączący dwa odrębne podmioty gospodarcze, a nie małżonków jako osoby fizyczne. Jednakże zawieranie tego typu transakcji podporządkowane jest określonym w ww. ustawie wymogom. Małżonkowie prowadzący odrębnie działalność gospodarczą i dokonujący między sobą ww. transakcji powinni mieć na względzie treść przepisów art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczących transakcji między podmiotami powiązanymi. Stosownie bowiem do treści art. 25 ust. 5 w związku z art. 25 ust. 1 i 4 ww. ustawy, jeżeli w wyniku powiązań o charakterze rodzinnym zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą w przeważającym zakresie polegającą na produkcji pozostałej odzieży wierzchniej. Natomiast małżonka Wnioskodawcy prowadzi odrębnie jednoosobową działalność gospodarczą polegającą w przeważającym zakresie na wynajmie i zarządzaniu nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi i planuje rozszerzyć zakres tej działalności również o działalność usługową związaną z administracyjną obsługą biura oraz pozostałą działalność wspomagającą prowadzenie działalności gospodarczej. Pomiędzy małżonkami istnieje ustawowy ustrój wspólności majątkowej. Wnioskodawca zamierza korzystać z usług zarządzania Jego przedsiębiorstwem przez małżonkę w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Podmioty planują zawrzeć między sobą umowę cywilnoprawną (umowę zlecenia), a małżonka świadcząca usługi zarządzania przedsiębiorstwem w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie wystawiała comiesięcznie faktury VAT z tego tytułu.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy praw podatkowego stwierdzić należy, iż wykonywanie wskazanych we wniosku usług zarządzania przedsiębiorstwem nastąpi w ramach stosunku prawnego łączącego dwa odrębne podmioty gospodarcze. W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ świadczenie usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie jest pracą własną w rozumieniu tego przepisu. Nie należy bowiem utożsamiać pojęcia „pracy własnej” z świadczeniem usług wykonywanych przez małżonkę Wnioskodawcy na Jego rzecz, w sytuacji gdy, wykonywane usługi są przedmiotem odrębnie prowadzonej przez małżonkę działalności gospodarczej. W konsekwencji, wydatki wynikające z wystawianych przez małżonkę Wnioskodawcy tytułem usług zarządzania przedsiębiorstwem faktur VAT mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, jeżeli w istocie zostaną poniesione i spełniać będą przesłanki wskazane w art. 22 ust. 1 ww. ustawy. Pamiętać przy tym należy, iż ustalając warunki ww. transakcji, Wnioskodawca zobowiązany będzie uwzględniać treść wskazanego powyżej art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie nadmienić należy, iż upoważniony organ podatkowy, w toku ewentualnego postępowania podatkowego, może zbadać, czy małżonka Wnioskodawcy z uwagi na posiadaną wiedzę i doświadczenie jest w stanie świadczyć usługi zarządzania, o których mowa we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.