Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-662/13/AP
z 30 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2013 r. (data wpływu 8 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury korygującej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury korygującej.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność regulowaną polegającą na magazynowaniu paliw gazowych w podziemnych magazynach gazu (dalej PMG). Zawiera we własnym imieniu umowy o świadczenie usług magazynowania ze zleceniodawcami usług magazynowania (dalej ZUM). W celu realizacji usług magazynowania na rzecz zleceniodawców, zleca Operatorowi Gazociągów Przesyłowych (dalej OSP) usługę przesyłu (transportu) paliwa gazowego w punktach na styku systemu przesyłowego z instalacjami magazynowymi. Podstawową usługą świadczoną przez OSP jest usługa przesyłania (transportu) paliwa gazowego systemem przesyłowym, od wybranych przez Zleceniodawcę Usługi Przesyłowej (dalej ZUP) punktów wejścia do wybranych przez niego punktów wyjścia, w oparciu o umowę zawartą pomiędzy OSP a ZUP. Spółka jest ZUP i posiada zawartą z OSP umowę, której przedmiotem jest określenie szczegółowych warunków i sposobu współpracy pomiędzy OSP i Spółką w zakresie usług świadczonych na Jej rzecz przez OSP.

Zgodnie z postanowieniami standardowej umowy o świadczenie usług przesyłania paliwa gazowego, prawa i obowiązki stron przedmiotowej umowy oraz zasady świadczenia usługi przesyłania szczegółowo opisuje Instrukcja Ruchu i Eksploatacji Sieci Przesyłowej (IRiESP). Niniejsza instrukcja stanowi regulamin w zakresie świadczenia i korzystania z usługi przesyłania paliwa gazowego, uwzględniając przy tym wszelkie wymagania prawne i techniczne zawarte w nadrzędnych regulacjach i przepisach dotyczących przesyłu paliwa gazowego. Zadaniem IRiESP jest ustanowienie zasad zapewniających bezpieczne i niezawodne dostawy paliwa gazowego do odbiorców oraz utrzymanie równowagi pomiędzy dostawami i odbiorami paliwa gazowego z systemu przesyłowego. IRiESP obejmuje zasięgiem całą infrastrukturę techniczną zarządzaną przez OSP oraz określa prawa i obowiązki podmiotów uczestniczących w procesie przesyłania paliwa gazowego.

Do głównych obowiązków OSP należy w szczególności zapewnienie bezpieczeństwa dostaw gazu ziemnego sieciami przesyłowymi, a także prowadzenie ruchu sieciowego w sposób skoordynowany i efektywny, z zachowaniem wymaganej niezawodności dostarczania paliw gazowych oraz ich jakości. OSP za niedopełnienie tych obowiązków jest niejako zmuszony do ponoszenia na własny koszt dodatkowych wydatków, w szczególności związanych z magazynowaniem paliw gazowych (w przypadku zaniżenia nominacji przez ZUP), kosztami zakupu niezakontraktowanych ilości paliw gazowych oraz kosztami tłoczenia (w przypadku zawyżenia nominacji przez ZUP), a także kosztami bonifikat, do jakich udzielenia zobowiązany jest OSP, jeżeli nie dotrzyma warunków określonych w umowie o świadczenie usług przesyłania.

OSP dokonuje rozliczeń za świadczone usługi przesyłania w miesięcznych okresach rozliczeniowych. W okresie rozliczeniowym opłaty za świadczenie usługi przesyłania mogą składać się z:

1. opłaty stałej zależnej od mocy umownej (tj. maksymalnej ilości paliwa gazowego, którą można odebrać w okresie godziny, określonej na dany rok w umowie),
2. opłaty zmiennej zależnej od ilości przesłanego paliwa gazowego i stawki opłaty zmiennej ustalonej dla danej grupy taryfowej,
3. opłaty abonamentowej związanej ze świadczeniem usługi w zakresie handlowej obsługi ZUP (np. odczytywanie wskazań układów pomiarowych, wystawianie faktur, czynności kontrolne układów pomiarowych, etc).

Opłatę stałą za usługę przesyłania OSP pobiera za cały okres rozliczeniowy, niezależnie od ilości przesłanego paliwa gazowego i mocy faktycznie wykorzystanej. W przypadku ograniczenia, wstrzymania lub przerwy w przesłaniu paliwa gazowego z przyczyn zależnych od ZUP, jest on zobowiązany do ponoszenia opłaty za świadczenie usługi przesyłania (tj. stałej, zmiennej i abonamentowej) w identycznej wysokości, jak gdyby nie nastąpiło ograniczenie, wstrzymanie lub przerwa w przesyłaniu za cały okres trwania ograniczenia, wstrzymania lub przerwy w przesyłaniu paliwa gazowego. Jednocześnie, w ramach rozliczeń z tytułu świadczonej usługi przesyłania, w związku z zaistnieniem okoliczności przewidzianych w IRiESP, OSP pobiera opłaty dodatkowe. Przykładowo, w przypadku przekroczenia przez ZUP, bez zgody OSP, wielkości mocy umownej, w tym mocy obowiązującej w czasie trwania ograniczeń wprowadzonych zgodnie z przepisami szczególnymi, pobierana jest dodatkowa opłata, stanowiąca iloczyn mocy maksymalnej zarejestrowanej przez układ pomiarowy ponad moc umowną, ilości godzin w okresie rozliczeniowym i trzykrotnej stawki opłaty stałej za usługi przesyłania właściwej dla grupy taryfowej, do której ZUP jest zakwalifikowany. Wśród zdarzeń skutkujących naliczeniem dodatkowej opłaty należy wymienić w szczególności:

1. niedotrzymanie nominacji na wejściu (tj. dostarczenie mniejszej ilości paliwa gazowego niż wynikałoby to z mocy umownej),
2. niedotrzymanie nominacji na wyjściu (tj. odebranie większej ilości paliwa gazowego niż wynikałoby to z mocy umownej),
3. przekroczenie mocy umownej,
4. dostarczenie przez OSP do ZUP ilości paliwa gazowego niezbędnej dla zbilansowania w danej dobie różnicy pomiędzy ilością paliwa gazowego przekazaną przez ZUP w punktach wejścia i odebraną w punktach wyjścia,
5. niedotrzymanie parametrów jakościowych paliwa gazowego, takich jak: temperatury punktu rosy wody, ciepła spalania, zawartości siarkowodoru, par rtęci, siarki całkowitej,
6. niedotrzymanie minimalnego ciśnienia umownego w fizycznym punkcie wejścia.

Niezależnie od przyczyn naliczenia, opłaty dodatkowe nie stanowią wynagrodzenia za jakąkolwiek dodatkową usługę. Dotyczą one w każdym przypadku podstawowej usługi świadczonej przez OSP tj. usługi przesyłania (transportu) paliwa gazowego systemem przesyłowym. Wskazane opłaty dodatkowe stanowią zatem element kalkulacji wynagrodzenia OSP z tytułu świadczenia tej usługi, podlegającego opodatkowaniu VAT. Z reguły jednak, w momencie wystawienia faktury dokumentującej świadczenie usługi przesyłu, OSP nie posiada informacji pozwalających na ustalenie, czy i w jakiej wysokości należne są opłaty dodatkowe. Jeżeli naliczenie (ostateczna kalkulacja) opłat dodatkowych następuje po wystawieniu faktury dokumentującej świadczenie usług w danym okresie rozliczeniowym, OSP uznaje, że dochodzi do podwyższenia wynagrodzenia z tytułu świadczenia przedmiotowych usług i zamierza dokumentować takie transakcje fakturą korygującą.

W związku z dodatkowymi elementami świadczonej usługi dotyczącymi zmian parametrów świadczenia usługi przesyłania, w szczególności wskazanymi w ww. punktach a-f, OSP zamierza wystawiać na rzecz ZUP (w tym Spółki) faktury korygujące, traktując ww. opłaty jako zwiększenie ceny za świadczoną w danym okresie rozliczeniowym usługę przesyłu paliw. Oznacza to, iż Spółka być może będzie otrzymywała faktury korygujące zwiększające wynagrodzenie z tytułu usług świadczonych przez OSP, nawet każdorazowo po otrzymaniu faktury podstawowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółce przysługuje prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury korygującej obejmującej wynagrodzenie z tytułu opłat dodatkowych rozliczonych przez OSP, nie ujętych pierwotnie w fakturze dokumentującej świadczenie usługi przesyłu?

Zdaniem Wnioskodawcy, opłaty dodatkowe stanowią jeden z elementów kalkulacji wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług przesyłu paliw, a udokumentowanie przez OSP opłat dodatkowych, związanych z usługą przesyłu, poprzez wystawienie faktury korygującej do faktury pierwotnej, jest prawidłowe, a więc taka faktura korygująca daje prawo do uwzględnienia jej w rozliczeniu podatku w momencie jej otrzymania.

Spółka wskazała, że z uwagi na charakterystykę usług świadczonych przez OSP oraz uwzględniając zasady kalkulacji wysokości dodatkowych opłat opisanych w stanie faktycznym, w dacie wystawienia pierwotnej faktury OSP nie posiada wystarczających informacji, aby uwzględnić w jej treści wartość odpowiadającą wynagrodzeniu należnemu z tytułu opłat dodatkowych. Stwierdziła, że mając powyższe na uwadze, w momencie ostatecznego ustalenia wartości opłat dodatkowych (tj. po upływie danego okresu rozliczeniowego oraz po wystawieniu przez OSP faktury podstawowej z tytułu świadczonych usług), stanowiących element kalkulacji wynagrodzenia z tytułu świadczenia w danym okresie rozliczeniowym usług przesyłu paliw, otrzymując fakturę korygującą do faktury pierwotnej, z uwzględnieniem w jej treści zmiany kwoty należnego wynagrodzenia, ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tej faktury korygującej.

Spółka powołała treść art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1 ustawy, po czym stwierdziła, że co do zasady, każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu zachowania, stanowi usługę w rozumieniu ustawy, przy czym muszą zostać spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Spółka podniosła, że na usługę przesyłu składa się, w szczególności, zapewnienie określonych parametrów przesyłanego paliwa gazowego, które z kolei umożliwia transport tego paliwa i jest obowiązkiem OSP. Za niedopełnienie OSP jest niejako zmuszony do ponoszenia na własny koszt dodatkowych wydatków, w szczególności związanych z magazynowaniem paliw gazowych (w przypadku zaniżenia nominacji przez ZUP), kosztami zakupu niezakontraktowanych ilości paliw gazowych oraz kosztami tłoczenia (w przypadku zawyżenia nominacji przez ZUP). W konsekwencji, dodatkowe opłaty, którymi obciążana jest Spółka, stanowią wynagrodzenie za zmianę poszczególnych parametrów przesyłu (np. zmiana nominacji, przekroczenia mocy), w związku z którymi OSP ponosi dodatkowe koszty. Wskazała, że czynności te stanowią jeden z elementów świadczonych usług przesyłu w danym okresie rozliczeniowym (miesiąc), a to oznacza, że dodatkowe opłaty ponoszone przez Spółkę nie wynikają ze świadczenia dodatkowej usługi przez OSP na jej rzecz, ale są skutkiem ustaleń/pomiarów możliwych do oceny po terminie wystawienia faktury za świadczoną usługę.

Spółka powołała treść art. 29 ust. 1 i art. 106 ust. 1 ustawy, a także § 13 ust. 1, § 14 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zauważyła, że stosownie do powyższych przepisów, OSP po zakończeniu okresu rozliczeniowego wystawia Spółce fakturę obejmującą wynagrodzenie należne z tytułu świadczenia usług. Kwota wynagrodzenia jest kalkulowana w oparciu o posiadane przez OSP w momencie wystawienia faktury informacje. Ponownie podniosła, że jeżeli po wystawieniu dla Spółki faktury VAT, wystąpią zdarzenia mające wpływ na jej treść lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, OSP jest zobowiązany wystawić fakturę korygującą. Wskazała, że w rozważanym przypadku, zdarzeniem mającym wpływ na treść wystawionej faktury jest naliczenie opłat dodatkowych dotyczących czynności, które miały miejsce w miesiącu poprzedzającym miesiąc ustalenia ich wysokości. Stwierdziła, że na podstawie umowy zobowiązana jest do ponoszenia tych opłat.

Podniosła, że przepisy ustawy o VAT, ani rozporządzeń wykonawczych do niej, nie regulują kwestii związanej z odliczeniem podatku z faktury korekty „in plus”. Jednak prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (prawo do odliczenia podatku naliczonego), jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług. Powołała treść art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, po czym stwierdziła że każda faktura, która dokumentuje nabytą w rzeczywistości usługę, czy dokonaną dostawę i ma związek z prowadzoną działalnością opodatkowaną, jest podstawą do odliczenia podatku naliczonego. Taką fakturą jest również faktura korygująca do faktury pierwotnej, gdyż stanowi rodzaj faktury, o której mowa w art. 106 ust. 1 ustawy, przy czym jej istotą jest takie przedstawienie/zobrazowanie zaistniałego stanu faktycznego, aby jej treść odzwierciedlała rzeczywisty przebieg transakcji.

Spółka wskazała, że w świetle art. 219 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 26 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, każdy dokument lub notę, która zmienia fakturę pierwotną i odnosi się do niej w sposób wyraźny i jednoznaczny, uznaje się za fakturę. Według Spółki oznacza to, że z chwilą otrzymania faktury korygującej od OSP, odnoszącej się do faktury pierwotnej z tytułu usług przesyłu, uwzględniającej opłaty dodatkowe, które są elementem kalkulacji usługi przesyłu, nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego (w kwocie podatku, która uległa zmianie w wyniku korekty faktury pierwotnej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:



1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
2. (uchylony);


2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. (uchylony);
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:



1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;


5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
6. (uchylony);
7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.
   

Artykuł 106 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do treści § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), faktura powinna zawierać:

1. datę jej wystawienia,
2. kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę,
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a,
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b,
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży,
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi,
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),
10. kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto,
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),
12. stawkę podatku,
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku,
14. kwotę podatku, od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku,
15. kwotę należności ogółem.
    

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę.

W myśl § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Przepis ust. 2 ww. paragrafu stanowi, że faktura korygująca wystawiana w przypadku podwyższenia ceny powinna zawierać:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia,
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:



1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny,


3. kwotę podwyższenia podatku należnego.

Stosownie do ust. 3 powyższego paragrafu, faktura korygująca wystawiana w przypadku stwierdzenia pomyłek, o których mowa w ust. 1, powinna zawierać dane określone w ust. 2 pkt 1 i dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1-6 zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca, a także:

1. prawidłową treść korygowanych pozycji, w tym kwoty w wysokości prawidłowej, lub
2. różnicę między odpowiednimi kwotami wskazanymi pierwotnie w wysokości omyłkowej i w wysokości prawidłowej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność regulowaną polegającą na magazynowaniu paliw gazowych w podziemnych magazynach gazu. Zawiera umowy o świadczenie usług magazynowania ze zleceniodawcami usług magazynowania. W celu realizacji usług magazynowania, zleca operatorowi zajmującemu się przesyłem gazu (OSP), usługę przesyłu (transportu) paliwa gazowego od wybranych przez Zleceniodawcę Usługi Przesyłowej (ZUP) punktów wejścia do wybranych przez niego punktów wyjścia, w oparciu o umowę zawartą pomiędzy OSP a ZUP. Spółka jest Zleceniodawcą Usługi Przesyłowej i posiada umowę zawartą z OSP, w której prawa i obowiązki stron zasady świadczenia usługi przesyłania szczegółowo opisuje instrukcja (regulamin).

OSP jest obowiązany do zapewnienia bezpieczeństwa dostaw gazu, prowadzenia ruchu sieciowego w sposób skoordynowany i efektywny, z zachowaniem wymaganej niezawodności. Za niedopełnienie tych obowiązków ponosi na własny koszt dodatkowe wydatki. Za świadczone usługi OSP dokonuje rozliczeń w miesięcznych okresach rozliczeniowych, na które składają się opłaty stałe, opłaty zmienne i opłaty abonamentowe.

Opłatę stałą OSP pobiera za cały okres rozliczeniowy, niezależnie od ilości przesłanego paliwa gazowego i mocy faktycznie wykorzystanej. Jednocześnie, w związku z zaistnieniem okoliczności przewidzianych w instrukcji, OSP pobiera opłaty dodatkowe, np. za przekroczenie przez ZUP, bez zgody OSP, wielkości mocy umownej, niedotrzymanie nominacji na wejściu lub wyjściu, przekroczenie mocy umownej, niedotrzymanie parametrów jakościowych lub minimalnego ciśnienia paliwa. Niezależnie od przyczyn naliczenia, opłaty dodatkowe nie stanowią wynagrodzenia za jakąkolwiek dodatkową usługę. Dotyczą one w każdym przypadku podstawowej usługi świadczonej przez OSP tj. usługi przesyłania (transportu) paliwa gazowego i stanowią element kalkulacji jego wynagrodzenia. Z reguły, w momencie wystawienia faktury dokumentującej świadczenie usługi przesyłu, OSP nie posiada informacji pozwalających na ustalenie, czy i w jakiej wysokości należne są opłaty dodatkowe. Jeżeli ostateczna kalkulacja opłat dodatkowych następuje po wystawieniu faktury za dany okres rozliczeniowy, OSP uznaje, że dochodzi do podwyższenia wynagrodzenia. Zamierza dokumentować takie transakcje fakturą korygującą, traktując opłaty dodatkowe jako zwiększenie ceny za świadczoną usługę w danym okresie. Spółka być może będzie otrzymywała faktury korygujące zwiększające kwotę do zapłaty na rzecz OSP.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur korygujących, zwiększających wartość kwoty należnej wykazanej pierwotnie w fakturach dokumentujących wykonanie usług przesyłu paliwa. Jak wynika z wniosku - w momencie, w którym OSP zobligowany jest do wystawienia faktur, nie posiada informacji pozwalających na ustalenie ewentualnych opłat dodatkowych. W tej sytuacji, otrzymane faktury korygujące dokumentujące podwyższenie ceny będą stanowić podstawę do dokonania odliczenia podatku naliczonego nieujętego w fakturach pierwotnych, przy założeniu, że nie zajdą okoliczności wyłączające prawo do odliczenia, o których mowa w art. 88 ust. 3a ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.