Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-578/13-3/WS
z 10 września 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia przychodu jest:

  • nieprawidłowe – w odniesieniu do sposobu rozliczenia uzyskanego przychodu (w całości przez jednego z właścicieli),
  • prawidłowe – w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia przychodu oraz podatku od spadków i darowizn.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Właścicielami lokalu mieszkalnego są: Wnioskodawca, siostra Wnioskodawcy i brat Wnioskodawcy (każdy po 1/3 udziału). Przedmiotowy lokal 3-pokojowy o powierzchni 65,26 m2 ma wyodrębnione prawo własności i założoną księgę wieczystą, administrowany jest przez Spółdzielnię. Własność tego lokalu ww. osoby otrzymały jako darowiznę od matki umową z dnia 13 sierpnia 2012 r.

Obecnie w lokalu tym lokatorem jest XX, który zamieszkał w nim za zgodą poprzednich właścicieli. Wprowadził się w czerwcu 2009 r. (wtedy właścicielką była YY), zajmując jeden pokój ze współużywalnością kuchni, łazienki, wc. YY zmarła 18 lutego 2010 r. pozostawiając testament, w którym spadkobierczynią do całości spadku ustanowiła swoją siostrę, a mamę Wnioskodawcy. XX osoba obca do spadkodawczyni, spadkobierczyni, jak i do obecnych właścicieli, miał zapis w testamencie YY o prawie zamieszkiwania w tym lokalu (użytkowania). Od 18 lutego 2010 r. XX zajmuje całe mieszkanie, użytkując je w sposób niezakłócony.

XX - lokatora i właścicieli tego lokalu łączy umowa bezpłatnego użyczenia zawarta w sposób dorozumiany. Lokator mieszka bezpłatnie, na rzecz właścicieli nie wnosi żadnych opłat i nie wykonuje żadnych usług, właściciele nie ponoszą kosztów eksploatacyjnych i nie płacą za zużyte w lokalu media. Mimo wezwania właścicieli, lokator nie przedstawia dowodów wpłaty opłat dokonywanych za mieszkanie, właściciele sprawdzają czy opłaty te są wnoszone, aby nie dopuścić do niekontrolowanego zadłużenia mieszkania.

XX wniósł w listopadzie 2012 r. pozew do Sądu Okręgowego . Pozwanymi są obecni właściciele mieszkania oraz poprzednia właścicielka (mama Wnioskodawcy). XX domaga się w pozwie:

pkt 1. Uznania za bezskuteczną w stosunku do niego umowy darowizny z 13 sierpnia 2012 r.; i pkt 2. wydania sprecyzowanego oświadczenia woli przez poprzednią właścicielkę o treści cyt. „…(....) ustanawia na rzecz XX (...) służebność osobistą, której treścią jest dożywotnie, nieodpłatne zamieszkiwanie w stanowiącym odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnym. XX jest zobowiązany do ponoszenia kosztów bieżącego utrzymania przedmiotowego lokalu. Oświadczenie to podlega ujawnieniu w księdze wieczystej lokalu ....”.

W sprawie jeszcze nie odbyła się pierwsza rozprawa, do jej ostatecznego rozstrzygnięcia może upłynąć wiele czasu. O żądaniach lokatora zadecyduje Sąd, pozwani uważają, że są całkowicie bezzasadne.

Właściciele nie mają możliwości porozumienia się z lokatorem, który utrudnia, uniemożliwia wypełnianie praw i obowiązków właścicielskich i zastrasza przez swojego adwokata, a sprawy wynikające z zarządu lokalem włącza jako dowody w sprawie, którą wniósł przeciwko właścicielom.

Stan jest taki, że lokal jest opłacany, dla spółdzielni nie ma znaczenia kto dokonuje opłat (właściciel, lokator, rodzina, obcy), i kim jest wpłacający w stosunku do właściciela, ważne jest by opłaty uiszczane były w terminie, w kwocie ustalonej dla lokalu.

Lokator mimo wezwania nie przedstawia właścicielom kopii dowodów wpłaty. Opłaty do spółdzielni obecnie wnoszone są nadal na nazwisko …., ale bez danych osobowych wpłacającego. XX nie ujawnia się jako wpłacający obecnie, i nie ujawnił się ani razu od lutego 2010 r. Kto dokonuje opłat faktycznie właściciele nie wiedzą, (bo nie ma na to dowodu). Właściciele przypuszczają tylko, że opłacającym jest XX, a jego nie ujawnianie się (brak jego danych osobowych przy wpłatach) może mieć związek z możliwością omijania przez niego obowiązku podatkowego jaki wynikałby dla niego, osoby obcej przy bezpłatnym korzystaniu z cudzego mieszkania. Nieodpłatne używanie cudzego majątku wydaje się być dla lokatora korzystającego z niego, intratną formą pozyskiwania przychodów co nie jest sprawą właścicieli, ale to stwarza właścicielom problemy i wątpliwości podatkowe. Opłaty za lokal obejmują: koszty eksploatacji, fundusz remontowy, fundusz remontowy celowy, konserwację zasobów, centralne ogrzewanie, zaliczkę na zimną wodę, opłatę stałą za zimną wodę, zaliczkę za ciepłą wodę, wywóz śmieci, gaz, dźwig, konserwację domofonu, energię elektryczną (dot. miejsc wspólnych). Obejmują też podatek od nieruchomości (dla części wspólnych) w kwocie 3,26 zł/m-c i wieczyste użytkowanie gruntu (dla części wspólnych) w kwocie 10,44 zł/m-c. Formalnie wpłacającą jest mama właścicieli, cała opłata za lokal byłaby darowizną na rzecz właścicieli, do rozliczenia po przekroczeniu kwoty wolnej od podatku, gdyby faktycznie to mama dokonywała tych opłat, ale to nie ona płaci. Właściciele, ze swej strony solidarnie opłacają dzierżawę wieczystą przynależnej do lokalu części działki, podatek od nieruchomości (obejmujący mieszkanie, przynależną piwnicę, ułamkową własność działki).

Właściciele chcą mieć uregulowaną sytuację podatkową wynikającą z posiadanego lokalu mieszkalnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

  1. Czy właściciele prawidłowo uznają, że relacje pomiędzy właścicielami lokalu a zajmującym ten lokal w całości lokatorem określa umowa nieodpłatnego użyczenia, która zawarta została w sposób dorozumiany...
  2. Czy właściciele prawidłowo uznają, że znajdujący się w naliczanych opłatach podatek od nieruchomości (dla części wspólnych w spółdzielni) w kwocie 3,26 zł/m-c i wieczyste użytkowanie gruntu (dla części wspólnych w spółdzielni) w kwocie 10,44 zł/m-c jest obowiązkiem właścicieli, a w sytuacji, gdy jest wpłacany przez osobę inną niż właściciel (lokatora korzystającego z bezpłatnego użyczenia) podlega zwrotowi...
  3. Czy właściciele prawidłowo uznają, że jeśli znajdujący się w naliczanych podatek od nieruchomości (dla części wspólnych) w kwocie 3,26 zł/m-c i wieczyste użytkowanie gruntu (dla części wspólnych w spółdzielni) w kwocie 10,44 zł/m-c - nie zostanie przez właścicieli zwrócony wpłacającemu, bo faktycznie nie wiadomo kto go wpłacił, to jest to przychód właścicieli, który może rozliczyć, jako pochodzący z innych źródeł jeden ze współwłaścicieli w całości, czy też ten przychód powinien rozliczyć każdy właściciel w jednej trzeciej wartości...
  4. Czy właściciele prawidłowo uznają, że opłaty z tytułu eksploatacji lokalu mieszkalnego (w opisany powyżej sposób) są darowizną choć wiadomo na pewno, że to nie mama właścicieli uiszcza te opłaty... W konsekwencji, czy właściciele muszą rozliczać te opłaty jako darowiznę po przekroczeniu kwoty wolnej od podatku i płacić podatek...

Tut. Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 3 w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast odpowiedź na pytanie nr 4 w odniesieniu do podatku od spadków i darowizn, zawarta została w wydanej w dniu 10 września 2013 r. interpretacji indywidualnej nr ILPB2/436-160/13-3/MK. Z kolei w zakresie pytań nr 1 i 2 wydane zostało w dniu 10 września 2013 r. postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania nr ILPB2/415-578/13-2/WS ILPB2/436-160/13-2/MK.

Zdaniem Wnioskodawcy, właściciele prawidłowo uznają, że jeśli podatek od nieruchomości (dla części wspólnych) w kwocie 3,26 zł/m-c i wieczyste użytkowanie gruntu (dla części wspólnych w spółdzielni) w kwocie 10,44 zł/m-c - nie zostanie zwrócony wpłacającemu bo faktycznie nie jest on znany przez właścicieli (właściciele nie są pewni kto dokonuje opłat) lub po ustaleniu kto te opłaty dokonuje a lokator zwrotu nie przyjmie od właścicieli, to jest to przychód właścicieli, który należy rozliczyć, jako pochodzący „z innych źródeł” i może to w całości rozliczyć jeden ze współwłaścicieli.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

  • nieprawidłowe – w odniesieniu do sposobu rozliczenia uzyskanego przychodu (w całości przez jednego z właścicieli),
  • prawidłowe – w pozostałym zakresie.

Zgodnie z treścią art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego. Zaś obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach (art. 4 ustawy Ordynacja podatkowa).

Natomiast podatkiem jest publicznoprawne nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej (art. 6 ustawy Ordynacja podatkowa).

Z powołanych definicji wynika, że zobowiązanym do zapłaty podatku jest podatnik.

Z kolei art. 59 § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, że zobowiązania podatkowe podatnika wygasają w całości lub w części wskutek zapłaty.

W myśl art. 60 § 1 cytowanej ustawy za termin dokonania zapłaty podatku uważa się:

  1. przy zapłacie gotówką - dzień wpłacenia kwoty podatku w kasie organu podatkowego lub na rachunek tego organu w banku, w placówce pocztowej w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe, w spółdzielczej kasie oszczędnościowo -kredytowej, biurze usług płatniczych lub w instytucji płatniczej albo dzień pobrania podatku przez płatnika lub inkasenta;
  2. w obrocie bezgotówkowym - dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika lub rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub rachunku płatniczego podatnika w instytucji płatniczej na podstawie polecenia przelewu.

Mając na uwadze powyższe uregulowania należy przyjąć, iż tylko zapłata podatku przez podatnika powoduje wygaśnięcie zobowiązania podatkowego na podstawie art. 59 § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Podatek jest świadczeniem publicznoprawnym, o osobistym charakterze którego w drodze czynności cywilnoprawnych nie można przenieść na inną osobę, nawet za jej zgodą. Umowa przeniesienia zobowiązań podatkowych podatnika na inny podmiot nie ma znaczenia dla organów podatkowych w stosunkach podatkowoprawnych. Na gruncie przepisów prawa podatkowego umowa taka nie wywołuje skutków prawnych i nie powoduje zwolnienia podatnika ze zobowiązania podatkowego. Dla organu podatkowego istotne jest spełnienie zobowiązania podatkowego, rozumiane jako zapłata przez podatnika do tego zobowiązanego z mocy przepisów podatkowych.

Odrębnym zagadnieniem jest kwestia zapłaty zobowiązań podatkowych podatnika za pośrednictwem innych podmiotów.

Wpłata przez osobę postronną kwoty odpowiadającej kwocie podatku może być uznana za skuteczną zapłatę podatku, gdy wpłacający występuje jako osoba, która działając na rachunek podatnika dokonuje zapłaty z jego zasobów pieniężnych. Działa on w tym przypadku jako podmiot umocowany do zapłaty za podatnika (w sensie technicznym). Nie dokonuje wówczas zapłaty podatku, lecz wpłaty kwoty tytułem podatku. Zapłata podatku ma w tym przypadku wyłącznie wymiar techniczny.

Tymczasem z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż podatek od nieruchomości opłacany jest przez osobę nieznaną właścicielom. Oznacza to, iż właściciele uzyskują z tego tytułu wymierne przysporzenie majątkowe, ponieważ nie ponoszą ciężarów z tytułu ww. należności, co stanowiłoby uszczerbek na ich majątku, tym samym uzyskują konkretną korzyść finansową.

W związku z powyższym kwoty zapłaconego podatku od nieruchomości przez osobę trzecią, stanowią dla właścicieli przychód „z innych źródeł”, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.).

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, za które uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w tym przepisie słowa „w szczególności” oznacza, że jest to wyliczenie przykładowe.

Zatem do tej kategorii źródła należy zaliczyć każde przysporzenie majątkowe, które uzyskuje osoba fizyczna, a którego nie można zaliczyć do pozostałych kategorii źródeł określonych w art. 10 ust. 1 ww. ustawy.

Jednocześnie, zgodnie a art. 8 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że właściciele powinni rozliczyć uzyskany przychód proporcjonalnie do posiadanych udziałów w lokalu mieszkalnym.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym uzyskany przychód może w całości rozliczyć jeden ze współwłaścicieli, należało uznać za nieprawidłowe.

Reasumując, zapłata podatku za właścicieli przez osobę trzecią powoduje, że właściciele uzyskują z tego tytułu konkretną korzyść finansową, stanowiącą dla nich przychód „z innych źródeł”, określonym w art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Właściciele powinni rozliczyć uzyskany przychód proporcjonalnie do posiadanych udziałów w lokalu mieszkalnym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj