INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2013 r. (data wpływu 2 września 2013 r.), uzupełnionym w dniu 25 listopada 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie klasyfikacji tantiem wykonawczych do odpowiedniego źródła przychodów –jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie klasyfikacji tantiem wykonawczych do odpowiedniego źródła przychodów oraz dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie obowiązku wystawienia rachunku.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 15 listopada 2013 r. nr ILPB1/415-996/13-2/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 15 listopada 2013 r., skutecznie doręczono w dniu 19 listopada 2013 r., natomiast w dniu 25 listopada 2013 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o brakującą opłatę od wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest piosenkarzem, muzykiem prowadzącym od 2 lipca 2013 r. własną działalność gospodarczą. Przychody uzyskuje głównie ze sprzedaży swoich usług #61485; występuje w trakcie koncertów, jak również nagrywa płyty.

W ewidencji działalności gospodarczej jako przedmiot działalności gospodarczej zapisane ma m.in.: „Artystyczna i literacka działalność twórcza” (nr PKD 90.03.7), „Działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych” (nr PKD 59.20.7), „Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych” (nr PKD 90.01.Z), „Działalność wspomagająca wystawianie przedstawień artystycznych” (nr PKD 90.02.Z), „Dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim” (nr PKD 77.40.Z), „Reprodukcja zapisanych nośników informacji” (nr PKD 58.19.Z). W chwili obecnej jest zwolniony z VAT podmiotowo i wystawia swoim kontrahentom rachunki bez VAT.

W 2003 roku, nie prowadząc jeszcze działalności gospodarczej, Wnioskodawca podpisał deklarację członkowską i przystąpił, jako członek indywidualny, do „S” - Stowarzyszenia (…). Organizacji tej, w zobowiązaniu organizacyjnym, powierzył „na zasadzie powierniczej i na zasadzie wyłączności, zbiorowe zarządzanie prawami do artystycznych wykonań, które powstały dotychczas lub powstaną w okresie obowiązywania, w zakresie: zwielokrotniania artystycznego wykonania określoną techniką; wprowadzania do obrotu, najmu, dzierżawy, publicznych odtworzeń za pomocą wprowadzonego lub niewprowadzonego do obrotu egzemplarza; nadań, w tym radiowych, telewizyjnych i satelitarnych, zarówno przewodowych jaki bezprzewodowych, dokonywanych na żywo, z wprowadzonego albo niewprowadzonego do obrotu egzemplarza”.

Do momentu rozpoczęcia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, otrzymywane z SAWP wynagrodzenie rozliczane było na podstawie umowy cywilnoprawnej. Ponieważ Zainteresowany nadal będzie otrzymywał od „S” pieniądze z tytułu tantiem wykonawczych, przynależnych artyście wykonawcy, w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, zamierza na powyższy przychód wystawić wspomnianej Organizacji rachunek, a w przypadku utraty zwolnienia podmiotowego z VAT #61485; fakturę VAT ze stawką zwolnioną (na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33b ustawy o VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy poprawne będzie potraktowanie przychodu z tantiem wykonawczych jako przychodu z działalności gospodarczej i udokumentowanie go wystawionym rachunkiem...

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest ta część ww. pytania, która dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie klasyfikacji tantiem wykonawczych do odpowiedniego źródła przychodów.

Natomiast w odniesieniu do tej część pytania, która dotyczy ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie obowiązku wystawienia rachunku, wniosek zostanie rozstrzygnięty w późniejszym terminie.

Zdaniem Wnioskodawcy, odwołując się do interpretacji indywidualnej ITPB1/415-877/12/MR z 2012.10.23 wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, scharakteryzowane powyżej przychody wchodzą w zakres przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, ujętych w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej) i w związku z tym nie powinien ich kwalifikować jako przychodów z praw majątkowych, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 oraz art. 18 ustawy o PIT (w nawiązaniu do art. 70 ust. 2 oraz art. 86 ust. 2, 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 7 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza oraz
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).
  
  

Stosownie do treści art. 5a ust. 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z powyższej definicji działalności gospodarczej wynika jednoznacznie, że jeżeli ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do źródła innego niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi przychód z tego źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego czy zdarzenie, które powoduje powstanie tego przychodu, ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wyłączenie powyższe obejmuje więc m.in. przychody uzyskane z praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 cyt. powyżej ustawy.

Stosownie do treści art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć takich jak np. „twórca”, „utwór”, zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażania (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

• wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
• plastyczne;
• fotograficzne;
• lutnicze;
• wzornictwa przemysłowego;
• architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
• muzyczne i słowno-muzyczne;
• sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
• audiowizualne (w tym filmowe).
  
  

W myśl art. 70 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, współtwórcy utworu audiowizualnego oraz artyści wykonawcy są uprawnieni do:

1. wynagrodzenia proporcjonalnego do wpływów z tytułu wyświetlania utworu audiowizualnego w kinach;
2. stosownego wynagrodzenia z tytułu najmu egzemplarzy utworów audiowizualnych i ich publicznego odtwarzania;
3. stosownego wynagrodzenia z tytułu nadawania utworu w telewizji lub poprzez inne środki publicznego udostępniania utworów;
4. stosownego wynagrodzenia z tytułu reprodukowania utworu audiowizualnego na egzemplarzu przeznaczonym do własnego użytku osobistego.
   
   

Artyście wykonawcy służy prawo do wynagrodzenia za korzystanie z artystycznego wykonania lub za rozporządzanie prawami do takiego wykonania określone w umowie albo przyznane w przepisach ustawy (art. 86 ust. 2 ww. ustawy).

W przypadku nadawania, reemitowania lub odtwarzania artystycznego wykonania za pomocą wprowadzonego do obrotu egzemplarza, artyście wykonawcy przysługuje prawo do stosownego wynagrodzenia (art. 86 ust. 3 cyt. ustawy).

Tut. Organ zauważa, że przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich albo rozporządzania tymi prawami występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki:

• po pierwsze konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu,
• po drugie zaś osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich albo rozporządzaniem nimi.
  
  

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest piosenkarzem, muzykiem prowadzącym od 2 lipca 2013 r. własną działalność gospodarczą. Przychody uzyskuje głównie ze sprzedaży swoich usług - występuje w trakcie koncertów, jak również nagrywa płyty. W 2003 roku, nie prowadząc jeszcze działalności gospodarczej, Wnioskodawca podpisał deklarację członkowską i przystąpił do „S” #61485; Stowarzyszenia (…) tej powierzył zbiorowe zarządzanie prawami do artystycznych wykonań Wnioskodawcy, które już powstały lub dopiero powstaną. Ponieważ Zainteresowany nadal będzie otrzymywał od „S” pieniądze z tytułu tantiem wykonawczych, przynależnych artyście wykonawcy, Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą kwalifikacji przychodów z tego tytułu do odpowiedniego źródła przychodów.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego tut. Organ zauważa, że uzyskanie tantiem wykonawczych mieści się w zakresie źródła przychodów z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i z tego względu nie jest to przychód z działalności gospodarczej. Z treści art. 5a pkt 6 ww. ustawy wynika bowiem, że jeśli dane przychody mogą być zaliczone do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1, 2 i 4-9 cyt. ustawy, to nie są one zaliczane do przychodów z działalności gospodarczej.

Podsumowując, uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z tantiem wykonawczych należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodów, tj. do przychodów z praw majątkowych, a nie do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej tut. Organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.