INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21.08.2013 r. (data wpływu 26.08.2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24.10.2013 r. (data wpływu 28.10.2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT w związku z nabyciem nieruchomości gruntowej niezabudowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26.08.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT w związku z nabyciem nieruchomości gruntowej niezabudowanej. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 24.10.2013 r., złożonym w dniu 25.10.2013 r. (data wpływu 28.10.2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie rozwiązań energooszczędnych. Specjalizacją Spółki są takie dziedziny jak chłodnictwo i klimatyzacja, ogrzewnictwo, ciepłownictwo oraz rozwiązania z zakresu energii odnawialnej, a także sterowanie silnikami elektrycznymi. Spółka prowadzi w Polsce działalność produkcyjną i handlową. Spółka jest podatnikiem VAT czynnym. Spółka nie prowadzi działalności zwolnionej z opodatkowania VAT.

W chwili obecnej Spółka planuje nabycie kilku nieruchomości gruntowych w celach inwestycyjnych. Na ich terenie Spółka planuje wybudowanie obiektów (hal produkcyjnych) związanych z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą.

Nieruchomości stanowiące przedmiot zainteresowania Spółki stanowią własność osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą (Sprzedający). Sprzedający są podatnikami VAT czynnymi.

Pośród nieruchomości nabytych przez Sprzedających znajduje się, między innymi, działka o numerze ewidencyjnym 6/3 położona przy ul. … w ….

Przedmiotowa działka (dalej również jako: Nieruchomość gruntowa) została nabyta przez Sprzedających 27 kwietnia 2011 r. na podstawie aktu notarialnego.

Nieruchomość gruntowa jest niezabudowana, nieogrodzona oraz ma zapewniony bezpośredni dostęp do drogi publicznej - ulicy … Działka znajduje się na terenach uprzemysłowionych.

Nieruchomość gruntowa, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (MPZP) zatwierdzonym Uchwałą Rady Miasta i Gminy z dnia 22 listopada 1994 r. - publikacja Dz.Urz. Woj. Nr 26, poz. 848 z dnia 12 grudnia 1994, stanowiła teren oznaczony na rysunku planu symbolem 30 0 - tereny strefy obsługi technicznej miasta.

MPZP stracił moc prawną 31 grudnia 2003 r. i na chwilę obecną nie jest opracowywany nowy MPZP dla Nieruchomości gruntowej.

W związku z planowaną sprzedażą nieruchomości Sprzedający planuje wystawić fakturę VAT.

Spółka rozważa wystąpienie, jako kupujący, z wnioskiem o decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu dla Nieruchomości gruntowej, która potwierdzałaby przeznaczenie Nieruchomości gruntowej pod zabudowę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji, gdy na moment zakupu Nieruchomości gruntowej będzie obowiązywała decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu wydana dla tej nieruchomości, potwierdzająca przeznaczenie Nieruchomości gruntowej pod zabudowę, Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu Nieruchomości gruntowej (stanowiącej teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT)...

Zdaniem Spółki, w sytuacji, gdy na moment zakupu Nieruchomości gruntowej będzie obowiązywała decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu wydana dla tej nieruchomości, potwierdzająca przeznaczenie Nieruchomości gruntowej pod zabudowę, Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu Nieruchomości gruntowej (stanowiącej teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT).

Zdaniem Spółki, w sytuacji, gdy na moment zakupu Nieruchomości gruntowej będzie obowiązywała decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu wydana dla tej nieruchomości, potwierdzająca przeznaczenie Nieruchomości gruntowej pod zabudowę, Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu Nieruchomości gruntowej - zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT oraz zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad VAT należnym, zgodnie z regulacjami art. 87 ustawy o VAT.

Zdaniem Spółki, kluczowym dla rozstrzygnięcia o jej prawie do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony przy nabyciu Nieruchomości gruntowej, na podstawie art. 86 ust. 1 i ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, oraz prawie do zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad podatkiem VAT należnym (na podstawie art. 87 ustawy o VAT) jest potwierdzenie faktu, że:

(i) Nieruchomość gruntowa będąca przedmiotem planowanej transakcji, będzie wykorzystywana przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT,

(ii) do przedmiotowej transakcji nie znajdą zastosowania ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o VAT (w szczególności określone w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT).

Ad (i) - wykorzystywanie Nieruchomości gruntowej do działalności opodatkowanej Spółki

Jak wynika z treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług w zakresie, w jakim są one wykorzystywane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych VAT. Jeżeli zatem, dane towary lub usługi są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości VAT naliczonego przy ich nabyciu.

Spółka jest zarejestrowanym w Polsce czynnym podatnikiem VAT i spełnia ustawową definicję podatnika zawartą w art. 15 ustawy o VAT. Po nabyciu Nieruchomości gruntowej, Spółka zamierza wykorzystywać przedmiotową Nieruchomość gruntową w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej w całości opodatkowaniu VAT. W konsekwencji - jak wynika z powyższego - Nieruchomość gruntowa będzie wykorzystywana przez Spółkę, będącą podatnikiem, wyłącznie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Ad (ii) – brak okoliczności wyłączających prawo Spółki do odliczenia podatku VAT naliczonego, o których mowa w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT

Art. 88 ustawy o VAT określa sytuacje, w których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego. W tym, w szczególności - w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT - nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury, w przypadku gdy transakcja dokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak Spółka wskazywała w opisie zdarzenia przyszłego, Nieruchomość gruntowa będąca przedmiotem zakupu stanowi teren niezabudowany nieobjęty MPZP, dla którego nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W konsekwencji dostawa Nieruchomości gruntowej na dzień dzisiejszy podlegałaby zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, jako dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane w rozumieniu ustawy o VAT.

Jednocześnie jednak, Spółka, jako kupujący, rozważa wystąpienie z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu dla przedmiotowej Nieruchomości gruntowej, potwierdzającej przeznaczenie tej nieruchomości pod zabudowę.

Spółka wskazuje, że w sytuacji gdy teren niezabudowany, na moment dostawy jest, zgodnie z wydaną decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, gruntem przeznaczonym pod zabudowę, stanowi on teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, którego dostawa podlega opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej.

W związku z tym, planowane nabycie przez Spółkę Nieruchomości gruntowej, w sytuacji, gdy na moment zakupu będzie obowiązywała decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, potwierdzająca przeznaczenie Nieruchomości gruntowej pod zabudowę, będzie podlegało opodatkowaniu VAT. Tym samym nie zajdą okoliczności, o których mowa w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

Planowane nabycie Nieruchomości gruntowej nie mieści się również w katalogu innych czynności, w odniesieniu do których podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony, wymienionych w art. 88 ustawy o VAT.

W świetle powyższego - zdaniem Spółki - po dokonaniu przedmiotowej transakcji i otrzymaniu od Sprzedających prawidłowo wystawionych faktur VAT potwierdzających ich faktyczne dokonanie, będzie jej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony na nabyciu Nieruchomości gruntowej, gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia określony w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT i, jednocześnie, nie zajdą okoliczności ograniczające to prawo określone w art. 88 ustawy o VAT (w szczególności w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT). Powyższe wnioski, jak wskazano powyżej, będą miały zastosowanie w przypadku, gdy na moment dokonania dostawy Nieruchomości gruntowej będzie obowiązywała decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, potwierdzająca przeznaczenie tej Nieruchomości pod zabudowę

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 i ust. 11 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego powstanie w rozliczeniu za okres, w którym Spółka otrzyma od Sprzedających fakturę VAT dokumentującą przedmiotową transakcję lub w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Nadwyżka podatku VAT naliczonego nad podatkiem VAT należnym podlegać będzie zwrotowi, na zasadach określonych w art. 87 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Mocą ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U z 2013 r. poz. 35) z dniem 1 kwietnia 2013 r. art. 43 ust. 1 pkt 9 stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z kolei definicja terenu budowlanego zawarta w art. 2 pkt 33 ustawy, stanowi, że przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę są zwolnione od podatku VAT.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 647 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o planowaniu”, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Ustęp 2 tego artykułu stanowi, że w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego,
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, oznacza to, że dany teren nie jest terenem budowlanym w rozumieniu obecnie obowiązujących przepisów ustawy.

Z wniosku wynika, że Spółka planuje nabycie kilku nieruchomości gruntowych w celach inwestycyjnych. Na ich terenie Spółka planuje wybudowanie obiektów (hal produkcyjnych) związanych z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. Spółka jest podatnikiem VAT czynnym i nie prowadzi działalności zwolnionej z opodatkowania VAT.

Nieruchomości stanowiące przedmiot zainteresowania Spółki stanowią własność osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą (Sprzedający). Sprzedający są podatnikami VAT czynnymi. Pośród nieruchomości, które planuje nabyć Spółka znajduje się działka o numerze ewidencyjnym 6/3 położona przy ul. … w ….

Nieruchomość gruntowa, której dotyczy wniosek, jest niezabudowana, nieogrodzona oraz ma zapewniony bezpośredni dostęp do drogi publicznej. Działka znajduje się na terenach uprzemysłowionych. Nieruchomość gruntowa, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, stanowi teren oznaczony na rysunku planu symbolem 30 0 - tereny strefy obsługi technicznej miasta. Plan stracił moc prawną 31 grudnia 2003 r. i na chwilę obecną nie jest opracowywany nowy dla Nieruchomości gruntowej.

W związku z planowaną sprzedażą nieruchomości Sprzedający planuje wystawić fakturę VAT.

Spółka rozważa wystąpienie, jako kupujący, z wnioskiem o decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu dla Nieruchomości gruntowej, która potwierdzałaby przeznaczenie Nieruchomości gruntowej pod zabudowę.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że nabycie przedmiotowej nieruchomości niezabudowanej, dla której będzie obowiązywała decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydana dla tej nieruchomości, potwierdzająca przeznaczenie Nieruchomości gruntowej pod zabudowę, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT według podstawowej stawki podatku VAT w wysokości 23%. Grunt ten spełniał będzie definicję terenu budowlanego opisaną w art. 2 pkt 33 ustawy, tym samym dostawa tej nieruchomości nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy wskazano, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne m. in. w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Mając na uwadze powyższe, skoro dostawa ww. gruntu podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według podstawowej stawki VAT 23% oraz Wnioskodawca zamierza wykorzystywać powyższą nieruchomość w prowadzonej działalności opodatkowanej, w odniesieniu do dostawy tej nieruchomości nie zaistnieją negatywne przesłanki uniemożliwiające skorzystanie z prawa do odliczenia podatku VAT, w tym przewidziane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy. Zatem w zakresie nabycia przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT z otrzymanych od sprzedawców faktur, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 86 ust. 10 pkt l i ust. 11 Ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego powstanie w rozliczeniu za okres, w którym Wnioskodawca otrzyma od Zbywcy fakturę VAT dokumentującą transakcję lub w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Nadwyżka podatku VAT naliczonego nad podatkiem VAT należnym podlegać będzie zwrotowi, na zasadach określonych w art. 87 Ustawy o VAT.

Stosownie do treści art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W kontekście powyższych przepisów Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu ww. gruntów zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 10 pkt 1 i ust. 11 ustawy, oraz zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad VAT należnym, zgodnie z regulacjami art. 87 ustawy o VAT.

Tym samym należy uznać, iż Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko w sprawie.

Końcowo wskazuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny dokumentów załączonych do wniosku o interpretację. Wobec powyższego załączone dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny stanowiska dokonano wyłącznie na podstawie opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W związku z tym, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.